خانم رئیسجمهور، دوستان گرامی
بعد از این دسته گل آرزو، فقط میخواهم یک الی دو مورد دیگر به آن اضافه کنم. نخست اینکه، بهترین چیز در راه است. آنچه که به من این نوید را میدهد، مقاومت است. ریموند اوبراک میگفت، همیشه جنبشهای مقاومت هستند که پیروز میشوند. چرا که عدالت و آزادی در طرف آنهاست. روزی سپیده دم به ما خواهد پیوست. میدانید که میوه ها، هرگز بهطور همزمان رشد نمیکنند. اما امروزه چند میوه است، میوههای زیبا که برای من آنها مقاومین تا آخر عمرشان هستند. یعنی تا به آخر خواهند رفت، تا آخرین نفس شان. این همان چیزی است که در اشرف و لیبرتی رخ داد. شاهکار در این نیست که عضو مقاومت شویم، شاهکار این است که طولانیمدت تا به آخر در صفوف آن باقی بمانیم.
لذا مقاومینی هستند که پرنفس میباشند، بهرغم ابتلائات، به مسیر ادامه میدهند، بهرغم موانع ریسک میپذیرند تا علیه چیزهای غیرقابل تحملی که باید تغییر داد، مبارزه کنند. بهترین چیز در راه است. و من به این دسته گل یک آرزو دیگر اضافه میکنم و آن قدرت ضعیفان است. آیا یک نیروی پنهان در میان ضعیفان جامعه وجود ندارد؟ شخصا، من به تظاهرات بزرگ تودهیی حساس نیستم، بلکه بهشهادت فرو دستان، مظلومان که از آزادی محروم هستند و فاقد همه چیز میباشند، حساسم. مانند اشرف و لیبرتی. آنها گواهی میدهند که کلامی را میتوان گفت که فقط آنها توان گفتنش را دارند زیرا از آزمایش بزرگ عبور کردهاند و چهرهشان با صلابت است. یعنی که قدرت کسانی که ترس ندارند را نشان میدهد. و مقاومینی هستند که تا ته خط خواهند رفت و نشان میدهند که حیاتشان در این مبارزه نهفته است. قدرت مظلومان.
من میخواهم یک آرزو دیگر نیز اضافه کنم لذا فکر میکنم که شراکت، حس برادری را ایجاد میکند. و آن کس که میدهد، هرگز بازنده نخواهد بود. شراکت مانند یک اشعه خورشید است، وقتی که میتابد باعث گرم شدن همگی میشود. بدون مرز و تفاوت. شراکت باعث ایجاد حس برادری میشود. من این سه آرزو را برای شما دارم و میگویم: سال نو مبارک.
بعد از این دسته گل آرزو، فقط میخواهم یک الی دو مورد دیگر به آن اضافه کنم. نخست اینکه، بهترین چیز در راه است. آنچه که به من این نوید را میدهد، مقاومت است. ریموند اوبراک میگفت، همیشه جنبشهای مقاومت هستند که پیروز میشوند. چرا که عدالت و آزادی در طرف آنهاست. روزی سپیده دم به ما خواهد پیوست. میدانید که میوه ها، هرگز بهطور همزمان رشد نمیکنند. اما امروزه چند میوه است، میوههای زیبا که برای من آنها مقاومین تا آخر عمرشان هستند. یعنی تا به آخر خواهند رفت، تا آخرین نفس شان. این همان چیزی است که در اشرف و لیبرتی رخ داد. شاهکار در این نیست که عضو مقاومت شویم، شاهکار این است که طولانیمدت تا به آخر در صفوف آن باقی بمانیم.
لذا مقاومینی هستند که پرنفس میباشند، بهرغم ابتلائات، به مسیر ادامه میدهند، بهرغم موانع ریسک میپذیرند تا علیه چیزهای غیرقابل تحملی که باید تغییر داد، مبارزه کنند. بهترین چیز در راه است. و من به این دسته گل یک آرزو دیگر اضافه میکنم و آن قدرت ضعیفان است. آیا یک نیروی پنهان در میان ضعیفان جامعه وجود ندارد؟ شخصا، من به تظاهرات بزرگ تودهیی حساس نیستم، بلکه بهشهادت فرو دستان، مظلومان که از آزادی محروم هستند و فاقد همه چیز میباشند، حساسم. مانند اشرف و لیبرتی. آنها گواهی میدهند که کلامی را میتوان گفت که فقط آنها توان گفتنش را دارند زیرا از آزمایش بزرگ عبور کردهاند و چهرهشان با صلابت است. یعنی که قدرت کسانی که ترس ندارند را نشان میدهد. و مقاومینی هستند که تا ته خط خواهند رفت و نشان میدهند که حیاتشان در این مبارزه نهفته است. قدرت مظلومان.
من میخواهم یک آرزو دیگر نیز اضافه کنم لذا فکر میکنم که شراکت، حس برادری را ایجاد میکند. و آن کس که میدهد، هرگز بازنده نخواهد بود. شراکت مانند یک اشعه خورشید است، وقتی که میتابد باعث گرم شدن همگی میشود. بدون مرز و تفاوت. شراکت باعث ایجاد حس برادری میشود. من این سه آرزو را برای شما دارم و میگویم: سال نو مبارک.