به دنبال اجرایی شدن توافقنامه ژنو یکی از هفته نامه‌های باند ولی‌فقیه موسوم به وطن امروز تحت عنوان دهان ما پلمپ نمی‌شود، روز اجرایی شدن توافقنامه را روز سیاه برای نظام آخوندی نامید و دولت آخوند حسن روحانی را به داشتن رابطه با حرامیان متهم کرد که «حلقه هوش و ادب به گوش» اوباما می‌بندد اما با با ند ولی‌فقیه که نویسنده از آن به‌عنوان ملت نام می‌برد کلام بر مدار اهانت می‌راند. نویسنده توافق ژنو را توافق با دشمنی می‌داند که در این توافقنامه دولت روحانی از دشمن توسری خورده است، نويسنده در مورد برخورد دولت آخوند روحانی با باند ولایت نیز می‌نویسد: ”توافق‌شان با دشمن است و دشمنی‌شان با ما! من حالا می‌فهمم حکمت این سخن پند آموز را؛ «مردانی که در خانه، با اهل و عیال، بد تا می‌کنند، اتفاقاً در برابر قداره‌بند سر خیابان، کتک‌خور ملسی دارند». جز این، چیست مگر توافق ژنو؟! هسته‌یی تعطیل شود، در ازای این‌که قلیل‌ترین حق تو را قسطی، آیا بدهند؛ آیا ندهند! “
نویسنده سپس به نامزدهای باند ولی‌فقیه در جریان خیمه‌شب بازی انتخابات خط می‌دهد که در مقابل دولت روحانی موضعگیری کنند و از رأی خودشان یعنی از خط ولایت در برابر خط روحانی- رفسنجانی دفاع کنند و خطاب به آنان می‌نویسد: ”وقتی بعضی‌ها در خانه ملت، نیمی از ملت را تلویحاً «افراطی، خشونتگرا و تک‌رأی» می‌نامند، مشاور ارشد هم برمی‌دارد و تصریحا «رای به بی‌قانونی» می‌خواند، رأی همه آن کسانی که جز به شیخ حسن روحانی رأی داده‌اند. یعنی به‌زعم ایشان، هم من که به قالیباف رأی داده‌ام، رأی به «بی‌قانونی» داده‌ام، هم تقریباً نیمی از ملت که به دیگر نامزدها رأی داده‌اند. گویی رأی ندادن به آقای روحانی، بیش از آن که نماد تضارب آرا باشد، بیانگر ارتکاب ذنبی است به‌شدت لایغفر.
اما آقای قالیباف، شهردار محترم تهران! من به شما رأی داده‌ام یا به بی‌قانونی؟! اگر رأی به شما، رأی به بی‌قانونی نیست -که نیست- چرا از رأی من و ما به خودتان دفاع نمی‌کنید؟! و چرا جواب توهین به این بزرگی را نمی‌دهید؟! روی سخن این سؤال با دیگر نامزدهای انتخابات هم هست. آیا هر آن که به هر دلیل، به شما رسیده و رأی داده، رأی به بی‌قانونی داده؟! و آیا اصل این رأی، بی‌قانونی بوده یا نماد آن‌که شما باشید؟! به خدا سوگند، به ما و مصادیق رأی‌مان، مهم‌ترین اتهامی که هرگز نمی‌چسبد، همین تهمت زشت و زننده «بی‌قانونی» است“
نویسنده سپس ضمن ابراز پشیمانی از این‌که در روز اعلام انتخاب آخوند حسن روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهور رژیم چرا باند ولایت و حامیان سایر نامزدهای رژیم علیه او کف خیابانها ننشسته‌اند و اگر کف خیابانها می‌نشستند کار روحانی به مذاکره با حرامیان عالم نمی‌کشید، رودرروی خط آویختن رفسنجانی - روحانی به آمریکا وقدرتهای بزرگ می‌نویسد:
”آری! برای ما عین آب خوردن بود که کاری می‌کردیم بعضی‌ها به‌جای مذاکره با حرامیان عالم، دربه‌در دنبال رایزنی با ما می‌گشتند که کف خیابان را رها کنیم تا دولت در شرف تشکیل‌شان اساساً بتواند نفسی بکشد. فی‌المثل، برای نماد مدیریت جهادی، کار دشواری بود که به‌جای تبریک زود هنگام به آقای روحانی، نشانی کف خیابان بی‌قانونی را به هواداران خود نشان دهد؟!“
نویسنده در ادامه نوشته‌اش به صراحت روز اجرایی شدن توافقنامه ژنو را روز سیاه برای نظام می‌داند که به این وسیله نظام در برابر دشمن تسلیم شده و از مواضع خود در زمینه حمایت از رژیم بشار اسد و حزب‌الشیطان نیز عقب نشسته است و در این رابطه می‌نویسد: ”روز سیاهی بود. من تعجب می‌کنم از بعضی حقوق‌خوانده‌ها که معنای مسلم واژه «تسلیم» را نمی‌دانند آنچه در ژنو گذشت، قدر مسلم، تسلیم دشمن در برابر ما نبود! دیروز که روز سیاهی بود. دیروز انرژی هسته‌ای، حق مسلم ما نبود… و نبود! تعارف که نداریم. حرف را صاف بزن! از دیروز توافقنامه ژنو اجرا شد؛ سانتریفیوژها از چرخش باز ایستادند، عکس شادی اوباما هست… و هیچ‌کدام از این حرفها برای «علیرضا» پدر نمی‌شود!“.
نویسنده سپس به نامزدهای باند ولی‌فقیه در جریان خیمه‌شب بازی انتخابات خط می‌دهد که در مقابل دولت روحانی موضعگیری کنند و از رأی خودشان یعنی از خط ولایت در برابر خط روحانی- رفسنجانی دفاع کنند و خطاب به آنان می‌نویسد: ”وقتی بعضی‌ها در خانه ملت، نیمی از ملت را تلویحاً «افراطی، خشونتگرا و تک‌رأی» می‌نامند، مشاور ارشد هم برمی‌دارد و تصریحا «رای به بی‌قانونی» می‌خواند، رأی همه آن کسانی که جز به شیخ حسن روحانی رأی داده‌اند. یعنی به‌زعم ایشان، هم من که به قالیباف رأی داده‌ام، رأی به «بی‌قانونی» داده‌ام، هم تقریباً نیمی از ملت که به دیگر نامزدها رأی داده‌اند. گویی رأی ندادن به آقای روحانی، بیش از آن که نماد تضارب آرا باشد، بیانگر ارتکاب ذنبی است به‌شدت لایغفر.
اما آقای قالیباف، شهردار محترم تهران! من به شما رأی داده‌ام یا به بی‌قانونی؟! اگر رأی به شما، رأی به بی‌قانونی نیست -که نیست- چرا از رأی من و ما به خودتان دفاع نمی‌کنید؟! و چرا جواب توهین به این بزرگی را نمی‌دهید؟! روی سخن این سؤال با دیگر نامزدهای انتخابات هم هست. آیا هر آن که به هر دلیل، به شما رسیده و رأی داده، رأی به بی‌قانونی داده؟! و آیا اصل این رأی، بی‌قانونی بوده یا نماد آن‌که شما باشید؟! به خدا سوگند، به ما و مصادیق رأی‌مان، مهم‌ترین اتهامی که هرگز نمی‌چسبد، همین تهمت زشت و زننده «بی‌قانونی» است“
نویسنده سپس ضمن ابراز پشیمانی از این‌که در روز اعلام انتخاب آخوند حسن روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهور رژیم چرا باند ولایت و حامیان سایر نامزدهای رژیم علیه او کف خیابانها ننشسته‌اند و اگر کف خیابانها می‌نشستند کار روحانی به مذاکره با حرامیان عالم نمی‌کشید، رودرروی خط آویختن رفسنجانی - روحانی به آمریکا وقدرتهای بزرگ می‌نویسد:
”آری! برای ما عین آب خوردن بود که کاری می‌کردیم بعضی‌ها به‌جای مذاکره با حرامیان عالم، دربه‌در دنبال رایزنی با ما می‌گشتند که کف خیابان را رها کنیم تا دولت در شرف تشکیل‌شان اساساً بتواند نفسی بکشد. فی‌المثل، برای نماد مدیریت جهادی، کار دشواری بود که به‌جای تبریک زود هنگام به آقای روحانی، نشانی کف خیابان بی‌قانونی را به هواداران خود نشان دهد؟!“
نویسنده در ادامه نوشته‌اش به صراحت روز اجرایی شدن توافقنامه ژنو را روز سیاه برای نظام می‌داند که به این وسیله نظام در برابر دشمن تسلیم شده و از مواضع خود در زمینه حمایت از رژیم بشار اسد و حزب‌الشیطان نیز عقب نشسته است و در این رابطه می‌نویسد: ”روز سیاهی بود. من تعجب می‌کنم از بعضی حقوق‌خوانده‌ها که معنای مسلم واژه «تسلیم» را نمی‌دانند آنچه در ژنو گذشت، قدر مسلم، تسلیم دشمن در برابر ما نبود! دیروز که روز سیاهی بود. دیروز انرژی هسته‌ای، حق مسلم ما نبود… و نبود! تعارف که نداریم. حرف را صاف بزن! از دیروز توافقنامه ژنو اجرا شد؛ سانتریفیوژها از چرخش باز ایستادند، عکس شادی اوباما هست… و هیچ‌کدام از این حرفها برای «علیرضا» پدر نمی‌شود!“.
