باند ولیفقیه از اینکه در جریان توافق ژنو با وجود وعده روحانی در مورد دستاورد بزرگ این توافقنامه برای نظام، فقط یک مشت وعده نصیب آن شده است، این روزها حسابی یقه آخوند روحانی و کارگزاران حکومتی را گرفته است.
عناصر باند خامنهای با حمله به روحانی و دولتش، سرخوردگی و خشم خود را از این توافقنامه ابراز میدارند. معا یبی که کیهان شریعتمداری برای این توافقنامه ردیف میکند اینها است: ”اسکلت وشاکله توافقنامه ژنو با هدف برچیده شدن تمام برنامههای هستهیی ما ریخته شده است و دولت امتیازات ویژهیی برای به دست آوردن مشتی «وعده» داد. مراحل بعدی راهی که دولت روحانی برگزیده به مسائلی چون «حقوقبشر»، «تروریزم» و «حقوق اقلیت ها» رسانده خواهد شد“.
همانطور که در جملات بالا و بهنقل از کیهان به آن اشاره شد، باند ولیفقیه نه تنها از اینکه نظام امتیازات اساسی را داده و امتیاز چندانی نگرفته فغانش بلند است، بلکه به خوبی میداند که عقبنشینی در زمینه هستهیی، لاجرم به تعطیلی کل این پروژه ضدمردمی راه میبرد، و بعد از این نیز حریف وارد مقولاتی میشود که مانند اتمی مرز سرخ نظام است و بنیان نظام بر تداوم آنها استوار است.
مقولاتی مانند رعایت حقوقبشر، دست برداشتن نظام از صدور تروریسم و ارتجاع و رعایت حقوق اقلیتها، مواردی است که اگر رژیم به خواستهای طرف مقابل در این زمینهها نیز تن بدهد، لاجرم عمامه ولایت برباد میرود و سرنگونی رژیم را بهدنبال دارد.
از این جهت است که روزبه روز که از توافق ژنو میگذرد، باند ولیفقیه حسابی یقه آخوند روحانی و تیم مذاکرهکننده او را گرفته و دست بردار هم نیست.
کیهان پاسدار شریعتمداری در یادداشت روز25آذر 92، فغانش از نتیجه این توافقنامه به هوا است و در این زمینه با سوزوگداز مینویسد: ”واقعیت این است که دولت، امتیازات ویژهیی برای به دست آوردن مشتی «وعده» داد. وعدههایی که فقط چند ساعت دوام داشت. اکنون که در حال مطالعه این یادداشت هستید، غنیسازی 20 درصدی متوقف شده و رآکتور آب سنگین اراک نیز فعالیتی ندارد.
درد اینجاست که فعالیت رآکتور آب سنگین اراک قبل از توافقنامه ژنو متوقف شده است! نباید فراموش کنیم که غنیسازی در سطح بالا، به ظاهر هم که شده همیشه بهعنوان «بزرگترین نگرانی» غرب مطرح بود و این نگرانی اکنون رفع شده است! اما آیا نگرانیهای حقیقی ما نیز مرتفع شده است؟“
کیهان ولیفقیه با خواندن دست باند رفسنجانی و پیشبینی انتهای نقشه مسیر این باند، به عمق استراتژیکی نقشه مسیر آنها میزند و مینویسد: ”به نظر میرسد، مراحل بعدی راهی که دولت روحانی بدون توجه به ابعاد آن برگزیده، به مسائلی چون «حقوقبشر»، «تروریزم»، «حقوق اقلیتها» و... رسانده خواهد شد که تا حدودی هم رسانده شده است.
لزوم توقف حمایتها از حزبالله، سوریه، و فلسطین... نیز مرحلهای است که احتمالاً بعدها از سوی غرب با شدت و حدت هرچه تمامتر، مطرح و در داخل نیز به بهانه جلوگیری از اعمال تحریمهای تازه به شکل کاملاً رسمی دنبال خواهد شد.
واقعیت این است که اسکلت و شاکله توافقنامه ژنو با هدف برچیده شدن تمام برنامههای هستهیی ما ریخته شده است. موضعگیریها در مورد حمایت نظام از تروریسم، لزوم رعایت حقوقبشر در ایران که پس از توافق ژنو با قدرت و حدت بیشتری دنبال میشود، نیز به خوبی انتهای مسیری را که جریانهای سیاسی و رسانهیی اطراف دولت القا میکنند نشان میدهد“.
ارگان سپاه پاسداران نیز نسبت به تحریمهای جدید علیه شرکتهای رژیم، با یاد آری اینکه طبق توافقنامه ژنو قرار نبوده که هیچ تحریم جدیدی علیه نظام وضع شود، زیرآب توافق ”تحمیلی“ رژیم را میزند و آخوند روحانی و دستاندرکاران حکومتش که طرف مذاکره با کشورهای 5+ 1 بودند را بهعنوان مسئولان نظام زیر ضرب برد که چرا مسئولان تصویر غیرواقعی از توافقنامه به خورد باند خامنهای دادهاند.
روزنامه جوان در این زمینه مینویسد: ”آمریکاییها پس از این تحریمها ادعا کردند که مسئولان ایرانی از این موضوع مطلع بودهاند. حال این سؤال مطرح است که چرا مسئولان در این خصوص هیچ اطلاعی را رسانهیی نکردهاند.
ملغی کردن این توافقنامه هزینه زیادی برای کشور خواهد داشت و امروز مذاکرهکنندگان هستهیی باید پاسخ بدهند که چرا تصویری غیرواقعی از توافق ژنو ارائه کردهاند؟
قطعاً اگر این روند ادامه پیدا کند، اجازه نخواهیم داد که تعلیق فعالیتهای هستهیی کشور ادامه پیدا کند و قبل از شش ماه فعالیتهای خود را که در چارچوب NPT است، از سر خواهیم گرفت.
نظام تنها سه ساعت زمان نیاز دارد تا شرایط خود را به شرایط پیش از مذاکرات ژنو برگرداند و تمامی سانتریفوژهای خود را مجدداً برای تولید اورانیوم 20 درصد فعال کند“.
رفسنجانی نیز با افراطی نامیدن باند خامنهای که تلاش میکنند توافقات ژنو را بشکنند، این باند را مورد حمله قرار داد و فرمان هشت مادهای خمینی را، از انبان خاطرههای خود در آورد و به رخ خامنهای کشید و با افراطگرا خواندن ولیفقیه ارتجاع در سایتش نوشت: ”صدور فرمان هشت مادهای (خمینی) برخاسته از نگرانی ایشان برای تندرویهایی بود که برخی به اسم انقلاب و اسلام، امنیت اجتماعی مردم را مخدوش میکردند. همین الآن شاهدیم که چگونه یک عده افراطی دارند تلاش میکنند تا توافقات ژنو را بشکنند تا دوباره تهدید، تحریم و تحقیر فضای مذاکرات را تحتالشعاع قرار دهد و همکاریها به بنبست برسد“.
حکایت نظام در گل فرو رفته و بحرانزده نظام ولایت در جریان مذاکرات ژنو و نتیجهیی که از آن به دست آورده، شبیه ضربالمثل آش نخورده و دهن سوخته است. یعنی تحریمهایی که همچنان گلوی رژیم را میفشرند و شقهیی که بیش از پیش تشدید شده است.
عناصر باند خامنهای با حمله به روحانی و دولتش، سرخوردگی و خشم خود را از این توافقنامه ابراز میدارند. معا یبی که کیهان شریعتمداری برای این توافقنامه ردیف میکند اینها است: ”اسکلت وشاکله توافقنامه ژنو با هدف برچیده شدن تمام برنامههای هستهیی ما ریخته شده است و دولت امتیازات ویژهیی برای به دست آوردن مشتی «وعده» داد. مراحل بعدی راهی که دولت روحانی برگزیده به مسائلی چون «حقوقبشر»، «تروریزم» و «حقوق اقلیت ها» رسانده خواهد شد“.
همانطور که در جملات بالا و بهنقل از کیهان به آن اشاره شد، باند ولیفقیه نه تنها از اینکه نظام امتیازات اساسی را داده و امتیاز چندانی نگرفته فغانش بلند است، بلکه به خوبی میداند که عقبنشینی در زمینه هستهیی، لاجرم به تعطیلی کل این پروژه ضدمردمی راه میبرد، و بعد از این نیز حریف وارد مقولاتی میشود که مانند اتمی مرز سرخ نظام است و بنیان نظام بر تداوم آنها استوار است.
مقولاتی مانند رعایت حقوقبشر، دست برداشتن نظام از صدور تروریسم و ارتجاع و رعایت حقوق اقلیتها، مواردی است که اگر رژیم به خواستهای طرف مقابل در این زمینهها نیز تن بدهد، لاجرم عمامه ولایت برباد میرود و سرنگونی رژیم را بهدنبال دارد.
از این جهت است که روزبه روز که از توافق ژنو میگذرد، باند ولیفقیه حسابی یقه آخوند روحانی و تیم مذاکرهکننده او را گرفته و دست بردار هم نیست.
کیهان پاسدار شریعتمداری در یادداشت روز25آذر 92، فغانش از نتیجه این توافقنامه به هوا است و در این زمینه با سوزوگداز مینویسد: ”واقعیت این است که دولت، امتیازات ویژهیی برای به دست آوردن مشتی «وعده» داد. وعدههایی که فقط چند ساعت دوام داشت. اکنون که در حال مطالعه این یادداشت هستید، غنیسازی 20 درصدی متوقف شده و رآکتور آب سنگین اراک نیز فعالیتی ندارد.
درد اینجاست که فعالیت رآکتور آب سنگین اراک قبل از توافقنامه ژنو متوقف شده است! نباید فراموش کنیم که غنیسازی در سطح بالا، به ظاهر هم که شده همیشه بهعنوان «بزرگترین نگرانی» غرب مطرح بود و این نگرانی اکنون رفع شده است! اما آیا نگرانیهای حقیقی ما نیز مرتفع شده است؟“
کیهان ولیفقیه با خواندن دست باند رفسنجانی و پیشبینی انتهای نقشه مسیر این باند، به عمق استراتژیکی نقشه مسیر آنها میزند و مینویسد: ”به نظر میرسد، مراحل بعدی راهی که دولت روحانی بدون توجه به ابعاد آن برگزیده، به مسائلی چون «حقوقبشر»، «تروریزم»، «حقوق اقلیتها» و... رسانده خواهد شد که تا حدودی هم رسانده شده است.
لزوم توقف حمایتها از حزبالله، سوریه، و فلسطین... نیز مرحلهای است که احتمالاً بعدها از سوی غرب با شدت و حدت هرچه تمامتر، مطرح و در داخل نیز به بهانه جلوگیری از اعمال تحریمهای تازه به شکل کاملاً رسمی دنبال خواهد شد.
واقعیت این است که اسکلت و شاکله توافقنامه ژنو با هدف برچیده شدن تمام برنامههای هستهیی ما ریخته شده است. موضعگیریها در مورد حمایت نظام از تروریسم، لزوم رعایت حقوقبشر در ایران که پس از توافق ژنو با قدرت و حدت بیشتری دنبال میشود، نیز به خوبی انتهای مسیری را که جریانهای سیاسی و رسانهیی اطراف دولت القا میکنند نشان میدهد“.
ارگان سپاه پاسداران نیز نسبت به تحریمهای جدید علیه شرکتهای رژیم، با یاد آری اینکه طبق توافقنامه ژنو قرار نبوده که هیچ تحریم جدیدی علیه نظام وضع شود، زیرآب توافق ”تحمیلی“ رژیم را میزند و آخوند روحانی و دستاندرکاران حکومتش که طرف مذاکره با کشورهای 5+ 1 بودند را بهعنوان مسئولان نظام زیر ضرب برد که چرا مسئولان تصویر غیرواقعی از توافقنامه به خورد باند خامنهای دادهاند.
روزنامه جوان در این زمینه مینویسد: ”آمریکاییها پس از این تحریمها ادعا کردند که مسئولان ایرانی از این موضوع مطلع بودهاند. حال این سؤال مطرح است که چرا مسئولان در این خصوص هیچ اطلاعی را رسانهیی نکردهاند.
ملغی کردن این توافقنامه هزینه زیادی برای کشور خواهد داشت و امروز مذاکرهکنندگان هستهیی باید پاسخ بدهند که چرا تصویری غیرواقعی از توافق ژنو ارائه کردهاند؟
قطعاً اگر این روند ادامه پیدا کند، اجازه نخواهیم داد که تعلیق فعالیتهای هستهیی کشور ادامه پیدا کند و قبل از شش ماه فعالیتهای خود را که در چارچوب NPT است، از سر خواهیم گرفت.
نظام تنها سه ساعت زمان نیاز دارد تا شرایط خود را به شرایط پیش از مذاکرات ژنو برگرداند و تمامی سانتریفوژهای خود را مجدداً برای تولید اورانیوم 20 درصد فعال کند“.
رفسنجانی نیز با افراطی نامیدن باند خامنهای که تلاش میکنند توافقات ژنو را بشکنند، این باند را مورد حمله قرار داد و فرمان هشت مادهای خمینی را، از انبان خاطرههای خود در آورد و به رخ خامنهای کشید و با افراطگرا خواندن ولیفقیه ارتجاع در سایتش نوشت: ”صدور فرمان هشت مادهای (خمینی) برخاسته از نگرانی ایشان برای تندرویهایی بود که برخی به اسم انقلاب و اسلام، امنیت اجتماعی مردم را مخدوش میکردند. همین الآن شاهدیم که چگونه یک عده افراطی دارند تلاش میکنند تا توافقات ژنو را بشکنند تا دوباره تهدید، تحریم و تحقیر فضای مذاکرات را تحتالشعاع قرار دهد و همکاریها به بنبست برسد“.
حکایت نظام در گل فرو رفته و بحرانزده نظام ولایت در جریان مذاکرات ژنو و نتیجهیی که از آن به دست آورده، شبیه ضربالمثل آش نخورده و دهن سوخته است. یعنی تحریمهایی که همچنان گلوی رژیم را میفشرند و شقهیی که بیش از پیش تشدید شده است.