در جمعهبازار امروز تهران، آخوند موحدی کرمانی نسبت به عواقب خوردن جام زهر اتمی هشدار داد و گفت هرچه بیشتر امتیاز بدهیم بیشتر میخواهند و حق غنیسازی را انکار میکنند:
«هرچه بیشتر امتیاز بدید، عطش آمریکا بیشتر میشه. عطش آمریکا و پنج بهعلاوه یک بیشتر میشه اونها سیری ناپذیرند. در هر مرحله که جواب مثبت میدهند، دادند، دادید، گرفتهاند، توقع جدیدی، بهانه جدیدی، برای اونها پیش میآید. هنوز مرکب توافق خشک نشده، که زیر همه چیز میزنند و انکار حق غنی، حق غنیسازی میکنند. با کمال پررویی میگوید همه چیز روی میز است، هر پیشنهادی. مگر میشه در فضای مذاکره اینجور سخن گفت؟ همه گزینهها حتی نظامی روی میز است، و صریحاً میگوید ما با ایرانیها و رئیسجمهورش اعتماد نداریم. خوب ایرانیها بیشتر به شما بیاعتماد هستند. الآن که وقت این صحبت نیست، باید بفهمید. ادب را مراعات کنید، هر چیزی سخنی جایی دارد. عجیب این است که مدتی قبل این ادبیات را اوباما بهکار نبرده بود. و این معناش اینه یعنی گفتگوهای مقدماتی تأثیری در تعدیل دشمنیهای آمریکا نداشته. این خیلی مهمه، نداشته، اینطور حرف نمیزد...
حالا که دشمن ما اینطوی است پس باید چه بکنیم؟ باید در حل مشکلات اقتصادیمان، در حل مشکلاتمون به درون توجه کنیم. ... . والا دشمن میگه که نه اصلاً حق غنیسازی را من قبول ندارم. باید غنیسازی به صفر برسه، با کمال پررویی میگن با اینکه حق غنیسازی حق مسلم ماست، ... .. با کمال پررویی میگن که ما فعلاً چهار میلیارد دلار از این بلوکههای شما، از این پولی که دزدیم و نگهداشتیم، چهار میلیارد دلار بهتون میدیم، اونهم نه نقد، اقساطی میدیم و بالاخره از این پرروییها زیاده، تعجبه اینه که آقای اوباما، در سخنانش از مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسراییل در ایران خیلی ناراحت بود و این سخن را گفت. البته مردم ایران باهوشند، مردم بیدارند، مردم جنایات 35ساله آمریکا را فراموش نکردهاند. میدونند آمریکا چه بهسر این کشور آورده، که مجال بیان جنایاتش نیست. حق دارند که فریاد بزنند، بگویند مرگ بر آمریکا».
«هرچه بیشتر امتیاز بدید، عطش آمریکا بیشتر میشه. عطش آمریکا و پنج بهعلاوه یک بیشتر میشه اونها سیری ناپذیرند. در هر مرحله که جواب مثبت میدهند، دادند، دادید، گرفتهاند، توقع جدیدی، بهانه جدیدی، برای اونها پیش میآید. هنوز مرکب توافق خشک نشده، که زیر همه چیز میزنند و انکار حق غنی، حق غنیسازی میکنند. با کمال پررویی میگوید همه چیز روی میز است، هر پیشنهادی. مگر میشه در فضای مذاکره اینجور سخن گفت؟ همه گزینهها حتی نظامی روی میز است، و صریحاً میگوید ما با ایرانیها و رئیسجمهورش اعتماد نداریم. خوب ایرانیها بیشتر به شما بیاعتماد هستند. الآن که وقت این صحبت نیست، باید بفهمید. ادب را مراعات کنید، هر چیزی سخنی جایی دارد. عجیب این است که مدتی قبل این ادبیات را اوباما بهکار نبرده بود. و این معناش اینه یعنی گفتگوهای مقدماتی تأثیری در تعدیل دشمنیهای آمریکا نداشته. این خیلی مهمه، نداشته، اینطور حرف نمیزد...
حالا که دشمن ما اینطوی است پس باید چه بکنیم؟ باید در حل مشکلات اقتصادیمان، در حل مشکلاتمون به درون توجه کنیم. ... . والا دشمن میگه که نه اصلاً حق غنیسازی را من قبول ندارم. باید غنیسازی به صفر برسه، با کمال پررویی میگن با اینکه حق غنیسازی حق مسلم ماست، ... .. با کمال پررویی میگن که ما فعلاً چهار میلیارد دلار از این بلوکههای شما، از این پولی که دزدیم و نگهداشتیم، چهار میلیارد دلار بهتون میدیم، اونهم نه نقد، اقساطی میدیم و بالاخره از این پرروییها زیاده، تعجبه اینه که آقای اوباما، در سخنانش از مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسراییل در ایران خیلی ناراحت بود و این سخن را گفت. البته مردم ایران باهوشند، مردم بیدارند، مردم جنایات 35ساله آمریکا را فراموش نکردهاند. میدونند آمریکا چه بهسر این کشور آورده، که مجال بیان جنایاتش نیست. حق دارند که فریاد بزنند، بگویند مرگ بر آمریکا».