روز 16آذر، دانشجویان در سراسر کشور با شعارهای انقلابی خود، خاطرات رزم و تلاش دانشجویان در قیام سال 88 را تجدید کردند و در تداوم راه دانشجویان شهیدی مانند کیانوش آسا، ندا آقا سلطان و سایر شهدای دانشجوی این قیام، به رژیم ولایتفقیه و باندهای درونی آن نه گفتند.
باندهای رژیم درصدد بودند تا با لشکرکشی عمله و اکره خود به دانشگاهها هم روز 16آذر و هم جو ملتهب و اعتراضی دانشگاهها را، به نفع باند خود سمت و سو داده و مصادره کنند. اما دانشجویان آگاه و دلیر با درهمریختن بساط نمایشات هر دو باند در دانشگاهها، بیش از پیش هویت جنبش دانشجویی را که برآمده از مبارزات آزادیخواهانه نسل جوان و پیشتاز ایران در برابر دو دیکتاتوری شاه و شیخ است به ثبت دادند.
خلاصهای ازاقدامات اعتراضی و انقلابی دانشجویان در 16آذر 92 این حقیقت را بیش از پیش روشن میکند:
دانشجویان دانشگاه ملی جایی که آخوند روحانی در میان تدابیر شدید امنیتی و تقریباً بهطور اعلام نشده و غافلگیر کننده حاضر شد و سخنرانی کرد، با وجود همه تمهیدات سرکوبگرانه رژیم صدای اعتراض خود را در برابر آخوند روحانی بلند کردند. رژیم آخوندی با انباشتن سالن سخنرانی از مزدوران نعره کش خود و گسیل کردن گلههای بسیجی در بیرون محل سخنرانی و در سطح دانشگاه ملی بر آن بود که نگذارد هیچ صدای اعتراضی از دانشجویان بلند شود. رژیم میخواست به این وسیله وانمود کند گویا دانشجویان یا از آخوند روحانی و فریبکاریهای مهوع او حمایت میکنند و یا در زمرهٴ بسیجیان باند خامنهای هستند که از رئیسجمهور ارتجاع بابت عقبنشینی فضاحتبار از «حق مسلم غنیسازی» گله و شکایت دارند. دانشجویان دلیر و آگاه دانشگاه ملی این طرح رژیم را از اساس در هم شکستند. دانشجویان مبارز در همان سالن صدای اعتراض بلند کردند به گونهیی که تلویزیون آخوندی با فضاحت تمام ناچار از قطع صدا در چند نقطه از پخش مستقیم خود شد. به موزات شعارهای اعتراضی، حرکت اعتراضی دانشجویان دختر نیز بسیار معنیدار بود. این دانشجویان دستنوشتههایی را در اعتراض به آخوند روحانی در جای جای سالن بر سر دست بلند کردند که دوربینهای تلویزیون آخوندی را دچار سردرگمی کرد و انتشار آن عکسهای در اینترنت بیش از پیش مخالفت دانشجویان را با شیادیهای آخوند روحانی و باند او به ثبت داد.
روی دستنوشتهیی با اشاره به دجالگریهای روحانی در دوران تبلیغات انتخاباتیش نوشته شده بود: «شما حقوقدان هستید نه سرهنگ، فضای امنیتی باید شکسته شود».
دانشجوی دختر دلیری رو دو کف دست خود که آن را در برابر دوربیها گرفته بود نوشته بود «فضای امنیتی باید شکسته شود»، دانشجوی دیگری دستنوشتهیی بلند کرده بود که روی آن نوشته شده بود: «تریبون آزاد دانشگاه کجاست؟ ما رئیسجمهور ندیده نیستیم».
چندین دختر دانشجو نیز هر کدام قسمتی از یک دستنوشته را بلند کرده بودند که روی آن با طعنه به آخوند روحانی نوشته بود ”دانشجو فقط گوش ندارد، زبان هم دارد».
دانشجویانی هم که در بیرون محل سخنرانی آخوند روحانی تجمع کرده بودند، شعار «مرگ بر دیکتاتور» و «دیکتاتور واقعی بازداشت باید گردد» و «دانشگاه پادگان نیست» سر میدادند و در برابر گله بسیجیهایی که نقش دانشجویان هوادار رژیم را بازی میکردند، ضمن درگیری با آنها، شعار میدادند: ”بسیجی حیا کن دانشگاه رو رها کن“، ”بسیجی دروغگو، کارت دانشجویی ات کو“، ”دانشجوی سهمیه همینه همینه“. این درگیریهای حتی تا ساعتها بعد از ترک دانشگاه توسط آخوند روحانی ادامه داشت.
از سوی دیگر، در دانشگاه شریف، دانشجویان بساط نمایش باند دیگر رژیم را در هم ریختند. دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف با شعار ”می کشم میکشم آنکه برادرم کشت ”تجمع کردند و خشم و انزجار خود را از حکومت آخوندی ابراز کردند.
ایادی بسیجی رژیم در دانشگاه، پاسدار شریعتمداری نماینده خامنهای در کیهان را مخفیانه وارد دانشگاه صنعتی شریف کردند تا بهمناسبت روز دانشجو سخنرانی کند. اما دانشجویان تجمع کرده و خشم خود را از این پاسدار و تمامیت رژیم آخوندی ابراز کردند. آنها شعار میدادند: ”می کشم میکشم آنکه برادرم کشت ”.
وقتی مأموران بسیجی و حراست او را بهطور پنهانی وارد دانشگاه کردند، دانشجویان در تالار سخنرانی حاضر شده و در برابر پاسدار شریعتمداری شعار میدادند «مزدور برو گمشو» و او را هو کردند. وقتی پاسدار شریعتمداری شروع به سخنرانی کرد، دانشجویان پشت به شریعتمداری و رو به دیوار ایستاده و شعار میدادند «دانشگاه بیدار است، از مزدور بیزار است». وقتی پاسدار شریعتمداری از سر استیصال و با وقاحت تمام دانشجویان را فتنهگر و ستون پنجم دشمن خواند دانشجویان شعار دادند: «فتنه تویی، ستون پنجم تویی، دشمن این خاک تویی، دشمن ایران تویی»
دانشجویان دانشگاه تهران در تجمع اعتراضی خود شعارهای «مرگ بر دیکتاتور» «دانشجو میمیرد ذلت نمیپذیرد» و «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» سر دادند. رژیم آخوندی با مزدورانش دانشگاه را قرق کرده بود و با گسیل مزدوران حراست، بسیج، اطلاعات و مزدوران لباس شخصی، قصد داشت جلوی هر حرکت اعتراضی را بگیرد. یک شاهد عینی میگوید مزدوران از هر کسی که میخواست وارد دانشگاه شود کارت دانشجویی میخواستند و بسیجیان بیسیم به دست سطح دانشگاه تهران را پوشانده بودند
بهرغم این تدابیر شدید امنیتی، دانشجویان تجمع خود را برپا کردند و خشم و انزجار خود را از حکومت آخوندی ابراز کردند. آنان همچنین علیه مهره سرکوب رژیم در دانشگاه یعنی فرهاد رهبر رئیس مزدور دانشگاه شعار میدادند: «فرهاد رهبر اخراج باید گردد»
دانشجویان دانشگاه پلیتکنیک تهران همزمان با سایر دانشگاههای تهران، شعارهای ضدحکومتی سردادند. مزدوران بسیجی تلاش کردند تجمع دانشجویان را پراکنده کنند اما دانشجویان با مزدوران درگیر شدند.
در مراسم بزرگداشت شانزدهم آذر در دانشگاه تبریز، دانشجویان شعارمرگ بر دیکتاتور سردادند
در دانشگاه آزاد زنجان دانشجویان تجمع کردند و شعار دادند دانشجو میرزمد ذلت نمیپذیرد. دانشجویان دلیر با نیروهای مزدور بسیجی و حراست که قصد پراکنده کردن آنها را داشتند درگیر شدند و به زد و خورد پرداختند و تعدادی از دانشجویان توسط مزدوران سرکوبگر رژیم دستگیر شدند.
دانشجویان دانشـگاه شهر کرد در یک حرکت اعتراضی به زد و خورد با مزدوران بسیجی رژیم در این دانشگاه پرداختند. به گفته شاهدان عینی در این زد و خورد 5 دانشجو بهشدت مضروب و روانه بیمارستان شدند.
این مرور کوتاه نشان میدهد که در روز شنبه 16آذر92 دانشجویان بسیاری از دانشگاههای سراسر کشور با شعارهای کوبنده و انقلابی علیه سیاستهای ضدمردمی رژیم و بهخصوص سیاستهای سرکوبگرانه هر دو باند به پاخاستند.
شعارهای دانشجویان نظیر «می کشم، میکشم آنکه برادرم کشت»، یا «مرگ بردیکتاتور»، یادآور اعتراض و قیام دانشجویان در قیام سراسری سال88 و بهخصوص در روز 16آذر همان سال بود که تمامیت رژیم را نفی کردند و خواستار برچیدن بساط ولایت سفیانی خامنهای جنایتکار بودند.
باندهای رژیم درصدد بودند تا با لشکرکشی عمله و اکره خود به دانشگاهها هم روز 16آذر و هم جو ملتهب و اعتراضی دانشگاهها را، به نفع باند خود سمت و سو داده و مصادره کنند. اما دانشجویان آگاه و دلیر با درهمریختن بساط نمایشات هر دو باند در دانشگاهها، بیش از پیش هویت جنبش دانشجویی را که برآمده از مبارزات آزادیخواهانه نسل جوان و پیشتاز ایران در برابر دو دیکتاتوری شاه و شیخ است به ثبت دادند.
خلاصهای ازاقدامات اعتراضی و انقلابی دانشجویان در 16آذر 92 این حقیقت را بیش از پیش روشن میکند:
دانشجویان دانشگاه ملی جایی که آخوند روحانی در میان تدابیر شدید امنیتی و تقریباً بهطور اعلام نشده و غافلگیر کننده حاضر شد و سخنرانی کرد، با وجود همه تمهیدات سرکوبگرانه رژیم صدای اعتراض خود را در برابر آخوند روحانی بلند کردند. رژیم آخوندی با انباشتن سالن سخنرانی از مزدوران نعره کش خود و گسیل کردن گلههای بسیجی در بیرون محل سخنرانی و در سطح دانشگاه ملی بر آن بود که نگذارد هیچ صدای اعتراضی از دانشجویان بلند شود. رژیم میخواست به این وسیله وانمود کند گویا دانشجویان یا از آخوند روحانی و فریبکاریهای مهوع او حمایت میکنند و یا در زمرهٴ بسیجیان باند خامنهای هستند که از رئیسجمهور ارتجاع بابت عقبنشینی فضاحتبار از «حق مسلم غنیسازی» گله و شکایت دارند. دانشجویان دلیر و آگاه دانشگاه ملی این طرح رژیم را از اساس در هم شکستند. دانشجویان مبارز در همان سالن صدای اعتراض بلند کردند به گونهیی که تلویزیون آخوندی با فضاحت تمام ناچار از قطع صدا در چند نقطه از پخش مستقیم خود شد. به موزات شعارهای اعتراضی، حرکت اعتراضی دانشجویان دختر نیز بسیار معنیدار بود. این دانشجویان دستنوشتههایی را در اعتراض به آخوند روحانی در جای جای سالن بر سر دست بلند کردند که دوربینهای تلویزیون آخوندی را دچار سردرگمی کرد و انتشار آن عکسهای در اینترنت بیش از پیش مخالفت دانشجویان را با شیادیهای آخوند روحانی و باند او به ثبت داد.
روی دستنوشتهیی با اشاره به دجالگریهای روحانی در دوران تبلیغات انتخاباتیش نوشته شده بود: «شما حقوقدان هستید نه سرهنگ، فضای امنیتی باید شکسته شود».
دانشجوی دختر دلیری رو دو کف دست خود که آن را در برابر دوربیها گرفته بود نوشته بود «فضای امنیتی باید شکسته شود»، دانشجوی دیگری دستنوشتهیی بلند کرده بود که روی آن نوشته شده بود: «تریبون آزاد دانشگاه کجاست؟ ما رئیسجمهور ندیده نیستیم».
چندین دختر دانشجو نیز هر کدام قسمتی از یک دستنوشته را بلند کرده بودند که روی آن با طعنه به آخوند روحانی نوشته بود ”دانشجو فقط گوش ندارد، زبان هم دارد».
دانشجویانی هم که در بیرون محل سخنرانی آخوند روحانی تجمع کرده بودند، شعار «مرگ بر دیکتاتور» و «دیکتاتور واقعی بازداشت باید گردد» و «دانشگاه پادگان نیست» سر میدادند و در برابر گله بسیجیهایی که نقش دانشجویان هوادار رژیم را بازی میکردند، ضمن درگیری با آنها، شعار میدادند: ”بسیجی حیا کن دانشگاه رو رها کن“، ”بسیجی دروغگو، کارت دانشجویی ات کو“، ”دانشجوی سهمیه همینه همینه“. این درگیریهای حتی تا ساعتها بعد از ترک دانشگاه توسط آخوند روحانی ادامه داشت.
از سوی دیگر، در دانشگاه شریف، دانشجویان بساط نمایش باند دیگر رژیم را در هم ریختند. دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف با شعار ”می کشم میکشم آنکه برادرم کشت ”تجمع کردند و خشم و انزجار خود را از حکومت آخوندی ابراز کردند.
ایادی بسیجی رژیم در دانشگاه، پاسدار شریعتمداری نماینده خامنهای در کیهان را مخفیانه وارد دانشگاه صنعتی شریف کردند تا بهمناسبت روز دانشجو سخنرانی کند. اما دانشجویان تجمع کرده و خشم خود را از این پاسدار و تمامیت رژیم آخوندی ابراز کردند. آنها شعار میدادند: ”می کشم میکشم آنکه برادرم کشت ”.
وقتی مأموران بسیجی و حراست او را بهطور پنهانی وارد دانشگاه کردند، دانشجویان در تالار سخنرانی حاضر شده و در برابر پاسدار شریعتمداری شعار میدادند «مزدور برو گمشو» و او را هو کردند. وقتی پاسدار شریعتمداری شروع به سخنرانی کرد، دانشجویان پشت به شریعتمداری و رو به دیوار ایستاده و شعار میدادند «دانشگاه بیدار است، از مزدور بیزار است». وقتی پاسدار شریعتمداری از سر استیصال و با وقاحت تمام دانشجویان را فتنهگر و ستون پنجم دشمن خواند دانشجویان شعار دادند: «فتنه تویی، ستون پنجم تویی، دشمن این خاک تویی، دشمن ایران تویی»
دانشجویان دانشگاه تهران در تجمع اعتراضی خود شعارهای «مرگ بر دیکتاتور» «دانشجو میمیرد ذلت نمیپذیرد» و «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» سر دادند. رژیم آخوندی با مزدورانش دانشگاه را قرق کرده بود و با گسیل مزدوران حراست، بسیج، اطلاعات و مزدوران لباس شخصی، قصد داشت جلوی هر حرکت اعتراضی را بگیرد. یک شاهد عینی میگوید مزدوران از هر کسی که میخواست وارد دانشگاه شود کارت دانشجویی میخواستند و بسیجیان بیسیم به دست سطح دانشگاه تهران را پوشانده بودند
بهرغم این تدابیر شدید امنیتی، دانشجویان تجمع خود را برپا کردند و خشم و انزجار خود را از حکومت آخوندی ابراز کردند. آنان همچنین علیه مهره سرکوب رژیم در دانشگاه یعنی فرهاد رهبر رئیس مزدور دانشگاه شعار میدادند: «فرهاد رهبر اخراج باید گردد»
دانشجویان دانشگاه پلیتکنیک تهران همزمان با سایر دانشگاههای تهران، شعارهای ضدحکومتی سردادند. مزدوران بسیجی تلاش کردند تجمع دانشجویان را پراکنده کنند اما دانشجویان با مزدوران درگیر شدند.
در مراسم بزرگداشت شانزدهم آذر در دانشگاه تبریز، دانشجویان شعارمرگ بر دیکتاتور سردادند
در دانشگاه آزاد زنجان دانشجویان تجمع کردند و شعار دادند دانشجو میرزمد ذلت نمیپذیرد. دانشجویان دلیر با نیروهای مزدور بسیجی و حراست که قصد پراکنده کردن آنها را داشتند درگیر شدند و به زد و خورد پرداختند و تعدادی از دانشجویان توسط مزدوران سرکوبگر رژیم دستگیر شدند.
دانشجویان دانشـگاه شهر کرد در یک حرکت اعتراضی به زد و خورد با مزدوران بسیجی رژیم در این دانشگاه پرداختند. به گفته شاهدان عینی در این زد و خورد 5 دانشجو بهشدت مضروب و روانه بیمارستان شدند.
این مرور کوتاه نشان میدهد که در روز شنبه 16آذر92 دانشجویان بسیاری از دانشگاههای سراسر کشور با شعارهای کوبنده و انقلابی علیه سیاستهای ضدمردمی رژیم و بهخصوص سیاستهای سرکوبگرانه هر دو باند به پاخاستند.
شعارهای دانشجویان نظیر «می کشم، میکشم آنکه برادرم کشت»، یا «مرگ بردیکتاتور»، یادآور اعتراض و قیام دانشجویان در قیام سراسری سال88 و بهخصوص در روز 16آذر همان سال بود که تمامیت رژیم را نفی کردند و خواستار برچیدن بساط ولایت سفیانی خامنهای جنایتکار بودند.
شعارهای انقلابی دانشجویان در16آذر92 بیانگر نفرت و عمق کینه آنان از تمامیت این رژیم فاسد و تمامی باندهای درونی آن است. دانشجویان در روز 16آذر 92 پیامشان این بود که دانشگاه جای آخوندها و مزدوران آنان و شیخ فریبکاری مانند آخوند حسن روحانی و سرچماقداری مانند حسین شریعتمداری نیست. کسانی که اسلاف آنان مانند خمینی دجال از دانشجو و دانشگاه کینه چرکینی به دل داشتند تا جایی که خمینی دجال گفت دانشگاه مرکز فساد است و هرچه بر سراسلام (یعنی اسم مستعار خمینی) و نظامش آمده از دانشگاه است.
البته این حرف خمینی درست بود. زیرا دانشگاه و دانشجویان مبارز ضدارتجاع و ضدبرداشتهای خمینیگونه از اسلام هستند و هیچگاه دانشگاه و دانشجویان سرسازگاری با اسلام خمینی و دم و دمبالچههای آن نداشته و ندارد و خواهان آزادی و رهایی مردم ایران هستند در حاليکه در قاموس نظام ولایتفقیه جایی برای آزادی و آزادیخواهی وجود ندارد.
