ما در نود و دومین روز اعتصاب غذایمان هستیم. اگر سؤال کنید که رمز و راز اینکه بعد از 92روز چرا ما هنوز پایدار و استواریم؟ جوابش یک کلمه است، ایمان! ایمان به راهمان که درست و حق است. همان حقیقتی که بنیانگذار ما، حنیف کبیر در شب اعدامش در سلولهای انفرادی اوین به راهش داشت. همان ایمانی که مجاهدین قتلعام شده در سال67 به راهشان داشتند. همان ایمانی که مجاهدینی که در اشرف بودند، فداییان اشرف به راهشان داشتند و 52نفر از آنها قتلعام شدند. همان ایمانی که از حقیقت نشأت میگیرد و نورش از شرق تا غرب عالم را روشن کرده است. امروز میبینیم که از اروپا و آمریکا تا استرالیا بسیاری از هموطنان ما در اعتصابغذا هستند و میبینیم که امروز بسیاری از ایرانیان آزاده، به صف اعتصابغذا میپیوندند. این نور حقیقت است. همانطور که رهبر ما 30سال پیش گفت، نمیشود جلو نور خورشید را گرفت. بله با کشتن و با سکوت نمیشود نور حقیقت را کشت و از بین برد؛ بلکه روز به روز به کسانی که دنبال حقیقت و آزادی هستند، افزوده میشه و شما میتوانید آن را به خوبی در دنیا ببینید. پیروزی از آن کسانی است که پایدار میکنند. پیروزی از آن ماست و ما به این ایمان داریم و به همین خاطر است که پایداری میکنیم.
حمله به اشرف - اعتصاب غذا,
خجسته میرزاباقری: ما پایداریم، چون به راهمان ایمان داریم!
-
- سیاست
- 1392/09/12
خجسته میرزاباقری
<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/b4bda42b-5d56-4b3e-9edc-e0b113c760c2"></iframe>