بیانیه مطبوعاتی
بروکسل - 27نوامبر 2013
اتحادیه اروپا کمکهای مالی به مالکی را که در بغداد ناپدید می‌شود باید متوقف کندو مستقیماً به سازمانهای غیردولتی برای کمک به پناهندگان سوری مستقر در عراق بدهد
در بسیاری از ملاقاتهایم دراقلیم کردستان دریافتم که انزجار شدیدی نسبت به کشتار اول سپتامبر در اشرف میان سیاستمداران عرب و کرد وجود داردآنها کشتار در اشرف را مکرراً جنایت علیه بشریت و اهانت به مهمانوازی عربی-کردی توصیف کردند
مالکی هر گونه اطلاع از این جرایم منزجرکننده را انکار می‌کند
اما روشن است که چنین حمله سازماندهی شده و وحشیانه‌یی
هرگز نمی‌توانسته بدون دخالت مستقیم خود او طراحی و اجرا شود
من از رهبران سیاسی در عراق خواستم دخالت کنندتا آزادی فوری این گروگانها را که در بغداد نگهداری می‌شوندو عفو بین‌الملل هم اخیراً مورد تأیید قرار داد، محقق کنند
استرون استیونسون، رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا به اربیل در کردستان عراق سفر کرد و در آنجا با مسعود بارزانی رئیس دولت اقلیم کردستان و نخست‌وزیر کردستان نیچروان بارزانی ملاقات کرد.
وی چهار روز فشرده را در عراق گذرانده و به کمپهای پناهندگان سوری سر زد و با رهبران ارشد سیاسی ملاقات کرد. .
استرون استیونسون همچنین با اسقفهای اصلی مسیحی، مفتی اعظم عراق و برخی اعضای پارلمان عراق، از جمله رئیس کمیته حقوق‌بشر و نیز رهبران خیزشهای مردمی اخیر در شش ایالت علیه دولت بغداد، ملاقات کرد.
استرون استیونسون در بازگشت از بروکسل گفت: ”من دعوت شدم تا در یک کنفرانس بزرگ در اربیل که توسط مسیحیان کلدانی، سیریاک و آسوری ترتیب داده شده بود که 600نفر در آن شرکت داشتند صحبت کنم. این کنفرانس حول فرسایش جامعه مسیحی قدیمی عراق بحث می‌کرد که حالا از 5/1 میلیون نفر به حدود 300000نفر کاهش یافته است. این جامعه مسیحی، یکی از قدیمی‌ترین جوامع مسیحی در جهان که به زمان خود مسیح برمی‌گردد، به‌خاطر پاکسازی قومی و بمب‌گذاریهای مستمر شریرانه، قتل و آدم‌ربایی، حالا با انقراض مواجه است.
اقلیم خودمختار کردستان تنها محل امن برای مسیحیان و بسیاری اقلیتهای قومی دیگر است که با حملات مستمر در عراق، خود را روب رو دیده‌اند“.
”کردستان سنتاً محلی برای مأوای امن برای پناهندگان بوده و من توانستم برخی کمپهای عظیم سوریها را ببینم. اما این یک اعلام جرم غم‌انگیز برای دولت نوری مالکی در بغداد است که هیچ پولی از کمکهای قول داده شده به کردها، تابه‌حال ماده نشده است. من از کمپ پناهندگی کارگوسک در نزدیک اربیل دیدن کردم که در آن 13000 مرد و زن و کودک سوری از ماه اوت گذشته تابه‌حال زندگی می‌کنند. دولت اقلیم کردستان و کمیساریای عالی پناهندگان کار خارق‌العاده‌ای انجام داده‌اند و برپا کردن مجموعه‌یی از کمپهای اضطراری در مدتی بسیار کوتاه، به این مردم غذا و پناهگاه برسانند. اما با نزدیک شدن زمستان، نیاز فوری به کمکهای بیشتر وجود دارد.
اتحادیه اروپا باید ارسال کمکهای مالی را به بغداد متوقف کند که خیلی ساده در آنجا ناپدید می‌شود بلکه باید آن را مستقیماً به سازمانهای غیردولتی که در حال کمک به پناهندگان سوری در عراق هستند، بدهد“.
”یقیناً ، این تنها شکایت علیه مالکی که من طی سفر شنیدم نبود. بارها به من توسط نمایندگان بسیاری مذاهب و اقلیتهای قومی و حتی از جوامع بزرگتر شیعه، سنی و کردی شنیدم که چگونه دولت فرقه‌ای مالکی بسیار غیرمحبوب شده است. رهبران خیزشهای مردمی در 6 استان سنی به من گفتند که موج ترور که جان 7000تن را تابه‌حال امسال گرفته است مسئولیتش با مالکی است چرا که وی کنترل ارتش، پلیس و سرویسهای اطلاعاتی و تمامی ابعاد امنیتی کشور را در دست دارد. عراق به سرعت در حال فرو رفتن در یک شورش جدید است و تنها پاسخ مالکی به کنار راندن کردها، زدن برچسب تروریست به سنیها، و چشم پوششی به تبعیض و خشونت سیستماتیک علیه دیگر گروه‌های اقلیت قومی است“.
”من در مورد کشتار وحشتناک 52 پناهنده ایرانی در اشرف در اول سپتامبر و ربودن هفت گروگان که شش نفر آنها زن هستند سؤال کردم. مالکی هر گونه اطلاع از این جرایم منزجرکننده علیه پناهندگان بیگناه را انکار می‌کند، اما روشن است که چنین حمله سازماندهی شده و وحشیانه‌ای هرگز نمی‌توانسته بدون دخالت مستقیم خود او طراحی و اجرا شود. من از رهبران سیاسی در عراق خواستم دخالت کرده و بدون تأخیر آزادی فوری این گروگانها را که در بغداد نگهداری می‌شوند و عفو بین‌الملل هم اخیراً مورد تأیید قرار داد، محقق کنند. در بسیاری از ملاقاتهایم، من دریافتم که انزجار شدیدی میان سیاستمداران عرب و کرد نسبت به این کشتار که آنها مکرراً آن را جنایت علیه بشریت و اهانت به رسوم مهمانوازی عربی-کردی توصیف کردند، وجود دارد“.
