نیروهای سرکوبگر رژیم به بهانه‌های واهی مختلف از جمله تحت عنوان «امن کردن جامعه» شیوه‌ها و طرحهای سرکوب متعددی را به کارمی برند. یکی از طرحهای آخوند‌ساخته، طرح مبارزه با اراذل و اوباش است که هر چند گاهی رژیم آن را به‌طور گسترده به اجرا در می‌آورد و به شیوه‌های غیرانسانی، دستگیر شدگان و قربانیان را از طریق گرداندن در محلات، سوار چارپا کردن و نمایش از طریق کانالهای تلویزیونی‌اش در معرض انظار عموم مردم قرارمی‌دهد. رژیم همچنین از این طریق به گسیل نیروهای انتظامی به خیابانها و محلات مختلف برای ایجاد جو رعب و وحشت در جامعه دست می‌زند.
با این همه تمهیدات سرکوبگرانه و ارتجاعی، رژیم موفقیتی در این زمینه به دست نمی‌آورد. در زمینه عدم موفقیت طرحهای سرکوبگرانه به‌اصطلاح مبارزه با اراذل و اوباش، سایت تابناک متعلق به پاسدار رضایی روز 28آبان تحت عنوان اراذل و اوباش تهران چه زمانی تمام می‌شوند نوشت: ”چند سال است هر چند ماه، اراذل و اوباش تهران را می‌گیرند؛ در محل نمایششان می‌دهند و فرمانده انتظامی تهران نوید روزهای بدون اوباش را به تهرانیان می‌دهد. اما چرا این اراذل هرگز تمام نمی‌شوند؟“
با این همه تمهیدات سرکوبگرانه و ارتجاعی، رژیم موفقیتی در این زمینه به دست نمی‌آورد. در زمینه عدم موفقیت طرحهای سرکوبگرانه به‌اصطلاح مبارزه با اراذل و اوباش، سایت تابناک متعلق به پاسدار رضایی روز 28آبان تحت عنوان اراذل و اوباش تهران چه زمانی تمام می‌شوند نوشت: ”چند سال است هر چند ماه، اراذل و اوباش تهران را می‌گیرند؛ در محل نمایششان می‌دهند و فرمانده انتظامی تهران نوید روزهای بدون اوباش را به تهرانیان می‌دهد. اما چرا این اراذل هرگز تمام نمی‌شوند؟“
صرف‌نظر از این‌که هدف اصلی رژیم از این طرح سرکوبگرانه تشدید جو ارعاب در جامعه است، اما اعتراف سایت حکومتی تابناک و بسیاری از اظهارات مشابه، بیانگر این است که این شیوه نه تنها کارساز نبوده بلکه نتیجه معکوس برای رژیم به بار آورده است.
رسانه‌های رژیم و سرکردگان نیروی انتظامی آن، آسیبهای اجتماعی را برجسته می‌کنند تا این‌که اذهان از علت دست زدن رژیم به چنین اقدامات سرکوبگرانه منحرف کنند. آنچه که رژیم تحت عنوان «مبارزه با اراذل و اوباش» راه می‌اندازد، هیچ علتی جز وحشت رژیم از جوانان و تلاش برای سرکوب آنها تحت این عنوان ندارد.
رژیم به این بهانه به دستگیری گسترده و کور جوانان بدون دلیل مشخص روی می‌آورد. خبری که در ادامه مطلب سایت تابناک آمده وجدان آگاه و انسانی را می‌آزارد که چطور یک فرد بی‌گناه و به قول معروف آبرو دار را عوامل سرکوبگر رژیم بی‌دلیل در یک منطقه از تهران دستگیرمی کنند و در منطقه دیگری به‌عنوان اراذل و اوباش در معرض دید عموم به نمایش می‌گذارند. سایت تابناک می‌نویسد: ”در حاشیه آخرین مرحله جمع‌آوری اراذل و اوباش که در میدان تجریش برگزار شد، اتفاق تکان‌دهنده‌ای تن مردم را لرزاند. یکی از همین افرادی که به نام اراذل و اوباش محله تجریش و شمال شهر جمع‌آوری شده بود و به نمایش گذاشته شده بود، خطاب به خبرنگاران و مردم ملتمسانه می‌گفت: «من را میدان شوش گرفتن. من مال این‌جا نیستم».
در ادامه مطلب تابناک، گفته یکی از کارشناسان رژیم که این سایت او را به‌عنوان جامعه شناس معرفی می‌کند نقل می‌شود و می‌نویسد: ”مصطفی اقلیما می‌گوید: متأسفانه پلیس کسانی را به‌عنوان اراذل و اوباش دستگیر می‌کند که در آن لحظه جرمی مرتکب نشده‌اند. در واقع پلیس با استفاده از بانک اطلاعاتی خود می‌رود و کسانی را دستگیر می‌کند که قبلاً دچار جرمی شده‌اند. آنها را جمع می‌کند و به مردم نشان می‌دهد. اما از آن‌جایی که این افراد جرمی مرتکب نشده‌اند و شاکی خصوصی هم ندارند، توسط قاضی آزاد می‌شوند و بار دیگر به جامعه باز می‌گردند و همین سبب می‌شود که عملاً تعداد اراذل و اوباش تغییری نکند و شهروندان چیزی احساس نکنند. “
رسانه‌های رژیم و سرکردگان نیروی انتظامی آن، آسیبهای اجتماعی را برجسته می‌کنند تا این‌که اذهان از علت دست زدن رژیم به چنین اقدامات سرکوبگرانه منحرف کنند. آنچه که رژیم تحت عنوان «مبارزه با اراذل و اوباش» راه می‌اندازد، هیچ علتی جز وحشت رژیم از جوانان و تلاش برای سرکوب آنها تحت این عنوان ندارد.
رژیم به این بهانه به دستگیری گسترده و کور جوانان بدون دلیل مشخص روی می‌آورد. خبری که در ادامه مطلب سایت تابناک آمده وجدان آگاه و انسانی را می‌آزارد که چطور یک فرد بی‌گناه و به قول معروف آبرو دار را عوامل سرکوبگر رژیم بی‌دلیل در یک منطقه از تهران دستگیرمی کنند و در منطقه دیگری به‌عنوان اراذل و اوباش در معرض دید عموم به نمایش می‌گذارند. سایت تابناک می‌نویسد: ”در حاشیه آخرین مرحله جمع‌آوری اراذل و اوباش که در میدان تجریش برگزار شد، اتفاق تکان‌دهنده‌ای تن مردم را لرزاند. یکی از همین افرادی که به نام اراذل و اوباش محله تجریش و شمال شهر جمع‌آوری شده بود و به نمایش گذاشته شده بود، خطاب به خبرنگاران و مردم ملتمسانه می‌گفت: «من را میدان شوش گرفتن. من مال این‌جا نیستم».
در ادامه مطلب تابناک، گفته یکی از کارشناسان رژیم که این سایت او را به‌عنوان جامعه شناس معرفی می‌کند نقل می‌شود و می‌نویسد: ”مصطفی اقلیما می‌گوید: متأسفانه پلیس کسانی را به‌عنوان اراذل و اوباش دستگیر می‌کند که در آن لحظه جرمی مرتکب نشده‌اند. در واقع پلیس با استفاده از بانک اطلاعاتی خود می‌رود و کسانی را دستگیر می‌کند که قبلاً دچار جرمی شده‌اند. آنها را جمع می‌کند و به مردم نشان می‌دهد. اما از آن‌جایی که این افراد جرمی مرتکب نشده‌اند و شاکی خصوصی هم ندارند، توسط قاضی آزاد می‌شوند و بار دیگر به جامعه باز می‌گردند و همین سبب می‌شود که عملاً تعداد اراذل و اوباش تغییری نکند و شهروندان چیزی احساس نکنند. “
ملاحظه می‌شود که طرح ضد‌مردمی مبارزه با اراذل واوباش رژیم آن‌قدر فضاحت آور است که حتی کارشناسان رژیم نیز به بی‌نتیجه بودن آن و نتیجه معکوس دادن آن اذعان می‌کنند.
با توجه به نتیجه معکوس این طرح سرکوبگرانه، این سؤال پیش می‌آید که به‌رغم این‌که عده‌یی از کارگزاران رژیم این شیوه سرکوبگرانه را چاره کار نمی‌بینند، چرا رژیم و نیروی انتظامی سرکوبگرش اصرار به ادامه آن دارد؟
جواب در یک کلام خلاصه می‌شود که در مرحله سرنگونی و در زمانی که رژیم درگرداب بحرانهای مختلف غوطه‌ور است، چاره‌ای جز سرکوب ندارد و تنها وسیله برای بقا و دوام ولایت‌فقیه و جلوگیری از خشم مردم به جان آمده از ستم‌های رژیم آخوندی، سرکوب و قهر است.
با توجه به نتیجه معکوس این طرح سرکوبگرانه، این سؤال پیش می‌آید که به‌رغم این‌که عده‌یی از کارگزاران رژیم این شیوه سرکوبگرانه را چاره کار نمی‌بینند، چرا رژیم و نیروی انتظامی سرکوبگرش اصرار به ادامه آن دارد؟
جواب در یک کلام خلاصه می‌شود که در مرحله سرنگونی و در زمانی که رژیم درگرداب بحرانهای مختلف غوطه‌ور است، چاره‌ای جز سرکوب ندارد و تنها وسیله برای بقا و دوام ولایت‌فقیه و جلوگیری از خشم مردم به جان آمده از ستم‌های رژیم آخوندی، سرکوب و قهر است.
