منیره رجوی ستارهٴ پرفروغی در میان کهکشهان زنان مجاهد خلق قتل‌عام شده در سال 67 است.
منیره خواهر کوچک رهبر مقاومت ایران مسعود رجوی بود که پس از 7سال اسارت توسط دژخیمان خمینی تیرباران شد.
مجاهد شهید منیره رجوی در زمان شاه، هنگامی که برادرش مسعود در زندانهای ساواک به‌سر می‌برد همراه با برادر بزرگترش دکتر کاظم رجوی دست به تلاش گسترده‌یی برای نجات جان مسعود زد. دکتر کاظم رجوی شهید بزرگ حقوق‌بشر که در سال که 1369 توسط تروریستهای اعزامی رژیم خمینی در ژنو به‌شهادت رسید، در کتاب 1100صفحه‌یی خود که گزارش مشروحی است از فعالیتهای جهانی که منجر به جلوگیری از اعدام مسعود توسط رژیم شاه گردید، دهها صفحه را به گزارش فعالیتهای منیره رجوی اختصاص داده است. نوشتن دهها نامه به نمایندگان پارلمان انگلستان، نامه‌نگاری به عفو بین‌الملل و پاسخ این سازمان که در آن به منیره اطمینان داده است تا آزاد شدن مسعود از زندان از تلاش باز نخواهد ایستاد، گوشه‌یی از این گزارش می‌باشد.
در پاییز سال 60 رژیم آخوندی تمامی اعضای خانوادهٴ مسعود رجوی را دستگیر کرد و منیره مجبور به اتخاذ زندگی مخفی شد. او در تابستان سال 61 همراه با همسر و دو فرزند خردسالش دستگیر شد.
منیره در بیدادگاه رژیم به 2سال حبس محکوم شده بود و باید در سال63 آزاد می‌شد، اما خمینی هرگز او را آزاد نکرد بلکه نزدیک به 7سال با وارد کردن سخت‌ترین فشارها و شکنجه‌های مستمر تلاش کرد تا او را درهم بشکند و با وادار کردن او به موضعگیری علیه مقاومت و به‌خصوص علیه رهبر مقاومت به جنبش ضربه بزند. دژخیمان خمینی از به‌کاربردن انواع شکنجه‌ها و رفتارهای ضدانسانی دریغ نکردند. اما وقتی تمام این وحشیگریها در برخورد با مقاومت سترگ مجاهد شهید منیره رجوی بی‌نتیجه ماند، خمینی تصمیم به اعدام او گرفت.
آخوند نیری، حاکم شرع اوین پشت اعدام شهید منیرهٴ رجوی بوده و اصرار داشته که این کار در اسرع وقت صورت بگیرد. دژخیمان خمینی منیره را 4سال بعد از پایان دوران محکومیتش، در قتل‌عامهای سال67 به دستور شخص خمینی اعدام کردند.
منیره در هنگام شهادت 38ساله بود و دو فرزند داشت.
جرم منیره، هم‌چون تمامی زندانیان مجاهد قتل‌عام شده، پیوند داشتن با مسعود بود. جرم تمامی آنان، این بود که پاره‌ای از نام مسعود هستند. چرا که اکنون این نام، قامت تمامی مقاومت مردم ایران است. اما بر خلاف نیات لئیمانه خمینی که به نسل‌کشی مجاهدین روی آورده بود؛ در خون پاک شهید منیره رجوی، خونهای تمامی مجاهدین قتل‌عام شده در شکنجه‌گاههای خمینی هر چه بیشتر با یکدیگر و در رهبری مقاومت عادلانه مردم ایران پیوند خورد.
منیره خواهر کوچک رهبر مقاومت ایران مسعود رجوی بود که پس از 7سال اسارت توسط دژخیمان خمینی تیرباران شد.
مجاهد شهید منیره رجوی در زمان شاه، هنگامی که برادرش مسعود در زندانهای ساواک به‌سر می‌برد همراه با برادر بزرگترش دکتر کاظم رجوی دست به تلاش گسترده‌یی برای نجات جان مسعود زد. دکتر کاظم رجوی شهید بزرگ حقوق‌بشر که در سال که 1369 توسط تروریستهای اعزامی رژیم خمینی در ژنو به‌شهادت رسید، در کتاب 1100صفحه‌یی خود که گزارش مشروحی است از فعالیتهای جهانی که منجر به جلوگیری از اعدام مسعود توسط رژیم شاه گردید، دهها صفحه را به گزارش فعالیتهای منیره رجوی اختصاص داده است. نوشتن دهها نامه به نمایندگان پارلمان انگلستان، نامه‌نگاری به عفو بین‌الملل و پاسخ این سازمان که در آن به منیره اطمینان داده است تا آزاد شدن مسعود از زندان از تلاش باز نخواهد ایستاد، گوشه‌یی از این گزارش می‌باشد.
در پاییز سال 60 رژیم آخوندی تمامی اعضای خانوادهٴ مسعود رجوی را دستگیر کرد و منیره مجبور به اتخاذ زندگی مخفی شد. او در تابستان سال 61 همراه با همسر و دو فرزند خردسالش دستگیر شد.
منیره در بیدادگاه رژیم به 2سال حبس محکوم شده بود و باید در سال63 آزاد می‌شد، اما خمینی هرگز او را آزاد نکرد بلکه نزدیک به 7سال با وارد کردن سخت‌ترین فشارها و شکنجه‌های مستمر تلاش کرد تا او را درهم بشکند و با وادار کردن او به موضعگیری علیه مقاومت و به‌خصوص علیه رهبر مقاومت به جنبش ضربه بزند. دژخیمان خمینی از به‌کاربردن انواع شکنجه‌ها و رفتارهای ضدانسانی دریغ نکردند. اما وقتی تمام این وحشیگریها در برخورد با مقاومت سترگ مجاهد شهید منیره رجوی بی‌نتیجه ماند، خمینی تصمیم به اعدام او گرفت.
آخوند نیری، حاکم شرع اوین پشت اعدام شهید منیرهٴ رجوی بوده و اصرار داشته که این کار در اسرع وقت صورت بگیرد. دژخیمان خمینی منیره را 4سال بعد از پایان دوران محکومیتش، در قتل‌عامهای سال67 به دستور شخص خمینی اعدام کردند.
منیره در هنگام شهادت 38ساله بود و دو فرزند داشت.
جرم منیره، هم‌چون تمامی زندانیان مجاهد قتل‌عام شده، پیوند داشتن با مسعود بود. جرم تمامی آنان، این بود که پاره‌ای از نام مسعود هستند. چرا که اکنون این نام، قامت تمامی مقاومت مردم ایران است. اما بر خلاف نیات لئیمانه خمینی که به نسل‌کشی مجاهدین روی آورده بود؛ در خون پاک شهید منیره رجوی، خونهای تمامی مجاهدین قتل‌عام شده در شکنجه‌گاههای خمینی هر چه بیشتر با یکدیگر و در رهبری مقاومت عادلانه مردم ایران پیوند خورد.
