باروی کارآمدن دولت آخوند روحانی که برچسب ناچسب دولت اعتدال و امید را با خود یدک می‌کشد، سرکوب و فشار بر دانشجویان آگاه و مبارز نه تنها کم نشده بلکه این فشار وسرکوب، هم‌چنان ادامه دارد. در مقابل وحشیگری و سرکوبی که حکومت و ایادی آن در دانشگاهها اعمال می‌کند، دانشجویان مبارز و آگاه نه تنها تسلیم این سرکوب و وحشیگری نشده‌اند، بلکه اعتراض و مقاومت خود را افزایش داده‌اند، تاحدی که ظرف چند روز اخیر این مقاومت در بسیاری از دانشگاههای کشور نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشته است. اگر چه خواستها و اعتراضات در دانشگاههای مختلف متفاوت است اما جوهره همه این خواسته‌ها آزادی است که این رژیم دانشجویان و اساتید را از نعمت آن محروم کرده است و وضعیتی شبه پادگانی در دانشگاهها ایجاد کرده است.
محورها ی اعتراضات دانشجویی
دانشکده فنی دانشگاه تهران: اعتراض دانشجویان به اقدامات سرکوبگرانه حراست دانشگاه.
دانشگاه صنعتی شریف تهران: اعتراض دانشجویان به ممانعت از برگشت دانشجویان ستاره به دانشگاه.
دانشگاه ملی تهران: اعتراض دانشجویان به ممنوعیت فعالیتهای دانشجویی.
دانشجویان رشته زبانهای خارجی دانشگاه تهران: اعتراض دانشجویان به وعده‌های عمل نشده در مورد پرداخت وامهای دانشجویی.
دانشجویان دانشگاه صنعتی ارومیه: اعتراض دانشجویان به اعمال سرکوبگرانه رئیس مزدور دانشگاه.
گروهی از دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاههای خارج از کشور: اعتراض به حذف ارز دانشجویی.
دانشجویان دانشگاه زابل: اعتراض دانشجویان به وضعیت نامساعد ایاب وذهاب دانشجویان و کمبود امکانات رفاهی.
دانشجویان دانشگاه آزاد شهر کرد: اعتراض دانشجویان به نصب تصاویر منحوس خامنه‌ای و خمینی در دانشگاه وپاره کردن عکسهای آنان توسط دانشجویان آگاه و مبارز.
دانشگاه الزهرا: اعتراض دانشجویان به پوشش اجباری چادر در سر کلاسهای درس علاوه برزمان ورود و خروج.
دانشگاه آزاد قم: اعتراض به وضعیت برنامه‌های درسی.
دانشگاه ارومیه: اعتراض دانشجویان به رئیس مزدور وسرکوبگر دانشگاه و خواستار برکناری رئیس دانشگاه.
دانشجویان رشته علوم پایه دانشگاه آزاد تهران: اعتراض دانشجویان به اختلاف در مبالغ دریافتی از دانشجویان مختلف.
دانشجویان دانشگاه آزاد بومهن در تهران: تجمع و اعتراض دانشجویا ن به تمدید نشدن زمان حذف و اضافه دروس.
محورها ی اعتراضات دانشجویی
دانشکده فنی دانشگاه تهران: اعتراض دانشجویان به اقدامات سرکوبگرانه حراست دانشگاه.
دانشگاه صنعتی شریف تهران: اعتراض دانشجویان به ممانعت از برگشت دانشجویان ستاره به دانشگاه.
دانشگاه ملی تهران: اعتراض دانشجویان به ممنوعیت فعالیتهای دانشجویی.
دانشجویان رشته زبانهای خارجی دانشگاه تهران: اعتراض دانشجویان به وعده‌های عمل نشده در مورد پرداخت وامهای دانشجویی.
دانشجویان دانشگاه صنعتی ارومیه: اعتراض دانشجویان به اعمال سرکوبگرانه رئیس مزدور دانشگاه.
گروهی از دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاههای خارج از کشور: اعتراض به حذف ارز دانشجویی.
دانشجویان دانشگاه زابل: اعتراض دانشجویان به وضعیت نامساعد ایاب وذهاب دانشجویان و کمبود امکانات رفاهی.
دانشجویان دانشگاه آزاد شهر کرد: اعتراض دانشجویان به نصب تصاویر منحوس خامنه‌ای و خمینی در دانشگاه وپاره کردن عکسهای آنان توسط دانشجویان آگاه و مبارز.
دانشگاه الزهرا: اعتراض دانشجویان به پوشش اجباری چادر در سر کلاسهای درس علاوه برزمان ورود و خروج.
دانشگاه آزاد قم: اعتراض به وضعیت برنامه‌های درسی.
دانشگاه ارومیه: اعتراض دانشجویان به رئیس مزدور وسرکوبگر دانشگاه و خواستار برکناری رئیس دانشگاه.
دانشجویان رشته علوم پایه دانشگاه آزاد تهران: اعتراض دانشجویان به اختلاف در مبالغ دریافتی از دانشجویان مختلف.
دانشجویان دانشگاه آزاد بومهن در تهران: تجمع و اعتراض دانشجویا ن به تمدید نشدن زمان حذف و اضافه دروس.
و...
مطالبات دانشجویان
لغو طرح سرکوبگرانه تفکیک جنسیتی
ایجاد فضای باز سیاسی
آزاد بودن انتشار نشریات دانشجویی
آزاد بودن کرسی آزاد اندیشی در دانشگاه
بهبود وضعیت امکانات رفاهی دانشگاه
آزاد بودن فعالیت تشکلهای دانشجویی غیروابسته به رژیم
رفع تبعیض نسبت به دانشجویان آگاه و غیروابسته به رژیم و ارگانهای سرکوبگر آن
مطالبات دانشجویان
لغو طرح سرکوبگرانه تفکیک جنسیتی
ایجاد فضای باز سیاسی
آزاد بودن انتشار نشریات دانشجویی
آزاد بودن کرسی آزاد اندیشی در دانشگاه
بهبود وضعیت امکانات رفاهی دانشگاه
آزاد بودن فعالیت تشکلهای دانشجویی غیروابسته به رژیم
رفع تبعیض نسبت به دانشجویان آگاه و غیروابسته به رژیم و ارگانهای سرکوبگر آن
و...
نتیجه
گسترش اعتراضات در دانشگاهها و مطالبات آزادیخواهانه آنان نشان داد که دستگاه سرکوب حکومت آخوندی از خاموش کردن اعتراضات دانشجویی در دانشگاهها عاجز و ناتوان است و نمی‌توان دانشجو را از فریاد آزادی جداکرد. درس و تحصیل، آگاهی و آزادی امری به هم پیوسته است. این مجموعه است که دانشگاه را به سنگر آزادی تبدیل کرده و رژیم آخوندی را در وحشت دائم نگاه داشته است.
