پارلمان اروپا
گروه پارلمانی دوستان ایران آزاد
گزارش درباره قتل‌عام اول سپتامبر در اشرف
فراخوان برای اقدام بین‌المللی
بیانیه مطبوعاتی استرون اسیتونسون
رئیس گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا
یک ماه از حمله جنایتکارانه اول سپتامبر به کمپ اشرف توسط نیروهای امنیتی عراقی می‌گذرد اطلاعات موثقی وجود دارد که نشان می‌دهد این حمله به دستور نخست‌وزیر عراق نوری مالکی به‌درخواست رژیم ایران انجام شده است. با این‌که کشتار در اشرف یک جنایت بزرگ علیه بشریت است، اما متأسفانه ملل‌متحد و دولت آمریکا و اتحادیه اروپا و به‌ویژه کشورهای اصلی آن مانند انگلستان، فرانسه و آلمان، پاسیو بوده‌اند و اقدامی علیه این جنایت فجیع و عاملان آن انجام نداده‌اند.
سکوت در قبال هر جنایتی غیرقابل‌قبول است، اما در قبال جنایتی که جریان دارد و یا احتمال تکرار آن می‌رود، جرم مضاعف است. حمله به اشرف از این دسته جنایات است. 7گروگان هم‌چنان در دست نیروهای عراقی و در معرض استرداد به ایران قرار دارند. احتمال حمله به لیبرتی جایی که 3000 عضو دیگر سازمان مجاهدین زندگی می‌کنند یک تهدید واقعی در حال حاضر می‌باشد.
گروه پارلمانی دوستان ایران آزاد بر این نکات تأکید دارد:
1-گزارشهای دقیق شورای ملی مقاومت ایران هیچ تردیدی باقی نمی‌گذارد که نیروهای عراقی به اشرف حمله کرده و 7 گروگان را هم آنها ربوده‌اند و هم‌اکنون نیز در اختیار این نیروها و تحت کنترل نخست‌وزیری عراق در بغداد قرار دارند. هیچ توضیح قابل‌قبول دیگری نه از سوی دولت آمریکا و نه از سوی سازمان ملل داده نشده و دولت عراق هم اطلاعات منتشر شده از سوی شورای ملی مقاومت را تکذیب کرده و هر گونه دخالت در کشتار یا گروگانگیری را منکر می‌شود.
2-طبق اطلاعات شورای ملی مقاومت، دستور این کشتار از سوی آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر رژیم ایران که یک دشمن قسم خورده سازمان مجاهدین هست، به دولت عراق ابلاغ شده بود. قاسم سلیمانی فرمانده نیروی تروریستی قدس روز سه‌شنبه 5شهریور زمان‌بندی حمله را در جلسه ویژه‌یی در دفتر نخست‌وزیری در بغداد به مالکی ابلاغ کرد. چهار روز بعد جلسه‌ای متشکل از فرماندهان ارشد ارتش و پلیس عراق از جمله فرمانده نیروی زمینی و فرمانده پلیس دیالی عملیات را هماهنگ کردند. ساعت 12 شنبه شب 9شهریور سرلشکر جمیل شمری، فرمانده پلیس دیالی که دستورات خود را مستقیماً از دفتر مالکی دریافت می‌کند به اشرف رفت و نیروهای مهاجم متعلق به ”لشکر طلایی ”مالکی تحت نظارت او به محل عملیات منتقل شدند.
3- سی.ان.ان روز اول سپتامبر به‌نقل از «دو تن از مقامات وزارت کشور عراق» گزارش داد که آنها گفتند: «بعد از چندین دور شلیک خمپاره، نیروهای امنیتی به کمپ اشرف حمله کردند». این مقامات گفتند «در این حمله تلفاتی بوده است ولی جزئیات بیشتری نمی‌توانند بدهد». رویتر نیز در همین روز به‌نقل از ”دو منبع امنیتی عراقی» نوشت ارتش و نیروهای مخصوص بر روی ساکنان آتش گشودند. رویتر افزود این منابع امنیتی «بر این باورند که ساکنان مسلح نبودند». کاملاً مشخص است که این گزارشها خودبخودی و قبل از صدور دستورات توسط مالکی که کسی چیزی نگوید یا هر اطلاعاتی درباره حمله را انکار بکند، داده شده بود.
4-در همین روز علوی وزیر اطلاعات رژیم ایران نیز این نظر را ابراز کرد که نیروهای عراقی دست به این حمله زده بودند. و علوی در یک بریف دولتی گفت که «مدتهای مدیدی بین دولت عراق و کسانی که پادگان اشرف را در تصرف دارند مسائلی مطرح بود که در این باره همواره این افراد با حاکمیت عراق مقابله می‌کردند این احتمال وجود دارد که در این مورد حاکمیت عراق ناگزیر شده است تا با تروریستهای ساکن در پادگان اشرف مقابله کند». این خبر که هم توسط خبرگزاری مهر وزارت اطلاعات و خبرگزاری قدس سپاه پاسداران درج شده بود ساعتهایی بعد از این خبرگزاریها به‌طور عجولانه‌ای حذف شد.
5-درباره 7 گروگان نیز شورای ملی مقاومت ایران اعلام کرد، پس از دستگیری توسط دو خودرو متعلق به ساکنان به شمال اشرف منتقل شدند و از آنجا با هفت خودرو لندکروز دولتی سیاه رنگ شیشه دودی محلی در منطقه سبز بغداد که خاص نخست‌وزیری است منتقل شدند و پس از دو یا سه روز به زندان لشکر طلایی در فرودگاه برده شدند. آنها یکشنبه 22سپتامبر به زندان موسوم به شرف در منطقه سبز، پشت ساختمان نخست‌وزیری که تحت مسئولیت پسر مالکی، احمد است منتقل شدند. این یک زندان وحشتناکی است که معمولاً برای افراد متهم به تروریزم استفاده می‌شود و کمتر کسی زنده بیرون می‌آید. بعد از این جابه‌جایی دولت عراق سازمان ملل اجازه داد تا برای بازدید به مقر لشگر طلایی رفته و همه جا از جمله زندانهای آن و دفتر ثبت آنها را چک کنند و ببینند این افراد در این محل نیستند!
6- به گزارش رادیوی عراق آزاد، کامل امین سخنگوی وزارت حقوق‌بشر عراق روز 12سپتامبر اعلام کرد ”نیروهای امنیتی این افراد (7 گروگان) را به‌علت حمله بر علیه خودشان (نیروهای امنیتی) دستگیر کرده‌اند ”. تلویزیون بلادی متعلق به ائتلاف حکومتی عراق در روز 13شهریور اعلام کرد که «نیروهای امنیتی عراق در حال بازجویی از تعدادی از اعضای سازمان خلق ایران بر اساس اتهاماتی در رابطه با دست داشتن در مسائل تروریستی می‌باشند. یک منبع مسئول امنیتی گفت که مقامات 7تن از اعضای این سازمان را به دلایل قضایی بازداشت کرده‌اند». این موضوع چند روز بعد توسط خانم اشتون نیز تأیید شد واو در نامه 19سپتامبر خود نوشت ”ما دلایلی داریم که باور کنیم که 7تن از ساکنان کمپ در نزدیکی بغداد در اسارت به‌سر می‌برند و این‌که ریسک قابل توجهی وجود دارد که آنها به ایران فرستاده شوند“.
7-کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، در اطلاعیه 13سپتامبر و اظهارات سخنگویش اعلام کرد ”بر طبق گزارشهای رسیده به کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد هفت‌تن از افرادی که در کمپ اشرف بوده‌اند، و در اول سپتامبر از کمپ ناپدید شده‌اند، در جایی در عراق نگهداری می‌شوند و در خطر این هستند که بر خلاف اراده خودشان به ایران بازگردانده شوند. این هفت‌تن همه برای کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد به‌عنوان پناهجویان شناخته شده‌اند، و این ارگان امیدوار است که فرصت مصاحبه با آنها را داشته باشد“..
8-مقامات رژیم تهران چند روز پس از این جنایت بزرگ به‌مثابه قدردانی با گرمی تمام از وزیر دفاع و فرماندهان ارتش عراق به‌خصوص نیروی زمینی این کشور، علی غیدان که بر این عملیات نظارت داشت استقبال کردند. علی غیدان از سوی دادگاه اسپانیا به‌خاطر نقشش در کشتار 8آوریل 2011 اشرف احضار شده است.
9-هدف حکومت عراق از انکار وجود گروگانها بسیار روشن است. هم می‌خواهد دست باز برای شکنجه و اذیت و آزار آنها داشته باشد و هم می‌خواهد هر زمان که خواست آنها را به رژیم ایران تحویل دهد و در عین‌حال عواقب جنایت بزرگ علیه بشریت در اول سپتامبر دامن گیرش نشود. اما آنچه غیرقابل فهم است، سکوت و عدم پیگیری فعال این موضوع از سوی آمریکا و ملل‌متحد است. من بخشی از نکات فوق را پیش از این به اطلاع وزیر خارجه جان کری و دبیرکل بان کی‌مون رسانده‌ام. من مطلعم که شورای ملی مقاومت جزییات بسیار زیادی را با ملل‌متحد و آمریکا درباره این حمله در میان گذاشته است.
10-تا آنجا که به آمریکا برمی‌گردد یادآوری سه نکته در این‌جا ضروری است
اول این‌که پیش از این بارها رژیم ایران و عوامل عراقی‌اش دولت آمریکا را با اطلاعات غلط فریب داده‌اند.
دوم رابطه با امور اطلاعاتی درباره ایران، آمریکا باید اعتراف کند که اطلاعات ارائه شده توسط شورای ملی مقاومت ایران به مراتب قابل اتکاتر از سرویس‌های اطلاعاتی آمریکاست. به‌رغم داشتن تکنولوژی پیشرفته در جمع‌آوری اطلاعات، آمریکا قادر نبود تا اطلاعات درستی درباره فعالیتهای تسلیحات اتمی ایران جمع بکند. اکثر اطلاعات در اینرابطه و نقش مستقیم رژیم ایران در فعالیتهای تروریستی در واقع توسط سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت ایران افشا شده بودند.
سوم- به آمریکا باید هشدار داده شود که اگر به عمد ترجیح می‌دهد از اطلاعات غلط استفاده کند تا از وظیفه خود شانه خالی کند و یا دولت مالکی را در درد سر نیاندازد، این یک سابقه بسیار خطرناک ایجاد خواهد کرد که مردم آمریکا و جهان این را بر رئیس‌جمهور اوباما و وزیر جان کری نخواهند بخشید.
11-در زمینه تحقیقات درباره اول سپتامبر بعد از یک ماه هیچ قدمی در این زمینه برداشته نشده است. این چندان تعجب‌آور نیست چون دبیرکل سازمان ملل بان کی‌مون از دولت عراق خواسته است تا یک تحقیقات کامل را انجام بدهند و عاملان آن مورد حسابرسی قرار بگیرند. از یک قاتل این را خواستن که درباره قتلی که خودش مرتکب شده است تحقیق بکند، بسیار بعید است که منجر به یک محکومیت بشود!
12- با توجه به نکات فوق من بار دیگر و مصرانه خواهان این موارد هستم:
الف- دولت آمریکا و ملل‌متحد سریعاً و به‌طور سرزده زندانها و محلهایی را که شورای مقاومت ایران در مورد نگهداری گروگانها معرفی کرده است بازدید کنند.
ب - دبیرکل ملل متحد، یا کمیسر عالی حقوق‌بشر هر چه سریعتر تحقیقات مستقل خودشان را درباره جنایت اول سپتامبر در اشرف شروع کنند. این تحقیقات باید به دور از دخالت دولت عراق باشد.
ج- دولت آمریکا و اتحادیه اروپا و ملل‌متحد باید از دولت عراق بخواهند بلادرنگ 7 گروگان را فوری و بدون هیچ پیش‌شرطی آزاد کند والا روابط اقتصادی و سیاسی آنها با عراق تحت‌تاثیر قرار خواهد گرفت
د- موضوع حفاظت ساکنان لیبرتی هم‌چنان یک منبع نگرانی بزرگ است. ملل متحد، باید ناظران و نیروهای کلاً آبی خود را هر چه سریعتر در لیبرتی مستقر کند تا حفاظت ساکنان را تأمین کنند.
ه- اگر ملل‌متحد در مورد تأمین هزینه‌های تحقیقات و نظارت و کلاه آبی مشکل بودجه دارد، من هر اقدامی را خواهم کرد تا اتحادیه اروپا را تشویق به تأمین هزینه‌های ضروری بکنم.
13-عدم پذیرش ساکنان لیبرتی در کشورهای اروپایی مایه شرم است. بیش از 900تن از ساکنان پناهنده کشورهای اروپایی بوده‌اند، ما از کشورهای اروپایی به‌ویژه انگلستان، فرانسه، آلمان و ایتالیا می‌خواهیم هر چه سریعتر بخش قابل توجهی از این افراد را در خاک خودشان بپذیرند. حضور بیشتر آنان در عراق آنها را در معرض حملات و کشتارهای بعدی قرار خواهد داد.
استرون استیونسون
رئیس گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا
30سپتامبر2013
گروه پارلمانی دوستان ایران آزاد
گزارش درباره قتل‌عام اول سپتامبر در اشرف
فراخوان برای اقدام بین‌المللی
بیانیه مطبوعاتی استرون اسیتونسون
رئیس گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا
یک ماه از حمله جنایتکارانه اول سپتامبر به کمپ اشرف توسط نیروهای امنیتی عراقی می‌گذرد اطلاعات موثقی وجود دارد که نشان می‌دهد این حمله به دستور نخست‌وزیر عراق نوری مالکی به‌درخواست رژیم ایران انجام شده است. با این‌که کشتار در اشرف یک جنایت بزرگ علیه بشریت است، اما متأسفانه ملل‌متحد و دولت آمریکا و اتحادیه اروپا و به‌ویژه کشورهای اصلی آن مانند انگلستان، فرانسه و آلمان، پاسیو بوده‌اند و اقدامی علیه این جنایت فجیع و عاملان آن انجام نداده‌اند.
سکوت در قبال هر جنایتی غیرقابل‌قبول است، اما در قبال جنایتی که جریان دارد و یا احتمال تکرار آن می‌رود، جرم مضاعف است. حمله به اشرف از این دسته جنایات است. 7گروگان هم‌چنان در دست نیروهای عراقی و در معرض استرداد به ایران قرار دارند. احتمال حمله به لیبرتی جایی که 3000 عضو دیگر سازمان مجاهدین زندگی می‌کنند یک تهدید واقعی در حال حاضر می‌باشد.
گروه پارلمانی دوستان ایران آزاد بر این نکات تأکید دارد:
1-گزارشهای دقیق شورای ملی مقاومت ایران هیچ تردیدی باقی نمی‌گذارد که نیروهای عراقی به اشرف حمله کرده و 7 گروگان را هم آنها ربوده‌اند و هم‌اکنون نیز در اختیار این نیروها و تحت کنترل نخست‌وزیری عراق در بغداد قرار دارند. هیچ توضیح قابل‌قبول دیگری نه از سوی دولت آمریکا و نه از سوی سازمان ملل داده نشده و دولت عراق هم اطلاعات منتشر شده از سوی شورای ملی مقاومت را تکذیب کرده و هر گونه دخالت در کشتار یا گروگانگیری را منکر می‌شود.
2-طبق اطلاعات شورای ملی مقاومت، دستور این کشتار از سوی آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر رژیم ایران که یک دشمن قسم خورده سازمان مجاهدین هست، به دولت عراق ابلاغ شده بود. قاسم سلیمانی فرمانده نیروی تروریستی قدس روز سه‌شنبه 5شهریور زمان‌بندی حمله را در جلسه ویژه‌یی در دفتر نخست‌وزیری در بغداد به مالکی ابلاغ کرد. چهار روز بعد جلسه‌ای متشکل از فرماندهان ارشد ارتش و پلیس عراق از جمله فرمانده نیروی زمینی و فرمانده پلیس دیالی عملیات را هماهنگ کردند. ساعت 12 شنبه شب 9شهریور سرلشکر جمیل شمری، فرمانده پلیس دیالی که دستورات خود را مستقیماً از دفتر مالکی دریافت می‌کند به اشرف رفت و نیروهای مهاجم متعلق به ”لشکر طلایی ”مالکی تحت نظارت او به محل عملیات منتقل شدند.
3- سی.ان.ان روز اول سپتامبر به‌نقل از «دو تن از مقامات وزارت کشور عراق» گزارش داد که آنها گفتند: «بعد از چندین دور شلیک خمپاره، نیروهای امنیتی به کمپ اشرف حمله کردند». این مقامات گفتند «در این حمله تلفاتی بوده است ولی جزئیات بیشتری نمی‌توانند بدهد». رویتر نیز در همین روز به‌نقل از ”دو منبع امنیتی عراقی» نوشت ارتش و نیروهای مخصوص بر روی ساکنان آتش گشودند. رویتر افزود این منابع امنیتی «بر این باورند که ساکنان مسلح نبودند». کاملاً مشخص است که این گزارشها خودبخودی و قبل از صدور دستورات توسط مالکی که کسی چیزی نگوید یا هر اطلاعاتی درباره حمله را انکار بکند، داده شده بود.
4-در همین روز علوی وزیر اطلاعات رژیم ایران نیز این نظر را ابراز کرد که نیروهای عراقی دست به این حمله زده بودند. و علوی در یک بریف دولتی گفت که «مدتهای مدیدی بین دولت عراق و کسانی که پادگان اشرف را در تصرف دارند مسائلی مطرح بود که در این باره همواره این افراد با حاکمیت عراق مقابله می‌کردند این احتمال وجود دارد که در این مورد حاکمیت عراق ناگزیر شده است تا با تروریستهای ساکن در پادگان اشرف مقابله کند». این خبر که هم توسط خبرگزاری مهر وزارت اطلاعات و خبرگزاری قدس سپاه پاسداران درج شده بود ساعتهایی بعد از این خبرگزاریها به‌طور عجولانه‌ای حذف شد.
5-درباره 7 گروگان نیز شورای ملی مقاومت ایران اعلام کرد، پس از دستگیری توسط دو خودرو متعلق به ساکنان به شمال اشرف منتقل شدند و از آنجا با هفت خودرو لندکروز دولتی سیاه رنگ شیشه دودی محلی در منطقه سبز بغداد که خاص نخست‌وزیری است منتقل شدند و پس از دو یا سه روز به زندان لشکر طلایی در فرودگاه برده شدند. آنها یکشنبه 22سپتامبر به زندان موسوم به شرف در منطقه سبز، پشت ساختمان نخست‌وزیری که تحت مسئولیت پسر مالکی، احمد است منتقل شدند. این یک زندان وحشتناکی است که معمولاً برای افراد متهم به تروریزم استفاده می‌شود و کمتر کسی زنده بیرون می‌آید. بعد از این جابه‌جایی دولت عراق سازمان ملل اجازه داد تا برای بازدید به مقر لشگر طلایی رفته و همه جا از جمله زندانهای آن و دفتر ثبت آنها را چک کنند و ببینند این افراد در این محل نیستند!
6- به گزارش رادیوی عراق آزاد، کامل امین سخنگوی وزارت حقوق‌بشر عراق روز 12سپتامبر اعلام کرد ”نیروهای امنیتی این افراد (7 گروگان) را به‌علت حمله بر علیه خودشان (نیروهای امنیتی) دستگیر کرده‌اند ”. تلویزیون بلادی متعلق به ائتلاف حکومتی عراق در روز 13شهریور اعلام کرد که «نیروهای امنیتی عراق در حال بازجویی از تعدادی از اعضای سازمان خلق ایران بر اساس اتهاماتی در رابطه با دست داشتن در مسائل تروریستی می‌باشند. یک منبع مسئول امنیتی گفت که مقامات 7تن از اعضای این سازمان را به دلایل قضایی بازداشت کرده‌اند». این موضوع چند روز بعد توسط خانم اشتون نیز تأیید شد واو در نامه 19سپتامبر خود نوشت ”ما دلایلی داریم که باور کنیم که 7تن از ساکنان کمپ در نزدیکی بغداد در اسارت به‌سر می‌برند و این‌که ریسک قابل توجهی وجود دارد که آنها به ایران فرستاده شوند“.
7-کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، در اطلاعیه 13سپتامبر و اظهارات سخنگویش اعلام کرد ”بر طبق گزارشهای رسیده به کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد هفت‌تن از افرادی که در کمپ اشرف بوده‌اند، و در اول سپتامبر از کمپ ناپدید شده‌اند، در جایی در عراق نگهداری می‌شوند و در خطر این هستند که بر خلاف اراده خودشان به ایران بازگردانده شوند. این هفت‌تن همه برای کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد به‌عنوان پناهجویان شناخته شده‌اند، و این ارگان امیدوار است که فرصت مصاحبه با آنها را داشته باشد“..
8-مقامات رژیم تهران چند روز پس از این جنایت بزرگ به‌مثابه قدردانی با گرمی تمام از وزیر دفاع و فرماندهان ارتش عراق به‌خصوص نیروی زمینی این کشور، علی غیدان که بر این عملیات نظارت داشت استقبال کردند. علی غیدان از سوی دادگاه اسپانیا به‌خاطر نقشش در کشتار 8آوریل 2011 اشرف احضار شده است.
9-هدف حکومت عراق از انکار وجود گروگانها بسیار روشن است. هم می‌خواهد دست باز برای شکنجه و اذیت و آزار آنها داشته باشد و هم می‌خواهد هر زمان که خواست آنها را به رژیم ایران تحویل دهد و در عین‌حال عواقب جنایت بزرگ علیه بشریت در اول سپتامبر دامن گیرش نشود. اما آنچه غیرقابل فهم است، سکوت و عدم پیگیری فعال این موضوع از سوی آمریکا و ملل‌متحد است. من بخشی از نکات فوق را پیش از این به اطلاع وزیر خارجه جان کری و دبیرکل بان کی‌مون رسانده‌ام. من مطلعم که شورای ملی مقاومت جزییات بسیار زیادی را با ملل‌متحد و آمریکا درباره این حمله در میان گذاشته است.
10-تا آنجا که به آمریکا برمی‌گردد یادآوری سه نکته در این‌جا ضروری است
اول این‌که پیش از این بارها رژیم ایران و عوامل عراقی‌اش دولت آمریکا را با اطلاعات غلط فریب داده‌اند.
دوم رابطه با امور اطلاعاتی درباره ایران، آمریکا باید اعتراف کند که اطلاعات ارائه شده توسط شورای ملی مقاومت ایران به مراتب قابل اتکاتر از سرویس‌های اطلاعاتی آمریکاست. به‌رغم داشتن تکنولوژی پیشرفته در جمع‌آوری اطلاعات، آمریکا قادر نبود تا اطلاعات درستی درباره فعالیتهای تسلیحات اتمی ایران جمع بکند. اکثر اطلاعات در اینرابطه و نقش مستقیم رژیم ایران در فعالیتهای تروریستی در واقع توسط سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت ایران افشا شده بودند.
سوم- به آمریکا باید هشدار داده شود که اگر به عمد ترجیح می‌دهد از اطلاعات غلط استفاده کند تا از وظیفه خود شانه خالی کند و یا دولت مالکی را در درد سر نیاندازد، این یک سابقه بسیار خطرناک ایجاد خواهد کرد که مردم آمریکا و جهان این را بر رئیس‌جمهور اوباما و وزیر جان کری نخواهند بخشید.
11-در زمینه تحقیقات درباره اول سپتامبر بعد از یک ماه هیچ قدمی در این زمینه برداشته نشده است. این چندان تعجب‌آور نیست چون دبیرکل سازمان ملل بان کی‌مون از دولت عراق خواسته است تا یک تحقیقات کامل را انجام بدهند و عاملان آن مورد حسابرسی قرار بگیرند. از یک قاتل این را خواستن که درباره قتلی که خودش مرتکب شده است تحقیق بکند، بسیار بعید است که منجر به یک محکومیت بشود!
12- با توجه به نکات فوق من بار دیگر و مصرانه خواهان این موارد هستم:
الف- دولت آمریکا و ملل‌متحد سریعاً و به‌طور سرزده زندانها و محلهایی را که شورای مقاومت ایران در مورد نگهداری گروگانها معرفی کرده است بازدید کنند.
ب - دبیرکل ملل متحد، یا کمیسر عالی حقوق‌بشر هر چه سریعتر تحقیقات مستقل خودشان را درباره جنایت اول سپتامبر در اشرف شروع کنند. این تحقیقات باید به دور از دخالت دولت عراق باشد.
ج- دولت آمریکا و اتحادیه اروپا و ملل‌متحد باید از دولت عراق بخواهند بلادرنگ 7 گروگان را فوری و بدون هیچ پیش‌شرطی آزاد کند والا روابط اقتصادی و سیاسی آنها با عراق تحت‌تاثیر قرار خواهد گرفت
د- موضوع حفاظت ساکنان لیبرتی هم‌چنان یک منبع نگرانی بزرگ است. ملل متحد، باید ناظران و نیروهای کلاً آبی خود را هر چه سریعتر در لیبرتی مستقر کند تا حفاظت ساکنان را تأمین کنند.
ه- اگر ملل‌متحد در مورد تأمین هزینه‌های تحقیقات و نظارت و کلاه آبی مشکل بودجه دارد، من هر اقدامی را خواهم کرد تا اتحادیه اروپا را تشویق به تأمین هزینه‌های ضروری بکنم.
13-عدم پذیرش ساکنان لیبرتی در کشورهای اروپایی مایه شرم است. بیش از 900تن از ساکنان پناهنده کشورهای اروپایی بوده‌اند، ما از کشورهای اروپایی به‌ویژه انگلستان، فرانسه، آلمان و ایتالیا می‌خواهیم هر چه سریعتر بخش قابل توجهی از این افراد را در خاک خودشان بپذیرند. حضور بیشتر آنان در عراق آنها را در معرض حملات و کشتارهای بعدی قرار خواهد داد.
استرون استیونسون
رئیس گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا
30سپتامبر2013
