درباره برادر رشیدم - از غفور

علی فیض شبگاهی (رشید) را از فاز سیاسی و نظامی در ایران از دور می‌شناختم وقتی به پاریس رفتیم یک آموزشگاه راه انداخته بودیم که با ورود رشید به‌کلی زیر و رو شد، ذهنی منسجم داشت و روحیه‌یی جسور و فداکار. دست به‌کار شد. گویی سالها معلم بوده است، او آموزشگاهی را بر اساس ارزشهای مجاهدی و انسانی شکل داد و هنرجویان که فرزندان مجاهدین از 7سال تا 12سال بودند به تحصیل در این آموزشگاه مشغول شدند. به‌زودی سطح آموزشگاه بسا بالاتر از سطح هر آموزشگاه مشابه بیرون از سازمان شد. هنرجویان به او عشق می‌ورزیدند و او را دوست داشتند. رشید خلاق بود و ذهنی جستجوگر داشت. همواره در وظایفش ایده‌های جدید داشت و راه کارهای جدید ابداع می‌کرد. بعد که در اشرف در یک قسمت باهم قرار گرفتیم با شخصیت استوار و استحکام مجاهدیش بیش از پیش آشنا شدم و مجاهدی را شناختم که سطح بالایی از فهم و ادراک سیاسی و ایدئولوژیک داشت. همواره از او یاد می‌گرفتم. فروتنی و افتادگی او هر مجاهدی را تحت‌تاثیر قرار می‌داد.