بنام خدا، بهنام ایران و بهنام آزادی،
بهنام مشعلداران پایداری و نبرد مردم ایران در دوران سرنگونی رژیم ولایتفقیه و بهنام شهیدان مؤسسان چهارم ارتش آزادیبخش ملی ایران،
سلام، سلام بر خواهر گرامی و عزیزم، مجاهد قهرمان پوران نجفی، زندانی مقاومی که سالها در سیاهچالهای خمینی جلاد در اسارت بود، از زنان مجاهدی که صلابت، طمأنینه، جنگندگی و مسئولیتپذیری او خیرهکننده بود و همواره لنگری در تشکیلات مجاهدین بود، درود بر او.
سلام بر مجاهد خلق یحیی نظری، شیر پایدار قائمشهر و از فرماندهان گردانهای ارتش آزادی و همچنین عضو شورای ملی مقاومت ایران
سلام بر مجاهد خلق مهدی عابدی، از فرزندان مردم کازرون که بسوی برادران شهیدش عباس، عبدالله و کاظم عابدی و جاودانه فروغها پر کشید.
سلام بر مجاهد خلق، مصطفی خسروی، از فرزندان مردم بیجار کردستان که سه دهه در صفوف مجاهدین، پیشتاز پیکارهای سخت بود، درود بر او.
سلام بر مجاهد خلق، اکبر عزیزی، از فرزندان دلیر مردم رشت که پیکر قطعه قطعه شده او شاهدی بر قساوت و جنایت دشمنان مردم ایران است. درود بر او.
و سلام بر مجاهد خلقهادی شفیعی، از فرزندان قهرمان مردم مشهد، که از نسلهای جدید مجاهدان آزادی بود، پر شور و پایدار و خستگیناپذیر. درود بر او.
در این لحظه بیشک مردم قائمشهر و رشت و بیجار و کازرون و مشهد و همه شهرهای ایران، مثل همه ما که در اینجا جمع هستیم، با قلبهای پردرد، اما سرهای بلند، با فرزندان خود تجدیدعهد میکنند. به همه خواهران و برادرانم در لیبرتی و اشرف و به خانوادههای این شهیدان میگویم که این قهرمانان از همیشه زندهتر و حاضرتر و رویانترند. آنها در اراده هزاران جوان بهپاخاسته مردم ایران، در ایران تکثیر میشوند و هرجا که رزم و نبرد برای آزادی شعلهور است، آنها خروشان و دست افشان میرزمند تا روز پیروزی و تا روز آزادی.
و حالا، و حالا مجروحان ما در زندان لیبرتی با درد و جراحت دست و پنجه نرم میکنند. برخی از مجروحان همین امروز زیر عمل جراحی هستند. از جمله علی احمدی که هنوز از چند روز پیش تا به الآن به هوش نیامده و شرایط بسیار خطیری دارد که باید برای او همه ما دعا کنیم. و همچنین خواهر عزیزم معصومه، همردیف مسئول اول سازمان مجاهدین خلق ایران، امروز عمل جراحی داشت.
اما چنانکه در فیلمها و عکسها دیدهاید، خواهر عزیزم معصومه و همه خواهران و برادران عزیز و مجروحمان با روی گشاده، با روحیهيی جنگنده و با عزم و ایمانی خللناپذیر همچنان میرزمند و الگو و سرمشق مبارزه و پایداری برای همگان هستند. سلام بر آن دلاوران، سالاران و سرداران پایداری.
در این لحظه داغ این شهادتها و رنج و درد مجروحان، مطمئنم که بیش از هر کس برای مسعود جانگداز است و قلب او را میفشارد. اما چنانکه خود او دو روز پیش گفت؛ مجاهدین و مقاومت ایران همیشه در این سرفصلها از انقلاب ضدسلطنتی و 19بهمن تا 6 و 7مرداد و 19فروردین، قیمت سنگین و خونین پرداختهاند و باز هم از نثار همه چیز خود برای خلق در زنجیرشان فروگذار نخواهند کرد. درس فدا و مجاهدت و آزادگی ادامه دارد و روزی در میهن اسیر فراگیر میشود.
هموطنان عزیز، هجوم پر شقاوت به لیبرتی، یعنی یک کمپ بیحفاظ و بیدفاع که در سپیده دم 21بهمن صورت گرفت، واکنش ترسان آخوندها است. این نتیجه دو روند بسیار مهم در رؤیارویی مردم ایران با استبداد مذهبی حاکم است. از یک طرف پیشروی مقاومت ایران با دستاوردهایی همچون برپایی یکانهای ارتش آزادی در داخل میهن، و همچنین تشکیل مؤسسان چهارم ارتش آزادیبخش ملی ایران تا روی آوردن زنان و جوانان بسوی جنبش مقاومت ایران، از درهم شکستن لیستهای تروریستی، تا گسترش جبهه جهانی مدافع مقاومت مردم ایران. و از طرف دیگر نشانه ضعف و اضمحلال استبداد حاکم است با از هم گسیختگی آشکار در رأس رژیم با ریزش و انفعال در همه سطوح حکومتی و با محاصره متحدان این رژیم در آتش خشم ملتهای سوریه و عراق، بله، نتیجه این شرایط بود که دیکتاتوری مذهبی، بهمراه دستنشانده خود در عراق دست به حمله به لیبرتی زد. حمله به لیبرتی ضعف و عجز دیکتاتوری پوسیدهای است که حاکمیت خود را در حال زوال میبیند، آری، چرخها برای سرنگونی دیکتاتوری ولایتفقیه به حرکت درآمده است و چنین خواهد شد.
حضار محترم، دوستان عزیز
راستی چرا آخوندها این همه از مجاهدان بیسلاحی وحشت دارند که در اشرف و لیبرتی هستند؟ مجاهدانی که در اشرف و لیبرتی محصورند، میدانید چرا؟ زیرا آنها هسته اصلی جنبش مقاومتی هستند که بدنه آن در سراسر جامعه ایران گسترده است و نبرد سرنوشت برای آزادی ایران را تدارک میبینند. چند روز، چند روز پس از بروز یک شکاف بزرگ در هیأت حاکمه در مجلس آخوندی، ملاها حمله خود را متوجه مجاهدان آزادی در لیبرتی کردند، یعنی سرچشمه الهامبخش مبارزه مردم ایران، آری، سرچشمه الهامبخش مبارزه مردم ایران، مبارزه برای برهم زدن اساس این نظم ارتجاعی که تمام تار و پود آن، اعدام و شکنجه و غارت و فساد و تبهکاری است. یادتان هست در سال 88 در بحبوحه قیامهای سراسری، در اونجا نیز مهمترین چارهجویی خامنهای، اقدام به قتلعام اشرافیها بود که توسط دولت عراق در 6 و 7مرداد به اجرا گذاشته شد. در سال 89 اگر یادتون باشد درست بعد از قیام عظیم مردم ایران در 25بهمن، باز هم مهمترین پاسخ رژیم طراحی و سفارش قتلعامی بود که در 19فروردین توسط دیکتاتور عراق جدید اجرا شد، خمینی هم وقتی که بعد از زهر آتشبس در تنگنای سرنگونی قرار گرفت برونرفت خود را در قتلعام 30هزار زندانی سیاسی دید، حالا خامنهای در یک الگو برداری احمقانه، دوباره در پی همان برونرفت است اما نمیداند که بالکل شرایط متفاوت است. اما ما به او و تمام همدستانش میگوییم، آرزوی بقای رژیم و جلوگیری از سرنگونی آن را به گور خواهید برد.
حضار محترم، دوستان عزیز
رژیم ولایتفقیه در برابر مجاهدان آزادی در اشرف و لیبرتی به بنبست رسیده است، و این همهٴ مسأله است. حمله آنها به لیبرتی درست بیان همین بنبست است. زیرا تمام توطئهها، تمام شیطانسازیها و فشارهایشان در برابر پایداری مجاهدان آزادی شکست خورده است. آنها با موشک باران لیبرتی در واقع به کل ”پروژه لیبرتی“ تیر خلاص زدند و آن را واژگون کردند.
مگر یادداشت تفاهم میان سازمان ملل و دولت عراق که برخلاف رضایت ساکنان اشرف و برخلاف قرارداد آنها، که قرار بود قبل از آن به اشرفیها اطلاع دهند در اون دوران امضا شد، مگر این قرارداد موضوع اصلیاش تأمین امنیت و حفاظت مجاهدین نبود؟ حالا به ما بگویید که از آن یادداشت که در اساس غیرقانونی بود، چه باقیمانده است؟
گروه کار بازداشتهای خودسرانه مللمتحد در دو گزارش جداگانه اعلام کرد که، لیبرتی یک زندان است. اما آنجا فراتر از زندان، به محل قتل و کشتار تبدیل شده است. آیا این بود حفاظت و امنیتی که وعده میدادید؟ مگر در تابستان دو سال پیش سفیر آمریکا نگفت که اشرفیها به جایی کمی دورتر، اما کمی امنتر بروند. بفرمایید! اینهم جای کمی دورتر! راستی امنیت آن چه شد؟ مگر ایالات متحده در ازای سلاحهای اشرفیها به تکتک آنها تعهد نداد که حفاظتشان را تأمین کند؟ حالا بگویید که آن حفاظت چه شد؟ و مگر در فوریه سال گذشته آمریکا اعلام نکرد که ایالات متحده به نفرات کمپ لیبرتی پشت نخواهد کرد؟ و باز مگر در همین تابستان گذشته، آمریکا برای چندمین بار، متعهد نشد که در لیبرتی حفاظت و سلامت مجاهدین را تأمین میکند؟ لطفاً بگویید که آن وعدهها به کجا رفت و نتیجه آن چه شد؟ و راستی وعده انتقال سریعالحصول ساکنان لیبرتی به خارج عراق کجا رفت؟ ما همان موقع که یادداشت تفاهم در مورد انتقال به لیبرتی امضا میشد، بارها گفتیم و هشدار دادیم که کمپ لیبرتی در ذات خود ناامن است، زیرا مساحت اندکی دارد. زیرا حفاظ و سنگر ندارد. زیرا زیرساختهایش از کار افتاده است و ویران شده است. و از همه مهمتر به این دلیل که امنیت لیبرتی به دیکتاتور عراق جدید سپرده شده که خودش منشأ ناامنی است. همه این دلائل نشان میداد که آنجا از امنیت لازم برخوردار نیست. بر طبق اطلاعات بهدست آمده از درون رژیم، حمله به لیبرتی توسط نیروی تروریستی قدس با همکاری مشخص از داخل دولت عراق صورت گرفته است. این کمپ در یک محدوده کاملاً بسته نظامی و در نزدیکی فرودگاه بینالمللی بغداد قرار دارد. و امکان دسترسی به آن منطقه، بدون همکاری مشخص از درون دولت عراق، ممکن نیست. اما نماینده ویژه دبیرکل میگفت که مجاهدین هر مشکلی که دارند، در لیبرتی آن را بپذیرند زیرا، در آنجا ناظران ما، یعنی ناظران سازمان ملل؛ بیست و چهار ساعته هستند و در آنجا نظارت دارند و در نتیجه امنیت آنجا تأمین است. راستی امنیتی که قرار بود با ناظران شما تأمین شود، چه شد؟ راستی در روز حادثه و بعد از آن کجا بودید؟ باید یادآوری کنم که شخصاً خودم چند بار به نماینده ویژه گفتم که هر حمله و فاجعهیی که در لیبرتی اتفاق بیفتد، بدانید که تبدیل به یک ننگ ابدی برای مللمتحد و برای نماینده ویژه مللمتحد خواهد بود. اما متأسفانه این هشدارها شنیده نشد و اثر نکرد. و حالا ما میگوییم خنجر زدن به قلب حقوقبشر و حقوق پناهندگی دیگر بس است. دبیرکل مللمتحد باید یک نماینده بیطرف برای این مسئولیت منصوب کند و مللمتحد تنها از این طریق میتواند خود را از این جنایت و تبهکاری مبرا کند.
من همچنین میخواهم در اینجا مسئولیت دولت آمریکا را در شکلگیری این فاجعه یادآوری کنم، اگر آمریکا به تعهدات خود عمل میکرد، بیتردید حمله فاجعهبار به لیبرتی قابل پیشگیری بود، بنابراین از جانب مقاومت مردم ایران اعلام میکنم که از این پس هر خطری که متوجه ساکنان لیبرتی شود آمریکا در آن مستقیماً مسئولیت دارد. بله اکنون زمان جبران است، زمان جبران سیاست اشتباهی است که در یکسال گذشته خسارت بزرگی به مردم و مقاومت ایران وارد کرده است.
بر این اساس تأکید میکنیم که:
1: جامعه بینالمللی و بهویژه دولت آمریکا و مللمتحد باید شرایط بازگشت فوری اعضای مجاهدین را از لیبرتی به اشرف فراهم کنند، تا پروسه اعزام آنها به کشورهای ثالث از اشرف دنبال شود این تنها راه تأمین حفاظت و امنیت مجاهدان آزادی در این شرایط است.
2: کمیسر عالی پناهندگان مللمتحد باید بلادرنگ موقعیت پناهندگی آنها را اعلام کند
3: شورای امنیت مللمتحد باید دولت عراق را ملزم کند که درهای لیبرتی را به روی وکلا خبرنگاران، هیأتهای پارلمانی و سیاسی باز کند.
4: دبیرکل مللمتحد باید یک نماینده بیطرف برای اشرف و لیبرتی تعیین کند و هیأتی را مأمور تحقیق درباره کشتار ساکنان لیبرتی کند.
و سرانجام میخواهم از اینجا به هموطنانم بگویم که پاسخ این حمله آخوندها یک مبارزه صد برابر برای به زیر کشیدن این رژیم و برقراری آزادی و دموکراسی است، پس کوشش و مبارزه خود را گسترش دهید. دولتها را وادار کنید که روابط سیاسی خود را با فاشیسم دینی حاکم بر ایران قطع کنند، جامعه جهانی را وادار کنید که خود را با مبارزه ملت ایران برای تغییر این رژیم دیکتاتوری پوسیده مذهبی هم جهت سازند، و به اشرفنشانها و اعضای یکانهای ارتش آزادی در سراسر میهن، و در سراسر ایران و در سراسر میهن بخون خفتهمان میگویم برای ادای وظیفه نسبت به شهیدان و جاودانه فروغهای آزادی و برای پایان دادن به ظلم و بیداد ولایت فقیه مبارزه و مقاومت خود را صد چندان کنید.
خون این شهیدان، خون این شهیدان، و درد و رنج مجروحان باز هم بر عزم و ارادهٴ مجاهدان آزادی و اشرفنشانها و مردم ایران خواهد افزود و ولیفقیه طلسمشکسته ارتجاع باید بداند که بهزودی سرنگون خواهد شد و باید بداند که این خونها جز بر اینکه عزم مردم ما را برای سرنگونی آنها صد چندان کند، چیزی بهدست نخواهد آورد.
در پایان، در پایان از همه شخصیتها، گروهها و هم میهنان عزیزی که از داخل و خارج کشور با مقاومت ایران ابراز همدردی کردهاند، صمیمانه سپاسگزاری میکنم و امیدوارم که روزی در میدان آزادی یعنی روز آزادی مردم ایران همه این خونها که در آنجا به بار مینشیند ما مجدداً جمع میشویم و به همه دشمنان این مردم خواهیم گفت که، دیدید که آخر شما بور و کور شدید و این مقاومت و مردم ایران پیروز شدند.
آری، پیام جانفشانی شش قهرمان آزادی ملت ایران در لیبرتی این است، قیام و نبرد برای به زیر کشیدن رژیم ضدبشری آخوندی ادامه دارد و آزادی، دموکراسی و برابری در ایران محقق خواهد شد. سلام بر آزادی، سلام بر شهیدان، درود بر مردم ایران.
بهنام مشعلداران پایداری و نبرد مردم ایران در دوران سرنگونی رژیم ولایتفقیه و بهنام شهیدان مؤسسان چهارم ارتش آزادیبخش ملی ایران،
سلام، سلام بر خواهر گرامی و عزیزم، مجاهد قهرمان پوران نجفی، زندانی مقاومی که سالها در سیاهچالهای خمینی جلاد در اسارت بود، از زنان مجاهدی که صلابت، طمأنینه، جنگندگی و مسئولیتپذیری او خیرهکننده بود و همواره لنگری در تشکیلات مجاهدین بود، درود بر او.
سلام بر مجاهد خلق یحیی نظری، شیر پایدار قائمشهر و از فرماندهان گردانهای ارتش آزادی و همچنین عضو شورای ملی مقاومت ایران
سلام بر مجاهد خلق مهدی عابدی، از فرزندان مردم کازرون که بسوی برادران شهیدش عباس، عبدالله و کاظم عابدی و جاودانه فروغها پر کشید.
سلام بر مجاهد خلق، مصطفی خسروی، از فرزندان مردم بیجار کردستان که سه دهه در صفوف مجاهدین، پیشتاز پیکارهای سخت بود، درود بر او.
سلام بر مجاهد خلق، اکبر عزیزی، از فرزندان دلیر مردم رشت که پیکر قطعه قطعه شده او شاهدی بر قساوت و جنایت دشمنان مردم ایران است. درود بر او.
و سلام بر مجاهد خلقهادی شفیعی، از فرزندان قهرمان مردم مشهد، که از نسلهای جدید مجاهدان آزادی بود، پر شور و پایدار و خستگیناپذیر. درود بر او.
در این لحظه بیشک مردم قائمشهر و رشت و بیجار و کازرون و مشهد و همه شهرهای ایران، مثل همه ما که در اینجا جمع هستیم، با قلبهای پردرد، اما سرهای بلند، با فرزندان خود تجدیدعهد میکنند. به همه خواهران و برادرانم در لیبرتی و اشرف و به خانوادههای این شهیدان میگویم که این قهرمانان از همیشه زندهتر و حاضرتر و رویانترند. آنها در اراده هزاران جوان بهپاخاسته مردم ایران، در ایران تکثیر میشوند و هرجا که رزم و نبرد برای آزادی شعلهور است، آنها خروشان و دست افشان میرزمند تا روز پیروزی و تا روز آزادی.
و حالا، و حالا مجروحان ما در زندان لیبرتی با درد و جراحت دست و پنجه نرم میکنند. برخی از مجروحان همین امروز زیر عمل جراحی هستند. از جمله علی احمدی که هنوز از چند روز پیش تا به الآن به هوش نیامده و شرایط بسیار خطیری دارد که باید برای او همه ما دعا کنیم. و همچنین خواهر عزیزم معصومه، همردیف مسئول اول سازمان مجاهدین خلق ایران، امروز عمل جراحی داشت.
اما چنانکه در فیلمها و عکسها دیدهاید، خواهر عزیزم معصومه و همه خواهران و برادران عزیز و مجروحمان با روی گشاده، با روحیهيی جنگنده و با عزم و ایمانی خللناپذیر همچنان میرزمند و الگو و سرمشق مبارزه و پایداری برای همگان هستند. سلام بر آن دلاوران، سالاران و سرداران پایداری.
در این لحظه داغ این شهادتها و رنج و درد مجروحان، مطمئنم که بیش از هر کس برای مسعود جانگداز است و قلب او را میفشارد. اما چنانکه خود او دو روز پیش گفت؛ مجاهدین و مقاومت ایران همیشه در این سرفصلها از انقلاب ضدسلطنتی و 19بهمن تا 6 و 7مرداد و 19فروردین، قیمت سنگین و خونین پرداختهاند و باز هم از نثار همه چیز خود برای خلق در زنجیرشان فروگذار نخواهند کرد. درس فدا و مجاهدت و آزادگی ادامه دارد و روزی در میهن اسیر فراگیر میشود.
هموطنان عزیز، هجوم پر شقاوت به لیبرتی، یعنی یک کمپ بیحفاظ و بیدفاع که در سپیده دم 21بهمن صورت گرفت، واکنش ترسان آخوندها است. این نتیجه دو روند بسیار مهم در رؤیارویی مردم ایران با استبداد مذهبی حاکم است. از یک طرف پیشروی مقاومت ایران با دستاوردهایی همچون برپایی یکانهای ارتش آزادی در داخل میهن، و همچنین تشکیل مؤسسان چهارم ارتش آزادیبخش ملی ایران تا روی آوردن زنان و جوانان بسوی جنبش مقاومت ایران، از درهم شکستن لیستهای تروریستی، تا گسترش جبهه جهانی مدافع مقاومت مردم ایران. و از طرف دیگر نشانه ضعف و اضمحلال استبداد حاکم است با از هم گسیختگی آشکار در رأس رژیم با ریزش و انفعال در همه سطوح حکومتی و با محاصره متحدان این رژیم در آتش خشم ملتهای سوریه و عراق، بله، نتیجه این شرایط بود که دیکتاتوری مذهبی، بهمراه دستنشانده خود در عراق دست به حمله به لیبرتی زد. حمله به لیبرتی ضعف و عجز دیکتاتوری پوسیدهای است که حاکمیت خود را در حال زوال میبیند، آری، چرخها برای سرنگونی دیکتاتوری ولایتفقیه به حرکت درآمده است و چنین خواهد شد.
حضار محترم، دوستان عزیز
راستی چرا آخوندها این همه از مجاهدان بیسلاحی وحشت دارند که در اشرف و لیبرتی هستند؟ مجاهدانی که در اشرف و لیبرتی محصورند، میدانید چرا؟ زیرا آنها هسته اصلی جنبش مقاومتی هستند که بدنه آن در سراسر جامعه ایران گسترده است و نبرد سرنوشت برای آزادی ایران را تدارک میبینند. چند روز، چند روز پس از بروز یک شکاف بزرگ در هیأت حاکمه در مجلس آخوندی، ملاها حمله خود را متوجه مجاهدان آزادی در لیبرتی کردند، یعنی سرچشمه الهامبخش مبارزه مردم ایران، آری، سرچشمه الهامبخش مبارزه مردم ایران، مبارزه برای برهم زدن اساس این نظم ارتجاعی که تمام تار و پود آن، اعدام و شکنجه و غارت و فساد و تبهکاری است. یادتان هست در سال 88 در بحبوحه قیامهای سراسری، در اونجا نیز مهمترین چارهجویی خامنهای، اقدام به قتلعام اشرافیها بود که توسط دولت عراق در 6 و 7مرداد به اجرا گذاشته شد. در سال 89 اگر یادتون باشد درست بعد از قیام عظیم مردم ایران در 25بهمن، باز هم مهمترین پاسخ رژیم طراحی و سفارش قتلعامی بود که در 19فروردین توسط دیکتاتور عراق جدید اجرا شد، خمینی هم وقتی که بعد از زهر آتشبس در تنگنای سرنگونی قرار گرفت برونرفت خود را در قتلعام 30هزار زندانی سیاسی دید، حالا خامنهای در یک الگو برداری احمقانه، دوباره در پی همان برونرفت است اما نمیداند که بالکل شرایط متفاوت است. اما ما به او و تمام همدستانش میگوییم، آرزوی بقای رژیم و جلوگیری از سرنگونی آن را به گور خواهید برد.
حضار محترم، دوستان عزیز
رژیم ولایتفقیه در برابر مجاهدان آزادی در اشرف و لیبرتی به بنبست رسیده است، و این همهٴ مسأله است. حمله آنها به لیبرتی درست بیان همین بنبست است. زیرا تمام توطئهها، تمام شیطانسازیها و فشارهایشان در برابر پایداری مجاهدان آزادی شکست خورده است. آنها با موشک باران لیبرتی در واقع به کل ”پروژه لیبرتی“ تیر خلاص زدند و آن را واژگون کردند.
مگر یادداشت تفاهم میان سازمان ملل و دولت عراق که برخلاف رضایت ساکنان اشرف و برخلاف قرارداد آنها، که قرار بود قبل از آن به اشرفیها اطلاع دهند در اون دوران امضا شد، مگر این قرارداد موضوع اصلیاش تأمین امنیت و حفاظت مجاهدین نبود؟ حالا به ما بگویید که از آن یادداشت که در اساس غیرقانونی بود، چه باقیمانده است؟
گروه کار بازداشتهای خودسرانه مللمتحد در دو گزارش جداگانه اعلام کرد که، لیبرتی یک زندان است. اما آنجا فراتر از زندان، به محل قتل و کشتار تبدیل شده است. آیا این بود حفاظت و امنیتی که وعده میدادید؟ مگر در تابستان دو سال پیش سفیر آمریکا نگفت که اشرفیها به جایی کمی دورتر، اما کمی امنتر بروند. بفرمایید! اینهم جای کمی دورتر! راستی امنیت آن چه شد؟ مگر ایالات متحده در ازای سلاحهای اشرفیها به تکتک آنها تعهد نداد که حفاظتشان را تأمین کند؟ حالا بگویید که آن حفاظت چه شد؟ و مگر در فوریه سال گذشته آمریکا اعلام نکرد که ایالات متحده به نفرات کمپ لیبرتی پشت نخواهد کرد؟ و باز مگر در همین تابستان گذشته، آمریکا برای چندمین بار، متعهد نشد که در لیبرتی حفاظت و سلامت مجاهدین را تأمین میکند؟ لطفاً بگویید که آن وعدهها به کجا رفت و نتیجه آن چه شد؟ و راستی وعده انتقال سریعالحصول ساکنان لیبرتی به خارج عراق کجا رفت؟ ما همان موقع که یادداشت تفاهم در مورد انتقال به لیبرتی امضا میشد، بارها گفتیم و هشدار دادیم که کمپ لیبرتی در ذات خود ناامن است، زیرا مساحت اندکی دارد. زیرا حفاظ و سنگر ندارد. زیرا زیرساختهایش از کار افتاده است و ویران شده است. و از همه مهمتر به این دلیل که امنیت لیبرتی به دیکتاتور عراق جدید سپرده شده که خودش منشأ ناامنی است. همه این دلائل نشان میداد که آنجا از امنیت لازم برخوردار نیست. بر طبق اطلاعات بهدست آمده از درون رژیم، حمله به لیبرتی توسط نیروی تروریستی قدس با همکاری مشخص از داخل دولت عراق صورت گرفته است. این کمپ در یک محدوده کاملاً بسته نظامی و در نزدیکی فرودگاه بینالمللی بغداد قرار دارد. و امکان دسترسی به آن منطقه، بدون همکاری مشخص از درون دولت عراق، ممکن نیست. اما نماینده ویژه دبیرکل میگفت که مجاهدین هر مشکلی که دارند، در لیبرتی آن را بپذیرند زیرا، در آنجا ناظران ما، یعنی ناظران سازمان ملل؛ بیست و چهار ساعته هستند و در آنجا نظارت دارند و در نتیجه امنیت آنجا تأمین است. راستی امنیتی که قرار بود با ناظران شما تأمین شود، چه شد؟ راستی در روز حادثه و بعد از آن کجا بودید؟ باید یادآوری کنم که شخصاً خودم چند بار به نماینده ویژه گفتم که هر حمله و فاجعهیی که در لیبرتی اتفاق بیفتد، بدانید که تبدیل به یک ننگ ابدی برای مللمتحد و برای نماینده ویژه مللمتحد خواهد بود. اما متأسفانه این هشدارها شنیده نشد و اثر نکرد. و حالا ما میگوییم خنجر زدن به قلب حقوقبشر و حقوق پناهندگی دیگر بس است. دبیرکل مللمتحد باید یک نماینده بیطرف برای این مسئولیت منصوب کند و مللمتحد تنها از این طریق میتواند خود را از این جنایت و تبهکاری مبرا کند.
من همچنین میخواهم در اینجا مسئولیت دولت آمریکا را در شکلگیری این فاجعه یادآوری کنم، اگر آمریکا به تعهدات خود عمل میکرد، بیتردید حمله فاجعهبار به لیبرتی قابل پیشگیری بود، بنابراین از جانب مقاومت مردم ایران اعلام میکنم که از این پس هر خطری که متوجه ساکنان لیبرتی شود آمریکا در آن مستقیماً مسئولیت دارد. بله اکنون زمان جبران است، زمان جبران سیاست اشتباهی است که در یکسال گذشته خسارت بزرگی به مردم و مقاومت ایران وارد کرده است.
بر این اساس تأکید میکنیم که:
1: جامعه بینالمللی و بهویژه دولت آمریکا و مللمتحد باید شرایط بازگشت فوری اعضای مجاهدین را از لیبرتی به اشرف فراهم کنند، تا پروسه اعزام آنها به کشورهای ثالث از اشرف دنبال شود این تنها راه تأمین حفاظت و امنیت مجاهدان آزادی در این شرایط است.
2: کمیسر عالی پناهندگان مللمتحد باید بلادرنگ موقعیت پناهندگی آنها را اعلام کند
3: شورای امنیت مللمتحد باید دولت عراق را ملزم کند که درهای لیبرتی را به روی وکلا خبرنگاران، هیأتهای پارلمانی و سیاسی باز کند.
4: دبیرکل مللمتحد باید یک نماینده بیطرف برای اشرف و لیبرتی تعیین کند و هیأتی را مأمور تحقیق درباره کشتار ساکنان لیبرتی کند.
و سرانجام میخواهم از اینجا به هموطنانم بگویم که پاسخ این حمله آخوندها یک مبارزه صد برابر برای به زیر کشیدن این رژیم و برقراری آزادی و دموکراسی است، پس کوشش و مبارزه خود را گسترش دهید. دولتها را وادار کنید که روابط سیاسی خود را با فاشیسم دینی حاکم بر ایران قطع کنند، جامعه جهانی را وادار کنید که خود را با مبارزه ملت ایران برای تغییر این رژیم دیکتاتوری پوسیده مذهبی هم جهت سازند، و به اشرفنشانها و اعضای یکانهای ارتش آزادی در سراسر میهن، و در سراسر ایران و در سراسر میهن بخون خفتهمان میگویم برای ادای وظیفه نسبت به شهیدان و جاودانه فروغهای آزادی و برای پایان دادن به ظلم و بیداد ولایت فقیه مبارزه و مقاومت خود را صد چندان کنید.
خون این شهیدان، خون این شهیدان، و درد و رنج مجروحان باز هم بر عزم و ارادهٴ مجاهدان آزادی و اشرفنشانها و مردم ایران خواهد افزود و ولیفقیه طلسمشکسته ارتجاع باید بداند که بهزودی سرنگون خواهد شد و باید بداند که این خونها جز بر اینکه عزم مردم ما را برای سرنگونی آنها صد چندان کند، چیزی بهدست نخواهد آورد.
در پایان، در پایان از همه شخصیتها، گروهها و هم میهنان عزیزی که از داخل و خارج کشور با مقاومت ایران ابراز همدردی کردهاند، صمیمانه سپاسگزاری میکنم و امیدوارم که روزی در میدان آزادی یعنی روز آزادی مردم ایران همه این خونها که در آنجا به بار مینشیند ما مجدداً جمع میشویم و به همه دشمنان این مردم خواهیم گفت که، دیدید که آخر شما بور و کور شدید و این مقاومت و مردم ایران پیروز شدند.
آری، پیام جانفشانی شش قهرمان آزادی ملت ایران در لیبرتی این است، قیام و نبرد برای به زیر کشیدن رژیم ضدبشری آخوندی ادامه دارد و آزادی، دموکراسی و برابری در ایران محقق خواهد شد. سلام بر آزادی، سلام بر شهیدان، درود بر مردم ایران.