بیش از 4000پارلمانتر در نامه کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت در اروپا و آمریکا به رئیس و اعضای شورای امنیت ملل‌متحد نوشتند:
گزارش کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت درباره وضعیت مخالفان ایرانی در عراق در کمپهای لیبرتی و اشرف را در میان اعضا توزیع کنید.
1. بسیاری از اعضای کمیته بین‌المللی در گذشته از اشرف بازدید کرده و شناخت دقیق و کاملی از ساکنان و سازمان مجاهدین خلق ایران که ساکنان عموماً اعضای آن هستند دارند.
2. انگیزه تهیه این گزارش فقدان یک گزارش بی‌طرفانه و جامع از وضعیت اشرف و لیبرتی از سوی یونامی و کوبلر نماینده ویژه دبیرکل در این رابطه است. ما با حسن‌نیت کامل در کنگره آمریکا و همه پارلمانهای اروپایی وارد همکاری با آقای کوبلر شدیم.
اما متأسفانه تجارب تلخ ما نشان داد که او یک مأموریت خاص و سیاسی را دنبال می‌کند. از عنصر بی‌طرفی بسیار به دور است. یک گزارشگر امین در ارتباط با اشرف و لیبرتی نیست. ملاحظات سیاسی در ارتباط با دولتهای ایران و عراق بر گزارش او کاملاً سایه می‌اندازد.
3. ساکنان اشرف انعطاف بسیار زیادی از خود نشان دادند. در حالیکه دولت عراق، حداقل الزامهای انسانی آنها را در لیبرتی تأمین نکرد. در حالیکه لیبرتی بنا به گزارش گروه کار بازداشتهای خودسرانه مشخصات یک زندان را داراست.
در حالیکه مشکلات اساسی در زیرساختهای این کمپ وجود دارد و در حالیکه مدیریت آن با قاتلی است که در ژوئیه 2009 و آوریل 2011 فرمان شلیک صادر کرد و از سوی دادگاه اسپانیا تحت تعقیب است.
4. حکومت عراق به‌درخواست رژیم ایران برای سرقت اموال ساکنان یک برنامه حساب شده برای سلب مالکیت از ساکنان و تصاحب اموال آنها دارد. آنچه در اشرف وجود دارد، حاصل کار و سرمایه‌گذاری هزاران نفر در 26سال، بنا به ارزیابی کارشناسان حدود 500 میلیون دلار اموال غیرمنقول و 50 میلیون دلار اموال منقول است.
5. حکومت عراق از طرق مختلف، با نفی مالکیت آنها، با ممانعت از مراجعه تجار به اشرف برای خرید اموال، با ممانعت از اجرای قراردادهای ساکنان با خریداران و با تهدید نمایندگان شرکتهایی که با آنان قرارداد خرید منعقد کرده‌اند، از اجرای قراردادها جلوگیری می‌کند.
6. از 1200 خودرو تنها 30 خودرو، و از صدها ماشین تأسیساتی کمتر از دو دوجین و از 380 ژنراتور تنها 30 ژنراتور به لیبرتی منتقل شده و از انتقال هزاران کولر، بخاری برقی و بسیاری دیگر از وسایل زندگی و هیچ‌یک از تجهیزات پیشرفته پزشکی ساکنان از جمله سیتی اسکن که به آن شدیداً نیازمندند ممانعت شده است.
7. متأسفانه آقای کوبلر عملاً در این موضوع کنار عراق قرار گرفته و نه تنها هیچ کمکی به حل عادلانه این موضوع نمی‌کند، بلکه در 22نوامبر طرحی فرستاده است که فقط به سرقت کامل اموال ساکنان توسط دولت عراق کمک می‌کند. این یعنی سرقت منظم و سریع.
8. مشکل با کوبلر متأسفانه تنها بر سر موضوع اموال نیست، ارتباطات غیرقابل‌قبول او با فاشیسم دینی حاکم بر ایران بر سر مسأله مخالفان این رژیم، به‌غایت خطرناک و آزار دهنده است. شهادت یک مقام ارشد یونامی در کنگره آمریکا در 13سپتامبر که با داده‌های ما نیز کاملاً همخوانی دارد بسیار هشدار دهنده است. او تصریح می‌کند که تصمیمات یونامی در مورد اشرف در نخست‌وزیری عراق و یا در سفارت رژیم ایران در بغداد گرفته می‌شود.
9. به بهانه این‌که لیبرتی محل موقت ترانزیت است تمامی حقوق مجاهدین در اشرف و لیبرتی تضییع می‌شود.
آقای رئیس،
اولاً - دبیرکل را موظف کنید یک کمیسیون تحقیق پیرامون عملکردهای نماینده ویژه در رابطه با اشرف و لیبرتی و ارتباطاتش با رژیم ایران و حکومت عراق تشکیل دهد و به‌طور خاص در مورد اظهارات آقای طاهر بومدرا و شهادتش در کنگره آمریکا تحقیق کند.
ثانیا- از آنجاییکه خصومت دولت عراق و نماینده‌اش در ملل‌متحد با سازمان مجاهدین خلق ایران و ساکنان اشرف بر کسی پوشیده نیست، شورای امنیت باید نماینده‌ای از طرف ساکنان اشرف و لیبرتی را فرابخواند و استماع کند.
ثالثا - دبیرکل باید نماینده بی‌طرفی به جای کوبلر در ارتباط با اشرف و لیبرتی منصوب کند.
رابعاً - کمیساریای عالی پناهندگان باید لیبرتی را به‌عنوان کمپ پناهندگی مشخص کند و اجازه ندهد حکومت عراق حقوق ساکنان اشرف را تحت عنوان محل ترانزیت موقت پایمال نماید.
خامسا - حق مالکیت ساکنان اشرف بر اموال منقول و غیرمنقولشان باید توسط حکومت عراق محترم شمرده شود.
27نوامبر 2012
نامه مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت به رئیس و اعضای شورای امنیت و دبیرکل ملل‌متحد و کمیسرهای عالی پناهندگی و حقوق‌بشر 8آذر 91 (28نوامبر 2012):
اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران از 26سال پیش یک بیابان خشک و بی‌آب و علف در صحرای دور دست در عراق را تماماً با هزینه و کار طاقت‌فرسا و شبانه روزی خود به یک شهر آباد تبدیل کردند. یکایک مجاهدین از ابتدا طبق قوانین عراق پناهنده محسوب می‌شدند، پس از اشغال عراق در 2003 نیروی چند‌ملیتی و دولت آمریکا و صلیب‌سرخ به‌عنوان اشخاص حفاظت‌شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو به‌رسمیت شناخته شدند. طبق 45 نظریه و 5 گزارش مشروح حقوقی که توسط کارشناسان ارشد بین‌المللی تدوین شده است هیچ دلیلی برای تغییر این استاتو جز خوش‌آمد رژیم آخوندی و استمالت از این رژیم از جیب مردم و مقاومت ایران وجود نداشته و ندارد. در عین‌حال همه مجاهدین توسط کمیساریای عالی پناهندگان نیز پناهجویان تحت قوانین بین‌المللی و افراد مستقیماً مورد نگرانی شناخته شدند.
تا کنون 50تن از مجاهدان اشرف به‌وسیله دژخیمان حکومت عراق به‌شهادت رسیدند، 1132نفر مجروح شده و 12تن در اثر محاصره ضدانسانی پزشکی جان سپردند. تخلیه اجباری اشرف که در می2011 از حکومت عراق مطرح شد با مخالفت گسترده جهانی و یونامی مواجه شد اما با ورود مارتین کوبلر به صحنه حتی پروسه احراز هویت ساکنان متوقف و مشروط به انتقال به لیبرتی گردید. برای او بهایی ندارد که لیبرتی به یک زندان تبدیل شده است. ساکنان برای اداره زندگی‌شان در لیبرتی و برای هزینه انتقال به کشور ثالث نیاز مبرمی به فروش اموال دارند به‌خصوص که دولت عراق همه منابع درآمد آنها از جمله کار انتفاعی را ممنوع کرده است از فوریه 2012 که اولین گروه به لیبرتی رفته‌اند تا کنون هزینه سوخت و آب ساکنان از 6 میلیون دلار بیشتر شده است زیرا خرید سوخت از عراق برای ساکنان ممنوع است و باید به قیمت چند برابر از خارج وارد کنند. خانم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران با حسن‌نیت تمام همکاری با آقای کوبلر را شروع کرد اما تصمیم‌گیریهای وی اساساً متأثر از حکومتهای ایران و عراق است. ما با تمام وجود تلخی تصمیماتی را که در حقیقت در نخست‌وزیری عراق یا سفارت رژیم ملایان گرفته می‌شود حس کرده‌ایم.
1- مقرر کنید نماینده ساکنان اشرف و لیبرتی در اجلاس شورای امنیت شرکت کند و گزارش بدهد.
2- سازمان ملل باید حق مالکیت ساکنان را بر اموال منقول و غیرمنقولشان محترم بشمارد و این حق را به حکومت عراق گوشزد کند.
3- لیبرتی باید رسماً کمپ پناهندگی اعلام شود و عنوان مسخره گذرگاه موقت از روی آن برداشته شود.
رونوشت:
وزرای خارجه و سفیران کشورهای عضو.
گزارش کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت درباره وضعیت مخالفان ایرانی در عراق در کمپهای لیبرتی و اشرف را در میان اعضا توزیع کنید.
1. بسیاری از اعضای کمیته بین‌المللی در گذشته از اشرف بازدید کرده و شناخت دقیق و کاملی از ساکنان و سازمان مجاهدین خلق ایران که ساکنان عموماً اعضای آن هستند دارند.
2. انگیزه تهیه این گزارش فقدان یک گزارش بی‌طرفانه و جامع از وضعیت اشرف و لیبرتی از سوی یونامی و کوبلر نماینده ویژه دبیرکل در این رابطه است. ما با حسن‌نیت کامل در کنگره آمریکا و همه پارلمانهای اروپایی وارد همکاری با آقای کوبلر شدیم.
اما متأسفانه تجارب تلخ ما نشان داد که او یک مأموریت خاص و سیاسی را دنبال می‌کند. از عنصر بی‌طرفی بسیار به دور است. یک گزارشگر امین در ارتباط با اشرف و لیبرتی نیست. ملاحظات سیاسی در ارتباط با دولتهای ایران و عراق بر گزارش او کاملاً سایه می‌اندازد.
3. ساکنان اشرف انعطاف بسیار زیادی از خود نشان دادند. در حالیکه دولت عراق، حداقل الزامهای انسانی آنها را در لیبرتی تأمین نکرد. در حالیکه لیبرتی بنا به گزارش گروه کار بازداشتهای خودسرانه مشخصات یک زندان را داراست.
در حالیکه مشکلات اساسی در زیرساختهای این کمپ وجود دارد و در حالیکه مدیریت آن با قاتلی است که در ژوئیه 2009 و آوریل 2011 فرمان شلیک صادر کرد و از سوی دادگاه اسپانیا تحت تعقیب است.
4. حکومت عراق به‌درخواست رژیم ایران برای سرقت اموال ساکنان یک برنامه حساب شده برای سلب مالکیت از ساکنان و تصاحب اموال آنها دارد. آنچه در اشرف وجود دارد، حاصل کار و سرمایه‌گذاری هزاران نفر در 26سال، بنا به ارزیابی کارشناسان حدود 500 میلیون دلار اموال غیرمنقول و 50 میلیون دلار اموال منقول است.
5. حکومت عراق از طرق مختلف، با نفی مالکیت آنها، با ممانعت از مراجعه تجار به اشرف برای خرید اموال، با ممانعت از اجرای قراردادهای ساکنان با خریداران و با تهدید نمایندگان شرکتهایی که با آنان قرارداد خرید منعقد کرده‌اند، از اجرای قراردادها جلوگیری می‌کند.
6. از 1200 خودرو تنها 30 خودرو، و از صدها ماشین تأسیساتی کمتر از دو دوجین و از 380 ژنراتور تنها 30 ژنراتور به لیبرتی منتقل شده و از انتقال هزاران کولر، بخاری برقی و بسیاری دیگر از وسایل زندگی و هیچ‌یک از تجهیزات پیشرفته پزشکی ساکنان از جمله سیتی اسکن که به آن شدیداً نیازمندند ممانعت شده است.
7. متأسفانه آقای کوبلر عملاً در این موضوع کنار عراق قرار گرفته و نه تنها هیچ کمکی به حل عادلانه این موضوع نمی‌کند، بلکه در 22نوامبر طرحی فرستاده است که فقط به سرقت کامل اموال ساکنان توسط دولت عراق کمک می‌کند. این یعنی سرقت منظم و سریع.
8. مشکل با کوبلر متأسفانه تنها بر سر موضوع اموال نیست، ارتباطات غیرقابل‌قبول او با فاشیسم دینی حاکم بر ایران بر سر مسأله مخالفان این رژیم، به‌غایت خطرناک و آزار دهنده است. شهادت یک مقام ارشد یونامی در کنگره آمریکا در 13سپتامبر که با داده‌های ما نیز کاملاً همخوانی دارد بسیار هشدار دهنده است. او تصریح می‌کند که تصمیمات یونامی در مورد اشرف در نخست‌وزیری عراق و یا در سفارت رژیم ایران در بغداد گرفته می‌شود.
9. به بهانه این‌که لیبرتی محل موقت ترانزیت است تمامی حقوق مجاهدین در اشرف و لیبرتی تضییع می‌شود.
آقای رئیس،
اولاً - دبیرکل را موظف کنید یک کمیسیون تحقیق پیرامون عملکردهای نماینده ویژه در رابطه با اشرف و لیبرتی و ارتباطاتش با رژیم ایران و حکومت عراق تشکیل دهد و به‌طور خاص در مورد اظهارات آقای طاهر بومدرا و شهادتش در کنگره آمریکا تحقیق کند.
ثانیا- از آنجاییکه خصومت دولت عراق و نماینده‌اش در ملل‌متحد با سازمان مجاهدین خلق ایران و ساکنان اشرف بر کسی پوشیده نیست، شورای امنیت باید نماینده‌ای از طرف ساکنان اشرف و لیبرتی را فرابخواند و استماع کند.
ثالثا - دبیرکل باید نماینده بی‌طرفی به جای کوبلر در ارتباط با اشرف و لیبرتی منصوب کند.
رابعاً - کمیساریای عالی پناهندگان باید لیبرتی را به‌عنوان کمپ پناهندگی مشخص کند و اجازه ندهد حکومت عراق حقوق ساکنان اشرف را تحت عنوان محل ترانزیت موقت پایمال نماید.
خامسا - حق مالکیت ساکنان اشرف بر اموال منقول و غیرمنقولشان باید توسط حکومت عراق محترم شمرده شود.
27نوامبر 2012
نامه مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت به رئیس و اعضای شورای امنیت و دبیرکل ملل‌متحد و کمیسرهای عالی پناهندگی و حقوق‌بشر 8آذر 91 (28نوامبر 2012):
اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران از 26سال پیش یک بیابان خشک و بی‌آب و علف در صحرای دور دست در عراق را تماماً با هزینه و کار طاقت‌فرسا و شبانه روزی خود به یک شهر آباد تبدیل کردند. یکایک مجاهدین از ابتدا طبق قوانین عراق پناهنده محسوب می‌شدند، پس از اشغال عراق در 2003 نیروی چند‌ملیتی و دولت آمریکا و صلیب‌سرخ به‌عنوان اشخاص حفاظت‌شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو به‌رسمیت شناخته شدند. طبق 45 نظریه و 5 گزارش مشروح حقوقی که توسط کارشناسان ارشد بین‌المللی تدوین شده است هیچ دلیلی برای تغییر این استاتو جز خوش‌آمد رژیم آخوندی و استمالت از این رژیم از جیب مردم و مقاومت ایران وجود نداشته و ندارد. در عین‌حال همه مجاهدین توسط کمیساریای عالی پناهندگان نیز پناهجویان تحت قوانین بین‌المللی و افراد مستقیماً مورد نگرانی شناخته شدند.
تا کنون 50تن از مجاهدان اشرف به‌وسیله دژخیمان حکومت عراق به‌شهادت رسیدند، 1132نفر مجروح شده و 12تن در اثر محاصره ضدانسانی پزشکی جان سپردند. تخلیه اجباری اشرف که در می2011 از حکومت عراق مطرح شد با مخالفت گسترده جهانی و یونامی مواجه شد اما با ورود مارتین کوبلر به صحنه حتی پروسه احراز هویت ساکنان متوقف و مشروط به انتقال به لیبرتی گردید. برای او بهایی ندارد که لیبرتی به یک زندان تبدیل شده است. ساکنان برای اداره زندگی‌شان در لیبرتی و برای هزینه انتقال به کشور ثالث نیاز مبرمی به فروش اموال دارند به‌خصوص که دولت عراق همه منابع درآمد آنها از جمله کار انتفاعی را ممنوع کرده است از فوریه 2012 که اولین گروه به لیبرتی رفته‌اند تا کنون هزینه سوخت و آب ساکنان از 6 میلیون دلار بیشتر شده است زیرا خرید سوخت از عراق برای ساکنان ممنوع است و باید به قیمت چند برابر از خارج وارد کنند. خانم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران با حسن‌نیت تمام همکاری با آقای کوبلر را شروع کرد اما تصمیم‌گیریهای وی اساساً متأثر از حکومتهای ایران و عراق است. ما با تمام وجود تلخی تصمیماتی را که در حقیقت در نخست‌وزیری عراق یا سفارت رژیم ملایان گرفته می‌شود حس کرده‌ایم.
1- مقرر کنید نماینده ساکنان اشرف و لیبرتی در اجلاس شورای امنیت شرکت کند و گزارش بدهد.
2- سازمان ملل باید حق مالکیت ساکنان را بر اموال منقول و غیرمنقولشان محترم بشمارد و این حق را به حکومت عراق گوشزد کند.
3- لیبرتی باید رسماً کمپ پناهندگی اعلام شود و عنوان مسخره گذرگاه موقت از روی آن برداشته شود.
رونوشت:
وزرای خارجه و سفیران کشورهای عضو.
