بروکسل-3اکتبر۲۰۱۲ (12مهر۱۳۹۱)
دوستان و همکاران عزیز، مثل همیشه باعث خوشحالی بسیار و افتخار است که به رئیس‌جمهور مریم رجوی در پارلمان خودمان خوش‌آمد بگوییم. ما همه احساس می‌کنیم که حقیقتاً این یک موقعیت تاریخی است. ما یک موقعیت تاریخی را در اوج کارزارمان تجربه می‌کنیم، در حالیکه بسیاری باور نمی‌کردند ما موفق شویم. خانم رجوی الگویی را برای پیروزی از طریق مقاومت علیه اختناق و سرکوب خلق کرد. پس به مردم ایران و دوستانمان در اشرف و لیبرتی تبریک می‌گویم. آنها قربانیان اصلی این بی‌عدالتی و حالا صاحبان این پیروزی هستند و البته از وزارت‌خارجه آمریکا تشکر می‌کنیم، آنها اینکار را سریع انجام ندادند ولی انجام دادند. بنابراین خیلی ممنون.
و چیزهای دیگری هست که باید به‌خاطر آن از آنها تشکر کنیم، از طریق آنها چیزهایی فهمیدیم که نمی‌دانستیم. برای مثل تعریف گروهک را فهمیدیم. ما همیشه فکر می‌کردیم که یک گروهک تعداد کمتر از ده نفر هستند. ما اشتباه می‌کردیم. یک گروهک تجمع کمتر از ده نفر است مگر این‌که آنها اعضای مقاومت دموکراتیک ایران باشند. بعد، گروهک تجمع صد هزار نفره است. بنا بر این، اینها چیزهایی است که ما یاد گرفتیم. با تشکر از ذکاوت وزارت‌خارجه آمریکا.
دوستان عزیز، ما ممکن است که در یک نبرد پیروز شده باشیم اما هنوز در جنگ پیروز نشده‌ایم. همان‌طوریکه خانم رجوی گفتند ما دو کار اساسی در پیش رو داریم که باید انجام دهیم. اول این‌که لیبرتی باید به‌عنوان یک کمپ پناهندگی شناخته شود تا از حقوق ساکنان در زمانی که برای استقرار در کشورهای ثالث تلاش می‌کنیم حفاظت شود.
دوم این‌که ما باید به سیاست مماشات با رژیم ایران پایان دهیم و به جای آن از این مقاومت، با امید به این‌که دموکراسی در ایران برقرار شود، حمایت کنیم. امروز می‌خواهم روی این تمرکز کنم که برای سازمان مجاهدین در گام بعدی چه اتفاقی می‌افتد. حذف نام آنها از لیست تروریستی آمریکا مدافعان حقوق‌بشر و دموکراسی را خوشحال کرده است، اما برای ملاها عامل گزیدگی و خشم شده است. احمدی‌نژاد و لابی‌های هوادار رژیم ایران در اروپا و در آمریکا، شامل آنهایی که در وزارت‌خارجه هستند و در مقابل حذف نامگذاری برای سالیان مقاومت کردند و حالا به‌عنوان مقامات ناشناس اعلامیه می‌دهند، صراحتاً بگویم که کمک کننده نیستند، آنها توسط برخی رسانه‌های غربی حمایت می‌شوند که تنها کارشان تا آنجا که به ایران مربوط می‌شود حفاظت از منافع اقتصادی است. این مقامات می‌گویند که به سازمان مجاهدین اعتماد ندارند و آنها را به‌عنوان یک جنبش اپوزیسیون قابل اتکا به حساب نمی‌آورند. و این‌که آنها با افراد خودشان بدرفتاری می‌کنند و آنها فقط یک گروهک در حاشیه هستند. بسیاری از ما سالها با سازمان مجاهدین و رهبران آنها از نزدیک کار کرده‌ایم. برخی از ما از اشرف بازدید کرده‌ایم و حتی با افرادی از هزاران نفری ملاقات کردیم که به‌خاطر حمایتشان از مجاهدین اعدام شدند.
سازمان مجاهدین بارها اثبات کرده که خشونت‌گرا نیست و قابل اعتماد است. نیروهای آمریکایی به مدت 7سال در اشرف مستقر بودند، اگر حادثه‌ای روی می‌داد حتماً ما می‌شنیدیم. هیچ اتفاقی نیفتاد. رابطه بین آنها عالی بود. در عوض، چندین سال پیش سازمان مجاهدین برنامه ده ماده‌ای خانم رجوی را برای ایران ارائه داد. این مواد شامل لغو مجازات اعدام، رابطه صلح‌آمیز با دیگر کشورها، دفاع در مقابل اسلام بنیادگرا و تعهد به یک ایران غیراتمی بود. در رابطه با موضوع آخر باید به یاد داشته باشیم که سازمان مجاهدین برنامه مخفی اتمی رژیم را کشف و افشا کرد.
وقتی که به سازمان مجاهدین نگاه می‌کنیم ما یک رهبری و ساختاری می‌بینیم که شفاف است. برابری زنان و مردان خوب مراعات نشده است چون ما زنان بیشتری در رهبری آنها می‌بینیم. ما همچنین تمایل آنها برای کار کردن با دیگر نیروهای اپوزیسیون را می‌بینیم. در رابطه با این تهمت که آنها یک گروهک هستند و حمایت مردمی ندارند باید بگویم که من قبلاً تشکرات خودم را از وزارت‌خارجه کرده‌ام. مردمی بودن آنها را نیز معترضان علیه نامگذاری تروریستی در مقابل وزارت‌خارجه واشینگتن به مدت هزار روز نشان دادند. علاوه بر این‌که این جنبش مقاومت برای حمایت مالی فقط روی مردم ایران تکیه دارد.
سازمان مجاهدین در برابر برچسبهای تروریستی از سوی انگلستان، اتحادیه اروپا، و آمریکا محکم ایستاد تا این‌که از تک به تک همه آنها خارج شد. قدرت آنها در مصاف با نتایج وخیم این مارک نادرست، هم نشان‌دهنده تعهد آنها به دموکراسی است و هم سطح حمایت از آنها را نشان می‌دهد. به‌رغم قتل‌عامهای گذشته و اتهامات دروغ، سازمان مجاهدین آرمانهای خود را برای یک ایران آزاد و دموکراتیک حفظ می‌کند. من معتقدم که آینده این کشور را این افراد رقم می‌زنند و من از خانم اشتون، که البته سریع‌ترین مقام ما نیست، می‌خواهم که این را به‌رسمیت بشناسد. حالا که زنجیر از پای اپوزیسیون مشروع برداشته شده است، همان‌طوری که خانم رجوی در سخنرانی اخیرش گفت امیدوارم که جامعه بین‌المللی بتواند یاد بگیرد که اطلاعات گمراه‌کننده را کنار زده و با اهداف سازمان مجاهدین بهتر آشنا شود.
بنابراین امروز برای همه ما روز بزرگی است. روز پیروزی، که نتیجه سالها پایداری، تحمل، فداکاری و اعتقاد خدشه‌ناپذیر در راه اهدافمان بوده است. حالا دوران جدیدی از تلاشها برای ما شروع می‌شود. دوران تغییر ایران به یک دموکراسی واقعی که می‌تواند شرف، آزادی و عدالت و شکوفایی را برای همه زنان و مردان این کشور بزرگ مهیا کند. خانم رجوی شکی نداشته باشید که همه دوستان شما در این پارلمان، دست در دست یکدیگر، هم‌چنان با شورای ملی مقاومت تحت هدایت شما کار خواهند کرد تا آرزوی ما برای یک ایران دموکراتیک به واقعیت تبدیل شود. متشکرم.
دوستان و همکاران عزیز، مثل همیشه باعث خوشحالی بسیار و افتخار است که به رئیس‌جمهور مریم رجوی در پارلمان خودمان خوش‌آمد بگوییم. ما همه احساس می‌کنیم که حقیقتاً این یک موقعیت تاریخی است. ما یک موقعیت تاریخی را در اوج کارزارمان تجربه می‌کنیم، در حالیکه بسیاری باور نمی‌کردند ما موفق شویم. خانم رجوی الگویی را برای پیروزی از طریق مقاومت علیه اختناق و سرکوب خلق کرد. پس به مردم ایران و دوستانمان در اشرف و لیبرتی تبریک می‌گویم. آنها قربانیان اصلی این بی‌عدالتی و حالا صاحبان این پیروزی هستند و البته از وزارت‌خارجه آمریکا تشکر می‌کنیم، آنها اینکار را سریع انجام ندادند ولی انجام دادند. بنابراین خیلی ممنون.
و چیزهای دیگری هست که باید به‌خاطر آن از آنها تشکر کنیم، از طریق آنها چیزهایی فهمیدیم که نمی‌دانستیم. برای مثل تعریف گروهک را فهمیدیم. ما همیشه فکر می‌کردیم که یک گروهک تعداد کمتر از ده نفر هستند. ما اشتباه می‌کردیم. یک گروهک تجمع کمتر از ده نفر است مگر این‌که آنها اعضای مقاومت دموکراتیک ایران باشند. بعد، گروهک تجمع صد هزار نفره است. بنا بر این، اینها چیزهایی است که ما یاد گرفتیم. با تشکر از ذکاوت وزارت‌خارجه آمریکا.
دوستان عزیز، ما ممکن است که در یک نبرد پیروز شده باشیم اما هنوز در جنگ پیروز نشده‌ایم. همان‌طوریکه خانم رجوی گفتند ما دو کار اساسی در پیش رو داریم که باید انجام دهیم. اول این‌که لیبرتی باید به‌عنوان یک کمپ پناهندگی شناخته شود تا از حقوق ساکنان در زمانی که برای استقرار در کشورهای ثالث تلاش می‌کنیم حفاظت شود.
دوم این‌که ما باید به سیاست مماشات با رژیم ایران پایان دهیم و به جای آن از این مقاومت، با امید به این‌که دموکراسی در ایران برقرار شود، حمایت کنیم. امروز می‌خواهم روی این تمرکز کنم که برای سازمان مجاهدین در گام بعدی چه اتفاقی می‌افتد. حذف نام آنها از لیست تروریستی آمریکا مدافعان حقوق‌بشر و دموکراسی را خوشحال کرده است، اما برای ملاها عامل گزیدگی و خشم شده است. احمدی‌نژاد و لابی‌های هوادار رژیم ایران در اروپا و در آمریکا، شامل آنهایی که در وزارت‌خارجه هستند و در مقابل حذف نامگذاری برای سالیان مقاومت کردند و حالا به‌عنوان مقامات ناشناس اعلامیه می‌دهند، صراحتاً بگویم که کمک کننده نیستند، آنها توسط برخی رسانه‌های غربی حمایت می‌شوند که تنها کارشان تا آنجا که به ایران مربوط می‌شود حفاظت از منافع اقتصادی است. این مقامات می‌گویند که به سازمان مجاهدین اعتماد ندارند و آنها را به‌عنوان یک جنبش اپوزیسیون قابل اتکا به حساب نمی‌آورند. و این‌که آنها با افراد خودشان بدرفتاری می‌کنند و آنها فقط یک گروهک در حاشیه هستند. بسیاری از ما سالها با سازمان مجاهدین و رهبران آنها از نزدیک کار کرده‌ایم. برخی از ما از اشرف بازدید کرده‌ایم و حتی با افرادی از هزاران نفری ملاقات کردیم که به‌خاطر حمایتشان از مجاهدین اعدام شدند.
سازمان مجاهدین بارها اثبات کرده که خشونت‌گرا نیست و قابل اعتماد است. نیروهای آمریکایی به مدت 7سال در اشرف مستقر بودند، اگر حادثه‌ای روی می‌داد حتماً ما می‌شنیدیم. هیچ اتفاقی نیفتاد. رابطه بین آنها عالی بود. در عوض، چندین سال پیش سازمان مجاهدین برنامه ده ماده‌ای خانم رجوی را برای ایران ارائه داد. این مواد شامل لغو مجازات اعدام، رابطه صلح‌آمیز با دیگر کشورها، دفاع در مقابل اسلام بنیادگرا و تعهد به یک ایران غیراتمی بود. در رابطه با موضوع آخر باید به یاد داشته باشیم که سازمان مجاهدین برنامه مخفی اتمی رژیم را کشف و افشا کرد.
وقتی که به سازمان مجاهدین نگاه می‌کنیم ما یک رهبری و ساختاری می‌بینیم که شفاف است. برابری زنان و مردان خوب مراعات نشده است چون ما زنان بیشتری در رهبری آنها می‌بینیم. ما همچنین تمایل آنها برای کار کردن با دیگر نیروهای اپوزیسیون را می‌بینیم. در رابطه با این تهمت که آنها یک گروهک هستند و حمایت مردمی ندارند باید بگویم که من قبلاً تشکرات خودم را از وزارت‌خارجه کرده‌ام. مردمی بودن آنها را نیز معترضان علیه نامگذاری تروریستی در مقابل وزارت‌خارجه واشینگتن به مدت هزار روز نشان دادند. علاوه بر این‌که این جنبش مقاومت برای حمایت مالی فقط روی مردم ایران تکیه دارد.
سازمان مجاهدین در برابر برچسبهای تروریستی از سوی انگلستان، اتحادیه اروپا، و آمریکا محکم ایستاد تا این‌که از تک به تک همه آنها خارج شد. قدرت آنها در مصاف با نتایج وخیم این مارک نادرست، هم نشان‌دهنده تعهد آنها به دموکراسی است و هم سطح حمایت از آنها را نشان می‌دهد. به‌رغم قتل‌عامهای گذشته و اتهامات دروغ، سازمان مجاهدین آرمانهای خود را برای یک ایران آزاد و دموکراتیک حفظ می‌کند. من معتقدم که آینده این کشور را این افراد رقم می‌زنند و من از خانم اشتون، که البته سریع‌ترین مقام ما نیست، می‌خواهم که این را به‌رسمیت بشناسد. حالا که زنجیر از پای اپوزیسیون مشروع برداشته شده است، همان‌طوری که خانم رجوی در سخنرانی اخیرش گفت امیدوارم که جامعه بین‌المللی بتواند یاد بگیرد که اطلاعات گمراه‌کننده را کنار زده و با اهداف سازمان مجاهدین بهتر آشنا شود.
بنابراین امروز برای همه ما روز بزرگی است. روز پیروزی، که نتیجه سالها پایداری، تحمل، فداکاری و اعتقاد خدشه‌ناپذیر در راه اهدافمان بوده است. حالا دوران جدیدی از تلاشها برای ما شروع می‌شود. دوران تغییر ایران به یک دموکراسی واقعی که می‌تواند شرف، آزادی و عدالت و شکوفایی را برای همه زنان و مردان این کشور بزرگ مهیا کند. خانم رجوی شکی نداشته باشید که همه دوستان شما در این پارلمان، دست در دست یکدیگر، هم‌چنان با شورای ملی مقاومت تحت هدایت شما کار خواهند کرد تا آرزوی ما برای یک ایران دموکراتیک به واقعیت تبدیل شود. متشکرم.
