اجلاس شورای امنیت ملل‌متحد به ریاست سوزان رایس سفیر آمریکا - 10آوریل ۲۰۱۲-22فروردین۱۳۹۱
گزارش نماینده ویژه دبیرکل درباره انتقال مجاهدان اشرف به لیبرتی
همکاری و حسن‌نیت ساکنان اشرف و ضرورت انعطاف دولت عراق
در زمانبندی 30آوریل
یاداشت تفاهم درباره یک جابه‌جایی داوطلبانه است و اجرای آن بسته به این است که همه طرفها به‌صورتی مسالمت‌آمیز
و با حسن‌نیت عمل کنند
در جریان انتقال چهارمین گروه در اشرف حادثه‌ای به‌وقوع پیوست
یک رویارویی صورت گرفت اکنون مانیتورهای سازمان ملل گزارش می‌دهند که وضعیت آرام شده است
بسیار مایل بودم گزارش دهم که یک گروه دیگر 400نفره به کمپ آزادی منتقل شده‌اند اما این حادثه به‌طور موقت وقفه ایجاد کرد
اکنون خوشحالم که گزارش کنم گروه 400نفری بعدی بلافاصله بعد از تکمیل بارگیری داراییهای خود حرکت خواهند کرد
این علامتی مثبت از حسن‌نیت ساکنان است و من به درگیر بودن فعال خودم ادامه می‌دهم تا بر سر موضوعات باقیمانده توافق حاصل شود
من مقامات عراقی را تشویق می‌کنم در انتقال بقیه ساکنان اشرف
به شیوه‌ای عمل کنند که حقوق انسانی و سلامت و امنیت ساکنان تضمین شود و از هرچیزی که می‌تواند تحریک کننده باشد، اجتناب کنند
هنوز موانع عمده‌ای بر سر راه است که نیاز به انعطاف در مورد مهلت 30آوریل دارد
ساکنان کمپ به‌رغم مشکلات اولیه حسن نیت و همکاریشان را در طول پروسه انتقال نشان داده‌اند
آنها به واقع یک مسیر طولانی را طی کرده‌اند زیرا ترک محلی که برای دو دهه در آن زندگی کرده‌اند دشوار است
من واقعاً آنها را تحسین می‌کنم تا به این حسن نیت با روحیه همکاری ادامه بدهند
جلسه شورای امنیت:
سوزان رایس: شش هزارو هفتصد و چهل و هفتمین جلسه شورای امنیت به‌رسمیت شناخته می‌شود،
برنامه‌این جلسه وضعیت عراق می‌باشد، برنامه تصویب شد.
طبق قانون شماره 39 قوانین پروسدوری شورای امنیت، از آقای مارتین کوبلر، نماینده ویژه دبیرکل ملل‌متحد و رئیس هیأت همیاری سازمان ملل برای عراق درخواست می‌کنیم که در این جلسه شرکت کنند. این تصمیم‌گیری تصویب شد.
اکنون شورای امنیت بررسی خود را در مورد موضوع برنامه را شروع می‌کند. من توجه اعضا را به سند شماره S/۲۰۱۲/ 185 گزارش دوم دبیرکل ملل‌متحد به‌دنبال قطعنامه ۲۰۰۱-۲۰۱۱ جلب می‌کنم
اکنون سخنرانی را به آقای مارتین کوبلر می‌سپارم
مارتین کوبلر:
«خانم رئیس خیلی متشکرم، برایم جای خوشوقتی زیادی است که دومین گزارش دبیرکل در ارتباط با پاراگرف ششم از قطعنامه ۲۰۰۱ در رابطه با فعالیت یونامی و نیز گزارش در مورد شرایط این کشور را تقدیم کنم.
خانم رئیس،
یک‌سال پیش در 8آوریل ۲۰۱۱ حوادث تراژدیک در کمپ اشرف به مرگ دهها تن از ساکنان کمپ اشرف و زخمی شدن صدها تن دیگر منجر شد. به‌منظور یافتن یک راه‌حل مسالمت‌آمیز و بادوام یونامی و دولت عراق یک یادداشت تفاهم در 25دسامبر ۲۰۱۱ امضا کردند. دولت عراق موافقت کرد که مهلت برای بستن کمپ را به تعویق بیندازد. از فوریه تا هم اکنون، حدود ۱۲۰۰تن از ساکنان اشرف به‌طور امن به مکان ترانزیت موقت در کمپ حریه (آزادی) در نزدیکی بغداد منتقل شدند. ناظران سازمان ملل در آنجا مستقر شده‌اند تا هم جابه‌جایی و هم وضعیت در کمپ حریه (آزادی) را ساعت به ساعت مانیتور کنند. کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد یک تیم در کمپ آزادی مستقر کرده است که تعیین هویت و بررسی تقاضا برای پناهندگی بررسی کند.
من می‌خواهم روشن سازم که این یاداشت تفاهم درباره یک جابه‌جایی داوطلبانه است و اجرای آن وابسته به این است که همگی طرفها به‌صورتی مسالمت‌آمیز و با نیت خوب عمل کنند.
باید توجه داشت که در 8آوریل حادثه‌ای در اشرف در جریان آماده‌سازی برای انتقال چهارمین گروه ساکنان به‌وقوع پیوست. یک رویارویی صورت گرفت و اکنون مانیتورهای سازمان ملل گزارش می‌دهند که وضعیت به آرامش بازگشته است.
هر دو طرف همکاری و آماده‌سازی برای انتقال گروه بعدی را از سر گرفته‌اند.
من بسیار مایل بودم که گزارش دهم که یک گروه دیگر 400نفره به کمپ آزادی منتقل شده‌اند. این حادثه اما به‌طور موقت در جابه‌جایی وقفه ایجاد کرد. هم‌اکنون که ما صحبت می‌کنیم مانیتور کنندگان سازمان ملل در کمپ آزادی و در اشرف هستند و من خوشحالم که گزارش دهم که گروه بعدی 400نفره ساکنان، بلافاصله بعد از این‌که بارگیری داراییهای شخصی آنها خاتمه یابد حرکت خواهند کرد. این علامتی مثبت از حسن‌نیت ساکنان است. و من به درگیر بودن فعال خودم ادامه می‌دهم تا تفاهمی بر سر موضوعات باقیمانده حاصل شود.
با این جابه‌جایی نیمی از ساکنان کمپ اشرف به کمپ آزادی جابجا شده‌اند. من مایلم که از این فرصت استفاده کنم و موارد زیر را بیان کنم.
اول این‌که می‌خواهم بگویم که از مقامات عراقی به‌طور خاص نخست‌وزیر مالکی و مشاوران آن و همچنین ژنرالهای درگیر و بسیاری افراد پلیس و ارتش عراق برای صبر و همکاری در تضمین جابه‌جایی امن سه گروه اول ساکنان قدردانی می‌کنم.
من آنها را تشویق می‌کنم که انتقال باقیمانده ساکنان را به شیوه‌ای دنبال کنند که حقوق انسانی و سلامت و امنیت ساکنان تضمین شود و از هرچیزی که می‌تواند تحریک کننده باشد، پرهیز کنند.
ما هر کاری را که ممکن است انجام می‌دهیم که به دولت عراق یاری برسانیم که باقیمانده ساکنان را منتقل کند. هر چند که هنوز موانع عمده‌ای بر سر راه وجود دارد که ممکن است نیاز به انعطاف در مورد ضرب‌الاجل را ایجاب کند.
دوم: من مایلم همچنین این را پر رنگ و برجسته کنم که ساکنان کمپ به‌رغم مشکلات اولیه، حسن‌نیت و همکاریشان را در طول پروسه انتقال نشان داده‌اند، ساکنان بواقع یک مسیر طولانی را طی کرده‌اند زیرا ترک کردن محلی که برای دو دهه در آن زندگی کرده‌اند دشوار است. و من واقعاً ساکنان را تحسین می‌کنم که به این حسن نیتشان ادامه بدهند و به‌کار شان با روحیه همکاری ادامه دهند.
سوم و مهمتر از همه من فراخوانم را به کشورهای عضو تکرار می‌کنم که ساکنان کمپ را در کشورهایشان بپذیرند. اکنون که کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد کارش را شروع کرده است زمان حساسی است که جامعه بین‌المللی که کاندیداهای واجد شرایط را بپذیرند و در پروسه انتقال به‌لحاظ مالی تأمین کنند.
حمایت جامعه بین‌المللی به فوریت مورد نیاز است من از اجلاس مشترک کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد و یونامی و کشورهای ثالث که در 23مارس در ژنو برگزار شد استقبال کردم که بیش از 30 کشور عضو در آن شرکت کردند ولی هیچ کشوری برای پذیرش ساکنان تعهد نپذیرفت.
در یک فراخوان کمک که همان روز با هدف به‌دست آوردن 39 میلیون دلار برای پروژه اشرف صورت گرفت فقط یک کشور عضو تعهد کاملی را پذیرفت که این به مراتب کمتر از آنچیزی است که ما امید داشتیم. بدون حمایت بین‌المللی این پروسه نمی‌تواند موفق شود.
آخرین نکته مهم من می‌خواهم از همکارانم در یونامی و کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد و دفتر کمیساریای عالی حقوق‌بشر برای کار و تلاش زیادشان تشکر کنم. پرونده اشرف بار سنگینی روی دوش آنها گذاشته است و من می‌توانم روی همکاری اکثر همکارانم حساب کنم. من از ناظران ملل‌متحد در کمپ آزادی تقدیر می‌کنم و کارمندان کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، که به‌طور خاص ستونها را در شرایطی حقیقتاً خطرناک همراهی کردند. هم‌چنان‌که در گزارش دبیرکل آمده است این پروسه هنوز شکننده است و نمی‌توان لحظات خشونت را از آن حذف کرد. بنابر‌این ما باید هشیار باشیم.
متشکرم
سوزان رایس: حالا نوبت را به نماینده عراق می‌دهم.
نماینده عراق:
با کمک یونامی به‌خصوص نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل مارتین کوبلر ۱۲۰۰ عضو گروه مجاهدین خلق از کمپ اشرف به کمپ لیبرتی منتقل شده‌اند. دولت عراق از اعضای شورای امنیت ملل‌متحد می‌خواهد که برای جابه‌جایی این افراد به کشورهای دیگر کمک کنند زیرا که دولت عراق بنا به قانون اساسی‌اش نمی‌تواند به آنها اجازه دهد که در عراق بمانند.
گزارش نماینده ویژه دبیرکل درباره انتقال مجاهدان اشرف به لیبرتی
همکاری و حسن‌نیت ساکنان اشرف و ضرورت انعطاف دولت عراق
در زمانبندی 30آوریل
یاداشت تفاهم درباره یک جابه‌جایی داوطلبانه است و اجرای آن بسته به این است که همه طرفها به‌صورتی مسالمت‌آمیز
و با حسن‌نیت عمل کنند
در جریان انتقال چهارمین گروه در اشرف حادثه‌ای به‌وقوع پیوست
یک رویارویی صورت گرفت اکنون مانیتورهای سازمان ملل گزارش می‌دهند که وضعیت آرام شده است
بسیار مایل بودم گزارش دهم که یک گروه دیگر 400نفره به کمپ آزادی منتقل شده‌اند اما این حادثه به‌طور موقت وقفه ایجاد کرد
اکنون خوشحالم که گزارش کنم گروه 400نفری بعدی بلافاصله بعد از تکمیل بارگیری داراییهای خود حرکت خواهند کرد
این علامتی مثبت از حسن‌نیت ساکنان است و من به درگیر بودن فعال خودم ادامه می‌دهم تا بر سر موضوعات باقیمانده توافق حاصل شود
من مقامات عراقی را تشویق می‌کنم در انتقال بقیه ساکنان اشرف
به شیوه‌ای عمل کنند که حقوق انسانی و سلامت و امنیت ساکنان تضمین شود و از هرچیزی که می‌تواند تحریک کننده باشد، اجتناب کنند
هنوز موانع عمده‌ای بر سر راه است که نیاز به انعطاف در مورد مهلت 30آوریل دارد
ساکنان کمپ به‌رغم مشکلات اولیه حسن نیت و همکاریشان را در طول پروسه انتقال نشان داده‌اند
آنها به واقع یک مسیر طولانی را طی کرده‌اند زیرا ترک محلی که برای دو دهه در آن زندگی کرده‌اند دشوار است
من واقعاً آنها را تحسین می‌کنم تا به این حسن نیت با روحیه همکاری ادامه بدهند
جلسه شورای امنیت:
سوزان رایس: شش هزارو هفتصد و چهل و هفتمین جلسه شورای امنیت به‌رسمیت شناخته می‌شود،
برنامه‌این جلسه وضعیت عراق می‌باشد، برنامه تصویب شد.
طبق قانون شماره 39 قوانین پروسدوری شورای امنیت، از آقای مارتین کوبلر، نماینده ویژه دبیرکل ملل‌متحد و رئیس هیأت همیاری سازمان ملل برای عراق درخواست می‌کنیم که در این جلسه شرکت کنند. این تصمیم‌گیری تصویب شد.
اکنون شورای امنیت بررسی خود را در مورد موضوع برنامه را شروع می‌کند. من توجه اعضا را به سند شماره S/۲۰۱۲/ 185 گزارش دوم دبیرکل ملل‌متحد به‌دنبال قطعنامه ۲۰۰۱-۲۰۱۱ جلب می‌کنم
اکنون سخنرانی را به آقای مارتین کوبلر می‌سپارم
مارتین کوبلر:
«خانم رئیس خیلی متشکرم، برایم جای خوشوقتی زیادی است که دومین گزارش دبیرکل در ارتباط با پاراگرف ششم از قطعنامه ۲۰۰۱ در رابطه با فعالیت یونامی و نیز گزارش در مورد شرایط این کشور را تقدیم کنم.
خانم رئیس،
یک‌سال پیش در 8آوریل ۲۰۱۱ حوادث تراژدیک در کمپ اشرف به مرگ دهها تن از ساکنان کمپ اشرف و زخمی شدن صدها تن دیگر منجر شد. به‌منظور یافتن یک راه‌حل مسالمت‌آمیز و بادوام یونامی و دولت عراق یک یادداشت تفاهم در 25دسامبر ۲۰۱۱ امضا کردند. دولت عراق موافقت کرد که مهلت برای بستن کمپ را به تعویق بیندازد. از فوریه تا هم اکنون، حدود ۱۲۰۰تن از ساکنان اشرف به‌طور امن به مکان ترانزیت موقت در کمپ حریه (آزادی) در نزدیکی بغداد منتقل شدند. ناظران سازمان ملل در آنجا مستقر شده‌اند تا هم جابه‌جایی و هم وضعیت در کمپ حریه (آزادی) را ساعت به ساعت مانیتور کنند. کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد یک تیم در کمپ آزادی مستقر کرده است که تعیین هویت و بررسی تقاضا برای پناهندگی بررسی کند.
من می‌خواهم روشن سازم که این یاداشت تفاهم درباره یک جابه‌جایی داوطلبانه است و اجرای آن وابسته به این است که همگی طرفها به‌صورتی مسالمت‌آمیز و با نیت خوب عمل کنند.
باید توجه داشت که در 8آوریل حادثه‌ای در اشرف در جریان آماده‌سازی برای انتقال چهارمین گروه ساکنان به‌وقوع پیوست. یک رویارویی صورت گرفت و اکنون مانیتورهای سازمان ملل گزارش می‌دهند که وضعیت به آرامش بازگشته است.
هر دو طرف همکاری و آماده‌سازی برای انتقال گروه بعدی را از سر گرفته‌اند.
من بسیار مایل بودم که گزارش دهم که یک گروه دیگر 400نفره به کمپ آزادی منتقل شده‌اند. این حادثه اما به‌طور موقت در جابه‌جایی وقفه ایجاد کرد. هم‌اکنون که ما صحبت می‌کنیم مانیتور کنندگان سازمان ملل در کمپ آزادی و در اشرف هستند و من خوشحالم که گزارش دهم که گروه بعدی 400نفره ساکنان، بلافاصله بعد از این‌که بارگیری داراییهای شخصی آنها خاتمه یابد حرکت خواهند کرد. این علامتی مثبت از حسن‌نیت ساکنان است. و من به درگیر بودن فعال خودم ادامه می‌دهم تا تفاهمی بر سر موضوعات باقیمانده حاصل شود.
با این جابه‌جایی نیمی از ساکنان کمپ اشرف به کمپ آزادی جابجا شده‌اند. من مایلم که از این فرصت استفاده کنم و موارد زیر را بیان کنم.
اول این‌که می‌خواهم بگویم که از مقامات عراقی به‌طور خاص نخست‌وزیر مالکی و مشاوران آن و همچنین ژنرالهای درگیر و بسیاری افراد پلیس و ارتش عراق برای صبر و همکاری در تضمین جابه‌جایی امن سه گروه اول ساکنان قدردانی می‌کنم.
من آنها را تشویق می‌کنم که انتقال باقیمانده ساکنان را به شیوه‌ای دنبال کنند که حقوق انسانی و سلامت و امنیت ساکنان تضمین شود و از هرچیزی که می‌تواند تحریک کننده باشد، پرهیز کنند.
ما هر کاری را که ممکن است انجام می‌دهیم که به دولت عراق یاری برسانیم که باقیمانده ساکنان را منتقل کند. هر چند که هنوز موانع عمده‌ای بر سر راه وجود دارد که ممکن است نیاز به انعطاف در مورد ضرب‌الاجل را ایجاب کند.
دوم: من مایلم همچنین این را پر رنگ و برجسته کنم که ساکنان کمپ به‌رغم مشکلات اولیه، حسن‌نیت و همکاریشان را در طول پروسه انتقال نشان داده‌اند، ساکنان بواقع یک مسیر طولانی را طی کرده‌اند زیرا ترک کردن محلی که برای دو دهه در آن زندگی کرده‌اند دشوار است. و من واقعاً ساکنان را تحسین می‌کنم که به این حسن نیتشان ادامه بدهند و به‌کار شان با روحیه همکاری ادامه دهند.
سوم و مهمتر از همه من فراخوانم را به کشورهای عضو تکرار می‌کنم که ساکنان کمپ را در کشورهایشان بپذیرند. اکنون که کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد کارش را شروع کرده است زمان حساسی است که جامعه بین‌المللی که کاندیداهای واجد شرایط را بپذیرند و در پروسه انتقال به‌لحاظ مالی تأمین کنند.
حمایت جامعه بین‌المللی به فوریت مورد نیاز است من از اجلاس مشترک کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد و یونامی و کشورهای ثالث که در 23مارس در ژنو برگزار شد استقبال کردم که بیش از 30 کشور عضو در آن شرکت کردند ولی هیچ کشوری برای پذیرش ساکنان تعهد نپذیرفت.
در یک فراخوان کمک که همان روز با هدف به‌دست آوردن 39 میلیون دلار برای پروژه اشرف صورت گرفت فقط یک کشور عضو تعهد کاملی را پذیرفت که این به مراتب کمتر از آنچیزی است که ما امید داشتیم. بدون حمایت بین‌المللی این پروسه نمی‌تواند موفق شود.
آخرین نکته مهم من می‌خواهم از همکارانم در یونامی و کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد و دفتر کمیساریای عالی حقوق‌بشر برای کار و تلاش زیادشان تشکر کنم. پرونده اشرف بار سنگینی روی دوش آنها گذاشته است و من می‌توانم روی همکاری اکثر همکارانم حساب کنم. من از ناظران ملل‌متحد در کمپ آزادی تقدیر می‌کنم و کارمندان کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، که به‌طور خاص ستونها را در شرایطی حقیقتاً خطرناک همراهی کردند. هم‌چنان‌که در گزارش دبیرکل آمده است این پروسه هنوز شکننده است و نمی‌توان لحظات خشونت را از آن حذف کرد. بنابر‌این ما باید هشیار باشیم.
متشکرم
سوزان رایس: حالا نوبت را به نماینده عراق می‌دهم.
نماینده عراق:
با کمک یونامی به‌خصوص نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل مارتین کوبلر ۱۲۰۰ عضو گروه مجاهدین خلق از کمپ اشرف به کمپ لیبرتی منتقل شده‌اند. دولت عراق از اعضای شورای امنیت ملل‌متحد می‌خواهد که برای جابه‌جایی این افراد به کشورهای دیگر کمک کنند زیرا که دولت عراق بنا به قانون اساسی‌اش نمی‌تواند به آنها اجازه دهد که در عراق بمانند.
