این، ظاهراً سناریو نمایشی است که مالکی، برای پاسخگویی به تعهداتی که در آن بند و بست نامه ۷ ماده‌یی به ازای به دست آوردن پست نخست وزیریش به گردن گرفته، برای آخر سال میلادی جاری تدارک دیده است.
دلیل این گمانه زنی؟ تکرار مصرانه تغییر ناپذیر خواندن تاریخ ۳۱ دسامبر برای تخلیه اشرف و پراکندن ساکنانش بعد از این تاریخ در قرارگاههایی که معلوم نیست در کجا هستند. دلیل قابل لمس ترش؟ نامه ده ماده‌یی وقیحانهیی که سفارت مالکی در بلژیک به پارلمان اروپا فرستاده تا یادآوری کند که هر کار می‌خواهید برای انتقال پناهجویان به خارج از عراق بکنید باید تا قبل از آن سررسید انجام دهید.
توضیح این رجزخوانی و هارت و پورت؟ به دستگاههای دیپلوماسی می‌گویند ”برای رفع نگرانیهای امنیتی همسایگان“ ؛ برای فریب افکار عمومی (و چه بسا شرکت دادن آمریکاییان در این توطئه) می‌گویند به علت منع پذیرش سازمانهای تروریستی در خاک عراق توسط قانون اساسی کشور!
پشتوانه بین‌المللیش؟ هم ”اسلام عزیز“، هم ”شیطان بزرگ“ اولی به‌خاطر دینی که برگردن مالکی دارد؛ دومی، به نظر من، به‌خاطر راحت شدن ”بی هزینه“ اش از مزاحمتهای مداوم یک ”سازمان نامطلوب“. چرا چنین نظری دارم؟ به علت وجود دو نشانه روشن در این جهت. یکی گروگان نگهداشتن نام سازمان مجاهدین در لیست سیاه ـ که عندالزوم می‌تواند به اجرای توطئه کشتار یک نوع ”وجهه ضدتروریستی“ هم بدهد ـ دیگری محتوای عریضه آن سی وهفت نفری که ساندیس عمو سام را می‌خورند ولی هلیم سید علی را هم می‌زنند ـ نوشته بودند بیرون آوردن نام مجاهدین از لیست سیاه در مسیر حرکت به سوی دموکراسی مشکل ایجاد می‌کند (یعنی که حذف آن سازمان از صحنه سیاست ـ و به طریق اولی از عرصه حیات ـ دموکراسی را سهل الوصول‌تر می‌کند) ! برای من همین دو نشانه قانع کننده‌اند، ولی شما اگر هنوز سؤال دارید به قول وی ـ او ـ ای ”از آلن بپرسید“.
به هر حال، پاسخ اشرفیها به دسیسه چینی مالکی از زبان مریم رجوی این است: ” مقاومت ایران به هیچ‌وجه حاضر به گفتگو در مورد جا به جایی ساکنان اشرف در داخل خاک عراق نیست مگر حفاظت آنها در محل به‌طور رسمی توسط نیروهای آمریکایی یا کلاه آبیهای ملل‌متحد به عهده گرفته شود“ (اطلاعیه ۲۹ آبان) چرا؟ چون ”دولتی که در دو سال اخیر به تمام تعهدات و قولهای کتبی و شفاهی خود به آمریکا و ملل‌متحد در مورد رعایت رفتار انسانی با ساکنان اشرف پشت پا زده، به هیچ‌وجه قابل اعتماد نیست و قول و قرارهای امروزی آن فقط برای خنثی کردن فشارهای بین‌المللی و کشتار برنامه‌ریزی شده طبق ضرب‌الاجل است“ (همان اطلاعیه)
معنایش چیست؟ این است که باید استوار ایستاد و مقاومت کرد.
خوب، اگر مالکی نپذیرفت یا آمریکاییها طبق معمول از تعهد پذیری شانه خالی کردند، آن وقت چی؟ آن وقت باید در برابر جبهه مشترک زورگویی و نامردمی صدبار بیشتر مقاومت کرد، آخر اشرفی بودن در همین تک واژه مقاومت هم قابل خلاصه شدن است.
دلیل این گمانه زنی؟ تکرار مصرانه تغییر ناپذیر خواندن تاریخ ۳۱ دسامبر برای تخلیه اشرف و پراکندن ساکنانش بعد از این تاریخ در قرارگاههایی که معلوم نیست در کجا هستند. دلیل قابل لمس ترش؟ نامه ده ماده‌یی وقیحانهیی که سفارت مالکی در بلژیک به پارلمان اروپا فرستاده تا یادآوری کند که هر کار می‌خواهید برای انتقال پناهجویان به خارج از عراق بکنید باید تا قبل از آن سررسید انجام دهید.
توضیح این رجزخوانی و هارت و پورت؟ به دستگاههای دیپلوماسی می‌گویند ”برای رفع نگرانیهای امنیتی همسایگان“ ؛ برای فریب افکار عمومی (و چه بسا شرکت دادن آمریکاییان در این توطئه) می‌گویند به علت منع پذیرش سازمانهای تروریستی در خاک عراق توسط قانون اساسی کشور!
پشتوانه بین‌المللیش؟ هم ”اسلام عزیز“، هم ”شیطان بزرگ“ اولی به‌خاطر دینی که برگردن مالکی دارد؛ دومی، به نظر من، به‌خاطر راحت شدن ”بی هزینه“ اش از مزاحمتهای مداوم یک ”سازمان نامطلوب“. چرا چنین نظری دارم؟ به علت وجود دو نشانه روشن در این جهت. یکی گروگان نگهداشتن نام سازمان مجاهدین در لیست سیاه ـ که عندالزوم می‌تواند به اجرای توطئه کشتار یک نوع ”وجهه ضدتروریستی“ هم بدهد ـ دیگری محتوای عریضه آن سی وهفت نفری که ساندیس عمو سام را می‌خورند ولی هلیم سید علی را هم می‌زنند ـ نوشته بودند بیرون آوردن نام مجاهدین از لیست سیاه در مسیر حرکت به سوی دموکراسی مشکل ایجاد می‌کند (یعنی که حذف آن سازمان از صحنه سیاست ـ و به طریق اولی از عرصه حیات ـ دموکراسی را سهل الوصول‌تر می‌کند) ! برای من همین دو نشانه قانع کننده‌اند، ولی شما اگر هنوز سؤال دارید به قول وی ـ او ـ ای ”از آلن بپرسید“.
به هر حال، پاسخ اشرفیها به دسیسه چینی مالکی از زبان مریم رجوی این است: ” مقاومت ایران به هیچ‌وجه حاضر به گفتگو در مورد جا به جایی ساکنان اشرف در داخل خاک عراق نیست مگر حفاظت آنها در محل به‌طور رسمی توسط نیروهای آمریکایی یا کلاه آبیهای ملل‌متحد به عهده گرفته شود“ (اطلاعیه ۲۹ آبان) چرا؟ چون ”دولتی که در دو سال اخیر به تمام تعهدات و قولهای کتبی و شفاهی خود به آمریکا و ملل‌متحد در مورد رعایت رفتار انسانی با ساکنان اشرف پشت پا زده، به هیچ‌وجه قابل اعتماد نیست و قول و قرارهای امروزی آن فقط برای خنثی کردن فشارهای بین‌المللی و کشتار برنامه‌ریزی شده طبق ضرب‌الاجل است“ (همان اطلاعیه)
معنایش چیست؟ این است که باید استوار ایستاد و مقاومت کرد.
خوب، اگر مالکی نپذیرفت یا آمریکاییها طبق معمول از تعهد پذیری شانه خالی کردند، آن وقت چی؟ آن وقت باید در برابر جبهه مشترک زورگویی و نامردمی صدبار بیشتر مقاومت کرد، آخر اشرفی بودن در همین تک واژه مقاومت هم قابل خلاصه شدن است.
