گردهمایی جهانی ایران آزاد؛ سخنرانی کوری بوکر، روی بلانت، مگی حسن، جونی ارنست، جان بوزمن، هری رید و داگ جونز

سخنرانی و پیام هفت سناتور برجستهٔ سنای آمریکا

سناتور کوری بوکر – عضو کمیته‌های روابط خارجی و قضایی سنای آمریکا

از همهٔ شما بسیار متشکرم. افتخار بزرگی است که با شما در کنوانسیون بین‌المللی برای ایران آزاد صحبت کنم.

این ایده، این امید مقدس برای ایران، امید برای همهٔ مردمان است و می‌دانیم چه در ایران و چه در ایالات‌متحده، ما حقوق پایه‌یی از قبیل آزادی بیان و آزادی انتخاب رهبران خود را گرامی می‌داریم. فرهنگ، سنتها و تاریخ ایران و مردم آن فوق‌العاده هستند. واقعاً عالی هستند. آنها شایستهٔ تجلیل در داخل ایران و سراسر جهان هستند و نه این‌که توسط حکام مستبدی سرکوب و خاموش شوند که از مردم در هراسند.

من هم مانند شما، مشتاق روزی هستم که یک دولت دمکراتیک در ایران وجود داشته باشد که پایبند به‌بالاترین آرمانهای بشری، به‌ایمنی و امنیت، منع گسترش اتمی و احترام بنیادین به‌حقوق‌بشر، برابری جنسی و بردباری مذهبی و قومی باشد. اینها آزادی‌های اساسی نه فقط برای آمریکا یا ایران، بلکه برای بشریت هستند. تاریخ ایران از همین آرمانها تجلیل کرده است.

متأسفانه، می‌دانیم که مردم ایران مدت‌های مدید و اکنون دهه‌هاست که از این حقوق محروم شده‌اند. مردم ایران مقاومت چشمگیر خود را به‌نمایش گذاشته‌اند. یک استواری و بزرگی در مردم ایران وجود دارد.

من هم‌چنین تمایل ایرانیان را در داخل کشور خودشان دیده‌ام که خود را در معرض یک خطر بزرگ قرار می‌دهند تا در تظاهرات و جنبش‌های اجتماعی شرکت کنند و راههای خلاقانه‌یی برای سرپیچی از رژیم مستبد در ایران پیدا می‌کنند. آنها به‌خاطر خواستشان برای دموکراسی، عدالت و آزادی بر ترس مجروح‌شدن یا زندانی‌شدن غلبه می‌کنند. ایالات‌متحده دوست مردم ایران است و من به‌آن افتخار می‌کنم.

در واقع امیدوارم و مطمئنم روزی خواهد رسید که ما آن ایران آزادی را ببینیم که همه آرزوی دیدنش را داریم.

می‌خواهیم شاهد شکوفایی فرهنگ و اقتصاد و جامعهٔ ایرانی باشیم که بدون محدودیت از سوی حکام سرکوبگر، کار سازنده روی مشکلات مشترک انجام بدهد و رابطه مسالمت‌آمیز با همسایگان و بقیهٔ جهان برقرار کند.

ایران و مردمش چیزهای بسیاری برای ارائه دارند، اگر که این فرصت به‌آنها داده شود.

موفقیت این کنوانسیون را به‌شما تبریک می‌گویم و در کنار شما برای ایران آزاد می‌ایستیم. من در کنار شما مردم ایران ایستاده‌ام. با شما برای بالاترین آرمانهای بشری ایستاده‌ام. متشکرم.

سناتور روی بلانت – رئیس کمیتهٔ سیاسی جمهوری‌خواهان در سنای آمریکا، رئیس جمهوری‌خواهان در کمیتهٔ قوانین

من سناتور روی بلانت هستم. مفتخرم امروز از طریق ویدئو به‌شما می‌پیوندم تا از همهٔ کسانی حمایت کنم که خواهان یک ایران آزاد و دمکراتیک هستند. رژیم فعلی، همان‌طور که همهٔ شما می‌دانید، گزینهٔ قابل‌تحمل و مؤثری برای مردم ایران نیست.

امنیت و حفاظت، پایه‌یی‌ترین خدماتی هستند که هر دولتی باید برای شهروندان خود تأمین کند. اما ولی‌فقیه و عوامل آن هم‌چنان مردم ایران را از پایه‌یی‌ترین آزادی‌های سیاسی، مذهبی یا اجتماعی از جمله حتی حق زندگی، محروم کرده‌اند. مقامات (رژیم) ایران دست به‌خشونت غیرقابل تصوری می‌زنند، به‌خصوص علیه آنهایی که جرأت بیان حقایق را دارند. این تجاوزات باید متوقف شود. سرکوب وحشیانه توسط رژیم ایران به‌یک اصل اساسی دیگر حکومتها راه می‌برد که همانا حق شهروندان برای تعیین رهبران خود و انتخاب رهبرانی است که از اعتقادات و زندگی بهتر آنها حمایت می‌کنند.

این در ایران امروز در جریان نیست. با خفه‌کردن مخالفت و برگزاری این انتخابات قلابی، حکومت ایران واقعیت را فاش می‌کند. این حکومت به‌شدت از مردم وحشت دارد و از قدرت شهروندان عادی می‌ترسد، وقتی که آنها بتوانند حرف خود را بزنند و خواهان یک آینده متفاوت باشند. من از تظاهراتهایی که طی سال‌های اخیر صورت گرفته دلگرم شدم. چون بیانگر همین اصول پایه‌یی زندگی هستند و امیدوارم که شاهد ادامهٔ آنها باشیم.

من واقعاً معتقدم امکان رسیدن به‌یک حکومت بهتر و یک حکومت آزاد در ایران وجود دارد. به‌نظر من باید همواره رژیم ایران را به‌خاطر سرکوب در داخل کشور و اقدامات تجاوزگرانه‌اش در سراسر جهان مورد حسابرسی قرار داد. هر روزی که رژیم به‌توسعهٔ موشکی، حمایت از تروریسم، غنی‌سازی اتمی و قاچاق تسلیحات ادامه بدهد، ما امنیت کم‌تری نسبت به‌روز قبل داریم.

بار دیگر از شما تشکر می‌کنم که به‌من فرصت سخنرانی امروز در حمایت از آزادی، ثبات و دموکراسی را دادید. می‌توانید مطمئن باشید که من به‌تلاش در همهٔ بخش‌های دولت آمریکا برای پیشبرد این اصول ادامه خواهم داد.

سناتور مگی حسن – عضو کمیتهٔ امنیت داخلی و امور دولت

سلام من سناتور مگی حسن از نیوهمشایر هستم. متأسفم که نتوانستیم حضوری گردهم بیاییم، ولی به‌کنوانسیون بین‌المللی ایران آزاد خوش آمدید.

می‌خواهم از همه در این‌جا تشکر کنم به‌خاطر فعالیتتان در حمایت از مردم ایران و دفاع از کرامت و آزادی آنها. مفتخرم که خودم را یک متحد و دوست شما در این مبارزه برای آزادی بدانم. همان‌طور که با حمایت دو حزبی از این کنفرانس شاهد هستیم، دمکراتها و جمهوریخواهان در همبستگی به‌همهٔ شما می‌پیوندند.

من به حمایت از یک سیاست خارجی آمریکا ادامه می‌دهم که بر حقوق‌بشر تأکید کند و در کنار جنبش‌های دمکراتیک در حکومت‌های سرکوبگر بایستد. رژیم تهران باید به‌خاطر رفتار با زنان به‌عنوان شهروندان درجه دو مورد حسابرسی قرار گیرد؛ و نیز به‌خاطر سرکوب مدافعان حقوق‌بشر، روزنامه‌نگاران و اقلیت‌های قومی. و به‌طور خاص باید به‌خاطر ادامهٔ حمایت از تروریسم مورد حسابرسی قرار گیرد.

من مشتاق کار با همهٔ شما و با دولت بایدن هستم تا آینده روشن‌تری را برای مردم ایران به‌پیش ببریم. بار دیگر از همهٔ شما در این‌جا متشکرم.

سناتور جونی ارنست – نایب‌رئیس کنفرانس جمهوری‌خواهان در سنای آمریکا، عضو کمیتهٔ قوای مسلح

سلام به همگی، من سناتور جونی ارنست، یک سناتور جدیدتر از ایالت بزرگ آیووا هستم. امروز مفتخرم که به‌شما بپیوندم تا چند کلامی را با همهٔ کسانی به‌اشتراک بگذاریم که در سراسر جهان خواهان یک ایران آزاد هستند و زنجیرهای استبداد را در هم بشکنیم.

اینجا در ایالات متحده، به‌عنوان عضو زیرکمیتهٔ تهدیدات بالقوه و ظرفیت‌های قوای مسلح، من از دولت بایدن خواسته‌ام که امن نگه‌داشتن آمریکا و جهان از رفتار شرورانه و بی‌ثبات‌کنندهٔ (رژیم) ایران را در اولویت قرار بدهد. رژیم جنایتکار (حاکم بر) ایران هم‌چنان اصلی‌ترین حکومت حامی تروریسم در جهان و تهدیدی جدی برای صلح و امنیت جهانی است.

دادن مشوق به (رژیم) ایران برای ادامهٔ پشتیبانی از حماس و دیگر سازمانهای تروریستی، در حالی‌که هم‌زمان زرادخانهٔ اتمی خود را گسترش می‌دهد، مسیر درستی برای تضمین امنیت مردم آمریکا نیست. رژیم ایران یک طرف‌حساب قابل اطمینان نیست و ایالات‌متحده نباید هیچ‌گاه به‌توافق شکست‌خوردهٔ اتمی بازگردد.

من هم‌چنان از رئیس‌جمهور آمریکا خواهم خواست تهدیدی را که از جانب سران (رژیم) ایران حتی همین امروز هم وجود دارد به‌یاد داشته باشد و بهترین اقدامات ضروری را برای رسیدن به‌صلح و امنیت جهانی انجام بدهد. امیدوارم مردم ایران روزی از قید و بند دیکتاتوری رها شوند و از تلاش‌هایشان برای آزاد شدن از زیر فشارهای رهبران خبیث حمایت می‌کنم. در انتظار روزی هستم که همهٔ مردان، زنان و کودکان ایرانی از نمایندگی و حقوق مردم آزاد برخوردار بشوند. تشکر می‌کنم که از من دعوت کردید تا چند کلامی صحبت کنم.

صدای شما را می‌شنوم و در کنار شما ایستاده‌ام.

سناتور جان بوزمن – عضو سنای آمریکا، رئیس جمهوری‌خواهان در کمیتهٔ کشاورزی

دوستان عزیز و شرکت‌کنندگان در کنوانسیون بین‌المللی ایران آزاد در ژوئیه۲۰۲۱، بسیار متشکرم که از من خواستید در این برنامه صحبت کنم.

همان‌طور که می‌دانید، من از تلاش‌های مردم ایران برای تحقق تغییر و دموکراسی در کشورشان حمایت می‌کنم، نسبت به‌نقض‌های کنونی در ایران نگرانم و از مردم ایران در فراخوانهایشان برای (برقراری) یک دولت دمکراتیک که به‌این حقوق و آزادی‌ها احترام بگذارد، حمایت می‌کنم. همین‌طور من هم‌چنان به‌جلوگیری از توسعهٔ برنامهٔ تسلیحات اتمی توسط (رژیم) ایران متعهدم. آرمان شما شرافتمندانه است و بسیار مهم است که ما به‌گفتگو در این رابطه ادامه بدهیم. امیدوارم گردهمایی سازنده‌یی داشته باشید و برای همهٔ شما بهترین‌ها را آرزو دارم.

با احترام، جان بوزمن.

سناتور هری رید - رهبر اکثریت سنای آمریکا (۲۰۱۵)

در دوران خدمتم، سقوط دیکتاتورها را دیده‌ام، به‌طور خاص در صربستان و نیز قذافی در لیبی. افراد بسیاری تلاش کرده‌اند حاکمیت خود را با به‌کارگیری استبداد و تروریسم به‌پیش ببرند. شاید این برای مدتی ادامه یابد، اما تا به‌ابد ادامه نخواهد یافت. آنچه امروز در ایران رخ می‌دهد نیز تا به‌ابد ادامه نخواهد یافت. ایران دارای میراث و گذشته‌یی عظیم است؛ پیشتاز ریاضیات و علوم بوده و در معماری نیز شگرف بوده است؛ اما این کشور توسط کسانی اداره می‌شود که به‌قتل و ترور اعتقاد دارند. این وضعیت ادامه نخواهد یافت. من در انتظار روزی هستم که کشور ایران یک رهبری جدید داشته باشد و بخشی از ملت‌های متمدن جهان بشود.

سناتور داگ جونز – آمریکا

سپاسگزارم از همهٔ برگزار کنندگان و حامیان و دهها هزار نفر از سراسر جهان که در کنفرانس حقوق‌بشر و دموکراسی ایران۲۰۲۱ شرکت می‌کنند. و می‌خواهم تشکر ویژه‌یی از دوستانم در سازمان جوامع ایرانیان مقیم آمریکا بکنم که از من خواستند در این واقعهٔ تاریخی شرکت کنم. مفتخرم که در این برنامه شرکت دارم تا حمایت خودم را در کنار تک‌تک شما و مردم ایران در تلاش برای یک جمهوری مبتنی بر جدایی دین و دولت، دمکراتیک و غیراتمی نشان بدهم.

همان‌طور که همهٔ شما به‌خوبی می‌دانید، آنچه به‌تازگی در ایران صورت گرفت، «انتخابات» نبود که مردم ایران رئیس‌جمهور آینده خود را به‌درستی انتخاب کنند؛ بلکه به‌واقع «انتصاب» توسط ولی‌فقیه (رژیم) ایران از بین نیروهای وفادارش بود، انتخاب او ابراهیم رئیسی رئیس قضاییه بود که به‌قدرت‌رسیدنش محصول سرکوب و بی‌عدالتی و اعدام هزاران نفر از مخالفان سیاسی در سال۱۳۶۷ بوده و البته همهٔ شما کاملاً با آن آشنا هستید. بسیاری از کسانی که در این کنفرانس شرکت می‌کنند، مادران و پدران، خواهران و برادران و فرزندان کسانی هستند که توسط رژیم و رئیسی قربانی شده‌اند.

اما این‌را بدانید: مردم ایران در انتخابات اخیر حرفشان را زدند. آنها با سکوت خود حرفشان را زدند. آنها با امتناع از رأی‌دادن در انتخاباتی که نتیجهٔ آن از قبل تعیین شده بود و منعکس‌کنندهٔ خواست مردم نبود، صحبت کردند. با امتناع از شرکت در چنین انتخابات قلابی، مردم ایران می‌توانند ادعای پیروزی کنند، نه رژیم.

و این‌را نیز بدانید که حامیان قطعنامهٔ ۱۱۸ و سخنرانان این کنفرانس که اینجا هستند، همهٔ ما با شما هستیم. همهٔ ۲۴۲نماینده حامی قطعنامه از هر دو حزب و تمام کسان دیگری که در کنگرهٔ آمریکا از آن حمایت می‌کنند با شما هستند. من با شما هستم.

و امید وجود دارد. انتخابات امسال در ایران بسیار متفاوت از همهٔ انتخابات قبلی بود. انتخابات امسال در ناخوشایندترین زمان برای رژیم برگزار شد، چرا که چشم‌انداز بقا هم از درون رژیم و از بیرون توسط آزادیخواهان ایران و سراسر جهان زیر سؤال رفته است. آسیب‌پذیری رژیم از بعد از آخرین انتخابات در سال۹۶ که با سلسلهٔ از قیامهای پی‌درپی همراه شد کاملاً آشکار شد.

کنگرهٔ ایالات متحده، به‌طور قابل توجهی از طریق قطعنامهٔ ۱۱۸ صحبت می‌کند. این قطعنامه خواست مردم ایران را برای رسیدن به آزادی‌هایی برجسته می‌کند که به‌درستی شایستهٔ آن هستند؛ همان‌طور که در تظاهرات پی‌درپی در شهرها در سراسر ایران نشان داده‌اند. کنگره، دولت بایدن را فرامی‌خواند تا به‌حکومت ترور رژیم ایران و نقض حقوق‌بشر پایان بدهد و در عین‌حال از مبارزه مردم ایران برای آزادی و یک جمهوری دمکراتیک و غیراتمی، حمایت بی‌قید و شرط بکند و این‌را محور اصلی سیاست ایالات متحده در قبال ایران قرار بدهد.

این قطعنامه هم‌چنین پیامی به‌جامعهٔ جهانی است که کوتاه نیاید. و این‌که با هم در یک تلاش مشترک کار کنند تا رژیم ایران را به‌خاطر نقض قوانین دیپلماتیک و هدف قرار دادن دهها هزار ایرانی مورد بازخواست قرار بدهند. کسانی که به‌حق رأی همگانی، انتخابات آزاد، برابری جنسیتی، برابری مذهبی و قومی، یک سیاست خارجی مبتنی بر هم‌زیستی مسالمت‌آمیز و یک ایران غیراتمی فراخوان می‌دهند. موضوع این است که شما دوستانی، هم در داخل و هم در خارج از دولت آمریکا دارید.

اما تغییر در ایران با خواست کشورهای دیگر صورت نخواهد گرفت و نباید هم به‌این خاطر صورت گیرد که کشورهای دیگر خواهان آن هستند. خیر، دوستان من، تغییر باید از طریق شما و مردم ایران حاصل بشود و من معتقدم که چنین خواهد شد. شما منبع و اسباب تغییر هستید. شما الهام‌بخش تغییر هستید. همان‌طور که سناتور فقید جان مک‌کین چند سال پیش به‌شما گفت: «شما الگویی برای جهان هستید که کسانی که آمادهٔ مبارزه و فدا کردن برای آزادی هستند به‌آن دست خواهند یافت».

مردم ایران بارها و بارها نشان داده‌اند، سال به‌سال، که خواهان فداکاری در راه آزادی هستند. به‌طور خاص جوانان ایران، دانشجویان و نسل جوان‌تر ایران، تلاش‌های خود را برای یک جامعهٔ فراگیرتر به‌پیش می‌برند. جامعهٔی که در آن با همه یکسان رفتار بشود. جامعهٔی که بر اساس جنسیت، قومیت یا طبقه، کسی را مورد تبعیض قرار نمی‌دهند. این جوانان، ارزش یک جامعهٔ ایرانی را به‌جهان نشان می‌دهند که به‌مردم ایران اجازه می‌دهد آزادانه استعدادهای خود را در کسب‌وکار و علم و هنر نشان بدهند. همانند همهٔ کشورها، اما به‌ویژه ایران، آینده از آن جوانان است.

امروز، این جوانان ایران هستند که مشعل امید هستند. هر بار، این دانشجویان و جوانان ایرانی هستند که پیشتاز مسیر آزادی در ایران هستند. قیامهای گسترده در دسامبر۲۰۱۷ (دی۹۶) نشان داد که تغییر رژیم در دسترس است. تظاهرات ژانویة۲۰۱۸، این روایت‌های دروغین را نفی کرد که گویا مبارزه بین اصول‌گرا و اصلاح‌طلب در درون رژیم است.

قیام نوامبر۲۰۱۹ (آبان۹۸) توسط رژیم به‌شدت سرکوب شد. و در ژانویهٔ سال۲۰۲۰ (دی۹۸) تظاهرات سراسری در پی تلاش رژیم برای پوشاندن شلیک موشک به‌هواپیمای اوکراینی توسط سپاه به‌وقوع پیوست. دانش‌آموزان و دیگران به‌خیابان‌ها ریختند و خواستار تغییر شدند.

اما تغییر، تغییر واقعی، تغییر پایدار، به‌سرعت و به‌آسانی اتفاق نمی‌افتد. تغییر واقعی، تغییر پایدار، فقط از طریق عزم مداوم، تعهد مستمر و فداکاری پایدار حاصل خواهد شد؛ ویژگی‌هایی که همهٔ ایرانیان آزادیخواه از آن برخوردارند. این همان عزم، تعهد و فداکاری بود که در جریان جنبش حقوق مدنی آمریکا دیده و شنیده می‌شد و بارها و بارها تظاهر کنندگان با شعر یکی از آهنگ‌های بزرگ آزادی را می‌خواندند:

«نمی‌گذارم کسی مرا برگرداند، مرا برگرداند. اجازه نمی‌دهم کسی مرا برگرداند.

من به‌راه رفتن ادامه خواهم داد، به‌صحبت ادامه خواهم داد.

ادامهٔ حرکت تا سرزمین آزادی.

چالشها برای ایرانی مبتنی بر جدایی دین و دولت، دمکراتیک و غیراتمی هنوز در پیش است. پس فراخوان من به‌شما بعد از پایان این کنفرانس این است که هرگز تسلیم نشوید، هرگز نگاهتان را از افق آزادی برندارید.

به‌راه رفتن ادامه بدهید. به‌صحبت‌کردن ادامه بدهید. به‌پیمودن مسیر به‌سوی سرزمین آزادی ادامه بدهید و در این مسیر اجازه ندهید کسی شما را برگرداند. از شما متشکرم.