سخنرانی وزیر دفاع پیشین انگلستان، وزرای خارجه پیشین لهستان، اسلواکی، لیتوانی و آلبانی
لیام فاکس – نمایندهٔ پارلمان انگلستان، وزیر دفاع (۲۰۱۱)
صبح بخیر و با تشکر از شما به‌خاطر این‌که من را برای شرکت در چنین بحث مهمی بهمراه کهکشانی از سخنرانان دیگر دعوت کردید.
مردم ایران دارای تاریخی سرفراز و برجسته هستند.
آثار فرهنگی ایران در موزه‌های بزرگ سراسر جهان از جمله اینجا در موزه بریتانیا در لندن وجود دارد. میراث غنی آن در زمینه‌های ادبیات، موزیک، رقص، و شعر روی فرهنگهای مختلف سراسر جهان تاثیر‌گذار بوده، از عمر خیام گرفته تا شطرنج. برای ما مشاهده آنچه به‌دست عده‌یی خشک مغز مرتجع بر سر این کشور آمده درد آور است.
تاریخ ایران در ابتدای فوریه سال۱۹۷۹ که خمینی از تبعید در پاریس به ایران بازگشت شروع نشد. در همین حال ما با یک رژیم خطرناک، دیوصفت و بی‌ثبات کننده روبهرو هستیم که مردم (ایران) را سرکوب می‌کند و بنیادگرایی و بی‌ثباتی را به منطقه و فراتر از آن صادر می‌کند.
تحت رهبری خامنه‌ای سپاه پاسداران چنگالهای خود را بر جامعه ایران به‌ویژه بر زیرساختهای اقتصادی آن محکم کرده و هر گونه فرصتی را به‌طور طبیعی برای مردم ایران جهت ایجاد نوآوری قفل کرده است.
هیچیک از ما خصومتی با مردم ایران نداریم، مخالفت ما با رژیمی است که به‌طور فزاینده‌یی آنها را سرکوب می‌کند و خشونت و بی‌ثباتی را به همسایگانش صادر می‌کند و از طریق تلاشهایش برای تبدیل شدن به یک قدرت هسته‌یی تهدیدی برای ایجاد درگیری است.
ریشه صدور بی‌ثباتی توسط رژیم ایران در جاه‌طلبیهای خامنه‌ای و دنبالچه‌های او برای رهبری نه تنها اسلام شیعه بلکه اسلام در تمامیت آن قرار دارد. یک استراتژی به‌دقت طراحی شده که هدفش جایگزین کردن هویت ملی با احساسات مذهبی برای ایجاد یک نسل جدید افراطی است. در کشورهای همسایه مانند بحرین آنها تلاش می‌کنند که جوانان را ترغیب کنند که آنها بحرینی و دارای هویت ملی خودشان نیستند بلکه در ابتدا شیعه هستند و به رهبران مذهبی ایران به‌جای فرهنگ و قوانین کشورشان که در آن بزرگ شده‌اند، تعلق دارند.
این روندی است که به‌دفعات در منطقه تکرار می‌شود، و هیچ نمونه‌یی بهتر از خواست آنها به گسترش تفرقه و خشونت در عراق و سوریه به‌منظور تحقق جاه‌طلبیهای سران رژیم ایران نیست. ولی تاثیرات مخرب آنها تنها در برگیرنده همسایگانش نمی‌شود، حتی کشورهای اروپایی که تلاش کردند روابط اقتصادی و مالی با رژیم ایران داشته باشند با گروه‌های تروریستی الهام گرفته از رژیم ایران که به‌صورت فزاینده‌یی فعالیت‌هایشان را در سراسر قاره اروپا گسترش دادند، روبهرو شدند. در هلند دو دیپلمات رژیم ایران به‌خاطر طراحی ترورهای سیاسی در این کشور در ژوئن ۲۰۱۸ اخراج شدند.
یک طرح بمب‌گذاری برای هدف قرار دادن گردهمایی اپوزیسیون در پاریس توسط نیروهای اطلاعاتی فرانسوی خنثی شد. و اینجا در بریتانیا، یک سلول تروریستی مرتبط با رژیم ایران در حال ذخیره‌سازی چندین تن ماده منفجره نیترات آمونیوم در یک کارخانه مخفی بمب‌سازی در حومه لندن کشف شد. رژیم ایران یک حامی ثابت گروه‌های تروریستی لیست‌گذاری شده توسط آمریکا شامل جهاد اسلامی، و حماس است. حزب‌الله لبنان هم‌چنان اصلی‌ترین گروه تروریستی نیابتی آن می‌باشد. حسن نصرالله دبیرکل این گروه آشکارا اعلام کرد که حزب‌الله پول و سلاح از رژیم ایران می‌گیرند و تا زمانی که رژیم ایران پول داشته باشد، حزب‌الله هم خواهد داشت.
بلحاظ بین‌المللی نیز یک موضوع نیمه‌کاره، توافق برجام است که تلاشی است برای متوقف کردن این‌که رژیم ایران به یک قدرت اتمی تبدیل شود.
من همیشه معتقد بوده‌ام که این توافق از بنیان ناقص است. این توافق نه معتبر بود و نه مسئولانه که به جاه‌طلبیهای رژیم ایران در زمینه اتمی، خارج از چارچوب تشویق و حمایت آن از گروه‌های تروریستی دست‌نشانده‌اش نگاه کرد. و هدف اصلی یعنی متوقف کردن رژیم ایران از تبدیل شدن به یک قدرت هسته‌یی تبدیل به توافقی شده بود که فقط جاه‌طلبیهای آنرا برای مدت حدود ۱۰سال حتی قبل از تاریخ اتمام توافق متوقف می‌کرد. به رژیم ایران به‌خاطر امضای آن و نه به‌خاطر اجرا کردنش از طریق آزادسازی ۱۵۰میلیارد دلار از پولهای منجمد شده‌اش فوراً مشوق داده شد.
تاثیر این توافق مالی این بود که رژیم ایران آنچه که به‌لحاظ اقتصادی مورد نظرش بود را در اول کار با قول این‌که بعداً به تعهدش عمل می‌کند، به‌دست آورد. تکرار مکرر نقض قوانین بین‌المللی در زمینه توسعه موشکهای بالستیک این سؤال را بر می‌انگیزد که اگر کشوری چیزی برای حمل با چنین سیستمی ندارد چرا باید این مقدار پول را در زمانی که مردمش به‌شدت محتاج آن هستند روی چنین تکنولوژی خرج کند؟
توافق با رژیم ایران ممکن است امکانپذیر باشد، ولی باید نقض حقوق‌بشر توسط این حکومت، صدور تروریسم، و تلاشهای بی‌ثبات کننده علیه همسایگانش را نیز شامل شود.
و مهمتر از همه ما باید به موضعی برگردیم که جاه‌طلبیهای اتمی رژیم ایران را متوقف کنیم و نه فقط به تأخیر بیاندازیم.
خوش خیالی ممکن است ایده خوبی باشد. ولی برای سیاست‌های امنیتی و خارجی پایه بسیار ضعیفی است.
آنا فوتیگا – وزیر خارجهٔ لهستان (۲۰۰۹) ، نمایندهٔ پارلمان اروپا، دبیرکل حزب محافظه‌کاران و رفرمیست‌های اروپا
دوستان عزیز ایرانی، خانم‌ها و آقایان، واقعاً مفتخرم که بخشی از جلسهٔ مهم سالانهٔ شما هستم، هر چند که از راه دور است.
می‌خواستم با شما صحبت کنم و بهترین درودها و آرزوهایم را به‌رهبر شجاعتان، مریم رجوی و همهٔ شما برسانم. امیدوارم که کووید۱۹ به‌زودی به‌پایان برسد و ما بتوانیم از نزدیک همدیگر را ملاقات کنیم و نظراتمان را با هم به‌اشتراک بگذاریم، همان‌طور که قبلاً این کار را می‌کردیم.
ما در پارلمان اروپا متوجه تاریخچهٔ دشوار شما شدیم، به‌ویژه جنایاتی را که رژیم آخوندها در سال۱۳۶۷ انجام داده مورد توجه قرار دادیم و متأسفانه، از نتیجه آن راضی نیستیم. من فکر می‌کنم این به‌معنای تحقیر کل جامعهٔ بین‌المللی است. و مطمئن باشید که ما با شما هستیم و می‌خواهیم موضوع حقوق‌بشر در ایران را در پارلمان اروپا مطرح کنیم. و هم‌چنین حقوق اصیل مردم ایران برای برخورداری از کشوری مستقل، دمکراتیک و سودمند برای همهٔ مردم کشور و توسعهٔ کشور به‌روشی که به‌مردم، امکان زندگی صلح‌آمیز بدهد. بهترین آرزوها را برایتان دارم.
رادوسلاو شیکورسکی - وزیر خارجهٔ لهستان (۲۰۱۴) ، وزیر دفاع (۲۰۰۷) ، عضو کمیسیون خارجه
... خشم‌آور است که در انتخابات اخیر کسی روی کار آمد که به‌طور جهانی به‌عنوان یکی از ناقضین سیستماتیک حقوق‌بشر شناخته شده؛ کسی که توسط عفو بین‌الملل محکوم شده، کسی که متهم به‌نقض فاحش حقوق‌بشر است، به‌طور خاص اعدام هزاران زندانی سیاسی در تهران در سال۶۷.
آدم احساس سرخوردگی می‌کند وقتی چنین چیزی رخ می‌دهد. آخر چنین رژیمی چه‌طور حتی توقع دارد ما با این شخص ملاقات کنیم و با او صحبت کنیم؟ چطور می‌توانیم با چنین جلاد خون‌ریزی سیاست پیش ببریم؟ فکر می‌کنم که این یک نشانهٔ امید نباشد. این نشانهٔ رژیم سخت‌سری است که مصمم است معیارهای جهانی و بین‌المللی را به‌سخره بگیرد.
این رژیم‌ها همواره قبل از روی کار آمدن باثبات و امن به‌نظر می‌آیند. لذا امیدوارم ایران نیز یک روز یک دموکراسی غیردینی بسازد که به‌حکومت قانون و حقوق‌بشر احترام می‌گذارد. و این‌که ایران و مردم ایران به‌خانوادهٔ ملت‌های آزاد و سعادتمند بپیوندند. و من به‌شما تضمین می‌دهم که پارلمان اروپا به‌نظارت نزدیک بر امور ادامه خواهد داد و به‌دفاع از حقوق‌بشر ادامه خواهد داد که حق هر انسانی در جهان است. ممنونم و در مبارزهٴتان موفق باشید.
ادوارد کوکان - وزیر خارجهٔ اسلوواکی (۲۰۰۶)
دوستان عزیز، بگذارید به‌شما بگویم که چقدر خوشحالم که توانستم در اجلاس باشکوه بین‌المللی «ایران آزاد» به‌شما بپیوندم.
من سال‌ها در سیاست بوده‌ام، چه در کشورم اسلوواکی، وقتی به‌مدت ۱۰سال وزیر خارجه بودم و بعد در پارلمان اروپا در بروکسل که آنجا هم به‌مدت ۱۰سال نماینده بودم.
آشنایی و دوستی من با نمایندگان اپوزیسیون مجاهدین خلق در بروکسل چیزی است که واقعاً به‌آن افتخار می‌کنم. من به‌خوبی از تعهد و مبارزه آنها برای آزادی در ایران آگاهم. من در بسیاری از جلسات «دوستان ایران (آزاد)» شرکت کردم و با رهبر شما خانم مریم رجوی چندین‌بار ملاقات کرده‌ام. و بنا به تجربه شخصی‌ام می‌دانم که بسیاری از سیاستمداران اروپایی هستند که از خانم رجوی حمایت می‌کنند و نیز از جنبشی که او رهبری می‌کند.
اکنون این اجلاس آنلاین را بعد از به‌اصطلاح انتخابات در ایران برگزار می‌کنیم. و در این به‌اصطلاح انتخابات رئیس‌جمهور جدیدی برای (رژیم) ایران به‌نام ابراهیم رئیسی معین شد. ولی ما می‌دانیم که وی انتخاب شخصی ولی‌فقیه رژیم علی خامنه‌ای برای ریاست‌جمهوری بود. بنابراین اکنون ما با (رژیمی در) ایران مواجهیم که ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور آن است. این به‌این معنی است که بازی «سخت‌سر و نرم‌سر» به‌پایان رسیده. دیگر نمی‌شود مردم را فریب داد، دیگر نمی‌شود جامعهٔ بین‌المللی را فریب داد.
اتحادیه اروپا باید با این وضعیت با قدرت مقابله کند. ما نمی‌توانیم چشمان خود را بر روی تخلفاتی ببندیم که این رژیم مذهبی در ایران انجام می‌دهد؛ از جمله سرکوب زنان و سرکوب اپوزیسیون. وضعیت نمی‌تواند به‌حالت عادی برگردد، تا زمانی که رژیم ایران این کارها را می‌کند. و باید برای اتحادیهٔ اروپا و نمایندهٔ عالی اتحادیهٔ اروپا در امور خارجه آقای جوسپ بورل روشن باشد که نمی‌توان رفتاری طبیعی داشته باشیم، تا وقتی این اوضاع در ایران حاکم باشد.
من فکر می‌کنم شرایطی در ایران وجود دارد که یک قیام جدید را الزامی می‌کند. فکر می‌کنم مردم ایران دیگر به‌تنگ آمده‌اند. آنها شایستهٔ بسیار، بسیار بهتر از چیزی هستند که در ۴۰سال گذشته تحت این رژیم کشیده‌اند.
بنابراین بگذارید با این جمله تمام کنم که ما از همهٔ ایرانیان می‌خواهیم از خانم رجوی در این مبارزه عادلانه حمایت کنند و ما اروپایی‌ها وظیفه داریم که از این جنبش در ایران حمایت کنیم تا زندگی دمکراتیک و عادی برای مردم ایران به‌ارمغان بیاید. از این‌رو برای شما بهترین آرزوها را در این مبارزه دارم. متشکرم.
او درونیوس آزوبالیس- وزیر خارجهٔ لیتوانی (۲۰۱۲)
عصر همگی بخیر. دوستان گرامی، مبارزان آزادی ایرانی عزیز، به‌خصوص کسانی که از داخل ایران صحبت می‌کنند. می‌دانم که این کار مستلزم شجاعت بسیار و ریسک‌پذیری عظیم است. نکات بسیاری امروز درباره وضعیت ایران گفته شد و نمی‌خواهم نکات را در مورد شخصی تکرار کنم که به‌عنوان رئیس‌جمهور منصوب شده و دست‌اندرکار یک جنایت بسیار جدی علیه بشریت بوده است. می‌خواهم درباره رویکردهایی که در قبال وقایع ایران در اروپا هست صحبت کنم. امروز ما نکاتی را درباره این احتمال می‌شنویم که تحریم‌های ایالات متحده به‌عنوان بخشی از احیای توافق اتمی رفع شود.
به‌خوبی می‌توانیم تصور کنیم که چه‌قدر برای رژیم آخوندها وسوسه‌انگیز خواهد بود که از درآمد نفت برای تأمین بودجهٔ اهداف اقتصادی و نظامی‌اش استفاده کند و به‌تقویت دستگاه سرکوب داخلی بپردازد. اما حتی در این شرایط دشوار داخلی، باید روشن باشد که رئیسی حاضر به‌مصالحه در مذاکرات اتمی نیست و در اولین مصاحبهٔ خود با رسانه‌ها، او به‌صراحت اعلام کرد که غرب باید همهٔ امتیازات یک‌طرفه را بدهد. با این حال، این سؤال هم‌چنان باقی است که حتی اگر او مصالحه در موضوعاتی مانند اتمی، موشکهای بالستیک، فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده در منطقه کند، این سؤال هم‌چنان باقی است: آیا اروپا باید به‌اصول دمکراتیک و حقوق‌بشری خود پشت کند و با کسی گفتگو کند که یک جنایتکار علیه بشریت است؟ مطمئنم پاسخ منفی است یا دست‌کم امیدوارم.
اتحادیهٔ اروپا تحریمی را علیه هیچ فردی از (رژیم) ایران به‌خاطر نقض حقوق‌بشر از سال۲۰۱۳ اعمال نکرده - یعنی از زمان انعقاد توافق موقت در مورد برنامهٔ اتمی (رژیم) ایران- آن‌هم به‌رغم نقض‌های عمده، مانند مواردی که در گزارش سازمان ملل در مارس امسال منتشر شد، اما اتحادیهٔ اروپا چندین‌بار (حکومت) تهران را به‌دلیل نقض حقوق‌بشر محکوم کرده است.
در همین ماه آوریل۲۰۲۱ بعد از ۸سال سکوت، پارلمان اروپا رأی داد که تحریم‌هایی علیه (رژیم) ایران اعمال شود، آن‌هم در چارچوب یک نظام جدید جهانی حقوق‌بشر که قانون مگنیتسکی اتحادیهٔ اروپا نام دارد و توسط شورای وزیران در ماه دسامبر مقرر شد. این شورا سپس تصمیم گرفت به‌تمدید اقدامات محدودکنندهٔ خود در پاسخ به‌نقض جدی حقوق‌بشر در ایران تا ۱۳آوریل۲۰۲۲ بپردازد؛ با افزودن ۸نفر و ۳نهاد به‌لیست تحریم‌ها به‌خاطر نقش آنها در واکنش خشونت‌آمیز به‌تظاهرات نوامبر۲۰۱۹ (آبان۹۸) در ایران. این لیست هم‌اکنون شامل ۸۹فرد و ۴نهاد است. همکاران عزیز، ما نمی‌توانیم فراموش کنیم که با چه کسانی سر و کار داریم. رژیم ایران حکومتی است که به‌سرکوب مخالفان با استفاده از مجازات مرگ می‌پردازد. آنها به‌اعدام ورزشکاران و روزنامه‌نگاران و حتی نوجوانان در ابعاد گسترده می‌پردازند.
من در اینجا می‌خواهم حمایت صادقانهٔ خودم را از نخست‌وزیر اسلوونی یانشا ابراز کنم که توسط سناتور لیبرمن نیز مورد حمایت قرار گرفت.
ما باید اقدام کنیم تا رئیسی تحت تحقیق توسط دادگاه بین‌المللی عدالت قرار گیرد، به‌خاطر جنایت علیه بشریت از جمله قتل، ناپدیدسازی اجباری و شکنجه.
ممکن است گفته شود که ما به‌صفت اروپاییان چاره‌یی جز گفتگو با او نداریم، چون طرف‌حساب دیگری در ایران نداریم. اما در واقع، یک طرف‌حساب در ایران وجود دارد که می‌توانیم با آن گفتگو کنیم. اگر ما در کنار مردم ایران بایستیم که انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر را تحریم کرده‌اند و نمی‌خواهند رئیسی رئیس‌جمهورشان باشد، آنگاه خواهیم دید که ایران یک جایگزین دمکراتیک دارد، یعنی شورای ملی مقاومت ایران. بیایید در کنار آنها و ملت ایران بایستیم و بیایید با هم این استبداد دینی را وادار کنیم که بفهمد اروپا چشمشان را بر روی جنایاتی که این رژیم انجام می‌دهد نخواهد بست، به‌ویژه جنایات رئیسی.
و ما می‌دانیم که زندگی تحت انقیاد چه‌معنایی دارد. بار دیگر برای مردم ایران بهترین آرزوها را دارم و لطفاً بدانید که لیتوانی همیشه در کنار شما خواهد ایستاد. متشکرم که به‌سخنانم توجه کردید.
لولزیم باشا –وزیر خارجهٔ آلبانی (۲۰۰۹) ، رهبر حزب دمکراتیک، شهردار تیرانا (۲۰۱۵)
خانم‌ها، آقایان، میهمانان گرامی، باعث افتخار من است که در این رویداد سخنرانی کنم، از جانب حزب دمکراتیک آلبانی، یکی از اعضای حزب مردم اروپا و اتحادیهٔ بین‌المللی دمکرات‌ها.
آرمان مردم ایران برای آزادی، دموکراسی و احترام به‌اولیه‌ترین حقوق و آزادی‌های انسانی، همواره از همبستگی و حمایت کامل حزب دمکراتیک آلبانی و خود من برخوردار بوده و خواهد بود.
تکرار تجاوزات و خشونت توسط حکومت ایران علیه مردم علیه همسایگانش و علیه جامعهٔ جهانی و ملت‌ها، موجب آسیب‌زدن به‌زندگی تعداد بی‌شماری از ایرانیان و سایر شهروندان در منطقه و سایر نقاط جهان شده است.
از شکنجه و کشتار تا سرکوب خشونت‌بار تظاهرات سیاسی، تا طراحی، کمک و راه‌اندازی سازمانهای تروریستی، رژیم ایران اثبات کرده که حاضر است پایه‌یی‌ترین قواعد و معیارهای نظام بین‌المللی را به‌بهای زندگی بی‌گناهان و ثبات منطقه‌یی برهم بزند.
گردهمایی امروز تأیید می‌کند که در مواجهه با چنین خصومت شرورانه‌یی، ارادهٔ جامعهٔ بین‌المللی برای مقابله با این تهدیدات، ضعیف‌تر نشده، بلکه تنها قوی‌تر شده است.
حزب دمکراتیک آلبانی موضعی روشن و رسا دارد. ما قاطعانه علیه تلاشهای رژیم ایران برای انجام اقدامات غیرقانونی و تروریستی در خاکمان ایستاده‌ایم و هم‌چنین علیه ارگانهای ساختاری رژیم برای صدور بنیادگرایی به‌آلبانی و منطقه.
ما از مردم ایران و آرمان آنها برای یک ایران دمکراتیک و غیراتمی حمایت می‌کنیم. ما از خواست مردم ایران برای تغییر حمایت می‌کنیم و خانم رجوی و تلاشهای ایشان را برای ارائهٔ چشم‌انداز یک ایران آزاد، با جدایی دین از دولت و کشوری دمکراتیک به‌مردم ایران، ستایش می‌کنیم.
در آلبانی، ما به‌خوبی آگاهیم که بهای آزادی، فشار طاقت‌فرسایی بر روی یک ملت تحت‌ستم وارد می‌کند. ولی ما هم‌چنین می‌دانیم که هیچ مسیر دیگری به‌سوی یک آینده بهتر، غیر از مسیر مبارزه برای حقوق بنیادین همهٔ انسان‌ها، برای شرافت انسانی، برای آزادی، دموکراسی و برابری در برابر قانون وجود ندارد.
مایلم از شما خانم رجوی و همهٔ شما تشکر کنم به‌دلیل فداکاری و تلاش‌هایتان برای یک آینده بهتر برای همهٔ مردم ایران. شما می‌توانید همواره روی حمایت تمام‌عیار ما از خودتان حساب کنید.
متشکرم و خدانگهدار همهٔ شما باشد.
