کنفرانس در هلند به‌مناسبت روز جهانی حقوق بشر
با شرکت نمایندگان پارلمان هلند و شخصیت‌های سیاسی
لاهه-شنبه ۱۸ آذر ۱۴۰۲
ایران
افزایش اعدامها در داخل، تروریسم و جنگ‌افروزی در خارج
ضرورت حمایت از مقاومت مردم ایران
برای جمهوری دموکراتیک
سخنرانیهای
پروفسور کیس دلانگه عضو سنای هلند ۲۰۱۵-۲۰۱۱
دولت نوروزی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در انگلستان
فری ویفر دبیر کمیته دوستان ایران آزاد در هلند
دکتر حمیدرضا طاهرزاده هنرمند عضو شورای ملی مقاومت ایران
و نمایندگان شماری از جوامع ایرانیان در هلند
پروفسور کیس د لانگه عضو سنای هلند ۲۰۱۵-۲۰۱۱
شورای ملی مقاومت ایران توجه ما را به نکته مهم جلب کرد
سر مار در تهران است و رژیم ایران را
به هدف اصلی جنگ آینده در خاورمیانه تبدیل می‌کند
پروفسور کیس د-لانگه
رئیسی جنایتکار از ژنو بازدید خواهد کرد این شرم‌آور است
تمام دنیا باید برای جلوگیری از این افتضاح متحد شوند.
دنیا باید به رژیم ایران نگاه کند و سر مار در تهران را هدف قرار دهد
پروفسور کیس د-لانگه
حضور مستمر کانون‌های شورشی که رژیم را به چالش می‌کشند
و در سراسر ایران گسترش یافته‌اند
هم‌چنان یک مشکل اصلی و لاینحل برای رژیم است
پروفسور کیس دلانگه عضو سنای هلند ۲۰۱۵ ـ ۲۰۱۱
خانمها و آقایان، دوستان مردم ایران، به‌مناسبت روز جهانی حقوق‌بشر که در ۱۰ دسامبر گرامی داشتیم، خوب است که امروز اینجا هستیم تا در مورد مسائل حقوق‌بشر در رابطه با رژیم آخوندی در ایران صحبت کنیم. رژیم ایران نه تنها برای سالیان متمادی خطری برای مردم ایران بوده است، بلکه خطری برای همسایگان خود در خاورمیانه و ثبات جهانی نیز محسوب می‌شود. دلایلی وجود دارد که عمیقاً نگران تعداد شگفت‌انگیز اعدام در ایران باشیم که از ابتدای سال ۲۰۲۳ به ۷۴۳ رسیده است و هم‌چنین در مورد جنگ جاری بین اسراییل و حماس که توسط رژیم ایران به راه افتاده است، باشیم. در نگاه اول، این دو موقعیت غیرقابل مقایسه به نظر می‌رسند. اما شورای ملی مقاومت ایران توجه ما را به نکته مهم وفراموش نشدنی جلب کرد. این‌که سر مار در تهران است و رژیم ایران را به هدف اصلی جنگ آینده در خاورمیانه تبدیل می‌کند. چرا؟ زیرا برای رژیم ایران، موضوع فلسطین فقط یک تجارت و یک راه عالی برای منحرف کردن توجهات نسبت به نابسامانیها و بن‌بستهای خود و اقدامات رژیم علیه مردم ایران است.
این وضعیت ما را به سمت این پرسش سوق می‌دهد که چرا رژیم ایران به این جنگ نیاز دارد؟ ما نباید اعتراضاتی را که سال گذشته پس از قتل مهسا امینی توسط رژیم ایران صورت گرفت فراموش کنیم.
قیام ۲۰۲۲ در ایران نشان داد که جامعه ایران در یک وضعیت انفجاری قرار دارد و هر لحظه می‌تواند منفجر شود. حضور مستمر کانون‌های شورشی که رژیم را به چالش می‌کشند و در سراسر ایران گسترش یافته‌اند، هم‌چنان یک مشکل اصلی و لاینحل برای رژیم است.
ترس از قیام مردمی، نشان‌دهنده بی‌ثباتی این رژیم است. رژیم برای غلبه بر این وضعیت مخاطره آمیز، سرکوب داخلی را تشدید می‌کند و درگیر جنگهای خارجی می‌شود. خامنه‌ای گفته است که اگر در سوریه، عراق یا فلسطین نجنگند، باید در مرزهای خود بجنگند. یعنی با مردم ایران رو به‌رو خواهند شد. در واقع، خامنه‌ای به جنگ و بحران نیاز دارد تا توجهات را از رژیم ایران منحرف کند. در واقع، رژیم ایران به‌دلیل ماهیت ارتجاعی خود، آینده خود را با بحران و جنگ تضمین می‌کند. در این زمینه مهمترین دستاورد خامنه‌ای از جنگ غزه، اعدام حدود ۱۷۰نفر از جمله یک جوان در ایران قبل از رسیدن به سن قانونی است در حالی که جنگ فشار را از روی رژیم برداشته است. وقتی می‌گوییم سر مار در تهران است، دقیقاً منظورمان همین است.
امروز شنیدیم که رئیسی جنایتکار اکنون برای یک کنوانسیون سازمان ملل از ژنو بازدید خواهد کرد. من می‌گویم شرم‌آور است که این اتفاق می‌افتد و تمام دنیا باید برای جلوگیری از این افتضاح متحد شوند. صحبت درباره مشکلات یک چیز است، اما راه‌حلهای ممکن چیست؟ یک مسیر درست رو به جلو وجود دارد. دنیا باید به رژیم ایران نگاه کند و سر مار در تهران را هدف قرار دهد. اما چگونه می‌توان جلوی این رژیم را گرفت؟ اقدامات مهمی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود.
اول، سپاه پاسداران را به‌عنوان یک سازمان تروریستی نامگذاری کنیم.
دوم، اجرای حداکثر تحریم‌ها و فعال کردن مکانیسم تحریم ها.
سوم، هر نوعی از مماشات با این رژیم را متوقف کنیم. هر نوع معامله و مراوده با این رژیم در این سالیان فقط منجر به‌دردسر بیشتر شده است.
چهارم، در برابر هر گونه تلاش رژیم ایران برای توسعه سلاح هسته‌یی محکم بایستید.
پنج، و قطعاً نه کم اهمیت‌ترین، از اپوزیسیون دموکراتیک، شورای ملی مقاومت ایران و رهبر پرزیدنت آن مریم رجوی حمایت کنید.
اما آیا همه این اقدامات سر مار در تهران را سرنگون می‌کند؟ بسیار مهم است که بدانیم دنیا چیزی نیست که برایش بجنگیم. مردم ایران جنگجوهای شجاع خود را دارد که بیش از حد توانایی رسیدن به این هدف را دارند.
سازمان مجاهدین خلق ثابت کرده که حاضر است بهای آزادی را بپردازد. فقط کافی است غرب به‌وظیفه‌اش عمل کند و با امتیاز ندادن به رژیم، چشم‌پوشی نکردن از جنایات رژیم و سرکوب آن، او را تحت حسابرسی قرار دهد. در غیراین صورت، رژیم ایران آماده است تا هر روز یک بحران جدید ایجاد کند تا بقای خود را تضمین کند.
به‌مناسبت روز جهانی حقوق‌بشر، بیایید با تعهد خود برای حق و صلح و تلاش برای آزادی همه مردم در سراسر جهان، به‌ویژه کسانی که تحت یک رژیم سرکوبگر زندگی می‌کنند، متحد شویم.
با هم می‌توانیم برای آینده‌ای بهتر و انسانی‌تر تلاش کنیم. دموکراسی در داخل و خارج از ایران شایسته هر حمایتی است که جهان می‌تواند انجام دهد. آزادی و دموکراسی برای کسانی که می‌ترسند وجود ندارد.
در پایان، زنده باد ایران آزاد و دموکراتیک. با تشکر از توجه شما.
دولت نوروزی نماینده شورای ملی مقاومت در انگلستان:
جامعه جهانی باید سپاه پاسداران را در لیست سیاه بگذرد
و حق مشروع مردم ایران برای ایجاد تغییر را به‌رسمیت بشناسد
دولت نوروزی-نماینده شورای ملی مقاومت ایران در انگلستان
قبل از هر چیز باید بگویم که برای من باعث افتخار است که با شما صحبت کنم در حالی که امروز خانم رجوی به دیدار ما آمده و در این دیدار با ما است.
اگر اجازه دهید می‌خواستم اشاره کنم، همان‌طور که همه شما شاهد روند وقایع در ایران بوده اید، ما در دوره جدیدی هستیم. من فکر می‌کنم جامعه جهانی نیز به این درک رسیده است که اکثریت قریب به اتفاق همه مردم ایران خواهان سقوط رژیم هستند. این یک دوره جدید است که در آن هیچ بازگشتی وجود ندارد. آنها به‌وضوح به دیکتاتوری نه می‌گویند، چه دیکتاتوری شاه و چه آخوند. مردم ایران، به‌ویژه زنان و جوانان ما، به سوی یک جمهوری دموکراتیک پیش می‌روند و می‌خواهند باور واقعی مردم، باهر دین و هر عقیده‌ای که باشد، در جامعه بر اساس انتخابات آزاد بیان شود. و به امید خدا می‌خواهند طرح ده ماده‌ای خانم رجوی در آینده بسیار نزدیک در ایران اجرا شود. پس این هدف و خواسته اصلی ماست. به همین دلیل مردم ایران سعی کرده‌اند پیام خود را با صدای بلند به جامعه جهانی برسانند. مماشات را متوقف کنید! به نام هر به‌اصطلاح حمایتی از میانه‌روها، از نادیده گرفتن قتل‌عام جوانانمان، نادیده گرفتن سرکوب شدید زنانمان، نادیده گرفتن سیاست زن‌ستیز یک رژیم عقب مانده و متعصب که تحت پوشش و بهانه دین بدترین و خشن‌ترین ظلم را بر مردم ما تحمیل می‌کند، دست بردارید!
جامعه جهانی موج اعتراضات را در ایران دیده است. همه می‌دانند که اوضاع ایران کاملاً انفجاری است و منتظر جرقه دیگری است. کانون‌های شورشی با تلاشهای گسترده در سراسر کشور ثابت کردند که آتشی زیر خاکستر است، و به‌زودی اتفاقی خواهد افتاد.
طرف دیگر چهره واقعی رژیم ملاها، برای حفظ نظام متزلزل خود در قدرت، یعنی صدور تروریسم، بنیادگرایی و به‌ویژه جنگ‌افروزی آنها. رکن اصلی سرکوب در ایران که سپاه پاسداران است مسئول اصلی آن است. آنها با غارت ثروت ملی مردم ایران، به‌ویژه درآمدهای نفتی و درآمدهای گازی، آن را در سازماندهی نیروهای نیابتی تروریست، گروه‌های نیابتی، تأمین مالی می‌کنند.
همان‌طور که خانم رجوی بیان کرد، ما نیازمند جامعه جهانی هستیم که مسئولیت‌پذیر باشد و شش قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای اعمال تحریم‌های همه‌جانبه علیه این رژیم را مجدداً فعال کند. ما نیاز داریم که جامعه جهانی سپاه پاسداران را به‌عنوان رکن اصلی نه تنها جنایت علیه مردم ایران، بلکه عوامل اصلی تروریسم و جنگ در منطقه در لیست سیاه قرار دهد. آنها نه تنها مسئول کشتار جمعی ایرانیان، بلکه مسئول کشتار جمعی در خاورمیانه، چه در فلسطین، چه در غزه، چه در عراق و چه در لبنان هستند.
وقتی این رژیم دریافت که با ادامه قساوتها، دستگیریهای خودسرانه، شکنجه و اعدام‌های گسترده، نمی‌تواند صدای آزادی را متوقف کند. آخوندها به آنچه که کمپین اطلاعات دروغ یا کمپین شیطان‌سازی علیه مخالفان عمده می‌نامیدند متوسل شدند. آنها از طریق لابیهای مختلف گسترش یافته‌اند. آنها حتی کسانی را استخدام کرده و برخی را در مناصب کلیدی و حساس در داخل دولت ایالات متحده و هم‌چنین در سایر کشورهای اروپایی قرار داده‌اند.
یکی از تلاشهای آنها نوعی نمایش علیه ۱۰۴ نفر از مسئولان مجاهدین بوده است که آن را دادگاه می‌نامند. اصلی‌ترین افرادی که در طول دهه‌ها و دهه‌ها تمام وجودشان را فدا کردند تا دموکراسی و آزادی را به مردم ایران بازگردانند. این عمل باید کاملاً محکوم شود. بنابراین هر چیزی که از دادگاه‌ها به‌اصطلاح خارج می‌شود غیرقانونی و غیرقابل قبول و نامشروع است.
اکنون باید بگویم، همان‌طور که خانم رجوی اشاره کردند، ما نه تنها به‌شدت طرفدار قرار دادن سپاه در لیست سیاه هستیم، بلکه از جامعه جهانی نیز می‌خواهیم که برای ایجاد تغییر، حق مشروع مردم ایران را به‌رسمیت بشناسد. این حق آنهاست که از شر این رژیم خلاص شوند و دموکراسی را پاسخگو بدانند. بنابراین ما از سخنان حمایت‌آمیز سیاستمداران و جامعه جهانی، به‌ویژه از طرح ۱۰ ماده‌ای خانم رجوی که ما و مردم ایران آن را به‌عنوان چراغ امید می‌شناسیم، قدردانی می‌کنیم. خیلی ممنون که از ما حمایت می‌کنید. متشکرم.
فری ویفر دبیر گروه دوستان ایران آزاد در هلند
اگر به موزه مقاومت در اشرف۳ بروید مشاهده می‌کنید
که بیش از ۱۲۰سال است که فریاد آزادی در ایران بلند است
این فریاد وقتی دانشجویان به طرز وحشیانه‌ای توسط شاه سرکوب شدند
تا امروز در سراسر ایران هم هم‌چنان بلند است
فری ویفر- دبیر کمیته دوستان ایران آزاد در هلند
روز شما، خانم مریم رجوی بخیر.
ما خیلی خوشحالیم که شما اینجا هستید. واقعاً خوشحالم.
باید توجه بیشتری به اطلاعات دروغ و غلط از جانب رژیم بکنیم. در این رابطه هر روز باید هوشیار باشیم. همان‌طور که چند بار اشاره شد، دادگاه دروغین علیه بیش از ۱۰۰ شخصیت مخالف، افراد مهم در فضای آزاد غرب، این فقط یک ریاکاری است. از این امر سوء‌استفاده می‌شود. هدف، دولتهای غربی هستند تا سیاست وحشتناک مماشات ادامه پیدا کند. ما باید این را متوقف کنیم. زمانی می‌توانیم آن را متوقف کنیم که توضیح بدهیم اینها (اطلاعات) واقعی نیستند. برای روشن شدن بیشتر، سازمان امنیت کشور هلند در گزارشات مخلتف، به‌موضوع اطلاعات غلط و دروغ اشاره کرده است.
من از دیدن گروه بسیار بزرگی از جوانان ایرانی در اینجا بسیار خوشحال شدم. آنها شایسته همه گونه حمایتی هستند. زیرا آنها در واقع اکنون پرچم را به‌دست گرفته‌اند. آنها پرچمی را که نسل‌های قدیمی در دست داشتند را به‌دست می‌گیرند. شما وظیفه سنگینی بر دوش دارید.
من یک تجربه شخصی کوچک دارم. اگر همه به موزه حقوق‌بشر در اشرف۳ بروند واقعاً فوق‌العاده خواهد بود. وقتی به آن موزه می‌روید، دو چیز برای شما برجسته می‌شود. بسیار وحشتناک است و تاثیرگذار است.
این وحشتناک است وقتی وقایع دهه ۱۹۵۰ را بازنگری می‌کنیم در قرن گذشته، زمانی که اعتراضات دانشجویی بود و دانشجویان به طرز وحشیانه‌ای توسط شاه و سرویسهای امنیتی او سرکوب شدند. اما هم‌چنین آن فریاد آزادی برای قرنها بود، زیرا بیش از یک قرن است. ۱۲۰ سال است که فریاد آزادی بلند است. و این فریاددر سال گذشته، ۲۰۲۲ بسیار بلند بود. اما هم‌چنان جاری است. و در آنجا تصاویری را می‌بینید که ما در این جلسه نیز در بین برنامه دیدیم. ، افرادی را می‌بینید که به‌قتل رسیده‌اند. افرادی که ناپدید شده‌اند. خانواده‌هایی که از بین رفتند، همان‌طور که شنیده‌ایم. همه چیز در آن موزه دیده می‌شود. و در نهایت، فراموش نکنیم که شاید سال ۱۹۸۸ بسیار دور به نظر برسد. اما سال ۱۹۸۸ همین امروز است. و همین امروز باقی می‌ماند. و امیدوارم، در آینده نزدیک، شاهد اقدامات بسیار بیشتر، هم در پارلمان و هم در سنا باشیم، اما قطعاً باید در دولت هلند نیز شاهد باشیم، زیرا دولت هلند باید دست به کار شود. متشکرم. متشکرم.
آزاده حیدری
روز بخیر شرکت‌کنندگان عزیز، چقدر خوب است که همه شما برای این رویداد فوق‌العاده اینجا هستید. این یک افتخار واقعی است که اینجا می‌ایستم و این مناسبت ویژه را با همه شما به اشتراک می‌گذارم. مایه افتخار است که صدای دلاوران ایرانی باشم که برای آزادی در ایران، مصممانه می‌جنگند.
فقدان حقوق‌بشر در ایران تا به امروز آشکار است. ۴۴سال است که بی‌ثباتی، شکنجه، فقر، مشکلات اقتصادی و عدم پیشرفت در کشور وجود دارد. در ایران، کشور زیبا با تاریخ و طبیعت غنی، مردمانی با تحصیلات عالی، تحت رهبری یک رژیم آدمکش است و مردم هم‌چنان رنج می‌برند. اما با وجود رژیم تروریستی کنونی در ایران، امید و نور نیز وجود دارد. مجاهدین خلق و اشرف۳ به رهبری خانم مریم رجوی برای آینده‌ای بهتر برای ایران تلاش می‌کنند. آنها نماینده برنامه ایران آزاد هستند و خواهان مبارزه برای قدرت نیستند، در عوض خواهان یک دموکراسی مبتنی بر جدایی دین و دولت در ایران هستند که در آن حقوق‌بشر، آزادیها و عدالت اجتماعی رعایت شود. برنامه ۱۰ ماده‌ای خانم رجوی برای آینده ایران حاوی نکات مهمی است که شخصاً روی من تأثیر می‌گذارد. من چند مورد را برای شما نام می‌برم. آزادی بیان و آزادی احزاب سیاسی. برابری کامل جنسیتی در حقوق سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی. و مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی. ایران غیرهسته‌یی و عاری از سلاحهای کشتار جمعی، صلح و همکاری بین‌المللی و منطقه‌ای، منع شکنجه و لغو مجازات اعدام.
علاوه بر این، خانم مریم رجوی بر اهمیت انتخابات آزاد و عادلانه در ایران تأکید می‌کند. پیشنهاد او سازماندهی این انتخابات برای یک مجلس قانونگذاری و یک مجلس مؤسسان ملی است. و حداکثر ظرف شش ماه پس از سرنگونی حکومت مذهبی فعلی. تحت رهبری خانم مریم رجوی، ما مجاهدین خلق را امید خود برای دموکراسی و آزادی می‌بینیم. بنابراین این شورشیان، جوانان انقلابی، کانون‌های شورشی در جستجوی آزادی هستند و برای آزادی و دموکراسی مبارزه می‌کنند. آنها تمام انرژی و زندگی خود را برای این کار گذاشته‌اند.
برادران و خواهران شجاع من! آنها می‌خواستند آزادی، هویت و وجود شما را در این سرزمین از شما بگیرند. اما تو نباید از حق خود بگذری و هرگز تسلیم نمی‌شوی. هرگز. ما می‌خواهیم صدای شما باشیم، می‌جنگیم، می‌میریم و ایران را پس می‌گیریم. چگونه می‌توانید در مورد موضوع حقوق‌بشر در سایر نقاط جهان رویکرد اخلاقی داشته باشید، اما در عین‌حال وضعیت ایران را نادیده بگیرید؟ وقتی می‌دانی که تقریباً هر روز در ایران شکنجه هست، چگونه می‌توانی چشمانت را ببندی؟ زمان حسابرسی از این رژیم ظالم به‌خاطر قتل هزاران ایرانی فرا رسیده است.
از شما می‌خواهم که سپاه پاسداران را به‌عنوان یک سازمان تروریستی اعلام و در لیست گروه‌های تروریستی قرار دهید. من از شما می‌خواهم از مجاهدین خلق که علیه این رژیم فعالیت می‌کنند حمایت کنید و (حمایت از) مجاهدین خلق را رسمی اعلام کنید. و در آخر از اینجا می‌خواهم حمایت خود را به زبان ایرانی از شورشیان، جوانان انقلابی اعلام کنم و بدانند که ما با آنها هستیم.
رضا شایسته
خانمها و آقایان، حضار محترم، از این که به صحبت‌های من گوش می‌کنید، سپاسگزارم. نقض حقوق‌بشر در ایران بیش از ۴۰ سال است که ادامه دارد. وطن من، ایران، ۴۴ سال است که تحت حکومت یک رژیم بنیادگرا و تروریستی قرار دارد. وقتی شش ساله بودم، مادرم همراه با برادرم یک شب در زندان مشهد اعدام شدند، همراه با پانزده نفر دیگر از زندانیان سیاسی. یک سال پیش از آن، خواهرم اعدام شد. او اولین زن در زندان مشهد بعد از انقلاب بود که اعدام شد. و سه سال پس از مادر و برادرم، برادر دیگرم در زندان اوین اعدام شد.
من به‌خاطر دارم که یک بار به زندان اوین مراجعه کردم و وقتی برادرم را دیدم، از حالت وی و صورتش متعجب شدم. او مردی تکیده و لاغر شده بود و تمام دندانهایش شکسته بود. این نشانی از آن بود که ماه‌ها در سلول شکنجه به‌سر برده بود. او به‌خاطر ایستادگی و دفاع مستمر از اعتقاداتش تحت شکنجه قرار گرفته بود. و او به‌خاطر اعتقاد به اندیشه‌های رهبر ما، مسعود رجوی، در نهایت اعدام شد.
ما با یک رژیم وحشی و بنیادگرا روبه‌رو هستیم که برای حفظ قدرت حاضر است دست به هر کاری بزند، هر کاری. با وجود این همه ظلم و نقض حقوق‌بشر، توصیف این رژیم به‌شدت مشکل است. تنها یک کلمه می‌توان گفت: غیرقابل تصور.
این رژیم مخالف همه اصول انسانی است. من تلاش می‌کنم تا به شما بگویم که چرا این رژیم بیش از ۴۴ سال قدرت خود را حفظ کرده است.
یک: سرکوب، اعدام‌های فراوان، حبس با شکنجه‌های وحشتناک.
متأسفانه داستان شخصی من داستانی منحصر به‌فرد نیست. هزاران مثال مشابه با آنچه من تجربه کرده‌ام وجود دارد. کشتار جمعی سال ۱۹۸۸ که ۳۰ هزار زندانی سیاسی در عرض چند هفته اعدام شدند، تنها یک نمونه است. یک نمونه بزرگ از تمام این وقایع هولناک. آنها همه، حداقل ۹۰ درصد از آنها، پیروان یا اعضای سازمان مجاهدین خلق بودند. چون به اعتقاداتشان پایبند بودند، به نام رجوی ایمان داشتند، و چون ایستادگی کردند، جان خود را برای آزادی در کشورشان فدا کردند.
و این از اوایل دهه ۸۰ تا به امروز بی‌وقفه ادامه دارد. فقط در دو هفته گذشته، ۴۸ زندانی اعدام شده‌اند. این فقط یک مثال از بسیاری از نمونه‌های سالهای اخیر است.
مورد دوم: جنگ و تروریسم در جهان، به‌ویژه در خاورمیانه، با گروگان‌گیری همراه است. جنگ در غزه نیز حتماً باید عنوان شود. علاوه بر دخالت‌های متعدد رژیم ایران در منطقه، در عراق، سوریه، یمن، لبنان، و حالا در غزه، یعنی در فلسطین، پس از آن هم تعداد زیادی از حملات تروریستی در اروپا رخ داده است.
و مورد سوم: همان‌طور که تقریباً همه سخنرانان اشاره کردند، سیاست استمالت کشورهای غربی در سالهای اخیر نسبت به رژیم ایران، مشروعیت برای این رژیم ایجاد کرده و به آن اجازه می‌دهد که با ماشین کشتار خود ادامه دهد. نقش برجسته این رژیم در نقض حقوق‌بشر، اعدامها، تروریسم و جنگ با تمام اصول و ارزش‌های جامعه دموکراتیک ما در تضاد است. با این حال، مذاکرات با این رژیم در حال انجام است و به آن اختیارات ویژه‌یی داده شده است. نتیجه این است که میلیون‌ها نفر، هم در ایران و هم در سراسر جهان، قربانی شده‌اند.
بسیاری از زندانیان در حال حاضر در نوبت اعدام هستند. من هم‌چنین به تشکیل یک کمیته بین‌المللی تحقیقاتی فرامی‌خوانم تا به زندانهای ایران سفر کرده و با زندانیان دیدار کند.
در نهایت، این رژیم باید توسط جامعه بین‌المللی مورد حسابرسی قرار بگیرد. سفارت ایران در لاهه و سایر نقاط جهان باید بسته شود. سپاه پاسداران باید در لیست تروریستی قرار گیرد و رهبران، به‌ویژه خامنه‌ای، رئیسی و اژه‌ای، باید در برابر عدالت قرار بگیرند. همان‌طور که خانم نوروزی گفت، سال گذشته رژیم ایران تلاش کرد ۱۰۴ عضو سازمان مجاهدین خلق را در یک صحنه مضحک به دادگاه بکشاند. ولی ما اینجا متحد ایستاده‌ایم؛ تمام مردم ایران پشت سازمان مجاهدین خلق ایستاده‌اند و من هم آرزو داشتم که در آن لیست وارد بشوم (و برایم افتخاری بود) تا توسط این رژیم محاکمه شوم. ولی همان‌طور که رهبر ما، مسعود رجوی، اغلب گفته است، هر زمان در یک دادگاه یک قطره عدالت یا دفاع از حقوق انسانی وجود داشته باشد، مردم ایران برنده آن خواهند بود. بنابراین رهبران این رژیم باید برای چهار دهه جنایت علیه انسانیت، قتل‌عام و جنگ‌طلبی محاکمه شوند.
سپاسگزارم.
آزاده اخباری
من آزاده اخباری هستم، دارای دکترای تاریخ و در حال حاضر به‌عنوان مشاور اجرایی برای شهردار هارلم مشغول به کار هستم. ابتدا تاریخ را برای درک بهتر گذشته مطالعه کردم و بعد از آن برای آموختن از آن. گذشته‌ٔ خودم و خانواده‌ام در زندگی اولیه‌ام مسیری غیرمنتظره پیدا کرد. در سال ۱۹۸۲، فقط چند سال پس از انقلاب ایران، هفت عضو از خانواده‌ام در ایران به دست دیکتاتوری مذهبی به‌قتل رسیدند.
مادر بزرگم، معروف به مادر شایسته، که مادر هشت فرزند بود، به‌علت حمایت از سازمان مجاهدین بسیار شناخته شده بود. او با شانزده نفر دیگر از هواداران مجاهدین-به جرم حمایت از این سازمان، به اعدام به شیوه حلق‌آویز محکوم شد. پیش از اجرای حکم اعدامش، برای این‌که روحیه او را خرد کنند، او را مجبور کردند تا شاهد اعدام پسر ۲۶ساله‌اش که دانشجو بود، باشد. با این حال، او تا آخرین لحظه، مقاومت و وفاداری به اصول خود را حفظ کرد. اولین خاطرات سالهای کودکی من از این آخرین روزها هستند. هنگامی که دو ساله بودم، پدر و مادرم، برادر کوچکم که هفت ماهه بود، مادربزرگم، خاله، دو عمو، یک همسر و نوزاد او بازداشت شدند. آنها فقط به‌دلیل عقاید خود محکوم به حبس شدند. خانواده‌ام پنج سال در زندان بودند و من شاهد آزار و اذیت آنها بودم. خواهرم که در آن زمان شش ساله بود، در تعطیلات مدرسه به نزد ما می‌آمد تا با هم باشیم. با توجه به این‌که پدرم را به ندرت می‌دیدم، او را دیگر به یاد نمی‌آورده و نمی‌شناختم. اما داستان من اصلاً استثنایی نبود. هزاران کودک ایرانی در چهل سال گذشته از کودکی خود محروم شدند. خانواده‌های زیادی یک یا چند نفر از اعضای خود را به دست این رژیم جنایتکار از دست داده‌اند. در چهل سال گذشته، لحظه‌ای بدون ارعاب و تهدید، خشونت، شکنجه و اعدام توسط رژیم ایران وجود نداشته است. در سال گذشته دیدیم که رهبر ماشین کشتار، خامنه‌ای، از ترس اعتراضات و فقط به‌منظور جلوگیری از شکل‌گیری اعتراضات اجتماعی و به تأخیر انداختن سرنگونی خود، خانواده‌های مجاهدین را بازداشت کرد. آنها را بازداشت و زندانیهای سیاسی را شکنجه و اعدام می‌کند. هفته گذشته، شاهد این نوع اعدامها در مورد کامران رضایی بودیم. پسری جوان، که در اعتراضات سال گذشته شرکت کرده بود. به‌قتل رساندن ایوب کریمی، هانی ابو شهبازی، علی صابر و میلاد زهره‌وند را نیز شاهد بودیم. آخرین آنها، میلاد، تنها بیست ساله بود. در واقع، اغلب این افراد دانشجویان و دانش‌آموزان هستند که بازداشت و شکنجه می‌شوند. این اقدامات توسط رژیم فقط برای ایجاد رعب و وحشت در جان و دل مردم صورت می‌گیرد. اما باز هم مانند همیشه مشاهده می‌کنیم که این جوانان ایرانی شجاع باز می‌گردند و سر بازایستادن ندارند. باز هم راهی خیابان‌ها می‌شوند تا برای یک ایران آزاد و دموکراتیک مبارزه کنند. آرزوی داشتن یک کشور آزاد چیز عجیبی نیست. نه! اصلاً این طور نیست. مردم ایران تمام ویژگی‌های محقق کردن این آرزو را در خود دارند. یک نسل جوان و مبارز که از هیچ اقدامی فروگذار نمی‌کند و نشان داده است که در گرماگرم مبارزه با تمام توانایی‌های خود بپا خاسته است. زنان شجاع که علیه ستم به اعتراض برخاسته و حقوق برابر را طلب می‌کنند. یک آلترناتیو سیاسی، که در برنامه ده ماده‌ای خانم مریم رجوی به یک واقعیت مجسم تبدیل شده است. با جدایی دین از دولت، یک ایران غیراتمی و دموکراتیک، با نظام قضایی مستقل، و حقوق مساوی برای مردان و زنان.
در حالی که زنان و جوانان ایرانی بالاترین قیمت را برای آزادی می‌پردازند، از شما می‌پرسم که ما در اینجا چه کاری می‌توانیم انجام دهیم تا آنها را در مبارزه‌ٔ خود حمایت کنیم؟ می‌پرسم آنچه را که حداقل نباید کرد چیست؟ نباید با این رژیم مماشات کنیم و نباید تسلیم شویم. به جای تسلیم و مذاکره، آنها را در لیستهای تروریستی قرار دهید. جنایات آنها علیه بشریت را محکوم کنید. اپوزیسیون این رژیم را به‌رسمیت بشناسید. از پلتفرم ۱۰ماده‌ای خانم رجوی حمایت کنید. به شکنجه‌ها و اعدامها در ایران پایان دهید و از یک ایران آزاد پشتیبانی کنید. از شما برای توجهتان سپاسگزارم. "
دکتر حمیدرضا طاهرزاده- هنرمند عضو شورای ملی مقاومت
خانم رجوی عزیز، امشب اینجا بودن و پیوستن به شما، همه شما که اینجا هستید، چه افتخار بزرگی است. شما برای مدت بسیار بسیار طولانی از آرمان حقوق‌بشر حمایت می‌کنید و یا یکی از اعضای خانواده‌هایی بوده‌اید که توسط این رژیم مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. پس در این مناسبت حقوق‌بشر، روز جهانی حقوق‌بشر، چه روز مهمی و چه شرم‌آور برای همه مماشات کنندگانی که هیچ احترامی به حقوق‌بشر ندارند، تبدیل به ابزار تجارت و نادیده گرفتن و خیانت شده است. این چیزی است که بر مردم ایران می‌گذرد. همه شما می‌دانید که نقض حقوق‌بشر فقط در رابطه با این رژیم نبوده و در زمان شاه نیز جریان داشته است. مدت هاست که مردم ایران از ساواک و شکنجه‌های رژیم شاه در رنج بوده‌اند. و نتیجه آن یک قیام بزرگ بود که رهبری آن توسط این رژیم غصب شد. بنابراین من اینجا نیستم که در این مورد صحبت کنم، زیرا دوستان عزیز ما و خود خانم رجوی، گزارشی عالی و شگفت‌انگیز از آنچه در ایران اتفاق افتاده است ارائه کردند.
بنابراین در بیست و هشتمین روز یا سالگرد درگذشت برادرم، او یک موسیقیدان بزرگ بود، ۲۰سال پیش. در این روزها او را از دست دادیم. دستگیر شد، شکنجه شد. او تقریباً سه سال در زندان بود. او نوازنده بزرگی بود و سه فرزند از او باز مانده‌اند. بنابراین می‌توانید تصور کنید، وقتی ما در مورد حقوق‌بشر صحبت می‌کنیم، این فقط آن فرد نیست که مورد آزار و اذیت قرار گرفته و کشته شده است. ما باید به رنج‌های پنهان خانواده‌های بازمانده هم فکر کنیم. بنابراین، همه این جوانان، شهادت دادند که چه بر آنها گذشته است. این جنایات، این نقض حقوق‌بشر و تأثیرات آن ادامه داشته است. و ما در این زمان بسیار خوشحال و بسیار خوش شانس هستیم که یک مقاومت بزرگ وجود دارد و افرادی هستند که مدافع حقوق‌بشر هستند، و از آن حمایت می‌کنند، از این ارزش‌ها محافظت می‌کنند، که تجسم آنها امشب اینجا با ماست. و من بسیار مفتخرم که خانم رجوی از همان ابتدا اینجا بوده است. نه امشب، نه دیروز، نه پارسال، نه ۱۰ سال پیش، نه ۲۰ سال پیش. بیش از ۳۰ سال پیش، او این را (برعهده) گرفته است. او نگذاشت این شعله مقاومت و این ندای حقوق‌بشر خاموش شود. چه رهبری عالی
خانم رجوی، از هرآنچه که کرده‌اید بسیار سپاسگزارم. و همه شما می‌دانید که او منبع الهام و قدرت است، به‌ویژه برای زنان، برای مردم ایران، به‌ویژه برای جوانانی که امشب اینجا هستند. و همه، کارهایی که او انجام داده را توصیف می‌کنند. من اینجا نیستم تا از یک شخص خاص تجلیل کنم. در مورد یک شخص نیست. من در مورد برنامه کار، ارزش‌هایی که این مقاومت نمایندگی می‌کند و چیزی که می‌خواهیم برای ایران، برای آینده ایران پیاده کنیم، صحبت می‌کنم. و چه شرم‌آور برای جامعه جهانی، ۷۰ قطعنامه از سوی سازمان ملل در محکومیت این رژیم اتخاذ شده است. اما متأسفانه، هیچ اقدام مادی برای متوقف کردن انجام نشده است، هیچ چیز.
به هر حال، بیایید در مورد هنر و غیره صحبت کنیم، زیرا یکی از اهداف اصلی خشونتها، هنرمندان، موسیقیدانان، به‌ویژه زنان، زنان هنرمند بودند. آنها اهداف اصلی، وحشیگریهای این رژیم بوده‌اند. بنابراین به نام همه آن هنرمندان، فعالان حقوق‌بشر، همه کسانی که جان خود را فدا کردند، آنها که رنج بردند، آنها که سختی کشیدند، همه چیز، به‌ویژه در قلب مقاومت ایران در مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت، می‌خواهم به همه آنها ادای احترام کنیم. و من از شما می‌خواهم که به من بپیوندید بایستیم و برای آنها کف بزنیم. بیایید آنچه را که برای ما انجام داده‌اند گرامی بداریم و از آنها سپاسگزاری کنیم.
متشکرم. متشکرم. خوب، خیلی ممنون. هانس کریستین اندرسن، که همه او را می‌شناسید، او گفت که وقتی کلام از گفتن باز می‌ماند، چه اتفاقی می‌افتد؟ موسیقی آغاز می‌شود. اکنون زمان نواختن است و جشن گرفتن به‌عنوان نوعی فرهنگ مقاومت ایران است. ما همیشه یاد کسانی که شجاعانه جان خود را فدا کردند گرامی می‌داریم. ما عزاداری نمی‌کنیم، ما جشن می‌گیریم زیرا این افتخار ما است زیرا این کارزار ادامه دارد و این جریانی است که به اقیانوس آزادی می‌پیوندد. متشکرم.
