کنفرانس در برلین
به مناسبت روز جهانی حقوق بشر
آزادی و حقوق بشر در ایران تنها راه صلح در منطقه
قسمت آخر
بهرام مودت - قهرمان ملی‌پوش فوتبال ایران، عضو شورای ملی مقاومت
بهرام مودت قهرمان ملی‌پوش فوتبال ایران و عضو شورای ملی مقاومت که در این کنفرانس حضور داشت در سخنان خود از جمله گفت:
مایلم از این فرصت استفاده کنم و به‌طور خلاصه خودم را معرفی کنم. من به‌عنوان دروازه‌بان، سالها در چندین باشگاه از جمله پرسپولیس بودم. این افتخار را داشتم که با تیم ملی در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین شرکت کنم. در سال ۱۳۵۲ با تیم ملی فوتبال ایران قهرمان بازیهای آسیایی تهران شدیم. به‌دلیل مصدومیت، به‌رغم آمادگی، نتوانستم در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ و ۱۹۷۶ مونترال شرکت کنم. من نزدیک به چهار دهه است که عضو شورای ملی مقاومت ایران و عضو کمیسیون ورزش آن هستم. در جریان قیام ۱۴۰۱، چندین ورزشکار در خیابان‌ها کشته شدند. حداقل دو نفر از ۹ نفری که اعدام شدند قهرمانان ورزشی بودند. تعداد زیادی از ورزشکاران به‌ویژه ورزشکاران زن از شرکت در مسابقات جهانی محروم شدند. ما در شورای ملی مقاومت تلاش می‌کنیم صدای ورزشکاران متعهد کشورمان باشیم. من به‌نمایندگی از جامعه ورزشکاران متعهد ایرانی، از دولت فدرال و اتحادیه اروپا می‌خواهم که سیاست قاطعی را علیه دیکتاتوری آخوندی اتخاذ کنند که ورزش را نیز در خدمت این دیکتاتورها قرار می‌دهد.
بهرام مودت در این سخنرانی درباره آلترناتیو شورای ملی مقاومت گفت:
شورای ملی مقاومت با قدمتی ۴۲ ساله، آن را به دیرپاترین ائتلاف سیاسی در ایران تبدیل کرده است. دلیل اصلی انسجام شورا، روابط دموکراتیک درون شورای ملی مقاومت است. گواه این شرایط دموکراتیک این است که مجاهدین خلق از وزن سیاسی خود برای اعمال هژمونی بر سایر اعضا استفاده نمی‌کنند. هر تصمیمی بر اساس رأی اکثریت است و نظرات انتقادی پذیرفته می‌شود. زیرا همه یک هدف مشترک دارند، تغییر رژیم و ایجاد یک ایران دموکراتیک. بنابراین فکر می‌کنم روابط درون شورای ملی مقاومت ایران نشان می‌دهد که این ائتلاف توانایی پایبندی به اصول دموکراتیک در یک جمهوری در آینده ایران را دارد. مجاهدین خلق موتور انقلاب برای آزادی در ایران هستند. هر کس واقعاً خواهان ایران آزاد است باید شورای ملی مقاومت ایران را به‌رسمیت بشناسد. برای فردی مثل من خیلی تلخ و سخت بود که همه امکانات و ارزشهای مادی و ناملموس را به‌خصوص از نظر ورزشی پشت سر بگذارم و با والدین، اعضای خانواده، دوستان، هم تیمی‌ها و هواداران خداحافظی کنم. اما به‌دلیل شناختی که از گروه‌های سیاسی به‌ویژه مجاهدین خلق و دیگر گروهها و شخصیت‌های شورای ملی مقاومت داشتم، بدون توجه به اعتقادم، با استقبال خوبی مواجه شدم. این، روحیه و انگیزه جدیدی در من دمیده است. و حالا بعد از ۳۹ سال خوشحالم و افتخار می‌کنم که عضوی از این خانواده بزرگ هستم. خیلی متشکرم.
سحر ثنایی
سخنران دیگر این کنفرانس سحر ثنایی بود وی در سخنان خود ابتدا گفت:
برای من افتخار بزرگی است که خانم رجوی امروز به‌صورت آنلاین به ما ملحق می‌شود. خانم رجوی با سبک شجاعانه و فداکارانه خود در دوران دیکتاتوری، الگوی زنان جوان ایران است که برای آزادی خود و علیه دیکتاتوری مبارزه می‌کنند. او به‌عنوان یک زن مسلمان و به‌عنوان نقطه مقابل بنیادگرایی، پایه‌های دیکتاتوری مذهبی در ایران را متزلزل می‌کند. زنی که زندگی خود را وقف مقاومت کرده است، هرگز تسلیم نمی‌شود و مقاومت را در تمام فراز و نشیبها هدایت کرده و هر بار آن را از نو زنده کرده است.
سحر ثنایی با تأکید بر نقض گسترده حقوق‌بشر در ایران و ضرورت پایان دادن به مصونیت از مجازات سران و کارگزاران رژیم افزود:
از ابتدای سال ۲۰۲۳ تاکنون حداقل ۷۰۰نفر در ایران اعدام شده‌اند. تعداد اعدام‌های سیاسی در ماههای اخیر به میزان بی‌سابقه‌یی افزایش یافته است. تنها در ماه نوامبر ۱۲۳نفر اعدام شدند. یک واقعیت تلخ و غم‌انگیز این است که ایران امروز کشوری است که توسط جنایتکاران علیه بشریت یعنی رهبر این رژیم، خامنه‌ای، رئیس‌جمهور آن، رئیسی و رئیس قوه قضاییه اژه‌ای اداره می‌شود. سؤال اینجاست که آیا می‌توانیم از جنایت علیه بشریت در ایران جلوگیری کنیم؟ یک چیز بسیار واضح است: سیاست ایران در کشورهای غربی و اروپایی باید تغییر کند. سیاست جدید ایران باید به جای مماشات و منافع اقتصادی بر حقوق‌بشر و به‌رسمیت شناختن آلترناتیو دموکراتیک شورا متمرکز شود.
دوستان عزیز، به‌رغم همه جنایات رژیم ایران، با وجود ۱۲۰هزار شهید، رژیم ایران موفق به شکستن اراده آزادی و مقاومت نشده است. برعکس، مقاومت ایران توانسته است شعله مقاومت را زنده نگه دارد و فرهنگ مقاومت را در ایران گسترش دهد به‌طوری‌که جوانان ایرانی هر روز به آن می‌پیوندند تا زندگی خود را وقف مقاومت کنند. این مرهون مقاومت سازمان‌یافته و فداکارانه مردان و زنان شجاعی است که از روز اول به خمینی نه و به آزادی آری گفتند و در دهه‌های گذشته این مبارزه را به‌صورتی خستگی‌ناپذیر ادامه داده‌اند. شجاعت شما، ما را ملزم به ایستادگی در برابر دیکتاتوری آخوندها، برای ایران آزاد، و برای صلح در خاورمیانه می‌کند و امروز از همه شما می‌خواهم که در این اتحاد علیه دیکتاتوری شرکت کنید. متشکرم.
پگاه جهانمیری
پگاه جهانمیری سخنران دیگر این جلسه گفت:
من نماینده از جوامع ایرانی در استان نورد راین وستفالن هستم. بر کسی پوشیده نیست که رژیم آخوندها در تلاش است تا با روش‌های وحشیانه رو به افزایش خود، به‌ویژه از طریق اعدام، مقاومت را از بین ببرد. آنها سعی می‌کنند ترس را در بین مردم گسترش دهند و نشان دهند که مقاومت را شکست داده‌اند. اما مردم ایران به‌ویژه کانون‌های شورشی نخواهند ترسید و تعداد فعالیت‌های مقاومت سازمان‌یافته در حال افزایش و در سراسر کشور گسترده شده است. این به‌خوبی نشان می‌دهد که شعله مقاومت فروزان است و رژیم نمی‌تواند آنرا در نطفه خفه کند. جهان باید بداند تا زمانی که رژیم آخوندی در قدرت است، چشم‌انداز صلح در ایران و منطقه بسیار دور است. به همین دلیل است که استراتژی رژیم منحرف کردن تمرکز از قیام در داخل و دامن‌زدن به رعب و وحشت در منطقه است. به همین دلیل، واکنش بین‌المللی و جلب توجه به منبع آتش‌افروزی، یعنی رژیم آخوندی، مهم است. هدف مقاومت سازمان‌یافته تحقق خواسته‌های مردم ایران و تغییر رژیم است. مردم به اصلاحات در درون این رژیم اعتقادی ندارند. و به این درک رسیده‌اند که فداکاری و مبارزه پایه‌های سرنگونی این رژیم است. زنان و مردان شجاعی که به مقاومت می‌پیوندند و به این امر اشراف دارند نیز این را می‌دانند. به همین دلیل است که تمام توطئه‌های رژیم علیه آلترناتیو و مقاومت سازمان‌یافته به‌ویژه علیه خانم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده این مقاومت است. اکنون زمان آن رسیده است که با کسانی که شجاعانه برای یک ایران آزاد و عادلانه مبارزه می‌کنند، همبستگی نشان دهیم. متشکرم
محسن میرزاده
خیلی متشکرم از این‌که امروز صدای ۱۲۰هزاراعدامی هستیم. کسانی که به دست جنایتکاران، رئیسی و هیأت مرگ اعدام شدند و صدها هزار زندانی که در ایران شکنجه می‌شوند.
امروز در کنار ما خواهران و برادرانی هستند که بهترین عزیزانشان را از دست داده‌اند در این جمع ما کسانی هستند که زیرضربات شکنجه رژیم ایران بوده‌اند. من میرزاده هستم. دو برادرم در ایران از نخبگان دانشگاه تهران بودند در سال ۶۷ فقط به جرم هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران و برای یک ایران آزاد و دموکراتیک به‌دست رئیسی اعدام شدند.
خودم و مادر و خواهرم با حمله وحشیانه‌ای که مأموران رژیم به خانه مون کردند دستگیر شدم، بسیاری از دوستام و معلمان و کسانی که روی صندلی می‌نشستیم همه رو اعدام کردند.
مهران بی‌غم، حسن قهرمانی و صدها همرزمام و کسانی که فقط برای یک کلمه آزادی آزادی همه رو اعدام کردند. در آخر اجازه بدهید از صمیم قلب از خانم رجوی که واقعاً صدای این ۱۲۰هزارکسایی هستند که هیچ معلوم نیست به کجا اینها رو شهید کردند و جنازه‌های اینها رو دفن کردند. با هزار مانعی که در راه این کار بوده خانم رجوی تلاش کرده که به جامعه جهانی صدای خاموش اینها رو دوباره زنده کنه.
حسین یعقوبی
حسین یعقوبی در سخنان خود در کنفرانس برلین به‌مناسبت روز جهانی حقوق‌بشر گفت:
در سال ۱۹۸۶، من به سختی توانستم از یورش سپاه پاسداران بدنام به یک جلسه سیاسی مخفی با فرار از کوه‌ها به ترکیه و سپس به آلمان بیایم.
بسیاری از رفقای من که در این یورش دستگیر شدند، بعداً در قتل‌عام ۱۳۶۷ اعدام شدند. رژیم ضدبشری در ایران چیزهای زیادی از ما گرفته است، اما دیدگاه و اراده ما برای مبارزه برای تغییر دموکراتیک در ایران، هم‌چنین عزم و تعهد ما به مردم محروممان تا به امروز تزلزل ناپذیر مانده است.
ما در جمع ایرانیان مقیم آلمان، متعهد به یک جامعه انسانی، عادلانه و دموکراتیک در ایران هستیم. این ارزش هادر برنامه ده ماده‌ای خانم رجوی هم منعکس شده است. بنابراین از طریق تعهدی که در اینجا داریم، سعی می‌کنیم صدای مردم ایران در آلمان باشیم. اما صدای مردم ایران چیست؟ فکر می‌کنم پس از قیامهای چند سال اخیر باید برای همه روشن شده باشد که مردم ایران آشکارا خواهان تغییر رژیم هستند، اما این صدا به‌خاطر سیاست مماشات کشورهای غربی با رژیم ایران تاکنون نشنیده باقی مانده است.
اکنون برای همه روشن شده است که مردم ایران واقعاً خواهان تغییر هستند. اما بر اثر وجود سیاست مماشات، متأسفانه شاهد شیطان‌سازی برای بدنام کردن مقاومت ایران هستیم. برای ما به‌عنوان قربانیان رژیم ضدبشری، این نگرش که تا حد زیادی به ادامه حیات رژیم ایران منجر شده است، غیرقابل تحمل و هم‌چنین بسیار دردناک است.
خانمها و آقایان، ما مبارزه عادلانه برای آزادی و دموکراسی را در ایران علیه این رژیم وحشی آغاز کرده‌ایم. و البته این مبارزه را ادامه خواهیم داد و با مقاومت پایدار و با کانون‌های شورشی، تا پایان موفقیت‌آمیز، آن را ادامه خواهیم داد. این امر قطعاً فداکاری بسیاری از ما را می‌طلبد، همبستگی همه مردم آزادیخواه را می‌طلبد. با در نظر گرفتن این موضوع، من نیز به حمایت شما امیدوار هستم. با تشکر از توجه شما.
