هفته‌نامهٔ فرانسوی ژورنال دو دیمانش
عملیات باج‌خواهی پشت آزادی گروگان فرانسوی لویی آرنو؟
آزادی این گروگان لطفی نیست که رژیم ایران به فرانسه کرده باشد
بلکه می‌تواند مشروط به تفتیش اماکن سازمان مجاهدین خلق
کابوس واقعی رژیم آخوندها باشد
تنها چند ساعت پس از جستجو توسط مقامات فرانسوی
کاظم غریب آبادی (معاون قضاییه رژیم) عملیات پلیس فرانسه
علیه «تروریست‌های» مجاهدین خلق را تبریک گفت
با تأکید بر این‌که «این عملیات توسط رژیم ایران به‌صورت زنده دنبال شد»
بدتر از آن خبرگزاری «تسنیم» که مستقیماً وابسته به نیروی قدس سپاه پاسداران است
تأکید کرد که «بازرسی مقر مجاهدین خلق منجر به کشف چندین قبضه سلاح توسط پلیس فرانسه شد»
یک منبع پلیس این موضوع رد کرد و گفت: «هیچ اسلحه‌یی در محل پیدا نشده است»
سازمان مجاهدین هم‌چنین انتشار مقاله‌یی «اتهام زننده» در لوموند
سه روز قبل از بازرسی را زیر سؤال می‌برد
بعد از انتشار مقاله لوموند
«انجمن نجات» یک گروه لابی مزدور رژیم ایران
خطاب به گلشیری نویسنده مقاله نوشت:
«کارت عالی بود! خیلی به تو افتخار می‌کنیم!»
انجمن نجات به‌طور گسترده مقاله را
در وب‌سایت و شبکه‌های اجتماعی خود منتشر کرد
این اولین بار برای رژیم ایران نیست
راهبرد باج‌گیری از آزادی گروگانها برای کسب امتیاز سیاسی
فرآیندی است که از دهه ۱۹۸۰ توسط آخوندها به‌کار گرفته می‌شود
هفته‌نامه ژورنال دو دیمانش:
یک بازگشت که مورد استقبال کل طبقه سیاسی قرار گرفت. لویی آرنو، مشاور ۳۵ ساله، در سپتامبر ۲۰۲۲ به ظن شرکت در تظاهرات علیه مرگ مهسا امینی در ایران زندانی شد. چهارشنبه گذشته امانوئل ماکرون در حساب کاربری ایکس خود از آزادی این گروگان و بازگشت او به فرانسه خبر داد.
اما این آزادی، لطفی نیست که (رژیم) ایران به فرانسه کرده باشد. بر اساس اطلاعات ژورنال دو دیمانش، مذاکرات دیپلماتیک انجام شده بین دو کشور می‌توانست مشروط به انجام عملیاتی از سوی دولت فرانسه باشد: تفتیش اماکن سازمان مجاهدین خلق، یک گروه اپوزیسیون که کابوس واقعی (رژیم) آخوندهاست.
ساعت ۳بعدازظهر چهارشنبه ۱۲ ژوئن است. یک کنترل به‌طور مشترک توسط پلیس، ژاندارمری و مأموران متخصص انجام شد و زنگ انجمن «سیما» در سنت اوئن لومون به‌صدا درآمد.
خبرگزاریهای رژیم ایران در صحنه
سه داوطلب از انجمن، در خاک فرانسه نیز بازداشت و در یک بازداشتگاه اداری قرار می‌گیرند.
هم‌زمانی نگران‌کننده تنها چند ساعت پس از جستجو توسط مقامات فرانسوی این است که خبرگزاری قضاییهٔ (رژیم) ایران میزان، به‌نقل از فردی نزدیک به (رژیم)، کاظم غریب آبادی، عملیات پلیس فرانسه علیه «تروریست‌های» مجاهدین خلق را تبریک گفت؛ با تأکید بر این‌که «این عملیات توسط (رژیم) ایران به‌صورت زنده دنبال شد» تا «جای امنی برای مخالفان در تبعید باقی نگذارد». بدتر از آن، خبرگزاری رسمی دیگر، خبرگزاری «تسنیم» که مستقیماً وابسته به نیروی قدس سپاه پاسداران است، یک بیانیه مطبوعاتی دروغین منتشر کرد.
جستجویی که به تبلیغات رژیم ایران سوخت می‌رساند
تسنیم در پیامی که در فضای مجازی منتشر شده، با انتشار عکسی که به‌منظور اثبات ادعا، اسلحه‌های کمری را نشان می‌دهد، تأکید کرد که «بازرسی مقر مجاهدین خلق منجر به کشف چندین قبضه سلاح توسط پلیس فرانسه شد». با این حال یک منبع پلیس این موضوع را رد می‌کند و می‌گوید: «هیچ اسلحه‌یی در محل پیدا نشده است».
زمان‌بندی وقوع وقایع سؤالاتی را ایجاد می‌کند. در عرض ۲۴ ساعت، لویی آرنو گروگان آزاد شد و اماکن گروه اصلی مخالف رژیم ایران تفتیش شد که به تبلیغات آخوندها دامن زد. آیا این اتفاقی بود؟ وزارت کشور در پاسخ به سؤالی در این زمینه توسط ژورنال دو دیمانش از این وزارت، پاسخ داد که نمی‌خواهد در این مورد اظهارنظر کند.
مقاله‌یی از لوموند که پرسش ایجاد می‌کند
سازمان مجاهدین خلق که ژورنال دو دیمانش با آن تماس گرفت، هم‌چنین انتشار مقاله‌یی «اتهام زننده» در ۹ ژوئن، سه روز قبل از آزادی لویی آرنو را زیر سؤال می‌برد. روزنامه لوموند یک پرونده چهار صفحه‌یی با تیتر: «ما کودک سربازان مجاهدین خلق ایران» منتشر کرد.
به‌گفته علاءالدین توران عضو سازمان مجاهدین خلق، لوموند تنها ۴۸ ساعت قبل از انتشار مقاله یک پرسشنامه یا «بازپرسی» برای سازمان فرستاد. با این حال، این روزنامه در مقاله خود می‌نویسد که سازمان مجاهدین «نخواستند پاسخ دهند» و «ایمیلی به سردبیر ما فرستادند که در آن شاهدان ما را که هویت آنها را نمی‌دانستند از قبل بی‌اعتبار دانسته و آنها را «عوامل بدنام رژیم آخوندها» خواندند.
«انجمن نجات»، یک گروه لابی مزدور رژیم ایران که به‌دنبال بی‌اعتبار کردن سازمان مجاهدین خلق ایران در کشورهای غربی است. در شبکهٔ ایکس، انجمن نجات به‌زبان انگلیسی در مورد توئیت غزل گلشیری در تبلیغ مقاله‌اش این‌چنین نظر داد: «کارت عالی بود! خیلی به تو افتخار می‌کنیم!» و به‌طور گسترده مقاله را در وب‌سایت و شبکه‌های اجتماعی خود منتشر کرد.
این اولین بار برای (رژیم) ایران نخواهد بود؛ راهبرد آن برای باج‌گیری از آزادی گروگانها برای کسب امتیاز سیاسی، فرآیندی است که از دهه ۱۹۸۰ توسط آخوندها به‌کار گرفته می‌شود. در شرایطی که مقامات فرانسوی در وادی «عدم اظهارنظر» فرو رفته‌اند، شک‌کردن جایز است.
ژورنال دو دیمانش: ۳۱ خرداد ۱۴۰۳۱
