وزیر خارجه سوئد آن لیند روز ۱۲شهریور در رابطه گزارش عفو بین‌الملل درباره جزییات بازداشت و محکومیت‌های پس از اعتراضات سراسری آبان‌ماه ۹۸ و نقض حقوق‌بشر رژیم آخوندی در توئیتی از تحقیقات کامل پیرامون اتهامات مربوط به رژیم ایران حمایت کرد و نوشت: «گزارش امروز عفو بین‌الملل یک تصویر هولناک از نقضهای جدی حقوق‌بشر در ایران بعد از اعتراضات سال۲۰۱۹ ترسیم می‌کند. از فراخوان تحقیقات کامل پیرامون اتهامات حمایت می‌کنم. آزادی بیان، انجمن و تجمع مسالمت‌آمیز باید تضمین شود».
سازمان عفو بین‌الملل چهارشنبه ۱۲شهریور طی گزارشی با عنوان «ویرانگران انسانیت» جزییات بازداشت و محکومیت‌های پس از اعتراضات سراسری آبان‌ماه را منتشر کرده است.
بخشهایی از گزارش تفصیلی عفو بین‌الملل درباره بازداشتهای گسترده، ناپدیدسازی و شکنجه
در پی اعتراضات آبان ۹۸ در ایران:
«عفو بین‌الملل دریافته است که بازداشت شدگان اکثراً در جریان بازجوییها در مرحله‌ٔ اولیه بازداشتشان در معرض شکنجه و سایر بدرفتاریها قرار داشته و در شرایطی نگهداری می‌شدند که از نظر حقوقی «ناپدیدشدگی قهری» محسوب می‌شود.
بنا به اطلاعاتی که عفو بین‌الملل گردآوری کرده، از شکنجه به‌منظور مجازات، ارعاب و تحقیر بازداشت شدگان استفاده شده است. به علاوه، بازجویان از شکنجه به‌عنوان ابزاری برای واداشتن بازداشت شدگان به «اعتراف» و بیان اظهاراتی مبنی بر مجرم شناختن خودشان استفاده کرده‌اند؛ این اظهارات و «اعترافات» نه فقط به موضوع مشارکت در اعتراضات بلکه هم‌چنین به ادعاهای بازجویان مبنی بر ارتباط معترضان با گروه‌های سیاسی مخالف حکومت، مدافعان حقوق‌بشر، روزنامه‌نگاران و رسانه‌های خارج کشور و هم‌چنین با دولتهای بیگانه مربوط می‌شده است.
در اکثر موارد، آسیب دیدگان گفته‌اند که در حالی که کیسه‌ای روی سرشان کشیده یا به آنها چشم‌بند زده بودند، با مشت و لگد مورد ضرب وجرح قرار گرفته‌اند؛ شلاق خورده‌اند؛ زیر ضربات چماق، شلنگ پلاستیکی، باتون و کابل قرار گرفته‌اند؛ به مدت طولانی آویزان شده یا مجبور شده‌اند در حالتهای دردآوری بنشینند یا بایستند؛ از غذا و آب آشامیدنی کافی محروم شده‌اند؛ و گاهی برای هفته‌ها یا حتی ماهها در سلولهای انفرادی قرار گرفته‌اند.
هم‌چنین، اطلاعاتی از منابع دست اول در اختیار عفو بین‌الملل قرار گرفته مبنی بر این‌که بازجویان وابسته به تشکیلات اطلاعاتی و امنیتی و مأموران زندانها بازداشت شدگان، از جمله کودکان، را به این شیوه‌ها مورد شکنجه قرار داده‌اند: برهنه کردن زندانیان و پاشیدن آب سرد بر بدنشان؛ نگه‌داشتن بازداشت شدگان به‌طور مستمر و به مدت طولانی در معرض گرما یا سرمای شدید و / یا بمباران آنها با نور تند و صداهای گوشخراش؛ کشیدن ناخنهای انگشتان دست و پا؛ اسپری فلفل زدن به نقاط مختلف بدن؛ تزریق یا خوراندن اجباری مواد شیمیایی؛ شوک الکتریکی؛ القای حس خفگی با آب؛ و اعدامهای نمایشی.
