درباره با لاپوشانی جنایت علیه بشریت توسط وزیر کشور رژیم ناصر قوامی، نماینده پیشین مجلس ارتجاع گفت، نه توضیحات رحمانی‌فضلی قانع‌کننده است، نه اعتماد عمومی از کف‌رفته به این سادگی‌ها قابل بازیابی است.
رحمانی فضلی حتی الآن هم رسماً عدد دقیقی را اعلام نکرده است... ... این مسائل قابل جبران نیست مثلا همان دقایق اولی که هواپیما را با موشک زدند همه مسئولان رده بالای نظامی اطلاع دقیق داشتند... اما دیدیم که بعد از سه روز انکار، اعلام کردند. در مورد حوادث آبان نیز همین طور است. قطعاً اینها به اعتماد مردم آسیب می‌زند. اینها ظرف یک هفته می‌توانستند تعداد دقیق کشته‌شدگان را اعلام کنند... مردم الآن می‌پرسند که چرا زودتر اعلام نکردید؟»
نوریان عضو دوره قبلی مجلس ارتجاع، نیز گفت: اگر آمار درست کشته‌شدگان آبان به مردم گفته نشود، فضایی ایجاد می‌شود که موج‌های بیگانه به خوبی بر آن سوار خواهند شد و قطعاً مردم نیز با آنان همراهی خواهند کرد... (و) اگر شرایط به همین منوال ادامه پیدا کند، بحران پشت بحران خواهیم داشت.
روزنامه حکومتی جهان صنعت (۱۲خرداد۹۹) نوشت: وزیر کشور با این وعده که آمار کشته‌شدگان آبان همین روزها اعلام می‌شود گرا را داد که عدد اعلامی کمتر از ۲۵۰نفر است!
این اظهارات رحمانی‌فضلی از دید رسانه‌ها پنهان نماند و با واکنش‌ها و پرسش‌هایی همراه شد. مثلا این‌که چرا شمارش این دویست و چند کشته این‌قدر طول کشید؟ یا این‌که این وقفه طولانی در ارائه آمار چه تاثیری بر باورپذیری عدد اعلامی دارد؟ سؤال مهم‌تر اما این است که آقایان مسئول برای جبران اعتماد عمومی آسیب‌دیده در پس این ماجرا، چه برنامه‌یی دارند؟
