بخش خصوصی در بازار و صنعت و کشاورزی ایران هرگز توان پاگرفتن نداشته و ندارد، چرا که همیشه زیر ضرب انحصارهای دیکتاتوری حاکم بوده است. رویکردی که ضایعات تاریخی جبران‌ناپذیری روی تحولات اجتماعی ایران داشته و دارد.
جدید‌ترین نمونه از این دست را می‌توان در سخنان یکی از اعضای هیأت مدیره نورد کاران فولاد شنید.
اخیراً یکی از اعضای هیأت مدیره «نورد کاران» فولاد، به اسم «احمد رضوی‌نیک» از چند راز کوچک از جمله یک رانت ۱۵۰هزار میلیارد تومانی توسط پاسداران پرده برداشت و افزود:
«ذوب‌آهن اصفهان و فولاد مبارکه (هر دو متعلق به سپاه) که زنجیره کامل تولید فولاد، از استخراج معدن تا صادرات خام و پرورده انواع فولاد را در اختیار داشته و بر بورس تهران هم تسلط کامل دارند، قیمت محصولات صادراتی خود را به یک‌باره ۶۰دلار زیر قیمت جهانی و قیمت مواد خام فولاد صادراتی به کشورهای همجوار کاهش داده و قیمتها را بین ۵۰ تا ۱۰۰دلار زیرقیمت جهانی تعیین کرده‌اند!»
رویکردی که باعث شده کشورهای همجوار به‌سرعت کارخانه‌های «نورد فولاد» راه‌اندازی کرده و با موادخام ارزانی که پاسداران از شیره جان این آب و خاک به حراج گذاشته‌اند، خودشان راساً اقدام به تولید محصولات فولادی کرده و از واردات فولادشان کم کنند. وی افزود همین اقدام باعث شده؛
ظرفیت ۳۷میلیون تنی فولاد کشور به کمتر از ۱۲میلیون تن کاهش یابد!
این کارگزار رژیم افزود، در یک رویکرد متناقض، بخش خصوصی نیم‌بند باقی مانده در بازار انحصاری فولاد کشور، باید مواد اولیه را از همین نهادهای تحت تسلط پاسداران به قیمت ۵۴۰دلار بخرند و با از دست دادن بازار کشورهای همسایه، محصولاتشان را در داخل به ۵۳۰دلار بفروشند! (سایت حکومتی صاحب خبران ۲۵بهمن)
