مادر زندانی سیاسی سهیل عربی طی پیامی در چهل و ششمین روز اعتصاب‌غذای فرزندش که در زندان تهران بزرگ به‌سر می‌برد گفت:
خدمت همه ملت ایران سلام عرض می‌کنم
من فرنگیس مظلوم هستم مادر سهیل عربی
خواستم به این وسیله به اطلاع همه برسانم که سهیل اصلاً حالش خوب نیست. امروز دوباره خبردار شدم که فرزندم را زدند و حالش بد شد او را به بهداری بردند. می‌خواستند سرم به او بزنند مانع شد دوباره او را زدند. این وضع تا کی می‌خواهد ادامه پیدا کند؟
اعتصاب تنها وسیله دفاع یک زندانی از حقوق خودشه. آنها سهیل را آزار و اذیت می‌کنند که تن به ذلت بدهد و سهیل زیر بار ذلت نمی‌رود. این حق سهیل است که علیه ظلم و بی‌عدالتی اعتصاب کند. او بی‌گناه ا ست و حق را گفته و دنبال آزادی است. سهیل باید آزاد باشد.
تا کی می‌خواهد این طور باشد؟ چرا باید همه را اذیت کنند؟ چرا فرزند من به‌خاطر اعتصاب باید کتک بخورد؟ اعتصاب حق هر زندانی است. به چه حقی او را می‌زنند؟
من مادر سهیل عربی از همه مردم آزاده و حامیان حقوق بشر می‌خواهم که برای دادخواهی حق فرزندم حمایت اش کنند و به دادش برسند. ممنون از همه مردم.
