در پی اعتراضات ضددولتی اخیر در استانهای شیعه نشین جنوب عراق بهویژه استان بصره که طی آن به نشانه اعتراض به رژیم آخوندی و دخالت هایش در عراق کنسولگری رژیم ایران به آتش کشیده شد، فرا رسیدن ماه محرم و آستانه عاشورای حسینی اوج دیگری به اعتراضات مردم داد.
به گفته رسانههای عراقی مردم بصره تظاهراتشان را بار دیگر از سر گرفتهاند. آنها در شعارهایشان خطاب به حضرت امام حسین (ع) از ظلمی که به آنها میرود شکایت میکنند وبا الهام از نهضت حسینی خواستههایشان را به گوش جهانیان میرسانند.
شعاری که ساکنان بصره میدادند با ترجیع بند «یا حسین برحال ما گواه باش» همراه با سینهزنی وبا حرارت تکرار میشود. تظاهر کنندگان در راهپیماییهایشان عکسهای شهدای اخیر تظاهرات را در دست داشتند و فریاد میزدند « لبیک یا حسین».
تظاهر کنندگان هر جا که فرصتی پیش میآمد، خواستههایشان را به رسانههای حاضر در صحنه اعلام میکردند. یکی از خبرنگاران از یک خانم فعال مدنی سؤال کرد: شما بهعنوان فعالان مدنی که در این تظاهرات شرکت کرده اید برای شهر بصره که این میزان با کمبود خدمات و حداقل حقوق وحرمت و کرامت مردم مواجه است چه درخواستی دارید؟
خانم شهروند: این مردم فقیرترین مردم هستند تمامی آنها از طبقات فقیر هستند. فکر نمیکنم حتی یک نفر از یک حزب و یا سازمان دولتی در اینجا پیدا کنید. مردم آب میخواهند، برق میخواهند. در مدرسه درخانه هایمان آبی که هست اساساً رنگ وطعمش تغییر کرده، دائماً ایجاد مسمومیت میکند روزانه ۲۰۰-۳۰۰نفر بهخاطر مسمومیت به بیمارستان فرستاده میشوند. شبها منع تردد است و ما نمیتوانیم تردد کنیم تا آمار واقعی را ببینیم. گاهی تا ۳۵۰-۴۰۰نفر مسموم میشوند کسی فکر نکند که ما خواستههای اضافی و لوکس داریم. خیر، خی،ر ما فقط آب میخواهیم. الآن بایستی آب را بخریم آخر آب رشته حیات است چطور میتوان به این صورت زندگی کرد؟
خبرنگار: بعضی میگویند که یک چهارم حقوقشان را برای خرید آب صرف میکنند اینطوراست؟
خانم شهروند: بله قیمت یک بطری آب ۲۰۰۰دینارشده و با ادامه این وضع به بیشتر از این نرخ هم خواهد رسید.
همزمان با صحبتهای خانم شهروند عراقی شعار تظاهر کنندگان خطاب به امام حسین بگوش میرسد که میگویند یا حسین ظلم را بنگر و شاهد باش. ای حسین، انقلاب گرسنگان را ببین.
یک تظاهر کننده: اینها دارند فریاد میزنند« انقلاب گرسنگان» اما این انقلاب مظلومین است آخر اینها چه خدمتی به ما میکنند؟ ما که چیز غیرقانونی نمیخواهیم آخر مردم سومالی هم مثل ما نیستند. ما بایستی در کشورهای خارجی بیمارانمان را معالجه کنیم؟ چرا باید اینطورباشد؟ مگر من از کجا آمدهام آیا با بقیه مردم تفاوت داریم؟ الآن زن و مرد وکودک و پیر و جوان در بیمارستان بستری هستند آخر چرا؟
یک شهروند میانسال: اینها برای چه تظاهرات میکنند؟ ما دولت میخواهیم ما قانون میخواهیم ما استاندار میخواهیم الآن بسیاری فارغالتحصیل دانشگاهی بین اینها هست اما آنها بیکار هستند. میگویند چرا ما را استخدام نمیکنید؟ الآن مهندسان ما راننده تاکسی شدهاند.
یک شهروند جوان: ما گناهمان چیست که باید اینطور زندگی کنیم؟ اموال ما غارت میشود. حرامتان باد!
آیا یک شهر در دنیا پیدا میکنید که آب آشامیدن نداشته باشد؟ آخر خدا را خوش نمیآید الآن ۱۰روز است آب نداریم. حتی همان آب شور هم نیست.
یک تظاهر کننده جوان: ما بهخاطر کمبود خدمات و بیکاری در تظاهرات شرکت کردهایم.
خبرنگار: یعنی کار برای شما وجود ندارد؟
شهروند جوان: نه بخدا. کار وجود ندارد، خارجیها، چینیها و دیگران را در شرکتهای خصوصی و ادارهجات دولتی استخدام کردهاند ولی ما بیکاریم.
خبرنگار: دختران و پسران در بصره با روشن کردن شمع در یک جا تجمع کرده، با اشعار ملی و انقلابی خطاب به امام حسین درود میفرستند واز او با شعارهای یاحسین تو الگوی تمامی آزادگان تاریخ هستی وضعیت ما را ببین، با عاشورا ومحرم پیوند خود را اعلام میکنند.
مطالب مرتبط: