سایت سان انگلستان روز ۲۶مرداد درباره قتل‌عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال۶۷ که با فتوای جنایتکارانه خمینی ضدبشر صورت گرفت نوشت: یک فتوا صادر شده از سوی خمینی منجر به‌قتل‌عام ۳۰۰۰۰ زندانی در یک پاکسازی تکان‌دهنده ظرف دو ماه شد، زندانیانی که برخی از آنها بقدری جوان بودند که ۱۳سال بیشتر نداشتند.
اعدام‌های سال۱۳۶۷ در خاطرات آیت‌الله منتظری، یکی از نزدیک‌ترین مشاوران خمینی که اقدام جنایتکارانه وی را محکوم کرد، فاش شد.
اسناد محرمانه فاش ساختند که چگونه خمینی دستور قتل ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی را در فتوایی وحشتناک صادر کرد.
گفته می‌شود در دو هفته اول قتل‌عام ۱۳۶۷، هشت هزار نفر کشته شدند که زنان و کودکان ۱۳ساله نیز در میان آنها بودند. این‌که یک زندانی زنده بماند یا بمیرد، تصمیمی بود که توسط «کمیته‌های مرگ» اتخاذ می‌شد. این کمیته‌ها شامل یک قاضی (آخوند)، یک نماینده از وزارت اطلاعات و یک دادستان دولتی بود.
از زندانیان سؤال می‌شد که آیا اکنون به رژیم ایران وفادارند و اگر نبودند محکوم به مرگ می‌شدند. اجساد در ۳۶گور جمعی دفن شدند و یک کتاب جدید از شورای ملی مقاومت ایران به‌نام جنایت علیه بشریت، اسامی ۵۰۱۵تن از قربانیان را به همراه جزییات گزارشات شاهدان عینی منعکس کرده است.
یک شاهد می‌گوید یک «کارخانه مرگ» برپا شده بود تا بتوان زندانیان را زیر نظر رهبران رژیم به‌سرعت اعدام کرد. آنها گفتند «طنابها از سقف بلندی آویزان بودند و زندانیان با چشمان بسته و دست بسته در گروه‌های ۱۰ تا ۱۵نفره به روی سن هدایت می‌شدند...
شاهد دیگری افزود: «اگر احساس می‌کردند زندانی آویزان از چوبه‌دار هنوز زنده است پاهایش را می‌گرفتند و با تمام وزن بدنش را پایین می‌کشیدند تا او را تمام‌کش کنند. در چند مورد وقتی که جسد را پایین می‌آوردند متوجه می‌شدند که قربانی هنوز زنده است. رئیس زندان می‌گفت اشکالی ندارد و به نگهبانان دستور می‌داد سری بعدی زندانیان را روی سن بیاورند. این قربانی به همراه سایر اجساد به گورهای جمعی برده می‌شد و زنده زنده دفن می‌شد...»
