وال استریت ژورنال در گزارشی به تاریخ ۶ دی ۱۴۰۳ به بررسی تحولات سال ۲۰۲۴ و چالشهای پیش‌روی رژیم‌های خودکامه پرداخته است. در این سال، دیکتاتوریها در نقاط مختلف جهان با موجی از شکست‌های غیرمنتظره روبه‌رو شدند که رژیم جمهوری اسلامی ایران نیز در این روند به‌شدت آسیب دید.
در سوریه، پس از ۲۴ سال حکومت بشار اسد، شورشیان توانستند به دمشق یورش برده و به دیکتاتوری اسد پایان دهند. این شکست سنگین برای رژیم اسد که مدتها از حمایت ایران، روسیه و شبه‌نظامیان مختلف برخوردار بود، پیامدهای زیادی داشت. بزرگ‌ترین بازنده در این سقوط، رژیم تئوکراتیک ایران بود که میلیاردها دلار از فروش نفت خود را به‌صورت اعتباری به سوریه اختصاص داده بود و امیدوار بود از طریق این کشور به یک امپراتوری تجاری در منطقه دست یابد. حالا ایران با از دست دادن حمایت‌های سوریه، یکی از شرکای استراتژیک خود را از دست داده است.
در همین راستا، ایران نه تنها در سوریه شکست خورد، بلکه در جبهه‌های دیگر نیز وضعیت بهتری نداشت. نیروهای نیابتی ایران در غزه و لبنان نیز در برابر حملات اسراییل شکست‌خورده‌اند و رژیم اسراییل حتی برای اولین بار حملاتی را در داخل خاک ایران انجام داد. از طرفی، در حالی که حملات موشکی ایران به اسراییل نتواسته است خسارت‌های جدی به اسراییل وارد کند، رژیم ایران با بحرانهای داخلی نیز مواجه است.
ارز ایران با سقوط شدید روبه‌رو شده و نارضایتی مردم در پی مشکلات اقتصادی و کمبود انرژی در کشور افزایش یافته است. در کنار این مسائل، دولت ایران با قطعی‌های مکرر برق مواجه است، در حالی که این کشور یکی از بزرگ‌ترین ذخایر گاز طبیعی و نفت خام جهان را در اختیار دارد.
به گفته مویسس نعیم، عضو بنیاد کارنگی، ایران اکنون به نماد شکست حکومت‌های استبدادی تبدیل شده است. این تحولات در کنار احتمال بازگشت ترامپ و اجرای سیاست فشار حداکثری، ممکن است بحرانهای داخلی رژیم ایران را تشدید کند.
در نهایت، سال ۲۰۲۴ به‌عنوان یک سال پر از بحران و شکست برای رژیم‌های استبدادی در سراسر جهان، به‌ویژه برای رژیم جمهوری اسلامی ایران، ثبت خواهد شد.
