سایت ایلاف روز شنبه ۲۸ بهمن در مطلبی به قلم دکتر سامی خاطر، درباره رژیم ایران و عملکردهای سالهای اخیر آن و رابطهای که با اعراب داشته است، نوشت: اعراب در طول تاریخ معاصر خود آغازگر تجاوز نبودند و همواره در معرض تجاوز قرار داشتند و آماج جاهطلبیهای قدرتهای خارجی از جمله رژیم آخوندهای حاکم در ایران بودند که امروزه تهدیدی بزرگ برای اعراب بهشمار میرود و مقابله با آن به امری ضروری و اجتنابناپذیر تبدیل شده است، زیرا با حمایت از شبهنظامیان فرقهگرا و افراطی بهدنبال گسترش نفوذ و سلطه خود در منطقه عربی و مداخله در امور کشورهای عربی است و برای گسترش ایدئولوژی فرقهیی افراطی خود در منطقه تلاش میکند. امروز دارای موشکهای پیشرفته و قابلیتهای هستهیی بالقوه است و حاکمیت کشورها را نقض کرده و ثبات مردم را تهدید میکند.
نقاط پیوندها و گسستها بین اعراب و رژیم آخوندی
اعراب در بسیاری از موارد با رژیم ایران و مردم آن پیوند میخورند که مهمترین آنها پیوندهای دینی، تاریخی و همجواری است، اما با رژیم آخوندی که امروز بر ایران حکومت میکند و خاورمیانه را به ویرانی تهدید میکند بر سر هیچ چیزی توافق ندارند. بهرغم کمرنگ شدن تاریخ، اعتقادات و هویت آن، بهدنبال ایجاد یک رژیم قیمومیت بر منطقه است. در حالی که اعراب بهدلیل رویکرد سیاسی و فکری و طرحهای تهاجمی رژیم آخوندی رو در روی آن ایستادهاند. دلیل آن نحوه برخورد آخوندها با دکترین اسلام و رویکرد فرقهگرایانه افراطی آخوندهاست که به تفرقه بین آخوندها و اعراب تبدیل شده است. در حالی که اسلام عنصر اساسی در برادری مسلمانان عرب و غیرعرب است. اختلاف مذهبی مبنایی است که رژیم آخوندی به آن متکی است و بدون کمترین مبنای واقعی برای رویارویی و اختلاف با اعراب بر آن استوار است. برای مثال سنیها و شیعیان با وابستگیهای مختلف قومیتی خود در کشوری مانند عراق از زمان پدیدار شدن اسلام با هم زندگی مسالمتآمیزی داشتهاند و روابط مستحکم و خللناپذیر برادرانهای داشتهاند مگر بعد از نفوذ رژیم آخوندها در عراق. آنچه در عراق اتفاق افتاد در مورد همه کشورهای منطقه که دستها و بازوان آخوندها به آن دراز است نیز صدق میکند. به این معنا که کشورهای عربی و غیرعرب منطقه نیز در سایه حضور رژیم آخوندی مورد تهدید قرار گرفتهاند.
نقاط همسویی مردم عرب با مردم ایران و مقاومت آنها
اعراب در بسیاری از موضوعات تاریخی با مردم ایران پیوند میخورند، اما امروز نقاط همگرایی با درک وسیعتری گسترش مییابد چرا که اعراب دریافتهاند که بین آنها و مردم ایران وضعیت و سرنوشت مشترک دارند و آیندهای دارند که باید آنرا با هم بسازند، بهویژه پس از اینکه اعراب متوجه شدند که رنج آنها کپی درد مردم ایران است و آینده آنها به آینده مردم ایران و برنامه مقاومت ایران بستگی دارد که برپایی یک کشور دموکراتیک، غیرهستهیی را تضمین میکند و حقوق و خواستههای همه اقشار مردم ایران را برآورده میکند و به کنوانسیونها و حسن همجواری و قوانین بینالمللی احترام میگذارد. بنابراین آنچه امروز ما را بیش از همه با مردم ایران پیوند میدهد وجه مشترک آن رهایی و نجات از شر رژیم آخوندی است.
راهحل: بین ضرورت و انتخاب در جدال اعراب و آخوندها
کشورهای عربی تلاش کردند که با آخوندها بر کینههای تاریخی و اختلافات فرقهای و مذهبی و تکیه بر ارزشهای تاریخ، همجواری و اسلام واقعی محمدی غلبه کرده و برای آیندهای روشن و با ثبات برای کل منطقه با یکدیگر همکاری کنند. عاری از سلاحهای کشتار جمعی و راهحلهای موجود بین آنها بر اساس برادری و منافع مشترک و احترام متقابل باشد و پیشاپیش آنها به اصل حاکمیت ملی کشورهای منطقه احترام گذاشته شود. مسلم است که این راهکارها باید مبتنی بر فداکاری و اعتبار در پیمانها باشد نه بر فریبکاری و توطئه رژیم آخوندها که به اشغال چهار کشور عربی میبالد. آخوندها به جای اینکه به خواستههای صلح و ثبات و رفاه در منطقه پاسخ دهند برای گسترش نفرت، تروریسم، فرقهگرایی و مواد مخدر تلاش میکنند.