روزنامه‌های حکومتی امروز در نوشته‌های خود با اشاره به بحرانهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی گریبانگر نظام به گوشه‌ای از بحران نمایش انتخابات رژیم اشاره کرده‌اند:
روزنامه حکومتی آرمان: «انتخابات سال۱۴۰۰ را شاید بتوان از معدود انتخاباتهایی دانست که همه‌چیز آن مبهم است به جز تاریخ برگزاری یعنی ۲۸خرداد. بحث نارضایتی‌های اقتصادی و معیشتی مردم از یک‌سو و نوع نگاه حاکمیت و شورای نگهبان به انتخابات پیش رو از سوی دیگر باعث شده تا انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم بیش از پیش تحت‌الشعاع قرار گیرد. آنچه مسلم است مهم‌ترین مسأله را می‌توان بحث مشارکت مردم در انتخابات قلمداد کرد، چرا که این مردم هستند که با حضور خود در پای صندوق‌های رأی نشان می‌دهند که به نهاد انتخابات به‌عنوان محلی برای تغییر روندهای موجود در جامعه اعتماد دارند یا این‌که معتقدند نهاد انتخابات و صندوق رأی کارکرد خود را از دست داده است. نه حاکمیت و نه جریانهای سیاسی نمی‌خواهند که مدل انتخابات مجلس در سال۹۸ در انتخابات ۱۴۰۰ نیز تکرار شود. از این رو بسیاری بر این عقیده‌اند که باید طی ۳ماه آینده پالس‌های مثبتی از تغییرات در جامعه ایجاد شود تا مردم نیز نگاه خود به انتخابات را تغییر دهند و پای صندوق‌های رأی حاضر شوند. به‌طور کلی شرایط عمومی کشور به دلایل گوناگون و متعدد ضعف مدیریت‌ها، تحریم‌های ظالمانه، عدم تحقق برنامه‌های توسعه و چشم‌انداز ۲۰ساله، نداشتن استراتژی مشخص در عمل بعد از گذشت ۴دهه از پیروزی انقلاب اسلامی چندان مناسب نیست و بسیاری از اهداف و آرمانهای بلندی که ما در قانون اساسی مدنظر داشتیم تحقق پیدا نکرده، وجود فقر، فساد، تبعیض، ناکارآمدی‌ها، بیکاریها و گرانی‌های اخیر که دوباره در حال به‌وجود آوردن صف‌های دوران جنگ است و تنگنا‌های معیشتی مردم باعث شده که رضایتمندی کاهش پیدا کرده و سرمایه‌های اجتماعی از دست برود. به‌طور کلی شرایط چندان مناسبی وجود ندارد» (روزنامه حکومتی آرمان دوشنبه۲۵ اسفند).
روزنامه حکومتی شرق در گفتگو با فائزه هاشمی رفسنجانی: «احزاب اصلاح‌طلب و نیروهای مطرح این جریان با چالشهای عمیقی در مواجهه با انتخابات ۱۴۰۰ درگیر هستند. از احتمال رد صلاحیت تا احتمال کاهش مشارکت. با توجه به تجربه اسفند ۹۸ اصلاح‌طلبان را در تنگنای سختی قرار داده است و هنوز سیاست‌های کلی خود را در برخورد با انتخابات اعلام نکرده‌اند. شکست یا رد صلاحیت اصلاح‌طلبان در این انتخابات شرایط بغرنجی را در مقابل اصلاح‌طلبان می‌گذارد و گذر از این شرایط برای اصلاح‌طلبان کمی مبهم است؛ زیرا مشخص نیست کاهش مشارکت صحنه سیاسی را به چه شکل تغییر خواهد داد».
«در احزاب و جریانهای سیاسی خودشان، هدف حفظ خود در کنار نظام است، به داخل نظام که عمدتاً راهشان نمی‌دهند. به همین دلیل مردم از انتخابات عبور کردند. برخلاف نظر برخی اصلاح‌طلبان که کاهش میزان مشارکت در انتخابات را ناشی از عملکرد شورای نگهبان و تنگ‌نظریها می‌دانند، اعتقاد دارم کاهش مشارکت در انتخابات ۹۸ به‌دلیل ناامیدی از اصلاح‌طلبان بود. انحصار‌طلبی اصول‌گرایان و شورای نگهبان همیشه وجود داشته؛ حضور در انتخابات بدون هیچ چشم‌انداز و خوش‌بینی به آینده تقویت اشتباهات اصلاح‌طلبان است. با همین شرایط، یعنی ادامه رفتار‌های تنگ‌نظرانه و انحصارطلبانه اصول‌گرایان در اداره کشور و سوءمدیریتها و بی‌عملی و بی‌هویتی اصلاح‌طلبان، انتخابات پرشوری نخواهیم داشت. از دی ۹۶ موضع‌گیریهای اصلاح‌طلبان متفاوت شد و اعلام مواضع عجیبی داشتند، به مردم اغتشاشگر گفتند، برای منشأ اغتشاشات عامدانه آدرس غلط دادند و تاکنون نیز این رویه ادامه دارد. با مردم عادی که گفتگو می‌کنیم انگیزه‌ای برای رأی‌دادن نیست. شاید تا زمانی‌که امیدی وجود داشته باشد که کاندیدای بد در مقابل کاندیدای بدتر بتواند کاری انجام دهد و منشأ اثری باشد یا بتواند شرایط را در همان حد بد حفظ کند تا بدتر نشود، اما الآن این کورسو هم وجود ندارد. پیروی از این تفکر در شرایط فعلی بدترها را در ادامه کارهای بد قوی‌تر می‌کند؛ یعنی می‌خواهم بگویم که رأی انبوه ما بعدها می‌شود دستاویزی برای ادامه سیاست‌های فعلی» (روزنامه حکومتی شرق۲۵ اسفند).
روزنامه حکومتی رسالت: رقابتهای سیاسی ما رنگ و بوی اسلامی ندارد. ساخت سیاسی قدرت مبتنی بر اجماع روی حل مسائل کشور بنا نشده است. خمیرمایه قدرت دولت قبل از شکل‌گیری محصور در سه سیم‌خاردار درون است؛ ۱-تکبر ۲- حسد ۳- حرص (روزنامه حکومتی رسالت ۲۵ اسفند).
