خامنه‌ای روز ۲۷دی گفت: «ما از مذاکره هم ابایی نداریم، البته نه مذاکره با آمریکا، بلکه از مذاکره با دیگران ابایی نداریم. مذاکره نه از موضع ضعف، بلکه از موضع قوت و قدرت».
آخوند روحانی روز ۲بهمن بر حرف خامنه‌ای سوار شد و گفت: «وقتی رهبری به ما دستور میده قدرت این قدرت اینجوری حاصل میشه... قدرت با تعامل با جهان برای ما حاصل میشه... این قدرت را ما باید دنبال کنیم توصیه رهبری را باید عمل کنیم».
به‌دنبال آن ظریف که بارها گفته است مواضعش حول مذاکره با خامنه‌ای هماهنگ شده است در برابر سؤال خبرنگار اشپیگل که آیا شما احتمال مذاکره با آمریکا به‌دنبال قتل سلیمانی را مردود می‌دانید؟ گفت: «نه، دولت ترامپ می‌تواند گذشته خود را تصحیح کند و تحریم‌ها را بردارد و به‌پای میز مذاکره بازگردد. ما هنوز بر سر میز مذاکره هستیم.
ترامپ هم بلافاصله به التماس ظریف برای مذاکره در توئیت خود گفت: «وزیر خارجه ایران می‌گوید ایران می‌خواهد با آمریکا مذاکره کند اما خواسته که تحریم‌ها برداشته شوند. نخیر، ممنون»!
این ضعف و ذلت نظام ولایت آن‌چنان آشکار است که به‌ناگزیر صدای مهره‌های رژیم را هم درآورد.
مجتبی ذوالنوری: «چرا دولت باید از موضع ذلت به گدایی مذاکره با آمریکا بپردازد».
کیهان۶بهمن: «آمریکا ترور می‌کند ظریف از احتمال مذاکره می‌گوید»!
روزنامه فرهیختگان ۶بهمن: «به‌خوبی باید بداند آمریکا اگر می‌خواست به این سادگی‌ها عقب بنشیند تا اینجا جلو نمی‌آمد».
امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، نماینده مجلس ارتجاع: «آقای ظریف وزیر خارجه کدام کشوری؟ کدام ملتی؟ کدام حکومتی؟ این ملت خواستار انتقام از قاتلان حاج قاسمند... حیا نداری»؟!
حسن کامران، نماینده مجلس ارتجاع: «اگر آقای ظریف این حرف را زده است باید توبه کند».
