سحرگاه جمعه ۱۴اردیبهشت، خواهر مجاهد مرضیه رضایی، از شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران و از فرماندهان ارتش آزادیبخش ملی، پس از ۳دهه مبارزه بی‌امان برای آزادی و نبرد با استبداد مذهبی، در آلبانی درگذشت و سرفرازانه به سوی جاودانه فروغها و یاران شهیدش پرکشید.
مجاهد خلق مرضیه رضایی متولد ۱۳۴۷ ستاره سرفراز دیگری از خانواده مجاهدپرور رضایی‌هاست که از نوجوانی مشتاقانه پای در میدان مبارزه برای آزادی نهاد و تمام هستی خود را وقف رهایی خلق و میهن کرد.
او در زمره اولین زنان مجاهد خلق بود که در خط مقدم نبرد و در عملیات ارتش آزادیبخش ملی ایران شرکت کرد و با رشادت و پاکبازی و فداکاری، مسئولیتهای مختلفی را به‌عنوان یک فرماندهٔ ارزنده برعهده گرفت. در عملیات بزرگ چلچراغ و فتح مهران و هم‌چنین در حماسه میهنی و آرمانی فروغ جاویدان در سال ۱۳۶۷ شرکت داشت و دلیرانه جنگید و از دست چپ مورد اصابت گلوله بی‌کی‌سی قرار گرفت.
دوران پایداری پرشکوه در اشرف و لیبرتی درخشانترین فراز زندگی این شیرزن انقلابی است که با ایستادگی و مسئولیت‌پذیری در رویارویی با مزدوران به سرمشقی برای یاران رزمآورش تبدیل شد. مرضیه قهرمان، در یورش وحشیانه ۶ و ۷مرداد ۱۳۸۸ در خط مقدم مدافعان اشرف قرار داشت. در پی این حمله وحشیانه نیز برای رساندن صدای اشرف به جهان، دست به اعتصاب‌غذا زد که تا درهم‌شکستن توطئه و آزادی گروگانها ۷۰روز ادامه داشت.
او در این دوران نیز به‌رغم ضعف شدید جسمی همواره برای یارانش الهام‌بخش پایداری با روحیه‌یی جنگنده و سرشار بود. او هم‌چنین پس از جنایت بزرگ عوامل خامنه‌ای در حمله ۱۰شهریور ۹۲ به اشرف و شهادت ۵۲مجاهد، وارد اعتصاب‌غذایی شد که ۹۲روز ادامه یافت.
مجاهد صدیق مرضیه رضایی، در نبرد با بیماری هم نمونه استقامت و رزمندگی بود و درد و رنج بیماری را مغلوب اراده رزمنده‌اش کرد.
در نقشه‌مسیرش در شب قدر در رمضان سال گذشته نوشته است: « از او (علی ع) می‌خواهم در ابتلا جدیدی که خدا نصیبم کرده، همواره مرا شاکر، صابر و بدهکار گرداند و نگذارد ذره‌یی گرد آه، حیف، افسوس، طلبکاری و بی‌حوصلگی بر من بنشیند.
از مولایم علی می‌خواهم به پاس قدرشناسی از خواهر مریم و همه تلاشهایش، به من کمک کند در همه ارزشهای انسانی و مجاهدی، شاخص و بینه‌یی برای کمک به سایر خواهران و برادران مجاهدم به‌عنوان تن واحد باشم.
...مجاهد بودن و ماندن، افتخاری است که خدایا نصیب ما بگردان، مجاهدانی کامل با ارزشهای توحیدی و تراز مکتب.
مرضیه رضایی (مهین) صبحگاهان ۲۱رمضان – ۲۶خرداد ۹۶».
مرضیه قهرمان در نوشته دیگری که از خود به یادگار گذاشته نوشته است:
« از موضع جنگنده‌یی که در همه پهنه‌ها و صحنه‌‌ها حاضر می‌گوید، با مرزبندی قاطع با اپورتونیسم بورژوایی، برای پذیرش مسئولیتهای بزرگ اعلام آمادگی می‌کنم.
از سلطان نصیر جمعی و همه همرزمانم می‌خواهم مرا در پایداری در راه و رسم انقلاب ایدئولوژیکی برای سرنگونی ارتجاع، در خط آتش بورژوازی ضدانقلابی یاری کنند».
در دوران پایداری در زندان و رزمگاه لیبرتی نیز نوشته بود:
« هیهات منا‌الذله... مجاهد هستم، می‌مانم و خواهم ماند....
با استعانت از همه یاران دلیر رکاب امام حسین، ای کاش صد جان داشتم و در این مسیر و وفای به عهد برای این رهبری، این آرمان و این خلق می‌دادم. اگر هزار بار شهید شده و دوباره زنده شوم، انتخابی جز این نخواهم داشت و به آن افتخار می‌کنم. ما مجاهدین این فرصت مبارزاتی، این جایگاه تاریخی را به قیمت خون صدهزاران و بیشماران به دست آورده‌ایم، قدر و ارزش آن را می‌دانیم و به‌هیج‌وجه آن را از دست نخواهیم داد. درود بر رجوی ـ سلام بر حسین (ع).
مرضیه(مهین) رضایی».
خانم مریم رجوی درگذشت مجاهد پاکباز مرضیه رضایی را به مجاهدین و به خانواده رضایی‌های شهید به‌ویژه مادر صبور و بزرگوارش تسلیت گفت و افزود: جنگ‌آوری و روحیه رزمنده مرضیه قهرمان در سالهای پایداری در اشرف و لیبرتی و هم‌چنین استقامت و شکیبایی او در برابر بیماری، او را با بزرگ شهیدان خاندان رضایی جاودانه کرد.
خواهر مجاهد زهرا مریخی مسئول اول سازمان مجاهدین خلق ایران، با درود به قهرمان مجاهد خلق مرضیه رضایی، او را یکی از الگوهای سرفراز هزار زن قهرمان اشرفی، در ایستادگی و رزم‌آوری در برابر فاشیسم دینی توصیف کرد.
