جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق‌بشر برای ایران گزارشی به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه داد. برخی از نکات گزارش جاوید رحمان بدین قرار بود.
«در ایران زمینه‌های گسترده، مبهم و خودسرانه برای صدور حکم اعدام وجود دارد که می‌تواند به‌سرعت این مجازات را به ابزاری سیاسی تبدیل کند».
او از اجرای حکم اعدام کودکان به‌شدت ناراحت است، گفت: ایران یکی از معدود کشورهایی است که به‌رغم ممنوعیت مطلق طبق قوانین بین‌المللی به این رویه ادامه می‌دهد»
جاوید رحمان علاوه بر موضوع اعدام به نگرانی‌های کلیدی در مورد وضعیت حقوق‌بشر از جمله سرکوب فضای مدنی، ادامه تبعیض علیه اقلیت‌های مذهبی، قومی و جنسی، وضعیت وخیم زندانها پرداخت.
نماینده‌ٔ رژیم در سازمان ملل رقعه‌ای که از پیش آماده کرده بود را روخوانی کرد و رژیم آخوندی را دلسوز حقوق‌بشر معرفی کرد و در بخشی از حرف‌هایش گفت:
«ما به‌عنوان مثال برای گزارشگر ویژه روشن کرده‌ایم که مجازات اعدام تنها برای شدیدترین جنایات و پس طی یک فرایند کاملاً قانونی و مطابق با قوانین اعمال می‌شود».
در سال‌های گذشته رئیس قوه‌ٔ قضاییه‌ٔ رژیم چه کسی بوده؟ چه کسی همین الان رئیس‌جمهور این رژیم است؟ آخوند رئیسی جزء هیأت مرگ سال۶۷بوده که فقط ۳۰هزار سیاسی را اعدام کردند، زندانیانی که تعداد قابل توجهی از آنها حکمی که دادگاههای رژیم برای آنها صادر کرده بودند تمام‌شده بود یا در حالی سپری کردن دوران زندان بودند.
عفو بین‌الملل جنایت اعدام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال۶۷را جنایتی که ادامه دارد معرفی کرد. همین روزها تصاویر دل‌خراش ضرب و شتم زنان میهن به جرم آخوند ساخته‌ٔ بدحجابی منتشر می‌شود.
واقعیت این است که رژیم آخوندی در گرداب بحران‌هایش گرفتار است، نقض حقوق‌بشر برای این حکومت ابزاری برای استمرار حیات ننگینش است؛ اما استمرار این جنایتها تنها خشم مردم را افزایش داده به نقطه‌ٔ انفجار بازگشت‌ناپذیر در تاریخ ایران تبدیل خواهد کرد.
