تلویزیون سازمان ملل متحد روز پنجشنبه ۵آبان کنفرانس مطبوعاتی جاوید رحمان را پخش مستقیم کرد و او گفت که ایران در آشوب است بخشی به‌خاطر قتل مهسا از اقلیت کرد است.
من از ایران می‌خواهم تا سرکوب و خشونت را متوقف کند و قتل مهسا را تحقیق کند، این فراخوانها نادیده گرفته شده و تصمیم به سرکوب اعتراضات گرفته‌اند، دیروز چهلم او بود امروز هم اعتراضات بوده که معترضان خواهان عدالت و حسابرسی هستند، او نه یک زن اول و نه زن آخر است که قربانی سرکوب دولتی می‌شوند.
جاوید رحمان در یک پرسش و پاسخ درباره قیام جوانان و زنان در ایران چنین گفت:
س- آمریکا خواستار تحقیق شده و همین را خیلی از گروه‌های دیگر هم کرده‌اند.
ج- جامعه بین‌المللی و ان جی او ها و خود من فراخوان برای تحقیق داده‌ایم که این قتل را تحقیق کنند اما چیزی اتفاق نیفتاده است، من خواهان مکانیزمی شده‌ام که اینها را تحقیق کند.
س - این سرکوبی سیستماتیک نیست؟
ج- فقط مهسا نبوده بعد از او نیکا شاه‌کرمی هم بوده است که وحشیانه توسط نیروهای امنیتی کشته شد، نام واقعی او ژینا بوده اما به‌دلیل سرکوبی این اقلیت مجبور به انتخاب نام مهسا شده بود، ۶۶نفر دیگر و شک ندارم که بسا بیشتر فقط در کردستان کشته شده‌اند، در بلوچستان در یک روز بیش از ۶۰نفر کشته شده‌اند و نمی‌دانم تحقیق آن به کجا رسید.
س- آیا زمان آن نیست که سازمان ملل به تغییر رژیم توجه کند و همه شعارها برای سرنگونی خامنه‌ای است نه لغو حجاب. بیشتر از ۲۵۰نفر که می‌گویید کشته شده ان. بسیاری از خانواده‌ها معترضان تحت فشار قرار گرفته‌اند و ویدیو داریم که حتی در اعتراض نبوده‌اند اما کشته شده‌اند.
با مقامات رژیم تماس نداشته اید؟
ج- تمرکز من برای حقوق‌بشر است در گزارش که به شورای حقوق‌بشر دادم مشکلات جدی در سیستم سیاسی ایران را گفته‌ام یعنی من تغییر این نظام هستم ا گر تغییرات که گفته‌ام محقق شود خیلی از این مسایل حل می‌شود، من بسیار خواهان رفرم در داخل این نظام هستم به‌خصوص در زمینه حقوق‌بشر، کشته‌ها بیشتر است من تلاش می‌کنم دقیق باشم
س - اجازه ندارید به ایران بروید
ج - از ۲۰۱۸ من اجازه رفتن به ایران را پیدا نکرده‌ام اسلاف من هم نتوانسته‌اند بروند من تعاملاتی با مقامات ایران داریم ما گزارشاتمان را به مقامات ایران می‌فرستیم اما آنها مستمر می‌گویند جانبدارانه است ناشی از اطلاعات گروه‌های تروریستی است و خیلی سیاسی است و از این قبیل مارکها می‌زنند.
س - ما قیامهای زیادی دیده‌ایم و همیشه بیرحمانه سرکوب شدند آیا به نقطه غیرقابل برگشت رسیده است
ج - چندبار آنها می‌توانند حقوق بنیادین را نقض کنند و بیرحمانه سرکوب کنند؟ یک موضوع واقعی هست زنان و دختران که به خیابان‌ها آمده‌اند نمی‌خواهند برده باشند مقامات ایران بیرحم و سرکوبگرانی هستند اما نمی‌توانند این جنبش را متوقف کنند.
س - جامعه بین‌المللی چه مسئولیتی می‌توانند داشته باشند و سرکوب را متوقف کنند
ج - نقطه شروع محکومیت جهانی بوده است. ما شاهد وحشیگری در جمهوری اسلامی هستیم اما گامهای مهمتری باید اتخاذ شود، یک مکانیزم تحقیق باید ایجاد شود که در ایران چه می‌گذرد و مسببین مورد حسابرسی قرار بگیرند.
س - من در تماس با مردم ایران هستم آنها از سازمان ملل می خواهند تا کار بیشتری برای اعتراضات در ایران بکند
ج - مهم است که سازمان ملل و جامعه بین‌المللی اقدام مادی بکند و یک مکانیزم تحقیق بین‌المللی ایجاد شود
مقامات ایران از قدرت خود سوءاستفاده کرده‌اند و اینترنت را هر بار اعتراضات هست می‌بندند.
