استرالیا - کنگره سالانه حزب کارگر ایالت ویکتوریا
تصویب قطعنامهٔ حمایت از حقوق‌بشر در ایران
محکومیت اعدام بهروز احسانی و مهدی حسنی
حمایت از برنامهٔ ۱۰مادهیی خانم رجوی برای آینده ایران
کنگرهٔ سالانه حزب کارگر ایالت ویکتوریا با حضور اعضای این حزب و نمایندگان اتحادیه‌های وابسته به حزب کارگر در شهر ملبورن استرالیا برگزار شد. هیأتی از نمایندگان انجمن‌های ایرانی در استرالیا نیز در این اجلاس شرکت داشت.
در این اجلاس قطعنامهٔ حمایت از حقوق‌بشر در ایران به‌اتفاق آرا به‌تصویب رسید.
در این قطعنامه آمده است: رژیم ایران هم‌چنان به اعدام‌های گسترده ادامه می‌دهد؛ این اعدام‌ها اغلب زندانیان سیاسی، معترضان، زنان و اقلیت‌های قومی را هدف قرار می‌دهد. این اقدامات با محکومیت شدید بین‌المللی روبه‌رو شده است. نگرانی‌ها در مورد تکرار قتل‌عام سال ۱۳۶۷ افزایش یافته است که در آن ۳۰۰۰۰زندانی سیاسی اعدام شدند. به‌تازگی گزارش‌هایی بوده که بهروز احسانی و مهدی حسنی که به مکان‌های نامعلومی منتقل شده بودند، اعدام شده‌اند؛ این اقدام موجب اندوه و خشم گروه‌های حقوق‌بشری شده و وضعیت وخیم زندانیان سیاسی در ایران را برجسته کرده است.
با وجود این سرکوب، بسیاری از ایرانیان هم‌چنان خواستار تغییرات دموکراتیک هستند. برنامهٔ ۱۰مادهیی مقاومت ایران آینده‌‌یی دموکراتیک، مبتنی بر جدایی دین و دولت، غیرهسته‌یی و مبتنی بر برابری جنسیتی و عدالت را برای ایران ترسیم می‌کند. این برنامه تأکید دارد که تغییر واقعی باید از درون و به‌دست مردم ایران صورت گیرد، نه از طریق مداخله خارجی یا سیاست مماشات.
کنفرانس ایالتی بر این باور است که:
هیچ‌کس نباید به‌دلیل باورهای سیاسی یا تعلق به اقلیت‌ها اعدام شود.
حقوق و رفاه زندانیان سیاسی باید مورد احترام قرار گیرد.
همه انسان‌ها شایسته برخورداری از حقوق بنیادین بشر هستند».
در کنگره سالانه حزب کارگر ایالت ویکتوریا خانم فهیمه کشنی در رابطه با وضعیت حقوق‌بشر در ایران سخنرانی کرد و گفت:
وقتی فقط ۱۴سال داشتم، به‌مدت ۴سال زندانی شدم و تحت شکنجه جسمی، روحی و جنسی قرار گرفتم، آن هم به این دلیل که خواهر یک زندانی سیاسی بودم. برادرم، در ۲۰سالگی، تنها به جرم خواندن یک روزنامه، با جوخه اعدام تیرباران شد».
وی افزود: «بهروز احسانی و مهدی حسنی را به مکان‌هایی نامعلوم بردند و برای همیشه خاموش‌شان کردند و به همین دلیل، امروز عکس‌هایشان را بالا می‌برم، نه فقط به‌عنوان قربانی، بلکه به‌عنوان نمادهای مقاومت. آنجا که صدای‌شان خاموش شد، صدای من باید بلند شود (ما). هنوز می‌توانیم دیگران را نجات بدهیم. یکی از آنها سعید ماسوری زندانی سیاسی است که بیش از ۲۵سال است در زندان به‌سر می‌برد و تحت شکنجه‌های مداوم و تهدیدهای همیشگی به اعدام قرار داشته است.
از شما می‌خواهم نام آنان را فراموش نکنید. سکوت ما نباید به همدستی تبدیل شود».
«فهیمه کشنی با یادآوری برنامهٔ ۱۰مادهیی مقاومت و راه‌حل سوم افزود:
از مردم ایران در مبارزه‌شان برای آزادی حمایت کنید. نه با بمب، نه با سکوت و مماشات بلکه با همبستگی اصول‌مند.
