شورای حقوق بشر: بیانیهٔ ثبت‌شده ۹سازمان حقوق‌بشری درباره قتل‌عام ۶۷
هم‌زمان با اجلاس جاری شورای حقوق‌بشر ملل متحد که از ۱۰سپتامبر شروع شده و تا ۲۸سپتامبر به مدت سه هفته در ژنو ادامه دارد، ۶سازمان غیردولتی دارای رتبه مشورتی سازمان ملل بیانیهٔ مشترکی را با عنوان «پس از ۳۰سال، زمان آن فرا رسیده است که سازمان ملل متحد درباره قتل‌عام سال ۱۹۸۸در ایران تحقیق کند» به ثبت رساندند؛ این بیانیه به‌صورت سند رسمی اجلاس از سوی دبیرخانه شورای حقوق‌بشر منتشر شده است.
سازمانهای دارای رتبه مشورتی ملل متحد که این بیانیه را صادر کردند، عبارتند از:
- فرانس‌لیبرته بنیاد دانیل میتران
- حزب رادیکال فراملیتی
- مراپ (جنبش علیه نژادپرستی و برای دوستی میان خلق‌ها)
- انجمن بین‌المللی ادموند رایس سنتر
- انجمن بین‌المللی حقوق‌بشر زنان
- انجمن بین‌المللی توسعه آموزش
این بیانیه همچنین توسط انجمنهای به قابیل دست نزنید، کمیته دفاع از حقوق‌بشر در ایران و انجمن زنان ایرانی در فرانسه به امضا رسیده است.
سازمانهای غیردولتی دارای رتبه مشورتی ملل متحد بیانیهٔ خود را چنین آغاز کرده‌اند:
سی سال پس از قتل‌عام سال ۶۷- محاکمه مرتکبان جنایت علیه بشریت
«سی سال پس از قتل‌عام زندانیان سیاسی (توسط) جمهوری اسلامی در سال ۱۹۸۸، زمان آن فرا رسیده است که جهان زخم یک ملت دردمند را آرامش دهد و مرتکبان این جنایت علیه بشریت را محاکمه کند؛ بسیاری از آنها امروز در مواضع ارشد دولتی هستند و هرگز از آنها حسابرسی نشده است».
سازمانهای حقوق‌بشری در بیانیهٔ خود با یادآوری روند قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷به فتوای خمینی جلاد، به‌کارگیری هیأت‌های مرگ و دفن شهیدان در مزارهای دسته‌جمعی به‌طور مخفیانه، می‌افزایند:
در تابستان ۱۹۸۸(۱۳۶۷)، حکومت ایران ۳۰۰۰۰زندانی سیاسی را قتل‌عام کرد. اعدامها بر اساس فتوای ولی‌فقیه (رژیم ایران) خمینی صورت گرفت. کمیسیونهای سه نفره که به نام "کمیسیون مرگ" شناخته می‌شوند در سراسر ایران تشکیل شد تا زندانیان سیاسی را که بر عقیده خود استوار می‌ماندند به پای چوبه‌دار بفرستند.
فتوای خمینی به اعدام تمامی زندانیان سیاسی مرتبط با سازمان مجاهدین خلق ایران
فتوای خمینی به اعدام تمامی زندانیان سیاسی مرتبط با اپوزیسیون اصلی ایران سازمان مجاهدین خلق ایران فراخوان داد. زندانیان سیاسی که وابسته به سایر گروه‌ها بودند نیز در موج دوم اعدامها حدود دو ماه پس از شروع کشتار اعدام شدند. قربانیان در گورهای دست جمعی مخفی دفن شدند.
بیانیه در ادامه خاطرنشان می‌کند که تا به امروز، هیچ‌یک از مقامات (رژیم) ایران به‌خاطر نقششان در این قتل‌عام مورد محاکمه قرار نگرفته‌اند. بدتر از آن، مقامهای (رژیم) ایران طی سال‌ها تلاش کرده‌اند شواهد این جنایت را با از بین بردن گورهای دسته‌جمعی که قربانیان در آن دفن شده‌اند پاک کنند».
گزارشهای سازمانهای حقوق‌بشری درباره محل مزارهای دسته‌جمعی قتل‌عام شدگان
بیانیه سپس با اشاره به گزارشهای سازمانهای حقوق‌بشری درباره محل مزارهای دسته‌جمعی قتل‌عام شدگان و تخریب آنها توسط رژیم آخوندی، تأکید می‌کند:
مقامهای (رژیم) ایران به‌مدت ۳۰سال تلاش کرده‌اند حقیقت را درباره قتل‌عام بپوشانند. بستگان قربانیانی که علناً به‌دنبال عدالت هستند، مورد آزار و اذیت از جمله زندان و شکنجه قرار می‌گیرند.
موضع‌گیریهای سازمان ملل پیرامون قتل‌عام سال ۶۷
سازمانهای حقوق‌بشری در بیانیهٔ خود به موضع‌گیریهای سازمان ملل پیرامون قتل‌عام ۶۷اشاره کرده و در این زمینه چند مورد را مورد اشاره قرار می‌دهد؛ شامل:
- گزارش زنده‌یاد عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه پیشین ملل متحد درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران و فراخوان او به تحقیقات درباره قتل‌عام ۶۷
- گزارش دبیرکل ملل متحد به شورای حقوق بشر
- نامه گزارشگران ویژه ملل متحد به مقامهای حکومت آخوندی و خودداری رژیم از پاسخگویی به درخواست و سؤالات آنها درباره قتل‌عام
- سخنان زید رعد الحسین کمیسر عالی وقت حقوق‌بشر در مارس ۲۰۱۸
فراخوان به تحقیقات پیرامون قتل‌عام زندانیان سیاسی در ایران در سال ۶۷
۹انجمن حقوق‌بشری شامل شش سازمان دارای رتبه مشورتی ملل متحد در بیانیهٔ خود تحت عنوان «زمان اقدام فرا رسیده است»، خواسته‌های خود را مطرح و از جمله بر این موارد تأکید کرده‌اند:
-فراخوان به شورای حقوق‌بشر برای پایان دادن به مصونیت ۳۰ساله مقامهای رژیم در رابطه با قتل‌عام ۶۷و تشکیل یک کمیسیون تحقیق درباره این جنایت علیه بشریت
-فراخوان به کمیسر جدید حقوق‌بشر ملل متحد میشل باشله برای راه‌اندازی یک هیأت حقیقت‌یاب به‌منظور تحقیقات درباره قتل‌عام ۶۷
-فراخوان به فرایندهای ویژه شورای حقوق‌بشر، به‌ویژه گزارشگر ویژه وضعیت حقوق‌بشر در ایران و گزارشگر ویژه تحقق حقیقت به تحقیق درباره این جنایت، و این‌که تحقیقات پیرامون قتل‌عام زندانیان سیاسی در ایران در سال ۶۷را به‌عنوان بخشی مأموریت‌های گزارشگران ملل متحد، وارد دستور کار گزارشگران شود.
سخنرانی نماینده انجمن بین‌المللی حقوق‌بشر زنان
ضرورت اجرای عدالت در رابطه با قتل‌عام ۶۷و خانواده‌های قتل‌عام شدگان
متشکرم آقای رئیس،
در ایران دستگیریها و اعدامهای سیاسی باعث درد و رنج زیادی برای این زنان می‌شود چون آنها نیز از خشونت، سکوت مقامات، بی‌احترامی سازمان زندانها و فشار غیرقابل تحمل از طرف سرویسهای امنیتی رنج می‌برند.
خانواده‌های قربانیان قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۱۹۸۸باید همچنین به‌عنوان قربانیان شکنجه روانی غیرقابل تحمل برای سی سال در نظر گرفته شوند. در هر سالگرد، این زنان باید شکنجه ناشی از ناپدید شدن عزیزانشان را تحمل کنند بدون این‌که بدانند کجا باید گل بگذارند یا اشک بریزند و هرگز اطلاع نیافتند که قبرهای آنها کجاست.
برخی، به‌دلیل این‌که در طول سالیان برای دانستن حقیقت یا درخواست عدالت اصرار کردند زندانی شده‌اند.
زمان آن است که سازمان ملل مکانیزمهای بین‌المللی برای اطمینان یافتن از امنیت آنها و نهایتاً رسیدن به عدالت در مورد این خانواده‌ها، برقرار کند.
متشکرم.
