یک هفته پس از بارندگی، مردم اهواز در سرما و سیل دست و پا می‌زنند.
یک شهروند: «مردم داخل خونه‌هاشون محاصره شدن نه میتونن برن نون بگیرن نه میتونن بچه‌هاشونو ببرن مدرسه».(تلویزیون رژیم ۲۶آذر ۹۸)
یک رسانهٔ حکومتی در مطلبی با عنوان «سیل در جنوب غرب، وزیر در شمال شرق» نوشت: «باز باران، باز سیل و بحران برای خوزستان! اهواز ۵روز پس از باران هم‌چنان در آب شناور است و کوت عبدالله و کوی علوی تا زانو در آب و فاضلاب فرورفته‌اند. اهالی خوزستان که تا چندی پیش نگران خشکسالی بودند و گرد و غبار بی‌تدبیری و سوء‌مدیریتها زندگی‌شان را مختل کرده بود، حالا با هجمه آب و فاضلاب درگیرند. بیش از ۱۰۰۰منطقه در اهواز شاهد فاضلاب پس‌زده و نزدیک به ۴هزار خانواده اهوازی زندگی‌شان در آب و فاضلاب شناور است».(سایت حکومتی جوان آنلاین ۳۰آذر ۹۸)
یک شهروند دیگر: «تمام فاضلابها اومدن بیرون. یه پمپی گذاشتن اونجا برای همین منطقه، ۴اینچه. هر روز خرابه هر روز خرابه».(تلویزیون رژیم ۲۶آذر ۹۸)
مردم بی‌پناه خوزستان در سرما و سیل و زمستان آب می‌شوند، کودکان افسرده و بی‌تاب می‌شوند و این آخرین سوغات غارتگران برای مردم است.
یک دختر محصل: «الآن ۳ساله اینجوریه. من باید الآن به درسم برسم نباید گریه کنم...».
در نظام غارت همه امکانات و انرژیها صرف غارت و تروریسم و حوزه‌های فساد آخوندی می‌شود. حتی ضربات سنگین سیل فروردین هم مانع از تکرار فاجعه نشد. یک رسانه حکومتی با یادآوری تجربه سیل گذشته می‌نویسد:
«نکته قابل تأمل در تکرار حادثه سیل، آب‌گرفتگی و پس‌زدن فاضلاب در خوزستان یک چیز است؛ آیا تجربه سیل فروردین‌ماه نمی‌توانست مانع تکرار بحران شود یا لااقل از تبعات آن بکاهد»؟(سایت حکومتی جوان آنلاین ۳۰آذر ۹۸)
یک دختر محصل: «همه چی‌مون زیر آب رفته، دیگه نمی‌تونیم بریم مدرسه...».
