سایت ایلاف – فرامنطقه‌یی پنجشنبه ۲۲دی، با درج مطلبی است به قلم دکتر سامی خاطر که به «کارنامه سراسر جرم و جنایت رژیم ایران در منطقه و جهان» از یک‌سو و از طرف دیگر با «سکوت و بی‌عملی مشکوک جهانی» که با این رژیم مماشات می‌کنند، پرداخته است.
در این مطلب در اشاره به کارنامه جنایتهای رژیم ایران در این سالیان آمده است:
در یک طرف، کارنامه سراسر جرم و جنایت رژیم ایران در منطقه و جهان است و در طرف مقابل سکوت و بی‌عملی مشکوک جهانی است که به‌عنوان یک عامل ستم اضافی است که کشورها و خلقها از آن رنج می‌برند، قرار دارد. این سکوت و بی‌عملی را غالباً به نفع جنایتکارانی که از مجازات در امان هستند، تفسیر می‌کنند. همان جنایتکارانی که در این فضا به خط تجاوزکارانه خود ادامه می‌دهند.
این است وضع و حال منطقه و کشورها و مردم خاورمیانه که بین سندان جامعه بین‌المللی ساکت و بی‌عمل، و چکش رژیم آخوندی و شبه‌نظامیان پراکنده آن گرفتار شده است.
این در حالی است که رژیم ایران و رهبران آن به اشکال مختلف به بسیاری از جنایات و تخلفات در داخل و خارج ایران اقرار می‌کنند و به دخالت آشکارشان در کشورهای منطقه، اعتراف کرده‌اند اما جامعه بین‌المللی هنوز از این رژیم و نیروهایش دفاع می‌کند و مانع ان نمی‌شود.
این مقاله در بخش دیگر می‌افزاید، در ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۳، پاسداران رژیم آخوندی به بسیاری از جنایاتی که علیه مردم ایران و سایر کشورها مرتکب شده بودند اعتراف کردند که آخرین آنها اعتراف به مشارکت در برنامه‌ریزی غیرمسئولانه عملیات طوفان‌الاقصی، علاوه بر ترور بسیاری از مخالفان سیاسی ایران، از جمله دکتر عبدالرحمان قاسملو، رهبر حزب دموکرات کردستان ایران و شاپور بختیار، آخرین نخست‌وزیر ایران تحت حکومت شاه در پاریس در سال ۱۹۹۱ بود. ترور دکتر کاظم رجوی، نماینده شورای ملی مقاومت ایران در سوئیس، برادر رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران،
این رژیم از گروه‌های تروریستی در سراسر جهان، از جمله حزب‌الله لبنان، نیروهای حشدالشعبی عراق، گروه‌های فلسطینی و دیگران در سراسر جهان، حمایت کرده است. سپاه پاسداران رژیم آخوندی به این گروهها در برنامه‌ریزی کارهای تروریستی و انجام آن کمک کرده است که صدها نفر بیگناه را به‌قتل رساند ه‌اند... .
این رژیم به نقض گسترده حقوق‌بشر در ایران از جمله شکنجه، بازداشت خودسرانه و اعدامهای فراقانونی محکوم شده است. و در میان برجسته‌ترین این تخلفات که توسط نهادهای بین‌المللی ثابت شده است: شکنجه در زندانهای ایران، که شامل ضرب‌وشتم، شوک الکتریکی و تهدید به تجاوز است. . تجاوز تبدیل به یک روش سیستماتیک شکنجه در زندانهای ایران شده است و از جمله این نقضها بازداشت خودسرانه تظاهر کنندگان و مخالفان سیاسی است، ...
این اعترافات گام مهمی در راه دستیابی به عدالت برای قربانیان و مقابله با معافیت از مجازات است. اگر چه اعتراف بهترین گواه است، اما جامعه بین‌المللی جنایات رژیم آخوندها را موردی می‌داند که مورد بحث و مناقشه است.
پیامدهای فرضی اعترافات نیروهای سپاه پاسداران
انتظار می‌رفت که در نتیجه این اعترافات، جامعه بین‌المللی اقدامات تنبیهی سختگیرانه‌ای علیه رژیم ایران و ابزارهای تروریستی أن در داخل و خارج از کشور انجام دهد، از جمله اعمال انزوای بین‌المللی بیشتر بر رژیم ایران و اتخاذ اقدامات نظامی بازدارنده علیه ان... . انتظار می‌رفت که این اعترافات می‌باید جامعه بین‌المللی را به افزایش حمایت از مقاومت ایران و خواسته‌های مشروع مردم ایران برای ایجاد یک دولت دموکراتیک بر اساس ارزشهای عدالت اجتماعی، و مخالفت با نژادپرستی و برنامه‌های سلاحهای کشتار جمعی سوق دهد.
حداقل، از جامعه بین‌المللی این انتظار می‌رفت که اعترافات سپاه پاسداران رژیم آخوندی را به‌عنوان مبنای قانونی برای لیست‌گذاری سپاه پاسداران به‌عنوان یک سازمان تروریستی قرار دهد، که توسط دولتهای اروپایی رد شد، در حالی که پارلمان اروپا این را با رأی اکثریت تأیید کرد، زیرا می‌دانست که اروپا صحنه فعالیت‌های تروریستی رژیم ایران است که هنوز هم هست، و آخرین مورد آن، تلاش برای ترور معاون سابق پارلمان اروپا، پروفسور آلخو ویدال کوادراس بود.
از جامعه بین‌المللی پس از محاکمه حمید نوری چه انتظاری می‌رود؟
نویسنده در ادامه با اشاره به دژخیم حمید نوری و مسئولیت جامعه جهانی در این رابطه می‌افزاید، حمید نوری، دستیار معاون دادستان زندان گوهردشت، طبق قوانین بین‌المللی به جرایم جدی محکوم و توسط قوه قضاییه سوئد به حبس ابد محکوم شد. و این پرونده یک محاکمه تاریخی محسوب می‌شود زیرا این اولین محاکمه یکی از کسانی است که در قتل‌عام نسل‌کشی زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ محکوم شده است. چه می‌دانیم شاید که این محاکمه سرآغازی برای یک اقدام مثبت اروپایی باشد اگر که از سیاست بند و بست و باج‌خواهی معمول رژیم همان‌گونه که در پرونده محاکمه دیپلمات تروریست ایرانی در بلژیک، جایی که او به بیست سال زندان محکوم شد، در امان بماند.
پس از محاکمه حمید نوری و تأیید حکم حبس ابد او، کشورها و سازمانهای بین‌المللی ممکن است اقدامات بیشتری را انجام دهند، از جمله، به‌عنوان مثال، اعمال تحریم‌های اضافی علیه رژیم ایران یا افراد و گروه‌های مرتبط با آن.
ستایش‌هایی برای آنچه قوه قضاییه سوئد پس از محکومیت حمید نوری، انجام داده، شده است. اما یک مقام ایرانی پس از جلسات طولانی محاکمه حمید نوری، آن را محکوم کرد. ولی ما در مورد رژیمی صحبت می‌کنیم که تجاوز، تروریسم، جنگ‌افروزی، انتشار مواد مخدر و دخالت در امور کشورها را به‌عنوان خط کار خود به پیش می‌برد.
این مقاله در پایان در نتیجه‌گیری خود می‌نویسد، زمان آن فرا رسیده است که جامعه بین‌المللی سیاست یک بام و دو هوا و چشم‌پوشی و بی‌عملی نسبت به موارد نقض قوانین بین‌المللی و کشتار مردم بیگناه در داخل و خارج از ایران را کنار بگذارد. آیا جامعه بین‌المللی به شاهدی بالاتر از اعتراف نیاز دارد؟ و برای محافظت از قوانینی که خود تصویب کرده است، منتظر چیست؟
