سه رخداد مهم سیاسی در دو هفته گذشته، موقعیت تعادل قوای جبهه‌ی خلق علیه ارتجاع آخوندی را تقویت نموده و وزنه‌یی تعیین‌کننده در سطح داخلی و بین‌المللی شده است. برگزاری کهکشان سه روزه‌ی مقاومت ایران با استقبال نسل جدید جوانان ایرانی، تحریم قاطع نمایش انتخابات حکومتی و قطعنامه‌ی اکثریت کنگره‌ی آمریکا در ۲۳ تیر در حمایت از مبارزات آزادی‌خواهانه‌ی مردم ایران برای سرنگونی نظام ملایان، این موقعیت و تعادل قوا را معرفی می‌کنند.
۲۲۳ نماینده از احزاب دموکرات و جمهوری‌خواه آمریکا در قطعنامه‌ی ۱۱۴۸، بر مواد و محورهایی تأکید دارند که جمله‌گی تبلور خواسته‌ها و مطالبات مردم و مقاومت ایران در مسیر نفی هرگونه دیکتاتوری است.
پیش از پرداختن به کیفیت این مواد و محورها، آن‌چه لازم به یادآوری‌ست، تلاش و تکاپوی خستگی‌ناپذیر اعضاء و هواداران مقاومت ایران در روشنگری جهانی برای رساندن صدا و ندا و دادخواهی مردم به وجدان‌های بیدار جهانی است. این نکته را باید همواره به‌خاطر داشت که در دنیای سیاست ــ آن هم دیپلماسی ــ کسب یک حمایت یا اخذ یک امضاء، کاری‌ست پرکشاکش همراه با صرف انبوه زمان و انرژی.
وجه دیگر موفقیت در صدور این قطعنامه، حقانیت مبارزات و قیام‌های اکثریت مردم ایران، مقاومت زندانیان سیاسی، پایداران چهار دهه‌ی گذشته و دادخواهی مادران ایران‌زمین در برابر دیکتاتوری پلید آخوندی است. بنابراین این صدا و ندای ایران‌زمین است که از کنفرانس‌ها و کنگره‌ها در شهرهای جهان می‌گذرد و سپاس و قدرشناسی تسلیم‌ناپذری‌اش را وجدان‌های شریف و بیدار جهانی به‌جای می‌آورند.
باید همواره در نظر داشت که اهمیت استراتژیک این حمایت‌ها از مبارزات و مطالبات مردم و مقاومت ایران، در پتک‌های سنگینی است که بر صخره‌ها و دیوارهای سیاست مماشات و استمالت با حاکمیت آخوندها فرود می‌آید. از این‌رو محقق نمودن این پیروزی‌های سیاسی و دیپلماتیک، خلق شاهکارها در دنیای تک‌قطبی و افزودن بر اعتبار بین‌المللیِ مقاومت و قیام و به‌پای‌دارنده‌گان آن‌ها است. اهمیت این حمایت‌ها از حق مبارزه و مقاومت برای آزادی و از طرفی محکومیت کلیت نظام آخوندی را باید بسان رویاندن دشتی از بنفشه در سرزمین وسیع یخین دانست. کافی‌ست به مواضع سخنگویان نظام آخوندی و واکنش‌های هیستریک رسانه‌‌های حکومتی در قبال چنین پیروزی‌هایی توجه داست تا ابعاد آثار سیاسیِ داخلی و بین‌المللی آن را دریافت.
قطعنامه شماره‌ی ۱۱۴۸ اکثریت کنگره آمریکا با ۲۲۳ امضاء، به منشوری می‌ماند که خواسته‌های اکثریت مردم ایران را بازتاب می‌دهد. عنوان قطعنامه، چکیدهٔ مطالبات جامعه‌ی ایران را در خود دارد: «محکومیت تروریسم رژیم ایران، جنگ نیابتی منطقه‌یی و سرکوب داخلی». نشانی‌هایی که در این قطعنامه در زیر این عنوان برجسته شده‌اند، قدرت پتک سیاسیِ داخلی و بین‌المللی بر پیکر نظام ملایان را از یک‌طرف و حقانیت و اعتبار قیام‌ها و سازمانیافته‌گی مبارزه با دیکتاتوری حاکم بر ایران را از طرف دیگر معرفی می‌کنند. چکیده‌ی این محورها در قطعنامهٔ ۱۱۴۸ از این قرار است:
ــ اعتراضات چشمگیر در سال‌های ۱۳۹۶، ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ بازتاب خواست مردم ایران در رد ولایت فقیه و حق حاکمیت مردم در یک جمهوری مبتنی بر آرای عمومی است.
ــ بر اساس اعلامیه جهانی حقوق‌بشر ضروری است حقوق‌بشر توسط حاکمیت قانون حمایت شود تا انسان به‌عنوان آخرین علاج مجبور به قیام علیه ستمگری و سرکوب نشود.
ــ رژیم ایران از اکتبر ۲۰۲۳ به‌طور فزاینده‌یی به‌عنوان سر مار تروریسم و جنگ در منطقه عمل کرده است.
ــ رژیم ایران در سال ۲۰۲۳ محاکمه ساختگی ۱۰۴ تن از اعضای مقاومت را که عمده آن‌ها در اروپا از جمله در فرانسه و آلبانی اقامت دارند آغاز کرد تا سابقه قانونی ساختگی علیه آن‌ها ایجاد کند و توطئه‌های تروریستی علیه آن‌ها را توجیه کند.
ــ حمایت از برنامه ۱۰ ماده‌یی خانم رجوی، حمایت از حقوق مجاهدین در اشرف۳ و به‌رسمیت شناختن مبارزه کانون‌های شورشی با سپاه پاسداران.
ــ این قطعنامه، حقوق مردم ایران و مبارزه آن‌ها برای برقراری جمهوری دموکراتیک مبتنی بر جدایی دین و دولت و یک ایران غیراتمی را به‌رسمیت می‌شناسد.
