آمریکن انترپرایز، روز جمعه ۱۳ دیماه نوشت: سال ۲۰۱۸ برای رژیم ایران یک سال پرتلاطم بود و سال ۲۰۱۹ ممکنست بدتر باشد.
اعتراضات گسترده ضدحکومتی در ایران در اواخر دسامبر۲۰۱۷ تا اوایل ژانویه ۲۰۱۸ یک صحنه اعتراضی فعال از اقشار مختلف تا به امروز ادامه داشته است.
احساسات اعتراض کنندگان و ادامه شعارهای بی‌نظیرشان مطمئناً در سال ۲۰۱۹ نیز طنین خواهد داشت و این در حالیست که صحنه‌های اعتراضات در ایران به‌صورت آتش زیر خاکستر ادامه دارد.
بیشتر بخوانید
به‌خطر افتادن «امنیت کشور» یا امنیت نظام؟!
هشدار نسبت به وضعیت انفجاری جامعه و تنگ‌تر شدن حلقه انزوای جهانی رژیم نقل محافل باندهای حکومتی شده است.
روز ۱۱ دی ۹۷ یک عضو مجلس ارتجاع نسبت به تراکم بحران داخلی کشور هشدار داد و از جمله گفت: «اکنون شاهد عدم تعادل در بخش‌های مختلف زیست محیطی، آب و کشاورزی و حوزه‌های دیگر هستیم. که متأسفانه این نابرابری و این عدم تعادل رفته‌رفته منجر به بحرانهای خطرناکی در سطح کشور شده است».
در همین حال کیانپور، یک عضو دیگر مجلس ارتجاع، هشدار داد که معیشت مردم در اثر گرانی‌های بی‌حد به خطر افتاده است.
روزنامه ابتکار وابسته به باند روحانی هم برای به خطر افتادن امنیت نظام به‌خاطر حذف بودجه بهداشت هشدار داد و با اشاره به برخی از آسیب‌های اجتماعی از جمله نوشت: «وقتی به این مجموعه و روابط چرخه‌ای ناشی از آنها نظیر چرخه فقر، بیماری، بیکاری، اعتیاد، بی‌خانمانی و جرم‌زایی بیاندیشیم، متوجه می‌شویم چرا باید تأمین بهداشت و سلامت را... در جنبه‌های امنیتی آن مورد نظر داشت؛ تمام خطراتی که از این بعد کشور ما را در منطقه شکننده‌ای چون خاور‌میانه تهدید می‌کنند». این روزنامه حکومتی با اشاره سربسته به امکان انفجار خشم مردم می‌نویسد این وضعیت «ممکن است تا جایی پیش رود که امنیت کشور را نیز به خطر بیاندازد و آن را نسبت به تهدیدهای درونی و برونی شکننده‌تر کند».(ابتکار ۱۲ دی ۹۷)
هشدار دیگر توسط روزنامهٔ آرمان وابسته به باند روحانی است که نوشته: «تحریم عین شطرنج حرفه‌یی، زمان دارد و وقت هر بازیگر برای حرکاتش مشخص است و ترتیب حرکات اهمیت دارد. وقت اصلاح روش‌ها و به‌هم ریختن مفروضات تحریم‌کنندگان بی‌پایان نیست».(آرمان ۱۱ دی ۹۷)
هشدارها فقط به رسانه‌های باند روحانی محدود نمی‌شوند. به‌عنوان مثال کیهان خامنه‌ای هم با اشاره به بحران بین‌المللی رژیم و نقش مقاومت ایران ابراز وحشت کرده و در مورد سال ۹۸ هشدار داده است: «خروج آمریکا از سوریه، با تمایلات مایک پمپئو و جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا و در حقیقت به نوعی با تمایلات(مجاهدین) همآهنگ است که بولتون و پمپئو حامی و بلندگوی اصلی آنها هستند و هدف متمرکز شدن بر تلاش‌های امنیتی و نظامی برای رقم زدن تحولات جدیدی در ایران در سال ۹۸ است».(کیهان ۱۰ دی ۹۷)
مسعود پزشکیان، نایب‌رئیس مجلس ارتجاع در جلسه روز سه‌شنبه ۱۱دیماه مجلس، در وحشت از چشم‌انداز تیره و تار حاکمیت و فضیحت مخاصمات درونی آن گفت: «توبه کنید شاید خدا به ما رحم کند توی این اوضاع و احوال ما هم همدیگر را تخریب می‌کنیم برای همدیگر پرونده می‌سازیم از بالا تا پایین آبروریزی می‌کنیم صدا و سیمای جمهوری اسلامی یک حاج‌آقایی را آنجا دعوت می‌کنه لباس روحانیت تنش است میگه من شرم می‌کنم از این مجلس».
این ابراز هراس که هیچ دردی از دردهای نظام را هم حل نمی‌کند ناشی از بن‌بست و بی‌راه‌حلی آن است؛ به‌گونه‌یی که سردمداران و مهره‌های آن به کرات از دردها می‌گویند دریغ از این‌که هیچ‌یک از آنها راه‌حلی پیش پای خامنه‌ای بگذارند. اتفاقاً خودشان نیز با اظهاراتشان باعث تشتت و بحران در درون رژیم می‌شوند. زیرا خودشان هم در دایره این بن‌بست و بی‌راه‌حلی قرار دارند.
مجموعه این بحرانها سردمداران و مهره‌های حکومتی را به این وحشت انداخته است که حادثه و توفانی سهمگین در انتظار حاکمیت است. علی خامنه‌ای و امام جمعه‌هایش به‌ویژه احمد علم‌الهدی نسبت به طرح و برنامه دشمن در زمینه ایجاد توفان در سال ۹۸ به سردمداران و مهره‌های نظام هشدارمی‌دهند.
حادثه‌یی که به‌گفته حسن خمینی باعث می‌شود «نقش‌ها»(یعنی نقش مردم و مقاومت ایران به‌عنوان دشمن اصلی و نقش نظام) «دگرگون» شود.
در یک کلام هراس آنها از به خطر افتادن موجودیت حاکمیت است چیزی که رسانه (ابتکار) از آن به‌عنوان «امنیت کشور» نام برد.
