اکسپرس(لندن)، ۲دسامبر۲۰۱۸: نیکلاس فریکس در مطلبی حول برخوردهای سرکوبگرانه رژیم ایران با مردم به‌ویژه کارگران معترض یا فعالانی که در تظاهرات دستگیر شده‌اند نوشت: دهها نفر طی اعتراضات در ایران که در سراسر ایران رو به گسترش است؛ دستگیر شده‌اند و در اینحال هزاران نفر از مردم در ارتباط با ۴۰شهر به خیابانها آمده‌اند و از دولت خواستار امنیت شغلی و حقوق پرداخت ناشده خود هستند.
این نویسنده ادامه می‌دهد: یک منبع در ایران که بدلایل امنیتی خواست نامش فاش نشود توضیح داد بعد از این‌که رژیم کارخانه فولاد آنها را گرفت؛ وضعیت معیشتی کارگران به وخامت افتاده است.آنها گفتند فعلاً روی این متمرکز هستند که حداقل بخشی از حقوق پرداخت نشده‌شان را بگیرند. این منبع توضیح داد بدون این پول، آنها نمی‌توانند خانواده‌شان که خیلی‌هایشان در اعتصاب هستند را پشتیبانی کنند.
آنها گفتند همه تلاشهای ما برای ایمنی و امنیت خانواده هایمان است، وقتی حقوقی نگیریم معنی‌اش این است که خانواده‌های ما هیچ ایمنی و امنیتی ندارند. آنها افزودند برای شغل و حقشان مبارزه می‌کنند.
بعد از شروع این تجمعات، بیش از دهها نفر دستگیر شده‌اند و تعداد بیشتری برای بازجویی برده شده‌اند.
اکسپرس با درج عکسی از کارگران معترض ادامه می‌دهد: تنها در ماه نوامبر ۳۱نفر دستگیر شده و ۳۰نفر دیگر برای احضار و بازجویی نگه‌داشته شده‌اند. در سومین هفته اعتراضات، ۱۲معلم دستگیر شدند و ۳۰نفر دیگر طی اعتصاب سراسری معلمان که این هفته برگزار شد مورد بازجویی قرار گرفتند.
در ۱۵نوامبر شورای همآهنگی سازمان اصناف معلمان طی اطلاعیه‌یی گفت فعالان در همه استانهایی که اعتراضات برگزار شده، به وزارت اطلاعات، بخش اطلاعات سپاه پاسداران و نهادهای حفاظتی و امنیتی پلیس احضار شده‌اند.
این نویسنده در مورد برخوردهای سرکوب گرانه رژیم آخوندی علیه کارگران معترض اینچنین ادامه می‌دهد: در تظاهرات روز قبل یک کارگر گفت نیروهای امنیتی به خشونت روی آوردند. ۱۲مأمور پلیس به او حمله کردند و دستش را شکستند.
این منبع ایرانی توضیح داد آنها در رابطه با فعالیتهایشان نگرانی دارند و در ارتباط با نداشتن امنیت شغلی و بی‌پولی دولت روحانی می‌گوید:
کارگران گفتند نگرانی اصلی ما امنیت شغلی است. ما از ادامه اعتراضات و اعتصاباتمان از کسی ترسی نداریم.
کارگران خشمگین ایرانی که هم‌اکنون تظاهراتشان را در شهرهای جنوب کشور ادامه می‌دهند به این نویسنده می‌گویند
بسیاری از ما در سالهای اخیر دستگیر و زندانی شدیم و به زیر شکنجه رفتیم اما به این اعتراضات ادامه داده و ادامه خواهیم داد و نگرانی و ترسی نداریم.
قیام در ایران بعد از اعتصاب کامیونداران در اعتراض به هزینه بالای قطعه شروع شد. بعد از شروع اعتصاب کامیونداران، معلمان هم پیوستند و گفتند حقوقشان برای معاش شان کافی نیست و در وضعیت اقتصاد رو به فروپاشی، هزینه‌ها بالا رفته است...
حالا ما هیچ چاره‌یی جز اعتصابات نداریم....
