جمعی از دانشجویان همدان در رابطه با اعدام زندانی سیاسی علی صارمی بیانیه‌ای صادر کردند در بخشی از این بیانیه آمده است: آیا علی صارمی آخرین نفر از صف اعدامیان بود؟ بی‌شک اینطور نیست بلکه وی شروعی برای ادامه‌ی جنایت مزدوران است. بر ماست تا کمر همت بسته و در برابر ظلم و ستم استبداد گران ایستادگی کنیم و هر کدام به هر نحوی می‌توانیم جلوی ادامه‌ی این جنایتها را بگیریم.
متن کامل این بیانیه ذیلا آورده می‌شود:
به نام خدا
علی صارمی زندانی سیاسی مبارز و خستگی‌ناپذیر پس از ۲۳ سال جدال بی‌وقفه در راه آزادی ایران با خود کامگان سلطنت و ولایت، عاقبت در راه آزادی میهن و در سحرگاه هفتم دیماه ۸۹، مقارن با ماه محرم سر برآستان مولایش حسین نهاد و برگ زرین دیگری از افتخار ایستادگی ایران وایرانی در برابر استبداد، برتاریخ میهن مهر کرد…
اعدام علی صارمی درمنتهای دنائت و در حالی صورت گرفت که به گفته وکیل وی، حتی حکم دادگاه بدوی این زندانی سیاسی، به وکیل و خانواده او ابلاغ نشده بود.
از سوی دیگر، دوران محکومیت او بود که، در کنار سایر زندانیان سیاسی در شرایط افزایش فشار بر زندانها و در فضای خفقان پس از سرکوب خشونت‌بار جامعه، شرایط دشواری رامتحمل شده بود، طوری که طبق شواهد زندانیان وهمبندی هایش این اواخر به‌منظور فشار هرچه بیشتر بر او در کریدور بند ۲ زندان گوهردشت به‌سر می‌برد، اما به واسطه روحیه مقاوم و ایمان و اعتقادش به راه و آرمان آزادی، تحمل زندان و شکنجه را به جان میخرید و حتی پشتوانه‌ای برای سایر همبندیهایش محسوب می‌شد.
آری معلم کلاسهای جوادیه و نازی‌آباد، امروز آموزگار درس پایداری در سلولهای اوین و گوهردشت بود، و همین پایداریها و مقاومتها و تشویق سایر زندانیان به مقاومت در مقابل نظام ولایت بود که استبداد هار را واداشت تا از سر استیصال و درماندگی و علیرغم آگاهی از سر شکن شدن موج بحرانها به این اعدام سبعانه بر سرش، باز ناگزیر دست به این خود کشی پیش از مرگ بزند...
آیا علی صارمی آخرین نفر از صف اعدامیان بود؟ بی‌شک اینطور نیست بلکه وی شروعی برای ادامه‌ی جنایت مزدوران است. بر ماست تا کمر همت بسته و در برابر ظلم و ستم استبداد گران ایستادگی کنیم و هر کدام به هر نحوی می‌توانیم جلوی ادامه‌ی این جنایتها را بگیریم. هم‌چنین از طریق امداد خواهی از مجامع بین‌المللی و حقوق‌بشری خواهان لغو اعدامها و برانداختن این نظام خشونت پرور باشیم و به تمامی دنیا بگوییم که ایران شایسته نظامیست که انسانیت و حقوق‌بشر را به‌رسمیت بشناسد.
جمعی از دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان
متن کامل این بیانیه ذیلا آورده می‌شود:
به نام خدا
علی صارمی زندانی سیاسی مبارز و خستگی‌ناپذیر پس از ۲۳ سال جدال بی‌وقفه در راه آزادی ایران با خود کامگان سلطنت و ولایت، عاقبت در راه آزادی میهن و در سحرگاه هفتم دیماه ۸۹، مقارن با ماه محرم سر برآستان مولایش حسین نهاد و برگ زرین دیگری از افتخار ایستادگی ایران وایرانی در برابر استبداد، برتاریخ میهن مهر کرد…
اعدام علی صارمی درمنتهای دنائت و در حالی صورت گرفت که به گفته وکیل وی، حتی حکم دادگاه بدوی این زندانی سیاسی، به وکیل و خانواده او ابلاغ نشده بود.
از سوی دیگر، دوران محکومیت او بود که، در کنار سایر زندانیان سیاسی در شرایط افزایش فشار بر زندانها و در فضای خفقان پس از سرکوب خشونت‌بار جامعه، شرایط دشواری رامتحمل شده بود، طوری که طبق شواهد زندانیان وهمبندی هایش این اواخر به‌منظور فشار هرچه بیشتر بر او در کریدور بند ۲ زندان گوهردشت به‌سر می‌برد، اما به واسطه روحیه مقاوم و ایمان و اعتقادش به راه و آرمان آزادی، تحمل زندان و شکنجه را به جان میخرید و حتی پشتوانه‌ای برای سایر همبندیهایش محسوب می‌شد.
آری معلم کلاسهای جوادیه و نازی‌آباد، امروز آموزگار درس پایداری در سلولهای اوین و گوهردشت بود، و همین پایداریها و مقاومتها و تشویق سایر زندانیان به مقاومت در مقابل نظام ولایت بود که استبداد هار را واداشت تا از سر استیصال و درماندگی و علیرغم آگاهی از سر شکن شدن موج بحرانها به این اعدام سبعانه بر سرش، باز ناگزیر دست به این خود کشی پیش از مرگ بزند...
آیا علی صارمی آخرین نفر از صف اعدامیان بود؟ بی‌شک اینطور نیست بلکه وی شروعی برای ادامه‌ی جنایت مزدوران است. بر ماست تا کمر همت بسته و در برابر ظلم و ستم استبداد گران ایستادگی کنیم و هر کدام به هر نحوی می‌توانیم جلوی ادامه‌ی این جنایتها را بگیریم. هم‌چنین از طریق امداد خواهی از مجامع بین‌المللی و حقوق‌بشری خواهان لغو اعدامها و برانداختن این نظام خشونت پرور باشیم و به تمامی دنیا بگوییم که ایران شایسته نظامیست که انسانیت و حقوق‌بشر را به‌رسمیت بشناسد.
جمعی از دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان
