روز گذشته مجلس ارتجاع صحنهٔ انفجار تضادهای درونی رژیم بود که محصول مادی آن، رد وزیر پیشنهادی روحانی برای وزارت صمت بود.
غیبت روحانی جرقه را زد
روحانی ظاهراً به‌ملاحظهٔ کرونا از حضور در مجلس خودداری کرد و حاضر نشد برای دفاع از کاندیدای وزارتخانه‌اش در این شرایط از خودش قیمت(!) بپردازد. ظاهراً این قضیه به مجلسی‌ها برخورده، آن‌چنان که هیأت‌رئیسهٔ مجلس هم، در تلافی، به جهانگیری که برای دفاع از وزیر پیشنهادی به‌جای روحانی شرکت کرده بود، اجازه سخنرانی نداد که این هم پدیدهٔ بی‌سابقه‌ای است. حسام‌الدین آشنا، مشاور اطلاعاتی روحانی، در توجیه رد وزیر پیشنهادی توئیت کرده است: «غرور، قربانی گرفت» منظورش این است که حاضر نشدن روحانی به غرور مجلسی‌ها برخورده و آنها تلافی کرده‌اند. اگر چه چند تن از نمایندگان مجلس هم روی همین اقدام روحانی انگشت گذاشته و از این زاویه او را مورد حمله قرار داده‌اند، ولی این کوچک کردن مسأله است. اصل موضوع تضاد میان مجلس و دولت و قالیباف با روحانی و بیانگر وضعیت ازهم‌گسیختهٔ رژیم است که حتی سفارش خامنه‌ای که ضمن تعریف و تقدیر از دولت روحانی، گفت این دولت را در آخرین سالش باید کمک کنند هم افاقه نکرده است. حتی مجلس از استیضاح روحانی هم کوتاه نیامده؛ در جلسه روز چهارشنبه یکی از اعضای مجلس خطاب به روحانی گفت: «آقای رئیس‌جمهور صدای مجلس را در عدم رأی اعتماد به وزیر معرفی شده بشنو! امروز یک جلسه استیضاح کوچک شما در مجلس رقم خورد».
شایان ذکر است که تعدادی از نمایندگان به جد پشت استیضاح روحانی که ۲۰۰نفر آن را امضا کرده‌اند هستند؛ برخی از این نمایندگان، خود قالیباف را زیر سؤال برده‌اند که چرا جلو سؤال نمایندگان از روحانی را گرفته است. قاضی‌زاده به‌عنوان نایب‌رئیس مجلس، در توجیه این امر ناچار شد بگوید سؤال البته حق نماینده است، «ولی کشور در یک وضعیت خاصی است و باید ملاحظات جدی داشت»(مجلس ارتجاع ـ ۱۵مرداد).
اما به‌نظر می‌رسد این «وضعیت خاص» که اشاره به شرایط انفجاری جامعه می‌باشد، از قضا باعث از مهار خارج شدن تضادها شده است.
در همین رابطه روزنامه شرق(۲۳مرداد) نوشته است: «رأی‌نیاوردن مدرس خیابانی در شرایطی است که ۲وزیر روحانی در صف انتظار استیضاح قرار دارند و همه اینها یعنی مجلس چراغ قرمزش را برای روحانی روشن کرده و تعارضی که قابل پیش‌بینی بود، نمایان شده است».
تضاد در سطح سران قوا
از آنجا که سطح تضاد حتی بالاتر از تضاد اعضای مجلس با دولت است و به تضاد قالیباف با روحانی برمی‌گردد، قالیباف نه تنها تلاشی برای آرام کردن جو مجلس علیه روحانی نکرد، بلکه خودش آن را تحریک کرد. کما‌این‌که مشاور قالیباف در یک توئیت روحانی را مورد طعنه قرار داد که «سلامت شما از سلامت یک میلیون کنکوری مهمتر است؟».
روزنامهٔ شرق در قسمت دیگری از همان مقاله نوشته است: «در ماجرای جلسه شورای اقتصادی سران قوا نیز قالیباف از در مخالفت با طرح‌های دولت درآمده است. مجلس از این‌که سکان اقتصادی دست دولت است، گلایه‌مند است».
در مورد اشارهٔ این روزنامه شایان یادآوری است که در جلسهٔ اخیر سران سه‌قوه(در روز سه‌شنبه) قالیباف و رئیسی به روحانی انتقاد کردند که چرا او طرح به‌اصطلاح گشایش اقتصادی خودش(پیش‌فروش نفت) را قبل از طرح در این شورا(جلسهٔ سران سه‌قوه) علنی و رسانه‌ای کرده است. بعد هم قرار شد این طرح ابتدا در مجلس مورد بررسی قرار بگیرد و اگر تصویب شد، اجرایی شود.
نکته اینجاست که همیشه در مورد جلسهٔ سران سه‌قوه(حتی در زمان احمدی‌نژاد که او و ۲لاریجانی‌ها با هم کارد و پنیر بودند) به صرف دادن یک خبر کوتاه در مورد برگزاری جلسه اکتفا می‌شد، ولی این بار تضاد را علنی کردند که نشانهٔ دیگری از غیرقابل کنترل شدن تضادهاست.
اظهارات رئیسی در روز پنجشنبه ۲۳مرداد در جلسه شورای عالی استانها وجه دیگری از شرایط انفجاری جامعه و خارج شدن مهار از دست رژیم را به‌نمایش می‌گذارد. سردژخیم قضاییه خامنه‌ای صراحتاً گفت: «دادستان‌های ما مسئولان قضایی در همه استانها حتی مجموعه نظارتی که در استانها فعال هستند... باید خوف ایجاد بکنند و ترس ایجاد کنند در دل کسانی که می‌خواهند قانون‌شکنی کنند».
وقتی رئیس قوه قضاییه این‌چنین صریح و عریان از لزوم خوف و ارعاب حرف می‌زند، معنای دیگری جز مرحله پایانی و چشم‌انداز سرنگونی ندارد. حتی اگر اظهارات رئیسی ناظر بر «نفوذ رانت‌خواری، کجی، فساد» و «انواع تغییر کاربری‌ها در جنگلها و مراتع» و «زمین‌خواری‌ها» توسط عوامل و کارگزاران دولتی باشد، باز هم بیانگر شدت و حدت تضاد در رژیم است که از وجه دیگری مرحله پایانی را به نمایش می‌گذارد.
