مجری: خوب بینندگان عزیز در رابطه با فراخوان ورزشکاران ایرانی علیه حکم اعدام نوید افکاری از قهرمانان کشتی میهنمان گفتگویی داریم با آقای حسن نایب آقا قهرمان ملی‌پوش فوتبال ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانیتن و بازیهای المپیک ۱۹۷۶.
با سلام به شما. اولین سؤالم این است که این ابتکاری که قهرمانان و ورزشکاران کشورمان زدند برای نجات جان قهرمان کشتی مهینمان نوید افکاری، خوب ما شاهد این بودیم که در همه سایتها و شبکه‌های اجتماعی به‌صورت گسترده‌ای در واقع انعکاس داشت، این پدیده از حالا نه فقط یک موضوع صرفاً ایرانی بلکه ابعاد بین‌المللی هم گرفته با توجه به خبرهایی که داشتیم. شما چه انتظاری از این تلاشها دارید که این تلاشها به چه چیزی منجر بشود.
حسن نایب آقا: با سلام و تشکر از شما که فرصت این را دادید که در این برنامه شرکت داشته باشم. با درود به همه بینندگان عزیز سیمای آزادی و همین‌طور هموطنان عزیزم در سراسر ایران و جهان. قبل از این‌که این پاسخ شما را بدهم اجازه بدهید یک نکته‌ای را بگویم. این واقعه یعنی اعدام ورزشکاران به‌خصوص در ایران فکر می‌کنم در تاریخ بشر و تاریخ کشورها بی‌نظیر است . یعنی هیچ رژیمی در تاریخ این میزان از تعداد از قهرمانان ملی خودش را اعدام و شکنجه و زندان نکرده است.
مجری: طبعاً چون مال خودش نیست این کار را می‌کند.
حسن نایب آقا: دقیقا. بنابراین این هولناک‌ترین مسائل در رابطه با مسأله ورزش و ورزشکارها در تاریخ هست. قهرمانهای ملی که در جام جهانی بازی کردند. در المپیک شرکت کردند. زن، مرد. بزرگ و کوچک . بنابراین این رژیم پلید و جنایتکار در تاریخ از این نظر بی‌نظیر است. به همین دلیل بود که هنگامی که موضوع اعدام، حکم اعدام نوید افکاری مطرح شد، جامعه ورزشی ایران هم‌پا با بقیه ارگانهای بین‌المللی برای این دست بکار شدند. حتماً اطلاع دارید که حدود سه هفته قبل خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت اولین کسی بود که فراخوان به‌اصطلاح محکومیت و درخواست از مجامع بین‌المللی برای توقف این حکم را کردند و بعد این موج گُر گرفت در جهان و به دولتها کشید، وزارت‌خارجه آمریکا و سایر کشورها، رسانه‌ها و مجامع و تا این‌که به‌اصطلاح جامعه ورزشکارهای ایران هم دست به کار شدند با یک نامه‌یی که به رئیس یک کمیته بین‌المللی المپیک نوشتند آقای توماس بان و رئیس فدراسیون جهانی کشتی، دبیرکل ملل متحد، کمیسر عالی حقوق‌بشر و غیره و در این درخواست کردند که جلو این جنایت عجیب غریب یک رژیم علیه ورزشکار بزرگ کشور رو بگیرند.
حتماً میدانید که در جنایات وحشیانه این رژیم علیه ورزشکارها این رژیم حبیب خبیری کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران در سال۱۳۵۸ را در تهران بعد از چند سال اسارت در زندان اعدام کرد.
هوشنگ منتظرالظهور قهرمان کشتی فرنگی ایران در بازیهای المپیک مونترال او هم جز کسایی بود که اعدام شد. فروزان عبدی، مهشید رزاقی، علا کوشالی خیل کسانی که در این کتاب شکست ناپذیران قهرمانان ملی ایران که این رژیم به خاک و خون انداخته ثبت شده است.
سؤال: شاید بگوییم یکی از علائم ضدایرانی بودن این رژیم هم در واقع همین است که در واقع به قهرمانان ملی‌اش هیچ بهایی قائل نیست به این ترتیب و جنایت می‌کند.
حسن نایب آقا: ای کاش که اهمیت نمی‌داد. ولی قساوت این رژیم در این است که بدون اعدام دست نمی‌کشد اگر کسی مخالفتی با این رژیم بکند. حتی این قهرمان کشتی نوید در اعتراض و تظاهرات شرکت کرده و مخالفتش را اعلام کرده.
اما بعد از این قضیه هم‌اکنون ۶۱تن از قهرمانان بزرگ ایران در آنها ۲۰تا قهرمان ملی‌پوش ایران هست و سایر قهرمانان ملی این تلاش را کردند در پاسخ به سؤالتان آیا انتظار داریم چه روی بدهد؟ قطعاً میدانید وضعیت سالهای گذشته نیست تعادل‌قوای بین‌المللی و رژیم دیگه آن وضعیت نیست رژیم دیگر نمی‌تواند به این راحتی اعدام بکند و پاسخگو نباشد. به همین دلیل است که بسیار با دست بسته حرکت می‌کند. آن موردی که در ماه گذشته در ۱۹ژوئیه در مورد حکم اعدام مرادی و سه جوانی که می‌خواست اعدام بکند و یک کارزار عظیم بین‌المللی و داخلی راه افتاد و متوقف کرد نشانه‌های ضعف هست. سال گذشته یادتان هست مجبور شد سرانجام بعد از ۴۰سال اجازه ورود زنان به ورزشگاهها بدهد و ۲هزار زن رفتند اونجا و اولین شکافها را به دیکتاتوری قرون‌وسطایی رژیم وارد کردند . الآن دیگه سیاست جهانی بر وفق مراد این رژیم نیست. سیاست مماشات در حال پایان یافتن است و دیگر از او حمایت نمی‌کند به همین دلیل است که مردم ایران قهرمانهای ملی ایران و مجامع به نظرم باید بیشترین تلاش را بکنند و انتظار است که مینمم این را متوقف کنند و اگر نشد این رژیم تحریم بشود و مجازات بشود و پاسخگوی این جنایتش باشد.
ولی امیدواریم که انشاالله پیروز بشویم و این قهرمان کشتی ایران از اعدام نجات پیدا کند.
مجری: با تشکر از این‌که در این گفتگو شرکت کردید ما هم امیدواریم که تأثیرات این بیانیه و در واقع همیت ایرانی و بین‌المللی را در این صحنه ببینیم.
