امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در سخنرانی خود به‌مناسبت هشتادمین سالگرد سخنرانی مشهور ژنرال دوگل در لندن برای مقاومت در برابر فاشیسم هیتلری روز ۲۹خرداد گفت: «در ۱۸ژوئن ۱۹۴۰ چرچیل و دوگل نقشه‌مسیر مقاومت را ترسیم می‌کنند. ارتش فرانسه طی فقط ۶هفته از ارتش آلمان شکست خورد. همه حیرت‌زده بودند و فضای تسلیم حاکم بود. ولی در همین حال عطش آزادیخواهی و افتخار و اقدامی قدرتمند برای مقاومت قلب مردم فرانسه را به‌لرزه درآورد. این در فراخوانی که توسط ژنرال دوگل که به‌تازگی به درجه ژنرالی رسیده و وارد دولت شده بود تجسم می‌یافت. او شکست را مردود دانست و خواستار ادامه نبرد شد.
او مجبور بود که سرزمینی در تبعید بیابد. او گفت چیزی به‌جز خون و عرق و اشک برای نثار ندارد ولی او بسا بیش از آن داد، اراده و ایمان به پیروزی و غرور و افتخار.
دوگل با وجود این‌که در تبعید بود اما روح فرانسه آزاد را با خود همواره داشت. او در ۱۷ژوئن به لندن رسید و بلافاصله مورد حمایت خاندان سلطنتی قرار گرفت و آنها به مردی پناه دادند که او را به‌عنوان سفیر مشروع فرانسه و ارزشهای آن به‌رسمیت شناختند. انگلستان پناهگاه جمهوری فرانسه شد و انگلستان تصمیم گرفت به فرانسه در آنزمان پناه دهد. و این جایی است که دوگل اولین نطفه ارتش فرانسه را برای از سرگیری مبارزه تشکیل داد. این جایی است که دوگل توانست از مردم فرانسه بخواهد که مقاومت کنند».
امانوئل ماکرون افزود: «فراخوان گردان هجدهم فراخوانی به برداشتن شمشیر و حمل سلاح فرانسه و فراخوانی به زنان و مردان با اراده بود تا شکست را نپذیرند و به‌تاریخ، آن‌چنان که باید، معنا و مفهوم بخشیده شود و در آن‌روز دوگل صدا و نفس فرانسه آزاد شد. او شعله مقاومت فرانسه را بالاتر از نور هر چراغی برد تا این نور در سراسر خاک فرانسه بدرخشد.
انگلستان به فرانسه آزاد اجازه داد که پرچم مقاومت فرانسه را در خاک انگلستان برافرازند و این روح درهم شکسته نشود و فرانسه دیگر تنها نبود دوستان نیروهای آزادیخواه فرانسه با ۶۰هزار عضو سخاوتمندانه پول، غذا و لباس دادند و ژنرال در حالی که در پایتخت انگلستان قدم می‌زد اغلب با فریاد های درود بر فرانسه مواجه می‌شد که به او دلگرمی می‌دادند که به مبارزه ادامه دهد.
ناقوس «بیگ بن» هر ساعت به صدا در می‌آمد که انگیزه نیروهای جدید و آزادیخواه فرانسه بودند. از آن زمان تاکنون فرانسه آزاد الهامبخش آمال و آرزوهای جهانی که از روحیه مقاومت برخاسته و می‌گوید ما هرگز نباید دست از مبارزه و مقاومت برداریم .
انگلستان آخرین سنگر امید بود، در زمانی که همه ظاهراً از دست رفته بودند و من می‌خواهم حامل مراتب عمیق قدردانی جمهور فرانسه به شهر لندن با اهدای مدال افتخار لژیون باشم . آرزو دارم که این مدال را به شما از طرف مردم فرانسه اهدا کنم».
