حمایت از قیام و کانون‌های شورشی
کنفرانس آنلاین نمایندگی شورای ملی مقاومت در برلین
کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد
و اتحادیه جوامع ایرانی در آلمان
به‌مناسبت سالگرد قیام آبان
فراخوان سخنرانان به حسابرسی از رژیم آخوندی
به‌خاطر کشتار ۱۵۰۰تن در قیام آبان ۹۸
سخنرانیهای
نوربرت لامرت رئیس بنیاد کنراد آدنائر
و رئیس پارلمان فدرال آلمان ۲۰۰۵ ـ ۲۰۱۷
و نمایندگان مجلس فدرال آلمان
میشائیل مایستر معاون پارلمانی وزیرآموزش و پرورش
دکتر کریستف پلوس و کریستف دفریس
نوربرت لامرت– رئیس پارلمان فدرال ۲۰۰۵ ـ ۲۰۱۷
برای صحبت در مورد وضعیت حقوق‌بشر در کشورهای مشخص، باید مفهوم، معنا و جایگاه حقوق‌بشر را در کشورها، ایالات و جوامع خاص مورد توجه قرار داد.
داستان حقوق‌بشر داستان دست‌آوردها و انحرافات است.
داستان وعده‌ها و جنایات.
چنین ارتباط درونی را در هیچ جا مانند تاریخ معاصر آلمان نمی‌توان، مشاهده کرد.
پشت سر من تصویر کنراد آدنائر قرار دارد که مزین به‌متنهای اولیه قانون اساسی ما و فهرستی از حقوق اساسی است که با این جمله شروع می‌شود: شأن و کرامت انسانی خدشه‌ناپذیر است. ارکان حکومت، وظیفهٔ احترام و حفاظت از آن را به‌عهده دارند. این فرمول بیانگر تجربیات تلخ تاریخی است.
احترام به‌کرامت انسانی و به‌رسمیت شناختن خدشه‌ناپذیر بودن حقوق اساسی، بایستی از ابتدا تا انتها در اقدامات مراجع تصمیم‌گیرنده مد نظر باشد.
ایران، مانند آلمان، کشوری است با پیشینه سنتی طولانی و غرورآفرین. اما [رژیم] ایران سالهاست که کارنامه حقوق‌بشری ناامید کننده‌یی دارد.
بنا‌به‌مشاهدات تمامی نهادهای بین‌المللی که به‌طور منظم با این موضوع سر و کار دارند، معدود کشورهایی در جهان هستند که در آنها حقوق اساسی بشر به‌طور گسترده، مستمر و با شدت نقض می‌شود، از جمله در ایران که متأسفانه سالهاست شاهد آن هستیم.
جمهوری اسلامی جلوی ابراز مخالفت با رژیم حاکم را می‌گیرد. مقاومت و جنبش مدنی را جرم می‌داند و حقوق شهروندان را به‌طور سیستماتیک نادیده می‌گیرد و به‌آن بی‌اعتنا است.
در پی تظاهرات بزرگ سال گذشته، طی چند روز، هزاران زن و مرد و حتی کودک به‌طور خودسرانه دستگیر شدند. دستگیریها گاه با تهدید مجازاتهای پوچ و بدون برخورداری از حداقل حمایت حقوقی قابل اعتماد بود که در هر کشور متمدن امری بدیهی است.این مورد به‌طور خاص در مورد افراد دوتابعیتی نیز صدق می‌کند.
هم‌چنین اتباع برجسته آلمانی، در ایران در بازداشت به سر می‌برند، بی‌آن که از حمایتهای کنسولی برای خارجیان مقیم یک کشور که بایستی به‌طور طبیعی به‌آنها ارائه شود، برخوردار باشند.
چند ماه پیش، سفیر آلمان در شورای حقوق‌بشر سازمان ملل در ژنو نه تنها از سوی دولت فدرال بلکه از طرف۴۷ کشور دیگر به‌وضعیت حقوق‌بشر در ایران اعتراض کرد و افکار عمومی جهان را متوجه تحولات و نقض آن در این کشور کرد.
اقلیتهای قومی، مذهبی و سیاسی در ایران به‌اشکال مختلف با تبعیض مواجه می‌شوند.
ما بارها و بارها شاهد دستگیریهای خودسرانه، محکومیت‌های بدون دادرسی عادلانه، بدرفتاری و اعدام دگراندیشان بوده‌ایم.
در عین‌حال شرایط بازداشت در ایران در رابطه با تعداد زندانیان، امکانات بازداشتگاهها، شرایط بهداشتی و تهدید جدی شکنجه و اعدام، به‌هیچ‌وجه نباید از اهمیت ثانویه برخوردار شوند.
حقوق بشر از نظر ماهیت، مسألهٔ داخلی یک کشور مستقل نیست، بلکه تعهدی است از سوی کشورهای پیرو قانون که منشور حقوق‌بشر سازمان ملل را پذیرفته‌اند.
نقض سیستماتیک حقوق‌بشر را که در هر یک از کشورهای متعدد در جهان، از جمله ایران رخ می‌دهد، نمی‌توان صرفاً مسأله‌یی داخلی تلقی کرد و چنان برخوردی با آن داشت.
اگر حکومتی خود را موظف به‌رعایت آن در برابر شهروندان نبیند، سرنوشت میلیون‌ها نفر جمعیت این کشورها، به‌این بستگی خواهد داشت، که دولتها، پارلمانها، احزاب، جوامع مذهبی و سازمانهای مدنی مطالبهٔ رعایت آن را تعهدی مشترک بدانند و به‌آن اقدام کنند. این درخواست مشترک ما، نه تنها امروز بلکه همواره باید ادامه داشته باشد.
حق آزادی عقیده، آزادی بیان، آزادی مطبوعات و آزادی مذهب چه به‌معنای اعتقاد و ایمان مذهبی و چه عدم اعتقاد مذهبی.
سلب حق آزادی اجتماعات و آزادی تظاهرات در حیطهٔ اختیار هیچ حکومت یا کشوری نیست، بلکه یکی از والاترین تعهدات در حفاظت از این حقوق بنیادین است و باید درک و آگاهی عمومی مردم در این باره را به‌مراتب افزایش داد.
هر جا این موضوع ناشناخته بماند و با قطعیت اجرا نشود، رسالت مشترک ما است که توجهات را به‌آن جلب کنیم.
کریستف دفریس نمایندهٔ پارلمان فدرال آلمان
به‌عنوان نماینده‌یی از پارلمان فدرال آلمان، بوندستاگ، به‌همهٔ شرکت‌کنندگان در این کنفرانس سلام می‌کنم، به‌ویژه به‌انجمن جوانان ایرانی از حوزهٔ انتخابیهٔ خودم در منطقهٔ مرکزی هامبورگ.
یک سال پیش در نوامبر ۲۰۱۹، بسیاری از شهروندان ناراضی در صدها شهر ایران تظاهرات کردند که همهٔ جهان شاهد آن بود. این فریاد خاموشی‌ناپذیر جامعهٔ جوان ایران برای آزادی و دموکراسی بود. واکنش وحشیانهٔ رژیم ایران و شبه‌نظامیان آن نمی‌تواند این فریاد را سرکوب کند. چرا که اشتیاق مردم به‌آزادی و دموکراسی بسیار شدید است.
ما یاد بیش از ۱۵۰۰ شهید این قیام مردمی را که برای نیل به‌آزادی و حقوق‌بشر بهای سنگینی پرداختند گرامی می‌داریم. آنها این بها را با تحمل سرکوب حکومت، با زندان و گاه حتی با جان خود پرداختند. اما این تلاش بی‌فایده نبود و نباید از آن دست بکشیم. برای انجام کارهای بیشتر، برای حقوق‌بشر، آزادی بیان و آزادی اجتماعاتَ شجاعت لازم است. این حقوق در زمرهٔ حقوق بنیادین به‌رسمیت شناخته شده و جهانشمول هستند که نه تنها در قانون اساسی آلمان نهادینه شده‌اند بلکه در سراسر جهان، از جمله ایران، مستقل از دستگاه حکومتی سیاسی و مذهبی کشور صادق هستند.
در برنامه ۱۰ ماده‌ای شورای ملی مقاومت ایران بر این حقوق بنیادین تأکید شده است.این خوب و مهم است که در ایران یک گزینهٔ دموکراتیک در برابر رژیم آخوندی حاکم وجود دارد. شما از پشتیبانی کامل من و بسیاری نمایندگان دموکرات‌مسیحی در آلمان برخوردار هستید.
خشونت وحشیانه، شکنجه و اعدام توسط رژیم آخوندی نشانهٔ قدرت نیست. این خودکامگی دولت در برابر شهروندان نشانهٔ ضعف است.این سرکوب قادر نخواهد بود سیل مردم ناراضی را در کشور متوقف کند.
به‌گفتهٔ عفو بین‌الملل، دهها تظاهر کنندهٔ جوان در ایران در حال حاضر در معرض خطر اعدام هستند. من از ابتکارات شورای مقاومت ایران برای نجات جان بیش از ۴۰ زندانی سیاسی و تظاهر کننده که جانشان به‌شدت در خطر است حمایت می‌کنم. دنیای دموکراتیک غرب نمی‌تواند دست روی دست بگذارد و تماشاگر باشد بلکه باید دست به‌عمل بزند.
تهدید و تعقیب افراد اپوزیسیون در خارج از کشور توسط مراکز بنیادگرا نیز مطقاً غیرقابل قبول است. آخوندهای حاکم بر ایران، بنیادگرایی و آزار و اذیت گروه‌های مخالف در خارج را تبلیغ می‌کنند. یک مثال مرکز به‌اصطلاح اسلامی در هامبورگ است. به‌نظر من این مرکز هیچ ارتباطی با اسلام ندارد. این سوء‌استفاده از آزادی مذهب و تهدیدی برای امنیت مردم در آلمان است. دولت و سیاست نباید در مورد این خطر ساکت و بی‌تحرک باشند. من مدت طولانی هست که شخصاً از طرف حزب دموکرات‌مسیحی هامبورگ خواهان بررسی ممنوعیت مرکز به‌اصطلاح اسلامی مزبور و پایان همکاری با آن شده‌ام. در اینجا نیز در کنار شما هستم و برای همهٔ شرکت‌کنندگان در کنگره آرزوی موفقیت دارم. تلاشتان مستدام باد.
دکتر کریستف پلوس – نمایندهٔ پارلمان فدرال آلمان، رئیس حزب دموکرات‌مسیحی در ایالت هامبورگ
خانمها و آقایان محترم،
دوستان جوان ایرانی، به‌خصوص از حوزه انتخابیه من در شمال هامبورگ.
از برلین گرم‌ترین درودهایم را به‌شما می‌فرستم.امروز به‌همراه شما یاد ۱۵۰۰ قربانی قیام سال گذشته در ایران را گرامی می‌دارم. همهٔ ما هنوز هم آن صحنه‌ها و اعتراضاتی را که به‌حق در آن زمان در ایران شعله‌ور شد به‌شکل برجسته‌یی در برابر چشمانمان داریم. اعتراضاتی که نه تنها تأثیر بسیار زیادی در خود ایران داشتند، بلکه در اروپا و در آلمان نیز بازتاب بزرگی داشتند.به‌همین دلیل است که من با سایر همکارانم از گروه پارلمانی دموکرات‌مسیحی و سوسیال‌مسیحی تلاش می‌کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که حقوق‌بشر، بردباری، دموکراسی و انسانیت نه تنها در آلمان و اروپا با استحکام نهادینه شوند، بلکه به یک سنگ‌بنای اساسی در ایران نیز تبدیل شود.
در این راستا من تا آنجا که در توانم هست از شما حمایت خواهم کرد. زیرا بنیادگرایی اسلامی که توسط رژیم آخوندی از ایران صادر می‌شود، متأسفانه در اروپا نیز گسترش می‌یابد. ما به‌عنوان افراد دموکرات باید با آن مقابله کنیم و با تمامی این جریانهای افراطی به‌شدت مبارزه کنیم. با توجه به‌این موضوعات، برای کنفرانس شما بهترین آرزوها را دارم. با سلام و احترام از برلین.
میشائیل مایستر – معاون پارلمانی وزیر آموزش و پرورش، نمایندهٔ پارلمان فدرال آلمان
می‌خواهم تعهد دولت فدرال را مبنی بر بهبود وضعیت حقوق‌بشر در ایران، به‌صورت چند جانبه و دوجانبه، برای شما توضیح دهم.
در شورای حقوق‌بشر سازمان ملل، آلمان صریحاً علیه استفاده از مجازات اعدام موضع می‌گیرد. مشخصاً رویهٔ اعدام در ایران به‌طور منظم و صریح مورد بحث قرار می‌گیرد. آلمان در بیانیهٔ خود به‌مناسبت گفتگو با گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران، جاوید رحمان، در چهل و سومین شورای حقوق‌بشر سازمان ملل در مارس ۲۰۲۰ با مقوله اعدام در ایران برخورد کرد. دولت آلمان قاطعانه به وظیفه گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران متعهد است که قبلاً نیز چندین بار در مورد نحوهٔ اعدام گزارش داده است.
آلمان یکی از حامیان برجسته قطعنامهٔ ایران در مجمع عمومی سازمان ملل است. دولت آلمان همراه با شرکای اتحادیه اروپا مرتباً علیه حکومت ایران اعتراض می‌کند و برای اطمینان از عدم اجرای احکام اعدام، از جمله در زمان تصدی ریاست اتحادیه اروپا تلاش می‌کند.
دولت فدرال هم‌چنین اعدام نوید افکاری ورزشکار را محکوم کرد.
ادامه دارد
- کنفرانس آنلاین نمایندگی شورای ملی مقاومت در برلین و کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد
در سالگرد قیام آبان ـ ۲۸آبان۹۹
