کلی کرافت نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل روز ۲۴آذر طی بیانیه‌یی نوشت: « میلیونها ایرانی تحت رژیم سرکوبگر رنج می‌کشند. طی چند ماه گذشته، یک خبرنگار، یک کشتی‌گیر و هزاران معترض کشته یا زندانی شدند زیرا آنها خواهان دولتی هستند که آمال و آرزوهای آنها را نمایندگی کند. حکومتی که [باید] از تروریسم و دامن‌زدن به هرج و مرج در جهان فاصله بگیرد».
کرافت افزود: «من هرگز دیدار با خانواده‌هایی را که به ناحق در ایران بازداشت شده‌اند، فراموش نخواهم کرد. دو فرزند گروگان آمریکایی باب لوینسون در یک اتاق بسیار تنگ هتل به ما پیوستند. من فقط می‌خواهم صحنه را توضیح دهم. این اتاق بسیار فشرده هتل با خانواده‌ها، عزیزان و کسانی که به‌طور غیرقانونی در ایران بازداشت شده بودند، بود. تنها چیزی که آنها دنبال می‌کردند فقط مقداری امید بود. و آنچه آنها را گردهم آورد این بود که همه افرادی بودند که با یک مشکل مواجه بودند و این مشکل چیزی است که هیچ‌یک از ما هرگز به‌دنبال این نیستیم که با آن مواجه شویم.
این یکی از اولین دیدارهای من بود، تنها سه روز پس از انتصاب من به‌عنوان سفیر ایالات متحده در سازمان ملل.
از آن لحظه به بعد، این خانواده‌ها اثری ماندگار بر روح من گذاشتند. و متأسفانه، من می‌دانم که در غم و اندوه عمیق آنها هزاران خانواده ایرانی سهیم هستند که آنها نیز از سرنوشت عزیزانشان سؤال می‌کنند.
این لحظات را با اعلامیه جهانی حقوق‌بشر مقایسه کنید، که به «ظهور جهانی که در آن انسان‌ها از آزادی بیان و عقیده و آزادی از ترس و آنچه بالاترین آرزو مردم عادی اعلام شده است، برخوردار شوند» فراخوان می‌دهد.
متأسفانه، سازمان وابسته به ملل متحد که متعهد به حمایت و ارتقا حقوق‌بشر است یعنی شورای حقوق‌بشر شامل صدای ناقضان حقوق‌بشر است که برای مقابله با آن طراحی شده است».
