روزنامه‌های حکومتی در روز سیزدهم شهریور، صحنهٔ جنگ گرگها شده‌اند در عرصه‌های واکسن کرونا و چپاولهای حول آن از یک‌سو و بحران اقتصادی و باز هم چپاولهای حکومتی از سوی دیگر. بن‌بست در روابط خارجی و رو کردن تناقض‌گویی حاکمیت در مورد افغانستان هم از دیگر موضوعات روزنامه‌های امروز است.
کرونا؛ باز هم قربانی باز هم رفتن «زیرخط‌فقر»
در روزنامه‌های رژیم تعطیلی مراکز واکسیناسیون به‌خاطر کمبود واکسن، غارت و چپاول پول خرید واکسن و هم‌چنین سلطهٔ خط «کاسبان کرونا» موضوع دعواهای باندی در روزنامه‌های حکومتی است. «واکسن اسپوتنیک در ایران تولید و خارج می‌شود!» مطلب روزنامه جوان است که به‌نقل از معاون قرارگاه پدافند زیستی رژیم فاش کرده است که نمکی و زالی به جای دستور خرید واکسن، میلیاردها تومان پول را هزینه واردات دو داروی بی‌اثر رمدسیویر و فاویپیراویر کرده‌اند. این کارگزار حکومتی فاش کرده دعوای نمکی با معاونش ملک‌زاده سر همین موضوع بوده.
آرمان هم در مطلبی با عنوان «درد کوچ ِقشر متوسط به زیر خط فقر» با بیان این‌که هزینه‌های کمرشکن درمان در ۱۹ماه گذشته بیش از سه میلیون نفر را به زیر خط فقر برده به‌نقل از محبوب‌فر کارشناس حکومتی نوشته است: «سونامی تورمی در ایران می‌رود که برنامه‌های کنترل و مهار بیماری کرونا در کشور را به قهقرا و شکست بیشتر کشاند. در بحبوحه کرونا، دارو و اکسیژن نایاب شده و بسیاری از بیماران به‌دلیل ناتوانی در تأمین هزینه‌های دارو و درمان کرونا در منازل خود جان می‌سپارند. هزینه‌های بستری بیماران در بیمارستانهای خصوصی و غیردولتی نیز سر به فلک کشیده است».
«علل شکست مقابل کرونا» عنوان مطلبی است از نیلی اقتصاددان حکومتی و مشاور اقتصادی سابق آخوند روحانی که ضمن اشاره به «شکست پروژه تولید واکسن» در رژیم محاسبه کرده بر فرض که روزی ۵۰۰هزار واکسن تزریق کنند هفت ماه طول می‌کشد تا فرایند واکسیناسیون کامل شود این کارشناس حکومتی در ادامه نوشته است: «این طولانی شدن باعث می‌شود نتوانیم از وضعیت پاندمی خارج شویم. در نتیجه، شرایط خاصی که اکنون مشاهده می‌کنیم، ممکن است ادامه یابد. حال در نظر بگیرید که حتی اگر نرخ مرگ‌ومیر ناشی از کرونا به نصف میزان موجود برسد، یعنی باز هم تعداد فوتی‌های روزانه حدود ۳۰۰نفر خواهد بود». در ادامه هم نتیجه گرفته این میزان تلفات روزانه به مدت هفت تا ده ماه یک بحران ملی ایجاد می‌کند.
عصبانیت مردم را نباید نادیده گرفت
وجه مشترک بحرانهای مورد اشاره روزنامه‌های حکومتی هشدار نسبت به مهارناپذیر شدن اوضاع و انفجار اجتماعی است. این نکته را در هر موردی گوشزد کرده‌اند.
جهان صنعت در مطلب خود با عنوان «دولت سیزدهم چگونه به اقتصاد نگاه می‌کند» نوشته است: «حاکمیت با ۴۳سال تجربه دیگر امکان سعی و خطا را ندارد و اگر بخواهد هم‌چنان بر همان مسیر قبلی اصرار بورزد به فاجعه منتهی خواهد شد، عصبانیت درونی مردم از شرایط موجود را نباید نادیده گرفت. گاهی زود دیر می‌شود».
«استراتژی بازدارندگی مؤثر» عنوان مقاله دنیای اقتصاد است که در مورد ضرورت مذاکره برای رفع تحریم‌ها به نظام گوشزد کرده: «هنوز برنامه کنش تاکتیکی و راهبردی (نظام) برای مذاکرات دیپلماسی وین ارائه نشده است... بنابراین طبیعی به‌نظر می‌رسد که افکار عمومی جامعه، نسبت به رویکردهای دولت و اولویت‌های آن برای آینده دیپلماسی هسته‌یی، ماهیت خنثی و نسبتاً انفعالی پیدا کرده است... هر گونه انفعال در افکار عمومی، زمینه چالشهای نهفته در مورد سیاست و ساخت دولت را فراهم می‌کند... هر گونه ابهام اجتماعی و امنیتی، به‌گونه‌یی اجتناب‌ناپذیر چالشهای فضای اقتصادی و اجتماعی را در آینده افزایش خواهد داد».
