به‌رغم ادعاهای پوشالی آخوند رئیسی و مقامات دولتش در زمینه پایین آمدن تورم و بهبود وضعیت اقتصادی، قیمت کالاهای اساسی مورد نیاز سفره‌های مردم به‌صورت روزافزونی در حال افزایش است.
روزنامه حکومتی جهان صنعت ۲۱بهمن ۱۴۰۰ با اشاره به وعده‌های پوشالی رئیسی نوشت: «روزنامه‌ها و رسانه‌های دولت هر روز از کنترل تورم و بهبود اوضاع و حتی روزهای بهتری که در پیش است می‌نویسند اما آنچه شهروندان با گوشت و پوست و استخوان حس می‌کنند گرانی است و گرانی و گرانی... دولت رئیسی و همفکرانش در مجلس به عبارت ساده‌تر قرار بود کاری کنند که این یک لقمه نان و اجاره‌خانه ساده‌تر به دست مردم برسد. حالا اما اوضاع طوری شده که اکثریت قابل اعتنایی از شهروندان ایرانی اگر دستشان به رئیسی برسد لابد خواهند گفت آقای رئیسی از طلا گشتن پشیمان گشته‌ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید».
از جمله کالاهایی که قیمت آن افسار گسیخته رشد کرده شکر است که به گزارش سایت حکومتی بهار نیوز رشد «۱۲۱درصدی» داشته و «نایاب شده» در حالی که «در ۱۵فروردین هر کیلو شکر با نرخ ۸۷۰۰تومان به دست مصرف‌کننده می‌رسید» اما اکنون «قیمت جدید شکر در عمده‌فروشیها و میادین میوه و تره‌بار به ۱۴هزار و ۷۱۵تومان» رسیده است (بهار نیوز ۲۷بهمن ۱۴۰۰).
به گفته یک کارشناس حکومتی اصولاً هیچ کالایی در ایران نایاب نیست بلکه از آنجایی که بسیاری از آنها با نرخ آزاد به فروش می‌رسند برای اکثریت مردم فقیر نایاب است، چرا که آنها توان قیمت خرید کالا در بازار آزاد را ندارند اما برای قشر پولدار وابسته به نظام اجناس به وفور در دسترس است.
به‌نوشته روزنامه حکومتی جهان صنعت ۲۷بهمن ۱۴۰۰ بسیاری از کالاهای دیگر نیز گران شده است و «لبه تیز گرانی‌ها بر گلوی اقشار ضعیف «فشار می‌آورد و «با وجود شعارها و وعده‌های متولیان» قیمتها هم‌چنان بالا می‌رود و «تلاطم قیمتها در اقلام اساسی و معیشتی مردم به قوت خود باقی است و بازار با سمت و سویی خاص و مستقل از وعده‌های سرخرمن» آخوند جلاد و مقامات اقتصادی دولتش عمل می‌کند.
در مورد گران شدن میوه سایت حکومتی انتخاب ۲۷بهمن ۱۴۰۰ نوشت: «لیمو شیرین امروز تا ۳۰هزار تومان رسیده است، پرتقال و سیب باکیفیت در بعضی مغازه‌ها تا کیلویی ۳۸هزار تومان به فروش می‌رسد میانگین قیمت سیب، به، پرتقال و نارنگی تا امروز هیچ‌گاه از کیلویی ۲۵هزار تومان پایین‌تر نیامده است
در موج جدید گرانی قیمت شلغم در مغازه‌های میوه‌فروشی تهران از کیلویی ۲۵هزار تومان گذشته است، هر عدد کدو حلوایی متوسط بین ۳۵ تا ۴۰هزار تومان شده و هر کیلو لیموترش هم کمتر از ۲۰هزار تومان قیمت ندارد».
پارامتر دخیل در گران شدن اقلام مورد نیاز سفره‌های مردم، اقتصاد به بن‌بست رسیده و سلطه مافیاهای فساد حاکم بر اقتصاد از جمله بر توزیع کالا و قیمت‌گذاری آن است که سلاطین مختلف فساد بر اساس منافع خود نرخ‌های سرسام‌آور را برای بسیاری از کالاها تعیین می‌کنند.
سلطه مافیا بر بازارهای مختلف طوری است که به‌نوشته سایت حکومتی بهار نیوز در مقاله دیگری «قیمت ۸۴هزار قلم کالا رشد ۱۲۰درصدی» داشته است.
این سایت سپس از قول «معاون وزیر صنعت» به‌طور مضحکی نوشت: «افزایش قیمت کالاهای اساسی ممنوع شد»!
این هم یکی از باید درمانیهای مسخرهٔ دولت رئیسی و مقامات اقتصادی آن است!، اگر وضعیت اقتصاد با دستور حل می‌شد، فساد موریانه وار پیکره اقتصاد کشور را پوک نمی‌کرد و سلاطین فساد و مافیاهای مختلف هم حاکم مطلق بر اقتصاد کشور و معیشت مردم نبودند.
بنابراین در شرایط کنونی گرانی پیآمد قهری چنین اقتصادی است که وزیر کشور دولت رئیسی شیادانه آنرا غیرمنطقی دانسته و گفته است: «با توجه بر این‌که مشکل کمبود کالاهای اساسی به هیچ‌وجه نداریم، گرانی یا باید به‌علت کمبود ایجاد شود یا به‌علت تغییر در برخی از مسائل اقتصادی، اما این‌ها اتفاق نیفتاده است و این افزایش‌های بی‌مورد اصولاً هیچ منطقی ندارد. اصناف موظف هستند قیمتها را کنترل کنند و تلاش را باید بیشتر کرد» (سایت حکومتی بهار نیوز).
آنچه در۶ ماه گذشته قابل رؤیت است، فقیرتر شدن مردم به‌رغم وعده‌ها و باید درمانیهای مسخره دولت رئیسی جلاد است.
حضور گسترده اقشار مردم در خیابان‌ها و اعتراض آنها به زندگی مشقت‌بارشان، اعتراض کارگران، معلمان و دیگر اقشار مردم از یک‌طرف گویای واقعیت زندگی مردم واز طرف دیگر حاکی از صف‌بندی آنها در مقابل نظام و دولت جلادان است.
